Προσφυγή της 25ης Ιανουαρίου 2011 - Air France - KLM κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-62/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Air France-KLM (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Wachsmann και S. Thibault-Liger, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2010) 7694 τελικό της 9ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ και του άρθρου 8 της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας περί αεροπορικών μεταφορών, Υπόθεση COMP/39258 - Αεροπορική μεταφορά εμπορευμάτων, κατά το μέρος που αφορά την Air France-KLM, καθώς και το αιτιολογικό μέρος της αποφάσεως αυτής στο οποίο στηρίζεται το διατακτικό της·
τουλάχιστον, να ακυρώσει το άρθρο 5, στοιχεία β΄ και δ΄, της αποφάσεως C(2010) 7694 τελικό της 9ης Νοεμβρίου 2010, το οποίο επιβάλλει δύο πρόστιμα στην Air France-KLM, και το αιτιολογικό μέρος της αποφάσεως αυτής στο οποίο στηρίζεται η διάταξη αυτή, ή να μειώσει, βάσει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ, τα πρόστιμα αυτά στο προσήκον ποσό·
ούτως ή άλλως, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα διατυπώνει δώδεκα λόγους ακυρώσεως.
1. Με τον πρώτο προβάλλει εσφαλμένο καταλογισμό, στην προσφεύγουσα, της ευθύνης για τις πρακτικές της Société Air France και της KLM, κατά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, των κανόνων που διέπουν τον καταλογισμό στις μητρικές εταιρίες των πρακτικών των θυγατρικών τους, των κανόνων που διέπουν τη διαδοχή επιχειρήσεων εντός των ομίλων, καθώς και των αρχών της προσωπικής ευθύνης και της εξατομικεύσεως των ποινών.
2. Με τον δεύτερο προβάλλει προσβολή του δικαιώματος του δικάζεσθαι από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο, λόγω του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε από αρχή η οποία σωρεύει τις εξουσίες ανακρίσεως και επιβολής κυρώσεων, κατά παράβαση των άρθρων 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών.
3. Με τον τρίτο προβάλλει παράβαση της ανακοινώσεως της Επιτροπής του 2002 περί επιεικείας λόγω συνεργασίας
1 και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, λόγω του ότι η ανακοίνωση αυτή εφαρμόστηκε υπέρ της Lufthansa/Swiss η οποία δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις της ίδιας ανακοινώσεως.
4. Με τον τέταρτο προβάλλει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, λόγω αντιφάσεως μεταξύ των διατακτικού και του αιτιολογικού της προσβαλλομένης αποφάσεως όσον αφορά τον ορισμό της παραβάσεως που καταλογίστηκε στην προσφεύγουσα.
5. Με τον πέμπτο προβάλλει έλλειψη αιτιολογίας και παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, λόγω του ότι εγκαταλείφθηκαν οι διώξεις κατά ένδεκα αεροπορικών εταιριών.
6. Με τον έκτο προβάλλει παραβίαση των αρχών της μη αναδρομικότητας των αυστηροτέρων ποινών και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, λόγω του ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής του 2006 σχετικά με τον υπολογισμό των προστίμων
2 εφαρμόστηκαν για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα παρά το ότι οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές χαράχθηκαν μετά την έναρξη της έρευνας· η εν λόγω αναδρομική εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών του 2006 οδήγησε σε σημαντική αύξηση του επιπέδου των προστίμων η οποία εύλογα δεν μπορούσε να είχε προβλεφθεί κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών.
7. Με τον έβδομο προβάλλει προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως και παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων όσον αφορά τον υπολογισμό των προστίμων που της επιβλήθηκαν, δεδομένου ότι δεν έγινε κατ' αντιμωλία συζήτηση σχετικά με τα ουσιώδη στοιχεία του υπολογισμού των προστίμων.
8. Με τον όγδοο προβάλλει σφάλματα που επηρέασαν τον υπολογισμό των προστίμων που της επιβλήθηκαν, επειδή τα πρόστιμα αυτά υπολογίστηκαν βάσει εσφαλμένης αξίας των πωλήσεων (i) η οποία έπρεπε να περιλαμβάνει μόνο τις σχετικές προσαυξήσεις και όχι τους ναύλους και (ii) η οποία δεν μπορούσε να περιλαμβάνει τα ποσά που αντιστοιχούν στο 50 % των εισοδημάτων της Société Air France και της KLM από τις πτήσεις εισόδου στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.
9. Με τον ένατο προβάλλει εσφαλμένη αξιολόγηση της σοβαρότητας των πρακτικών της Société Air France και της KLM, λόγω προδήλων σφαλμάτων εκτιμήσεως και παραβιάσεως της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, αφενός, επειδή δεν ελήφθησαν υπόψη η μικρότερη σοβαρότητα των παραβάσεων σχετικά με τις προσαυξήσεις, το μικρό σωρευτικό μερίδιο αγοράς των μερών, τα ισχνά περιθώρια κέρδους της Société Air France και της KLM και η επιδείνωση της οικονομικής καταστάσεως των τελευταίων λόγω της οικονομικής κρίσεως στον τομέα της αεροπορικής μεταφοράς εμπορευμάτων και, αφετέρου, επειδή στην περίμετρο της παραβάσεως περιελήφθησαν συμβάσεις σχετικά με πρακτικές που εφαρμόστηκαν εκτός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.
10. Με τον δέκατο προβάλλει παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας των ποινών και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως λόγω του ότι στα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα εφαρμόστηκε πρόσθετο ποσό της τάξεως του 16 % και λόγω του ότι λείπει αιτιολογία σχετικά με το ποσοστό του 16 % που ελήφθη υπόψη.
11. Με τον ενδέκατο προβάλλει εσφαλμένο υπολογισμό της διάρκειας της παραβάσεως της Société Air France, με αποτέλεσμα να αυξηθεί αδικαιολόγητα το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα λόγω της παραβάσεως αυτής.
12. Με τον δωδέκατο προβάλλει ότι είναι προδήλως ανεπαρκής η κατά 15 % μείωση των προστίμων, που καταλογίστηκαν στην προσφεύγουσα, βάσει των κανονιστικών συστημάτων που διέπουν την αεροπορική μεταφορά εμπορευμάτων μεταξύ των κρατών μελών και των τρίτων κρατών.
____________1 - Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε περιπτώσεις συμπράξεων (EE 2002, C 45, σ. 3).2 - Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ' εφαρμογήν του άρθρου 23, παράγραφος 2, στοιχείο α΄ του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (ΕΕ 2006, C 210, σ. 2).