Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Νοεμβρίου 2020 η P. Krücken Organic GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-565/18, P. Krücken Organic GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-586/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: P. Krücken Organic GmbH (εκπρόσωπος: H. Schmidt, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 9ης Σεπτεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-565/18·

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τής καταβάλει 216 749,02 ευρώ πλέον τόκων υπερημερίας από την ημερομηνία επιδόσεως της προσφυγής-αγωγής, με ετήσιο επιτόκιο ύψους οκτώ ποσοστιαίων μονάδων άνω του βασικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας·

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να θέσει στη διάθεσή της τα έγγραφα, που προέκυψαν στο πλαίσιο της δραστηριότητας της ECOCERT κατά τον οικολογικό έλεγχο της επιχειρήσεως η οποία παρήγαγε το επίμαχο προϊόν, επιτρέποντάς της την πρόσβαση στο περιεχόμενο του φακέλου, ιδίως στις εκθέσεις επιθεωρήσεως και στις σχετικές αξιολογήσεις από τα έτη 2016, 2017 και 2018, οι οποίες συνδέονται με διαπιστώσεις, εκτιμήσεις και αποφάσεις της ECOCERT που αποτέλεσαν το έρεισμα για την έκδοση του πιστοποιητικού ελέγχου για το επίμαχο προϊόν και για την εκ των υστέρων ανάκληση του πιστοποιητικού αυτού από την ECOCERT·

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποχρεώσει με τη σειρά της τις αρχές οικολογικού ελέγχου, οι οποίες είναι επιφορτισμένες σε τρίτες χώρες με την εκτέλεση καθηκόντων στο ελεγκτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον βιολογικό τρόπο παραγωγής γεωργικών προϊόντων, να κοινοποιήσουν στον εκάστοτε ενδιαφερόμενο εισαγωγέα την απόφασή τους αναφορικά με την ανάκληση ή ακύρωση των χορηγηθέντων πιστοποιητικών ελέγχου, και να δεχθούν τις αντιρρήσεις του και να αποφανθούν επ’ αυτών· να υποχρεώσει τις εντεταλμένες από αυτήν σε τρίτα κράτη αρχές οικολογικού ελέγχου να θέσουν στη διάθεση των εισαγωγέων τα έγγραφα της διαδικασίας οικολογικού ελέγχου επί των οποίων στηρίχθηκαν οι αποφάσεις αυτές, ιδίως τις εκθέσεις επιθεωρήσεως και τις αξιολογήσεις, απαλειφομένων των σημείων που υπόκεινται στην προστασία δεδομένων τρίτων, επικουρικώς δε ζητεί να περιορισθεί η εντολή αυτή προς την Επιτροπή σε μια υποχρέωση μόνον έναντι της αναιρεσείουσας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα θεωρεί ότι συντρέχει προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων της στην επιχειρηματική ελευθερία και την προστασία της ιδιοκτησίας της. Το δίκαιο της ΕΕ που διέπει τα βιολογικά προϊόντα πρέπει να ερμηνεύεται υπό το πρίσμα των θεμελιωδών δικαιωμάτων του Χάρτη. Τούτο ουδόλως ελήφθη υπόψη από το Γενικό Δικαστήριο στην απόφασή του. Τοιουτοτρόπως οι επιχειρήσεις, οι οποίες εισάγουν βιολογικά προϊόντα από χώρες εκτός της ΕΕ, στερήθηκαν πλήρως της προστασίας που παρέχουν τα θεμελιώδη δικαιώματα.

Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ερείδεται επί πεπλανημένης νομικής εκτιμήσεως ως προς την έκταση των υποχρεώσεων, και ως εκ τούτου της ευθύνης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις των αρχών οικολογικού ελέγχου. Στην απόφασή του το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι ουδεμία „συγκεκριμένη διάταξη“ υφίσταται από την οποία να προκύπτει ότι η παράνομη συμπεριφορά της ECOCERT μέσω της θυγατρικής της στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας πρέπει να καταλογισθεί στην Ένωση ή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το Γενικό Δικαστήριο φρονεί ότι ο καταλογισμός προϋποθέτει ότι έχει ανατεθεί στην ίδια την Επιτροπή ο οικολογικός έλεγχος ως αποστολή συνεπαγόμενη την άσκηση δημόσιας εξουσίας σε χώρες εκτός ΕΕ. Οι κανόνες δικαίου του κανονισμού (ΕΚ) 834/20071 και του κανονισμού (ΕΚ) 1235/20082 επιβάλλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον τρόπο με τον οποίον πρέπει να διεξάγεται ο οικολογικός έλεγχος σε χώρες εκτός ΕΕ, ήτοι δια της αναθέσεως σε αρχές οικολογικού ελέγχου ενεργούσες ως όργανα που εκπροσωπούν την Ένωση.

Περαιτέρω, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η κρίση του Γενικού Δικαστηρίου, κατά την οποία τόσο το άρθρο 33 του κανονισμού 834/2007 όσο και το πλαίσιο ελέγχου περί της ευθύνης την οποία υπέχει η Ένωση είχαν ως αποτέλεσμα να αναγνωρίζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή «ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως» τόσο για τη διαπίστωση και εκτίμηση του κινδύνου όσο και για τα μέτρα εποπτείας, τα οποία απορρέουν από έναν διαπιστωθέντα κίνδυνο, δεν λαμβάνει υπόψη τη σημασία των συμφερόντων που προστατεύονται από τα θεμελιώδη δικαιώματα. Κατά την αναιρεσείουσα, ένα τοσούτον ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως έχει ως συνέπεια να μην είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος της συμπεριφοράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Τέλος, το σκεπτικό με το οποίο το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε το αγωγικό αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή να προσδίδει διαφάνεια στις αποφάσεις τις οποίες λαμβάνουν οι αρχές οικολογικού ελέγχου δεν συνάδει με τη σημασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων ούτε με τη σημασία της διασφαλίσεως της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας ως θεμελιώδους δικαιώματος.

____________

1 Κανονισμός (ΕΚ) 834/2007 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2007, για τη βιολογική παραγωγή και την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91 (ΕΕ 2007, L 189, σ. 1).

2 Κανονισμός (ΕΚ) 1235/2008 της Επιτροπής, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, για τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους όρους εισαγωγής βιολογικών προϊόντων από τρίτες χώρες (ΕΕ 2008, L 334, σ. 25).