Wyrok Sądu (siódma izba) z dnia 17 października 2012 r. – Fondation IDIAP przeciwko Komisji
(sprawa T‑286/10)
Klauzula arbitrażowa – Szósty program ramowy w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji – Umowy dotyczące projektów Amida, Bacs i Dirac – Koszty kwalifikowalne – Model kosztów dodatkowych – Wynagrodzenie badaczy zatrudnionych na umowę o pracę na czas nieokreślony – Brak środków własnych kontrahenta
1. Postępowanie sądowe – Wniesienie sprawy do Sądu na podstawie klauzuli arbitrażowej – Umowy zawarte w ramach szczegółowego programu w zakresie badań, rozwoju technologicznego i prezentacji – Wynagrodzenia badaczy zatrudnionych na umowę o pracę na czas nieokreślony – Koszty dodatkowe – Zaświadczenie powołanego przez kontrahenta audytora o kwalifikowalności kosztów – Zorganizowany przez Komisję audyt zaświadczający o niekwalifikowalności kosztów – Dopuszczalność – Żądanie uzyskania w odniesieniu do tych kosztów oświadczenia o ich kwalifikowalności oraz oświadczenia o braku wymagalności ich zwrotu – Żądanie bezzasadne (art. 272 TFUE; rozporządzenie nr 2321/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 12 ust. 2 akapit pierwszy, art. 14 ust. 2; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47) (por. pkt 61–84, 88–96)
2. Postępowanie sądowe – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Abstrakcyjne sformułowanie – Niedopuszczalność [statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem, art. 44 § 1 lit. c)] (por. pkt 106)
3. Skarga o stwierdzenie nieważności – Właściwość sądu Unii – Żądania wydania nakazu wobec instytucji – Niedopuszczalność (art. 263 TFUE) (por. pkt 111)
4. Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga dotycząca w rzeczywistości sporu o charakterze umownym – Brak właściwości sądu Unii – Niedopuszczalność (art. 263 TFUE) (por. pkt 113, 114)
Przedmiot
| Żądanie sformułowane w pierwszej kolejności na podstawie art. 272 TFUE, dotyczące stwierdzenia przez Sąd, że niektóre koszty poniesione przez skarżącą w ramach wykonania umów: nr 33812 dotyczącej projektu Amida, nr 27140 dotyczącej projektu Bacs i nr 27787 dotyczącej projektu Dirac, zawartych z Komisją Europejską w ramach szóstego programu ramowego w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji, przyczyniającego się do utworzenia europejskiej przestrzeni badawczej i innowacji (2002–2006), ustanowionego decyzją nr 1513/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. (Dz.U. L 232, s. 1), kwalifikują się do zwrotu i że w konsekwencji skarżąca nie musi zwracać kwoty 98 042,45 EUR z tytułu umowy dotyczącej projektu Dirac i 251 505,76 EUR z tytułu umowy dotyczącej projektu Amida, oraz żądanie sformułowane posiłkowo na podstawie art. 263 TFUE, dotyczące z jednej trony stwierdzenia nieważności decyzji Komisji, którą potwierdziła ona wnioski z audytu, w którym stwierdzono, że sporne koszty nie kwalifikują się do zwrotu, a z drugiej strony nakazanie Komisji, by zleciła audyt projektów, który przeprowadzi inny podmiot niż ten, który przeprowadził pierwszy audyt |
Sentencja
1) | | Skarga zostaje oddalona. |
2) | | Fondation de l’Institut de recherche IDIAP zostaje obciążona, obok własnych kosztów, kosztami poniesionym przez Komisję Europejską, w tym kosztami związanymi z postępowaniem w przedmiocie środka tymczasowego. |