Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Amsterdam (Niderlandy) w dniu 18 stycznia 2024 r. Stichting Right to Consumer Justice, Stichting App Stores Claims/Apple Distribution International Ltd, Apple Inc.
(Sprawa C-34/24, Stichting Right to Consumer Justice i Stichting App Stores Claims)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Rechtbank Amsterdam
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Stichting Right to Consumer Justice, Stichting App Stores Claims
Strona przeciwna: Apple Distribution International Ltd, Apple Inc.
Pytania prejudycjalne
Pytanie 1 (Handlungsort)
a) Co należy uznać za miejsce działania wywołującego szkodę w rozumieniu art. 7 pkt 2 rozporządzenia Bruksela Ia1 w przypadku takim, jak ten rozpatrywany w niniejszym postępowaniu, gdzie podnoszone nadużycie pozycji dominującej w rozumieniu art. 102 TFUE popełniono w państwie członkowskim w drodze sprzedaży za pośrednictwem zarządzanej przez Apple i przeznaczonej dla całego tego państwa członkowskiego platformy internetowej, w ramach której Apple Ireland działa w charakterze wyłącznego dystrybutora i opłacanego z prowizji pośrednika dewelopera oraz potrąca prowizję z ceny zakupu? Czy istotne jest przy tym, że ta platforma internetowa zasadniczo jest dostępna na całym świecie?
b) Czy znaczenie ma przy tym to, że niniejsze postępowanie dotyczy powództw wytoczonych na podstawie art. 305a księgi 3 Burgerlijk Wetboek przez osobę prawną, której celem jest występowanie na mocy własnego prawa w obronie zbiorowych interesów wielu użytkowników mających siedziby na terenie obszarów właściwości różnych sądów (w przypadku Niderlandów są to arrondissementen, tj. rejony) na terytorium danego państwa członkowskiego?
c) Jeżeli na gruncie odpowiedzi na pytanie 1a (lub 1b) wyznaczony zostaje nie jeden, lecz wiele sądów mających wewnętrznie właściwość miejscową w danym państwie członkowskim, to czy wówczas art. 7 pkt 2 rozporządzenia Bruksela Ia stoi na przeszkodzie zastosowaniu krajowych przepisów prawa procesowego, które pozwalają na przekazanie sprawy jednemu tylko sądowi na terenie tego państwa członkowskiego?
Pytanie 2 (Erfolgsort)
a) Czy w przypadku takim, jak ten rozpatrywany w niniejszym postępowaniu, gdzie podnoszona szkoda zaistniała wskutek dokonania zakupów w postaci aplikacji i cyfrowych produktów wewnątrzaplikacyjnych za pośrednictwem zarządzanej przez Apple platformy internetowej (App Store), w ramach której Apple Ireland działa w charakterze wyłącznego dystrybutora i pośrednika deweloperów oraz potrąca prowizję z ceny zakupu (i gdzie miało miejsce zarówno domniemane nadużycie pozycji dominującej w rozumieniu art. 102 TFUE, jak i podnoszone naruszenie zakazu karteli w rozumieniu art. 101 TFUE) oraz gdzie niemożliwe jest ustalenie miejsca dokonania tych zakupów, jako łącznik z miejscem zaistnienia szkody w rozumieniu art. 7 pkt 2 rozporządzenia Bruksela Ia może służyć wyłącznie siedziba użytkownika? Czy w takiej sytuacji istnieją też inne łączniki pozwalające na wskazanie właściwego sądu?
b) Czy znaczenie ma przy tym to, że niniejsze postępowanie dotyczy powództw wytoczonych na podstawie art. 305a księgi 3 Burgerlijk Wetboek przez osobę prawną, której celem jest występowanie na mocy własnego prawa w obronie zbiorowych interesów wielu użytkowników mających siedziby na terenie obszarów właściwości różnych sądów (w przypadku Niderlandów są to arrondissementen, tj. rejony) na terytorium danego państwa członkowskiego?
c) Jeżeli na gruncie odpowiedzi na pytanie 2a (lub 2b) wyznaczony zostaje sąd mający wewnętrznie właściwość miejscową w danym państwie członkowskim, który to sąd jest sądem właściwym w odniesieniu do powództw dotyczących tylko części użytkowników w tym państwie członkowskim, natomiast w odniesieniu do powództw dotyczących pozostałej części użytkowników właściwe miejscowo są inne sądy w tym samym państwie członkowskim, to czy art. 7 pkt 2 rozporządzenia Bruksela Ia stoi na przeszkodzie zastosowaniu krajowych przepisów prawa procesowego, które pozwalają na przekazanie sprawy jednemu tylko sądowi na terenie tego państwa członkowskiego?
____________
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. 2012, L 351, s. 1).