POSTANOWIENIE SĄDU (siódma izba)
z dnia 15 grudnia 2014 r.(*)
Skarga o odszkodowanie – Naprawienie szkody poniesionej przez skarżącego w następstwie decyzji Parlamentu o odrzuceniu jego petycji – Wniosek o wszczęcie dochodzenia w przedmiocie podnoszonych nieprawidłowości w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka – Oczywista niedopuszczalność
W sprawie T‑168/11
AQ, zamieszkały w Żarach (Polska), reprezentowany przez P.K. Rosiaka, adwokata,
strona skarżąca,
przeciwko
Parlamentowi Europejskiemu, reprezentowanemu przez K. Zejdovą, działającą w charakterze pełnomocnika,
strona pozwana,
mającej za przedmiot skargę o odszkodowanie zmierzającą do naprawienia szkody, którą skarżący miał ponieść w następstwie decyzji Parlamentu o odrzuceniu petycji o wszczęcie dochodzenia w przedmiocie podnoszonych nieprawidłowości w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka,
SĄD (siódma izba),
w składzie: M. van der Woude, prezes, M. Kancheva i I. Ulloa Rubio (sprawozdawca), sędziowie,
sekretarz: E. Coulon,
wydaje następujące
Postanowienie
Okoliczności powstania sporu i postępowanie
1 W dniu 19 września 2009 r. na podstawie art. 194 WE (obecnie art. 227 TFUE) skarżący, AQ, złożył do Parlamentu Europejskiego petycję nr 0112/2008. Poprzedzała ją petycja złożona w 2008 r., która w dniu 7 lipca 2008 r. została odrzucona przez Komisję Petycji Parlamentu (zwaną dalej „Komisją Petycji”).
2 W petycji nr 0112/2008 skarżący zmierza do zwrócenia uwagi parlamentarzystów na potencjalne uchybienia popełnione przez Europejski Trybunał Praw Człowieka podczas rozpatrywania pewnych spraw, w których strony miały obywatelstwo polskie.
3 W piśmie złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 14 marca 2011 r. AQ wniósł o przyznanie mu na podstawie art. 94 i 95 regulaminu postępowania przed Sądem pomocy w zakresie kosztów postępowania w celu wniesienia skargi o odszkodowanie przeciwko Parlamentowi.
4 W tym kontekście skarżący zaznacza, że odrzucenie jego petycji stanowiło naruszenie procedury przewidzianej w regulaminie wewnętrznym Komisji Petycji.
5 Postanowieniem prezesa szóstej izby Sądu z dnia 9 listopada 2011 r. AQ została przyznana pomoc w zakresie kosztów postępowania. Decyzja o wyznaczeniu adwokata lub radcy prawnego odpowiedzialnego za reprezentowanie skarżącego została jednak pozostawiona do rozstrzygnięcia w późniejszym terminie.
6 Postanowieniem prezesa szóstej izby Sądu z dnia 14 lutego 2012 r. P.K. Rosiak został wyznaczony jako adwokat odpowiedzialny za reprezentowanie AQ.
7 Pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 25 kwietnia 2012 r. przedstawiciel AQ przekazał Sądowi opinię prawną w przedmiocie oceny dopuszczalności i zasadności wniesionej skargi. Pismo to zostało zarejestrowane jako wniosek o umorzenie postępowania w przedmiocie skargi.
8 W ramach swoich uwag dotyczących wniosku złożonego przez skarżącego Parlament poinformował Sąd, że wniosek o umorzenie postępowania w przedmiocie skargi nie wymaga uwag z jego strony. Zdaniem Parlamentu skarżący powinien zostać obciążony kosztami postępowania.
Co do prawa
9 Z art. 111 regulaminu postępowania wynika, że jeżeli skarga jest oczywiście niedopuszczalna albo oczywiście pozbawiona podstawy prawnej, Sąd może, bez dalszych czynności procesowych, podjąć decyzję, wydając postanowienie z uzasadnieniem. W niniejszej sprawie Sąd uznaje, że akta dostarczają mu wystarczających informacji, i na podstawie wyżej wymienionego przepisu postanawia podjąć decyzję bez dokonania dalszych czynności procesowych.
10 Na poparcie swojej skargi skarżący przedłożył jedynie pismo z dnia 18 kwietnia 2012 r. oraz opinię prawną z tego samego dnia w przedmiocie oceny dopuszczalności i zasadności jego skargi.
11 Co więcej, opinia ta jest skrócona i przedstawia jedynie stan prawny oraz okoliczności faktyczne niniejszej sprawy. Uzasadnienie prawne i podstawy tej opinii prawnej zostały bowiem z niej usunięte przez samego adwokata. Dodatkowo opinia ta zawiera także niespójności pomiędzy czynnością pierwotnie zamierzoną przez skarżącego, która została przedstawiona we wniosku o pomoc w zakresie kosztów postępowania, a tym, co zostało uwzględnione w rzeczonej opinii.
12 Tytułem wstępu należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem na mocy art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału i art. 44 § 1 lit. c) regulaminu postępowania przed Sądem skarga musi w szczególności zawierać zwięzłe przedstawienie zarzutów prawnych stanowiących podstawę skargi. Powinna ona zatem wyjaśniać, na czym polega zarzut stanowiący podstawę skargi, co oznacza, iż samo jego powołanie nie spełnia wymogów statutu Trybunału i regulaminu postępowania przed Sądem (wyroki Sądu: z dnia 12 czerwca 1995 r. w sprawie T‑102/92 Viho przeciwko Komisji, Rec. s. II‑17, pkt 68; z dnia 27 września 2012 r. w sprawie T‑347/06 Nynäs Petroleum i Nynas Belgium przeciwko Komisji, pkt 107).
13 Informacje te winny być zatem wystarczająco jasne, by umożliwić stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi – w stosownych przypadkach – bez konieczności pozyskiwania dodatkowych informacji.
14 W celu zapewnienia pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości do tego, by skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, na których została oparta, wynikały, choćby w sposób zwięzły, lecz spójny, z samej treści skargi [wyroki Sądu: z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie T‑113/96 Dubois et Fils przeciwko Radzie i Komisji, Rec. s. II‑125, pkt 29; z dnia 8 listopada 2012 r. w sprawie T‑415/11 Hartmann przeciwko OHIM (Nutriskin Protection Complex), pkt 10, niepublikowany w Zbiorze].
15 Ponadto należy zaznaczyć, że wprawdzie treść skargi co do poszczególnych punktów może być poparta i uzupełniona odwołaniem do załączonych do niej wyciągów z dokumentów, jednakże ogólne odwołanie do innych pism, także wówczas, gdy stanowią one załączniki do skargi, nie rekompensuje braku zasadniczych elementów argumentacji prawnej, które – zgodnie z art. 44 § 1 regulaminu postępowania – muszą być w skardze zawarte (wyrok Sądu z dnia 21 września 2005 r. w sprawie T‑87/05 EDP przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II‑3745, pkt 182).
16 W niniejszej sprawie pismo wszczynające postępowanie wniesione przez skarżącego składa się, po pierwsze, z pisma jego przedstawiciela z dnia 18 kwietnia 2012 r., i po drugie, z opinii prawnej sporządzonej w tym samym dniu przez tego samego przedstawiciela, która odnosi się do dopuszczalności i zasadności przedmiotowej czynności. Dokumenty te w żaden sposób nie przedstawiają argumentów skarżącego ani podstaw prawnych, które mogłyby być powołane na ich poparcie. Dodatkowo stoją one w sprzeczności z początkowo zamierzonym działaniem i są niejasne.
17 W rezultacie skarga nie spełnia minimalnych wymogów wskazanych w art. 44 § 1 lit. c) regulaminu postępowania.
18 Z powyższych rozważań wynika, że niniejszą skargę należy odrzucić jako oczywiście niedopuszczalną.
W przedmiocie kosztów
19 Zgodnie z art. 87 § 2 akapit pierwszy regulaminu postępowania kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ skarżący przegrał sprawę, należy obciążyć go jego własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Parlament stosownie do jego żądania.
20 W odniesieniu do wydatków poniesionych przez skarżącego należy przypomnieć, że zgodnie z postanowieniem prezesa szóstej izby Sądu z dnia 9 listopada 2011 r. skarżącemu została przyznana pomoc w zakresie kosztów postępowania.
21 W związku z tym, zgodnie z art. 97 § 2 regulaminu postępowania prezes siódmej izby przekazał Sądowi (siódmej izbie) kwestię ustalenia kosztów i wynagrodzenia adwokata pokrytych przez kasę Sądu. Z akt sprawy wynika, że przedstawiciel skarżącego otrzymał płatność z tytułu wynagrodzenia w wysokości 1653,36 EUR. Należy stwierdzić, że kwota ta stanowi całą kwotę pokrytą przez kasę Sądu z tytułu pomocy w zakresie kosztów postępowania na podstawie wspomnianego przepisu.
Z powyższych względów
SĄD (siódma izba)
postanawia, co następuje:
1) Skarga zostaje odrzucona.
2) AQ zostaje obciążony własnymi kosztami oraz kosztami poniesionymi przez Parlament Europejski.
3) Kwota z tytułu pomocy w zakresie kosztów postępowania pokryta przez kasę Sądu wynosi 1653,36 EUR.
Sporządzono w Luksemburgu w dniu 15 grudnia 2014 r.
E. Coulon | | M. van der Woude |