Skarga wniesiona w dniu 3 marca 2011 r. - Al-Faqih i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-134/11)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Al-Bashir Mohammed Al-Faqih (Birmingham, Zjednoczone Królestwo), Ghunia Abdrabbah (Birmingham, Zjednoczone Królestwo), Taher Nasuf (Manchester, Zjednoczone Królestwo) i Sanabel Relief Agency Ltd (Birmingham, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: E. Grieves, barrister i N. Garcia-Lora, solicitor)

Strona pozwana: Komisja

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) nr 1139/2010¹ i rozporządzenia Komisji (UE) nr 1138/2010² w zakresie dotyczącym skarżących i

obciążenie Rady Unii Europejskiej, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez skarżących oraz wszelkimi kwotami zapłaconymi w związku z pomocą prawną w kasie Trybunału Sprawiedliwości.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący twierdzenia, iż Komisja rozmyślnie zignorowała wiążące orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości i nie dokonała niezależnej weryfikacji podstawy wpisu skarżących do wykazu, ani nie zażądała podania powodów umieszczenia skarżących w wykazie.

Zarzut drugi dotyczący twierdzenia, że rozporządzenie Komisji (UE) nr 1139/2010 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1138/2010 nie respektują prawa do kontroli sądowej i naruszają prawo do obrony, naruszając tym samym art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Zarzut trzeci dotyczący twierdzenia, że wnioski, do których doszła Komisja w przeprowadzonej przez siebie kontroli w odniesieniu do jednego ze skarżących, Sanabel Relief Agency Ltd, są błędne i nieakceptowane z prawnego punktu widzenia.

Zarzut czwarty dotyczący twierdzenia, że rozporządzenie Komisji (UE) nr 1139/2010 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1138/2010 stanowią nieproporcjonalne naruszenie praw własności i prawa do poszanowania życia prywatnego wszystkich czworga skarżących w rozumieniu art. 8 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Ponadto takie ustawodawstwo jest nieracjonalne, szczególnie w świetle stanowiska Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z którym trzej pierwsi skarżący nie spełniają już relewantnych kryteriów umieszczenia w wykazie.

____________

¹ - Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1139/2010 z dnia 7 grudnia 2010 r. zmieniające po raz 141. rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami (Dz.U. 2010 L 322, s. 6)

² - Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1138/2010 z dnia 7 grudnia 2010 r. zmieniające po raz 140. rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami (Dz.U. 2010 L 322, s. 4)