Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 —
Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υποθέσεις T‑264/10 και T‑266/10)

«Επιχειρησιακό πρόγραμμα του Ταμείου Συνοχής και του ΕΤΠΑ το οποίο διαχειρίζεται η Ισπανία (επιχειρησιακό πρόγραμμα του ΕΚΤ Καταπολέμηση των διακρίσεων 2007-2013) — Αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής — Απόφαση περί διακοπής της προθεσμίας πληρωμής λόγω σοβαρής ανεπάρκειας στη λειτουργία των συστημάτων διαχειρίσεως και ελέγχου — Προσφυγή ακυρώσεως — Παραδεκτό — Άρθρο 87, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006»

1.                     Προσφυγή ακυρώσεως — Πράξεις δεκτικές προσφυγής — Έννοια — Πράξεις παράγουσες δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα — Απόφαση περί διακοπής της προθεσμίας για την τακτοποίηση αιτήσεως ενδιάμεσης πληρωμής — Πράξη συνιστώσα την κατάληξη χωριστής ειδικής διαδικασίας — Εμπίπτουν (Άρθρο 263 ΣΛΕΕ· κανονισμός 1083/2006 του Συμβουλίου) (βλ. σκέψεις 10-13, 20)

2.                     Οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή — Διαρθρωτικές παρεμβάσεις — Χρηματοδότηση από την Ένωση — Κανονισμός 1083/2006 — Ενδιάμεση πληρωμή — Αίτηση πληρωμής πληρούσα τις προϋποθέσεις του άρθρου 86 — Δίμηνη προθεσμία για την πραγματοποίηση της πληρωμής, υπολογιζόμενη από την ημερομηνία πρωτοκολλήσεως της αιτήσεως — Διακοπή της πληρωμής μετά τη λήξη της προθεσμίας — Αποκλείεται (Κανονισμός 1083/2006 του Συμβουλίου, άρθρα 87 § 2 και 91 § 1) (βλ. σκέψεις 33-36)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά των αποφάσεων της Επιτροπής της 10ης Μαΐου (Τ‑264/10) και της 11ης Μαΐου (Τ‑266/10) που πληροφορούσαν τις ισπανικές αρχές για τη διακοπή της προθεσμίας για την τακτοποίηση ορισμένων αιτήσεων ενδιάμεσων πληρωμών που είχε υποβάλει το Βασίλειο της Ισπανίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1) Ενώνει τις υποθέσεις Τ‑164/10 και Τ‑266/10 για την έκδοση κοινής αποφάσεως.

2) Ακυρώνει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 10ης και 11ης Μαΐου 2010, που πληροφορούσαν τις ισπανικές αρχές για τη διακοπή της προθεσμίας για την τακτοποίηση ορισμένων αιτήσεων ενδιάμεσων πληρωμών που υπέβαλε το Βασίλειο της Ισπανίας.

3) Απορρίπτει το αίτημα περί αναγνωρίσεως του βασίμου της αιτήσεως καταβολής τόκων υπερημερίας.

4) Παρέλκει πλέον η απόφανση επί του αιτήματος με το οποίο ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο να διατάξει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας βάσει του άρθρου 64 του Κανονισμού Διαδικασίας.

5) Καταδικάζει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.