Προσφυγή-αγωγή της 16ης Ιουνίου 2010 - Βασίλειο της Ισπανίας κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-263/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγον-ενάγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)
Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος
Το προσφεύγον-ενάγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
- να ακυρώσει την από 11 Μαΐου 2010 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί αναστολής της ενδιάμεσης πληρωμής που ζήτησε η Ισπανία στις 10 Δεκεμβρίου 2009 για τους λόγους που αναφέρονται στην παράγραφο I της νομικής βάσεως του εν λόγω εγγράφου,
- να κρίνει βάσιμο το αίτημα να καταβληθούν από την Επιτροπή οι τόκοι υπερημερίας εξαιτίας της καθυστερήσεως της πραγματικής καταβολής των ενδιάμεσων πληρωμών που αδικαιολόγητα ανεστάλησαν, και
- να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η παρούσα προσφυγή-αγωγή στρέφεται κατά της αποφάσεως της Επιτροπής περί διακοπής της προθεσμίας καταβολής της ενδιάμεσης πληρωμής που ζήτησε η Ισπανία στις 17 Δεκεμβρίου 2009. Η εν λόγω αίτηση ενδιάμεσης πληρωμής συνολικού ύψους 2.717.227,26 ευρώ, αντιστοιχεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Κοινοτικής δράσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου στο πλαίσιο του Στόχου περιφερειακή ανταγωνιστικότητα της Αυτόνομης Κοινότητας των Βαλεαρίδων (CCI 2007ESO52PO005).
Προς στήριξη των ισχυρισμών της, το προσφεύγον-ενάγον προβάλλει τους ακόλουθους ισχυρισμούς:
- Παράβαση του άρθρου 91, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του Κανονισμού 1083/2006
1 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006 περί καθορισµού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταµείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ), κατά το μέτρο που η Επιτροπή, χωρίς να δημοσιοποιήσει έκθεση κοινοτικού ή εθνικού φορέα λογιστικού ελέγχου μέσω της οποίας θα ήταν δυνατό να αποδειχτεί η ύπαρξη σημαντικών ελαττωμάτων στη λειτουργία των συστημάτων διαχειρίσεως και ελέγχου και, παρότι δεν υπήρχαν τέτοιου είδους ελαττώματα, διέκοψε με την προσβαλλόμενη απόφαση την προθεσμία καταβολής ορισμένων ενδιάμεσων πληρωμών που ζήτησε η Ισπανία.
- Μη τήρηση των στρατηγικών ελέγχου που ενέκρινε η Επιτροπή, καθόσον αυτή διέκοψε την προθεσμία καταβολής των προαναφερθεισών ενδιάμεσων πληρωμών, επειδή έκρινε ότι η ανυπαρξία ελέγχων συστημάτων συνιστά σημαντική καθυστέρηση κατά την εκτέλεση των στρατηγικών, παρότι οι στρατηγικές αυτές παρέχουν στο Βασίλειο της Ισπανίας τη δυνατότητα να γνωστοποιήσει τα αποτελέσματα των ελέγχων συστημάτων έως την 30ή Ιουνίου 2010.
- Προσβολή της αρχής της ασφάλειας δικαίου, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση επιβάλλει στο Βασίλειο της Ισπανίας να επισπεύσει τους ελέγχους συστημάτων έναντι του χρονοδιαγράμματος που είχε συμφωνηθεί με την ίδια την Επιτροπή, και για τον λόγο αυτό η απαίτηση αυτή δεν ήταν προβλέψιμη για τις ισπανικές αρχές.
- Προσβολή της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον οι εθνικές αρχές ενήργησαν βασιζόμενες στα χρονοδιαγράμματα που είχε εγκρίνει η Επιτροπή στο πλαίσιο των στρατηγικών, τα οποία τηρούσαν, χωρίς η Επιτροπή να έχει επισημάνει σε κάποιο χρονικό σημείο ότι τούτο προϋπέθετε κάποια ανεπάρκεια του συστήματος διαχειρίσεως και ελέγχου.
- Προσβολή της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον αφενός το μέτρο που υιοθέτησε η Επιτροπή είναι δυσανάλογο και αντίθετο προς μια αποτελεσματική οικονομική διαχείριση και αφετέρου υπάρχουν άλλα λιγότερο επαχθή νομικά εργαλεία για την επίτευξη του ίδιου σκοπού.
- Τέλος, το Βασίλειο της Ισπανίας ζητεί την καταβολή τόκων υπερημερίας δυνάμει του άρθρου 87, παράγραφος 2, του κανονισμού 1083/2006, του άρθρου 83 του κανονισμού 1605/2002
2 και του άρθρου 106, παράγραφος 5, του κανονισμού 2342/2002 της Επιτροπής
3.