Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2010 r. - Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa T-263/10)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: Nuria Díaz Abad, abogado del Estado)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 8 kwietnia 2010 r. zawieszającej wnioski o płatności okresowe złożone przez Hiszpanię w dniu 17 grudnia 2009 r. ze względów wymienionych w pkt I uzasadnienia wniosku;
orzeczenie o zasadności żądania zapłaty przez Komisję Europejską odsetek za zwłokę w rzeczywistej zapłacie wnioskowanych płatności okresowych niesłusznie zatrzymanych, oraz
obciążenie pozwanej Instytucji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga skierowana jest przeciwko decyzji Komisji o wstrzymaniu określonych płatności określonych we wniosku o płatności okresowe złożonym przez Hiszpanię w dniu 17 grudnia 2009 r. Ów wniosek o płatności okresowe w łącznej wysokości 2.717.227,26 EUR odpowiada Programowi operacyjnemu pomocy wspólnotowej z Europejskiego Funduszu Socjalnego w ramach celu konkurencyjność i zatrudnienie dla Wspólnoty Autonomicznej Balearów (CCI 2007ES052PO005).
Na poparcie swych roszczeń skarżąca podnosi następujące zarzuty:
- naruszenie art. 91 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 1083/2006
1 Rady z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności, w zakresie w jakim Komisja bez przedstawienia sprawozdania krajowego lub wspólnotowego podmiotu przeprowadzającego audyt, który wykazałby istnienie znacznych wad funkcjonowania systemów zarządzania i kontroli, przy czym brak było takich wad, przystąpiła poprzez zaskarżoną decyzję do wstrzymania wypłaty określonych wnioskowanych przez Hiszpanie płatności okresowych;
- Naruszenie zaakceptowanych przez Komisję strategii kontroli, w zakresie, w jakim Komisja przystąpiła do wstrzymania wypłat ww. płatności okresowych, przyjmując że brak audytu systemów stanowi znaczne opóźnienie w wykonaniu strategii, podczas gdy owe strategie umożliwiały Królestwu Hiszpanii przedstawienie audytu systemów do 30 czerwca 2010 r.;
- Naruszenie zasady pewności prawa w zakresie, w jakim zaskarżona decyzja wymaga, aby Królestwo Hiszpanii przeprowadziło audyt wcześniej niż to wynika z kalendarza uzgodnionego z samą Komisją, z którego to względu wymóg ten nie był przewidywalny dla hiszpańskich organów;
- Naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań w zakresie, w jakim organy krajowe działały na podstawie kalendarzy audytów zaakceptowanych przez Komisje w strategiach, które to kalendarze były przestrzegane, a Komisja w żadnym momencie nie wskazała na to, iż stanowi to wadę funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli;
- Naruszenie zasady proporcjonalności, ponieważ środek przyjęty przez Komisje jest nieproporcjonalny i sprzeczny ze skutecznym zarządzaniem finansowym istnieją inne instrumenty prawne, mniej kosztowne, dla osiągnięcia tego samego celu.
Wreszcie, Królestwo Hiszpanii domaga się odsetek za zwłokę na podstawie art. 87 ust. 2 rozporządzenia 1083/2006, art. 83 rozporządzenia 1605/2002
2 oraz art. 106 ust. 5 rozporządzenia Komisji 2342/2002
3.