Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie (Πολωνία) στις 25 Ιουλίου 2023 – L. sp. z o.o. κατά A.B. S.A.

(Υπόθεση C-472/23, L.)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Πολωνία

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: L. sp. z o.o.

Εναγομένη: A.B. S.A.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο ζ΄, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου ¹ , υπό το πρίσμα των αιτιολογικών σκέψεων 6, 8 και 31 της ίδιας οδηγίας, την έννοια ότι συντρέχει παράβαση της υποχρέωσης ενημέρωσης που υπέχει ο πιστωτικός φορέας από τη διάταξη αυτή στην περίπτωση που, όταν μέρος των ρητρών της σύμβασης καταναλωτικής πίστης κρίνεται καταχρηστικό, το συνολικό ετήσιο πραγματικό επιτόκιο της πίστωσης το οποίο γνωστοποίησε ο πιστωτικός φορέας κατά τη σύναψη της σύμβασης είναι υψηλότερο από εκείνο που προκύπτει αν γίνει δεκτό ότι ο καταχρηστικός συμβατικός όρος δεν είναι δεσμευτικός;

Έχει το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο ια΄, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, υπό το πρίσμα των αιτιολογικών σκέψεων 6, 8 και 31 της ίδιας οδηγίας, την έννοια ότι αρκεί η παροχή στον καταναλωτή ενημέρωσης σχετικά με το πόσο συχνά, σε ποιες περιπτώσεις και έως ποιο ανώτατο ποσοστό μπορεί να αυξηθεί το ποσό των επιβαρύνσεων που συνδέονται με την εκτέλεση της σύμβασης, ακόμη και όταν ο καταναλωτής δεν μπορεί να εξακριβώσει αν συντρέχει τέτοια περίπτωση και αν η επιβάρυνση μπορεί, κατά συνέπεια, να διπλασιαστεί;

Έχει το άρθρο 23 της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, υπό το πρίσμα των αιτιολογικών σκέψεων 6, 8, 9 και 47 της ίδιας οδηγίας, την έννοια ότι αντιτίθεται σε διατάξεις του εθνικού δικαίου οι οποίες προβλέπουν μία μόνο κύρωση για την παράβαση της υποχρέωσης ενημέρωσης την οποία υπέχει ο πιστωτικός φορέας συνιστάμενη στο ότι η πίστωση δεν υπόκειται σε τόκους και έξοδα, ανεξαρτήτως της βαρύτητας της παράβασης της εν λόγω υποχρέωσης και των επιπτώσεών της στην τυχόν απόφαση του καταναλωτή για τη σύναψη της σύμβασης;

____________

¹ ΕΕ 2008, L 133, σ. 66.