Language of document : ECLI:EU:C:2018:888

Sprawa C502/17

C&D Foods Acquisition ApS

przeciwko

Skatteministeriet

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vestre Landsret)

Odesłanie prejudycjalne – Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) – Projekt cesji akcji spółki zależnej – Koszty związane ze świadczeniem usług nabytych w celu dokonania tej cesji – Niesfinalizowana cesja – Odliczenie podatku naliczonego – Zakres stosowania VAT

Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 9 dyrektywy 2006/112 – Pojęcie – Zamierzona, lecz niesfinalizowana transakcja cesji akcji – Brak wyłącznej bezpośredniej podstawy w opodatkowanej działalności gospodarczej lub bezpośredniego, trwałego i koniecznego przedłużenia tej działalności – Wyłączenie

(dyrektywa Rady 2006/112, art. 2, 9, 168)

Artykuły 2, 9 oraz 168 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że zamierzona, lecz niesfinalizowana transakcja cesji akcji, taka jak omawiana w postępowaniu głównym, która nie znajduje swej wyłącznej bezpośredniej podstawy w opodatkowanej działalności gospodarczej danej spółki ani nie stanowi bezpośredniego, trwałego i koniecznego przedłużenia tej działalności gospodarczej, nie należy do zakresu zastosowania podatku od wartości dodanej.

Z orzecznictwa Trybunału wynika, że spółka, której jedynym przedmiotem działalności jest przejmowanie udziałów w innych spółkach, w których zarządzaniu nie uczestniczy ona bezpośrednio ani pośrednio, nie ma ani statusu podatnika VAT w rozumieniu art. 9 dyrektywy 2006/112, ani prawa do odliczenia zgodnie z art. 168 tej dyrektywy. W rzeczywistości bowiem samo tylko nabycie i posiadanie akcji nie stanowi samo w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu dyrektywy 2006/112, przyznającej ich autorowi status podatnika, ponieważ owe transakcje nie stanowią trwałego wykorzystywania dobra mającego na celu wytworzenie dochodów, gdyż jedynym wynagrodzeniem w tych transakcjach jest ewentualny zysk przy sprzedaży tych udziałów (zob. podobnie wyroki: z dnia 29 października 2009 r., SKF, C‑29/08, EU:C:2009:665, pkt 28 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 17 października 2018 r., Ryanair, C‑249/17, EU:C:2018:834, pkt 16).

Inaczej jednak jest wówczas, gdy uczestnictwu finansowemu w innej spółce towarzyszy bezpośrednie lub pośrednie uczestnictwo w zarządzeniu spółką, w której dokonano przejęcia udziału, bez uszczerbku dla praw posiadanych przez autora udziału w charakterze akcjonariusza lub wspólnika w zakresie, w jakim owo uczestnictwo oznacza wykonywanie transakcji podlegających VAT na podstawie art. 2 dyrektywy 2006/112, takich jak świadczenie usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych (zob. podobnie wyrok z dnia 29 października 2009 r., SKF, C‑29/08, EU:C:2009:665, pkt 30 i przytoczone tam orzecznictwo).

Z powyższego wynika, że aby dana transakcja cesji akcji mogła zostać objęta zakresem zastosowania VAT, transakcja ta musi co do zasady mieć swą bezpośrednią wyłączną podstawę w opodatkowanej działalności gospodarczej danej spółki dominującej lub musi ona stanowić bezpośrednie, trwałe i konieczne przedłużenie tej działalności. Tak jest wówczas, gdy wspomniana transakcja jest dokonywana w celu przeznaczenia produktu tej cesji bezpośrednio na opodatkowaną działalność danej spółki dominującej lub na działalność gospodarczą wykonywaną przez grupę należącą do spółki dominującej.

(zob. pkt 30, 32, 38, 42; sentencja)