Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2010 r. - Environmental Manufacturing przeciwko OHIM - Wolf (Przedstawienie głowy wilka)

(Sprawa T-570/10)

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: Environmental Manufacturing LLP (Stowmarket, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: S. Malynicz, barrister, i M. Atkins, solicitor)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Société Elmar Wolf, SAS (Wissembourg, Francja)

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 6 października 2010 r. w sprawie R 425/2010-2; i

obciążenie OHIM i Elmar Wolf, SAS kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy przedstawiający głowę wilka dla towarów z klasy 7 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 4971511

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Elmar Wolf, SAS

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: zarejestrowany we Francji graficzny znak towarowy nr 99786007 "WOLF Jardin" dla towarów z klas 1, 5, 7, 8, 12 i 31; zarejestrowany we Francji graficzny znak towarowy nr 1480873 "Outils WOLF" dla towarów z klas 7 i 8; graficzny międzynarodowy znak towarowy nr 154431 "Outils WOLF" dla towarów z klas 7 i 8; graficzny międzynarodowy znak towarowy nr 352868 "Outils WOLF" dla towarów z klas 7, 8, 12 i 21;

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: oddalenie sprzeciwu

Decyzja Izby Odwoławczej: uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów

Podniesione zarzuty: zdaniem strony skarżącej zaskarżona decyzja narusza art. 42 ust. 2 i art. 42 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 ze względu na nieokreślenie przez Izbę Odwoławczą w ramach klasy towarów, dla których zostały zarejestrowane wcześniejsze znaki towarowe, spójnej podkategorii, która mogłaby być postrzegana niezależnie od szerszej klasy, i tym samym niestwierdzenie, że istniały tylko dowody na to, że znak towarowy był rzeczywiście używany w odniesieniu do części towarów, dla których znaki towarowe były chronione.

Ponadto zdaniem strony skarżącej zaskarżona decyzja narusza art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 ze względu na błędne określenie przez Izbę Odwoławczą właściwego konsumenta, niesłuszne stwierdzenie, że istnieje odpowiedni związek, i niezastosowanie kryterium wpływu na zachowanie gospodarcze właściwego konsumenta ani kryterium, zgodnie z którym aby zostać uznany za nieuczciwy, znak towarowy musi przenosić pewien wizerunek na towary późniejszych użytkowników lub dawać tym towarom bodziec marketingowy, co nie miało miejsca. Poza tym zabrakło uznania ze strony Izby Odwoławczej, że właściciel wcześniejszego znaku towarowego nawet nie wskazał poprawnie odpowiedniej szkody zgodnie z art. 8 ust. 5, a tym mniej wykazał, iż jest ona prawdopodobna, i z tego względu nie wywiązał się ze spoczywającego na nim obowiązku.

____________