SENTENZA TAL-QORTI ĠENERALI (Ir-Raba’ Awla)
5 ta’ Frar 2013 (*)
“Politika barranija u ta’ sigurtà komuni — Miżuri restrittivi meħuda kontra l-Iran bil-għan li tiġi evitata l-proliferazzjoni nukleari — Iffriżar ta’ fondi — Obbligu ta’ motivazzjoni — Drittijiet tad-difiża — Dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva – Żball manifest ta’ evalwazzjoni”
Fil-Kawża T‑494/10,
Bank Saderat Iran, stabbilit f’Teheran (l-Iran), inizjalment irrappreżentat minn S. Gadhia u S. Ashley, solicitors, D. Anderson, QC, u R. Blakeley, barrister, sussegwentement minn S. Gadhia, S. Ashley, R. Blakeley u D. Wyatt, QC, u finalment minn S. Ashley, R. Blakeley, D. Wyatt, S. Jeffrey u A. Irvine, solicitors,
rikorrent,
vs
Il-Kunsill tal-Unjoni Ewropea, irrappreżentat minn M. Bishop u R. Liudvinaviciute-Cordeiro, bħala aġenti,
konvenut,
sostnut minn
Il-Kummissjoni Ewropea, irrappreżentata minn S. Boelaert u M. Konstantinidis, bħala aġenti,
intervenjenti,
li għandha bħala suġġett talba għall-annullament tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2010/413/PESK, tas-26 ta’ Lulju 2010, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li tħassar il-Pożizzjoni Komuni 2007/140/PESK (ĠU L 195, p. 39), tar-Regolament ta’ implimentazzjoni tal-Kunsill (UE) Nru 668/2010, tas-26 ta’ Lulju 2010, li jimplimenta l-Artikolu 7(2) tar-Regolament (KE) Nru 423/2007 dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran (ĠU L 195, p. 25), tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2010/644/PESK, tal-25 ta’ Ottubru 2010, li temenda d-Deċiżjoni 2010/413 (ĠU L 281, p. 81), tar-Regolament tal-Kunsill (UE) Nru 961/2010, tal-25 ta’ Ottubru 2010, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li jħassar ir-Regolament (KE) Nru 423/2007 (ĠU L 281, p. 1), tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2011/783/PESK, tal-1 ta’ Diċembru 2011, li temenda d-Deċiżjoni 2010/413 (ĠU L 319, p. 71), tar-Regolament ta’ implimentazzjoni tal-Kunsill (UE) Nru 1245/2011, tal-1 ta’ Diċembru 2011, li jimplimenta r-Regolament (UE) Nru 961/2010 (ĠU L 319, p. 11), u tar-Regolament tal-Kunsill (UE) Nru 267/2012, tat-23 ta’ Marzu 2012, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li jħassar ir-Regolament (UE) Nru 961/2010 (ĠU L 88, p. 1) sa fejn dawn l-atti jikkonċernaw lir-rikorrent,
IL-QORTI ĠENERALI (Ir-Raba’ Awla),
komposta minn I. Pelikánová (Relatur), President, K. Jürimäe u M. van der Woude, Imħallfin,
Reġistratur: N. Rosner, Amministratur,
wara li rat il-proċedura bil-miktub u wara s-seduta tat-23 ta’ Mejju 2012,
tagħti l-preżenti
Sentenza
Il-fatti li wasslu għall-kawża
1 Ir-rikorrent, Bank Saderat Iran, huwa bank kummerċjali Iranjan.
2 Din il-kawża ġiet ippreżentata fil-kuntest tal-miżuri restrittivi introdotti sabiex issir pressjoni fuq ir-Repubblika Iżlamika tal-Iran bil-għan li din tal-aħħar ittemm l-attivitajiet nukleari li għandhom riskju ta’ proliferazzjoni u l-iżvilupp ta’ sistemi ta’ kunsinna ta’ armi nukleari (iktar ’il quddiem, il-“proliferazzjoni nukleari”).
3 Fis-26 ta’ Lulju 2010, ir-rikorrent ġie inkluż fil-lista ta’ entitajiet li jikkontribwixxu għall-proliferazzjoni nukleari li tinsab fl-Anness II tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2010/413/PESK, tas-26 ta’ Lulju 2010, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li tħassar il-Pożizzjoni Komuni 2007/140/PESK (ĠU L 195, p. 39).
4 Bħala konsegwenza, ir-rikorrent ġie inkluż fil-lista tal-Anness V tar-Regolament tal-Kunsill (KE) Nru 423/2007, tad-19 ta’ April 2007, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran (ĠU L 103, p. 1), permezz tar-Regolament ta’ implimentazzjoni tal-Kunsill (UE) Nru 668/2010, tas-26 ta’ Lulju 2010, li jimplimenta l-Artikolu 7(2) tar-Regolament Nru 423/2007 (ĠU L 195, p. 25). Din l-inklużjoni kellha bħala effett l-iffriżar tal-fondi u tar-riżorsi ekonomiċi tar-rikorrent.
5 Fid-Deċiżjoni 2010/413, il-Kunsill tal-Unjoni Ewropea adotta r-raġunijiet segwenti:
“Il-Bank Saderat huwa kumpannija pposseduta mill-Istat Iranjan (ipposseduta 94 % mill-Gvern IRN). Il-Bank Saderat ipprovda servizzi finanzjarji għal entitajiet li jipprokuraw f’isem il-programmi nukleari u ta’ missili ballistiċi tal-Iran, inklużi entitajiet indikati taħt [ir-Riżoluzzjoni] 1737 [tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti]. Il-Bank Saderat ittratta ħlasijiet u ittri ta’ kreditu ta’ DIO (sanzjonata [fir-Riżoluzzjoni] 1737 [tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti]) u Iran Electronics Industries sad-data riċenti ta’ Marzu 2009. Fl-2003 l-Bank Saderat ittratta ittri ta’ kreditu f’isem Mesbah Energy Company tal-IRN relatata man-nuklear (sussegwentement sanzjonata [fir-Riżoluzzjoni] 1737 [tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti]).”
6 Ir-raġunijiet adottati fir-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010 huma l-istess bħal dawk adottati fid-Deċiżjoni 2010/413.
7 Permezz ta’ ittra tat-27 ta’ Lulju 2010, il-Kunsill informa lir-rikorrent bl-inklużjoni ta’ ismu fil-lista tal-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413 u f’dik tal-Anness V tar-Regolament Nru 423/2007.
8 Permezz ta’ ittri tat-18 u tal-25 ta’ Awwissu u tat-2, tad-9 u tat-30 ta’ Settembru 2010, ir-rikorrent talab lill-Kunsill sabiex jikkomunikalu l-provi li kien ibbaża ruħu fuqhom sabiex jadotta l-miżuri restrittivi fil-konfront tiegħu. Permezz ta’ ittra tal-15 ta’ Settembru 2010, ir-rikorrent talab ukoll lill-Kunsill sabiex iwettaq eżami mill-ġdid tad-deċiżjoni li tinkludih fil-lista tal-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413 u f’dik tal-Anness V tar-Regolament Nru 423/2007.
9 L-inklużjoni ta’ isem ir-rikorrent fl-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413 ġiet sostnuta bid-Deċiżjoni tal-Kunsill 2010/644/PESK, tal-25 ta’ Ottubru 2010, li temenda d-Deċiżjoni 2010/413 (ĠU L 281, p. 81). Ir-raġunijiet adottati huma s-segwenti:
“Il-Bank Saderat huwa bank ippossedut parzjalment mill-Gvern Iranjan. Il-Bank Saderat ipprovda servizzi finanzjarji għal entitajiet li jipprokuraw f’isem il-programmi nukleari u ta’ missili ballistiċi tal-Iran, inklużi entitajiet indikati taħt [ir-Riżoluzzjoni] 1737 [tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti]. Il-Bank Saderat ittratta ħlasijiet u ittri ta’ kreditu ta’ DIO (sanzjonata [fir-Riżoluzzjoni] 1737 [tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti]) u Iran Electronics Industries sad-data riċenti ta’ Marzu 2009. Fl-2003 l-Bank Saderat ittratta ittri ta’ kreditu f’isem Mesbah Energy Company tal-Iran relatata man-nuklear (sussegwentement sanzjonata [fir-Riżoluzzjoni] 1737 [tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti]).”
10 Peress li r-Regolament Nru 423/2007 tħassar permezz tar-Regolament tal-Kunsill (UE) Nru 961/2010, tal-25 ta’ Ottubru 2010, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran (ĠU L 281, p. 1), isem ir-rikorrent ġie inkluż mill-Kunsill fl-Anness VIII ta’ dan l-aħħar regolament. Konsegwentement, il-fondi u r-riżorsi ekonomiċi tar-rikorrent ġew iffriżati bis-saħħa tal-Artikolu 16(2) tal-imsemmi regolament.
11 Ir-raġunijiet adottati fir-Regolament Nru 961/2010 huma essenzjalment l-istess bħal dawk adottati fid-Deċiżjoni 2010/644.
12 Permezz ta’ ittra tat-28 ta’ Ottubru 2010, il-Kunsill wieġeb għall-ittra tar-rikorrent tal-15 ta’ Settembru 2010 billi indika li, wara eżami mill-ġdid, kien qiegħed jiċħad it-talba tar-rikorrent sabiex ismu jiġi rtirat mil-lista fl-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413 u minn dik fl-Anness VIII tar-Regolament Nru 961/2010. F’dan ir-rigward, huwa ppreċiża li ma kienx jikkondividi l-perspettiva tar-rikorrent fis-sens li l-attivitajiet tiegħu dwar in-noti ta’ kreditu ma kinux suxxettibbli li jikkontribwixxu għall-proliferazzjoni nukleari. B’risposta għat-talba għal aċċess għall-fajl tar-rikorrent, il-Kunsill ikkomunikalu l-kopji ta’ żewġ proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi ppreżentati minn Stati Membri.
13 Mehmuża mal-kontrareplika, il-Kunsill ikkomunika lir-rikorrent kopja tat-tielet proposta għall-adozzjoni tal-miżuri restrittivi ppreżentata minn Stat Membru.
14 L-inklużjoni tar-rikorrent fl-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413 u fl-Anness VIII tar-Regolament 961/2010 ma ġietx affettwata mid-dħul fis-seħħ tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2011/783/PESK, tal-1 ta’ Diċembru 2011, li temenda d-Deċiżjoni 2010/413/PESK (ĠU L 319, p. 71), u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni tal-Kunsill (UE) Nru 1245/2011, tal-1 ta’ Diċembru 2011, li jimplimenta r-Regolament Nru 961/2010 (ĠU L 319, p. 11).
15 Peress li r-Regolament Nru 961/2010 tħassar bir-Regolament tal-Kunsill (UE) Nru 267/2012, tat-23 ta’ Marzu 2012, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran (ĠU L 88, p. 1), isem ir-rikorrent ġie inkluż mill-Kunsill fl-Anness IX ta’ dan l-aħħar regolament. Ir-raġunijiet adottati huma l-istess bħal dawk adottati fid-Deċiżjoni 2010/644. Konsegwentement, il-fondi u r-riżorsi ekonomiċi tar-rikorrent huma ffriżati bis-saħħa tal-Artikolu 23(2) tal-imsemmi regolament.
Il-proċedura u t-talbiet tal-partijiet
16 Permezz ta’ rikors ippreżentat fir-Reġistru tal-Qorti Ġenerali fis-7 ta’ Ottubru 2010, ir-rikorrent nieda l-azzjoni preżenti.
17 Permezz ta’ att ippreżentat fir-Reġistru tal-Qorti Ġenerali fil-5 ta’ Novembru 2010, ir-rikorrent aġġusta t-talbiet tiegħu wara l-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2010/644 u tar-Regolament Nru 961/2010.
18 Permezz ta’ att ippreżentat fir-Reġistru tal-Qorti Ġenerali fl-14 ta’ Jannar 2011, il-Kummissjoni Ewropea talbet li tintervjeni f’din il-kawża insostenn tat-talbiet tal-Kunsill. B’digriet tat-8 ta’ Marzu 2011, il-President tar-Raba’ Awla tal-Qorti Ġenerali laqa’ dan l-intervent.
19 Permezz ta’ att ippreżentat fir-Reġistru tal-Qorti Ġenerali fl-10 ta’ Frar 2012, ir-rikorrent, minn naħa, aġġusta t-talbiet tiegħu wara l-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2011/783 u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u, min-naħa l-oħra, talab li l-atti kkontestati jkunu, jekk jirriżulta l-każ, annullati b’effett immedjat.
20 Permezz ta’ att ippreżentat fir-Reġistru tal-Qorti Ġenerali fis-27 ta’ April 2012, ir-rikorrent aġġusta t-talbiet tiegħu wara l-adozzjoni tar-Regolament Nru 267/2012.
21 Abbażi tar-rapport tal-Imħallef Relatur, il-Qorti Ġenerali (Ir-Raba’ Awla) iddeċidiet li tiftaħ il-proċedura orali u, fil-kuntest tal-miżuri ta’ organizzazzjoni tal-proċedura previsti fl-Artikolu 64 tar-Regoli tal-Proċedura tal-Qorti Ġenerali, stiednet lill-partijiet jippreżentaw ċerti dokumenti u staqsiethom xi mistoqsijiet bil-miktub. Il-partijiet wieġbu għal din l-istedina u għal dawn il-mistoqsijiet.
22 It-trattazzjonijiet tal-partijiet u t-tweġibiet tagħhom għall-mistoqsijiet magħmula mill-Qorti Ġenerali nstemgħu matul is-seduta tat-23 ta’ Mejju 2012.
23 Permezz ta’ digriet tal-Qorti Ġenerali (Ir-Raba’ Awla) tal-4 ta’ Settembru 2012, reġgħet infetħet il-proċedura orali bil-għan li jiġu inklużi fil-proċess l-osservazzjonijiet tar-rikorrent dwar id-digriet tal-President tal-Qorti tal-Ġustizzja tad-19 ta’ Lulju 2012, Akhras vs Il‑Kunsill [C‑110/12 P(R), mhux ippubblikat fil-Ġabra] u li tirċievi l-osservazzjonijiet tal-partijiet l-oħra. Il-proċedura orali ngħalqet mill-ġdid fl-4 ta’ Ottubru 2012.
24 Ir-rikorrent jitlob li l-Qorti Ġenerali jogħġobha:
– tannulla b’effett immedjat il-punt 7 tat-Tabella B tal-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413, il-punt 5 tat-Tabella B tal-Anness tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, il-punt 7 tat-Tabella B, taħt it-Titolu I, tal-Anness tad-Deċiżjoni 2010/644, il-punt 7 tat-Tabella B tal-Anness VIII tar-Regolament Nru 961/2010, id-Deċiżjoni 2011/783, ir-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u l-punt 7 tat-Tabella B, taħt it-Titolu I, tal-Anness IX tar-Regolament Nru 267/2012 sa fejn dawn l-atti jikkonċernaw lilu;
– tikkundanna lill-Kunsill għall-ispejjeż.
25 Il-Kunsill u l-Kummissjoni jitolbu li l-Qorti Ġenerali jogħġobha:
– tiċħad ir-rikors;
– tikkundanna lir-rikorrent għall-ispejjeż.
Id-dritt
26 Ir-rikorrent iqajjem tliet motivi. L-ewwel motiv huwa bbażat fuq ksur tal-obbligu ta’ motivazzjoni, tad-drittijiet tad-difiża tiegħu u tad-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu. It-tieni motiv huwa bbażat fuq żball manifest ta’ evalwazzjoni fir-rigward tal-adozzjoni tal-miżuri restrittivi fil-konfront tiegħu. It-tielet motiv huwa bbażat fuq ksur tad-dritt ta’ proprjetà tiegħu u tal-prinċipju ta’ proporzjonalità.
27 Il-Kunsill u l-Kummissjoni jikkontestaw il-fondatezza tal-motivi mressqa mir-rikorrent. Barra minn hekk, huma jsostnu, primarjament, li bħala estensjoni tal-Istat Iranjan, ir-rikorrent ma jistax jinvoka l-protezzjonijiet u l-garanziji marbuta mad-drittijiet fundamentali.
28 Qabel ma jiġu indirizzati d-diversi motivi u argumenti mressqa mill-partijiet, għandha tiġi eżaminata l-ammissibbiltà tal-aġġustament tat-talbiet magħmul mir-rikorrent.
Fuq l-aġġustament tat-talbiet tar-rikorrent
29 Kif jirriżulta mill-punti 9, 10 u 15 iktar ’il fuq, wara l-preżentazzjoni tar-rikors, il-lista tal-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/413 ġiet issostitwita b’lista ġdida, deċiża bid-Deċiżjoni 2010/644, u r-Regolament Nru 423/2007, kif emendat bir-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, ġie mħassar u ssostitwit bir-Regolament Nru 961/2010, li min-naħa tiegħu ġie mħassar u ssostitwit bir-Regolament Nru 267/2012. Barra minn hekk, fil-premessi tad-Deċiżjoni 2011/783 u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011, il-Kunsill espliċitament ikkonstata li huwa kien wettaq eżami mill-ġdid komplet tal-lista fl-Anness II tad-Deċiżjoni 2010/143 u ta’ dik fl-Anness VIII tar-Regolament Nru 961/2010 u li kien wasal għall-konklużjoni li l-persuni, entitajiet u korpi elenkati fihom, inkluż ir-rikorrent, kellhom jibqgħu suġġetti għall-miżuri restrittivi. Ir-rikorrent aġġusta t-talbiet inizjali tiegħu b’tali mod li t-talba għall-annullament tiegħu tirrigwarda, minbarra d-Deċiżjoni 2010/413 u r-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, id-Deċiżjoni 2010/644, ir-Regolament Nru 961/2010, id-Deċiżjoni 2011/783, ir-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u r-Regolament Nru 267/2012 (iktar ’il quddiem, meħuda flimkien, l-“atti kkontestati”). Il-Kunsill u l-Kummissjoni ma rrilevawx oġġezzjonijiet għal dan l-aġġustament.
30 F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar li, meta deċiżjoni jew regolament li jikkonċernaw direttament u individwalment individwu partikolari jiġu, fil-mori tal-proċedura, mibdula minn att li jkollu l-istess suġġett, dan għandu jiġi kkunsidrat bħala element ġdid li jippermetti lir-rikorrent li jaġġusta t-talbiet u l-motivi tiegħu. Fil-fatt, jekk ir-rikorrent ikun obbligat jippreżenta rikors ġdid, dan ikun imur kontra l-amministrazzjoni tajba tal-ġustizzja u l-ħtieġa ta’ ekonomija tal-ġudizzju. Barra minn hekk, ikun inġust li l-istituzzjoni inkwistjoni tkun tista’, sabiex taffronta l-kritika li tinstab f’rikors ippreżentat quddiem il-qorti tal-Unjoni kontra att, taġġusta l-att ikkontestat jew tissostitwixxih b’ieħor u li fil-mori tal-kawża tibbenefika minn din il-bidla jew minn din is-sostituzzjoni sabiex iċċaħħad lill-parti l-oħra mill-possibbiltà li testendi t-talbiet u l-motivi inizjali tagħha għall-att sussegwenti jew li tippreżenta talbiet jew motivi supplimentari kontra dan l-att (ara, b’analoġija, is-sentenza tal-Qorti Ġenerali tat-23 ta’ Ottubru 2008, People’s Mojahedin Organization of Iran vs Il‑Kunsill, T‑256/07, Ġabra p. II-3019, punt 46, u l-ġurisprudenza ċċitata).
31 L-istess konklużjoni tapplika għall-atti, bħad-Deċiżjoni 2011/783 u r-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011, li jikkonstataw li deċiżjoni jew regolament għandhom jibqgħu japplikaw direttament u individwalment għal ċerti individwi, wara proċedura ta’ eżami mill-ġdid espressament imposta minn din l-istess deċiżjoni jew l-istess regolament.
32 Għalhekk, f’dan il-każ, għandu jiġi kkunsidrat li t-talba għall-annullament imressqa mir-rikorrent hija ammissibbli wkoll fil-konfront tad-Deċiżjoni 2010/644, tar-Regolament Nru 961/2010, tad-Deċiżjoni 2011/783, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u tar-Regolament Nru 267/2012, sa fejn dawn l-atti jikkonċernawh (ara, f’dan is-sens u b’analoġija, is-sentenza People’s Mojahedin Organization of Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 30 iktar ’il fuq, punt 47).
Fuq il-possibbiltà għar-rikorrent li jinvoka l-protezzjonijiet u l-garanziji marbuta mad-drittijiet fundamentali
33 Il-Kunsill u l-Kummissjoni jargumentaw li, fir-rigward tad-dritt tal-Unjoni, persuni ġuridiċi li huma estensjonijiet ta’ Stati terzi ma jistgħux jinvokaw il-protezzjonijiet u l-garanziji marbuta mad-drittijiet fundamentali. Skont dawn, sa fejn ir-rikorrent huwa estensjoni tal-Istat Iranjan, din ir-regola tapplika għalih.
34 F’dan ir-rigward, għandu jiġi osservat, fl-ewwel lok, li la l-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea (ĠU 2010, C 83, p. 389), u lanqas it-Trattati ma jipprevedu dispożizzjonijiet li jeskludu l-persuni ġuridiċi li huma estensjonijiet tal-Istati mill-benefiċċju tal-protezzjoni tad-drittijiet fundamentali. Għall-kuntrarju, id-dispożizzjonijiet tal-imsemmija Karta li huma rilevanti fir-rigward tal-motivi rrilevati mir-rikorrent, u b’mod partikolari l-Artikoli 17, 41 u 47 tagħha, jiggarantixxu d-drittijiet ta’ “[k]ull persuna”, diċitura li tinkludi persuni ġuridiċi bħar-rikorrent.
35 Madankollu, f’dan il-kuntest, il-Kunsill u l-Kummissjoni jinvokaw l-Artikolu 34 tal-Konvenzjoni għall-Protezzjoni tad-Drittijiet tal-Bniedem u tal-Libertajiet Fundamentali, iffirmata f’Ruma fl-4 ta’ Novembru 1950 (iktar ’il quddiem il-“KEDB”), li ma tilqax l-ammissibbiltà tar-rikorsi ppreżentati quddiem il-Qorti Ewropea tad-Drittijiet tal-Bniedem minn organizzazzjonijiet governattivi.
36 Issa, minn naħa, l-Artikolu 34 tal-KEDB huwa dispożizzjoni proċedurali li ma hijiex applikabbli għall-proċeduri quddiem il-qorti tal-Unjoni. Min-naħa l-oħra, skont il-ġurisprudenza tal-Qorti Ewropea għad-Drittijiet tal-Bniedem, l-għan ta’ din id-dispożizzjoni huwa li jiġi evitat li Stat firmatarju għall-KEDB ikun rikorrent u konvenut fl-istess ħin quddiem l-imsemmija qorti (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tal-Qorti Ewropea għad-Drittijiet tal-Bniedem, Ir-Repubblika Iżlamika tal-Iran vs It‑Turkija tat-13 ta’ Diċembru 2007, Recueil des arrêts et décisions, 2007‑V, punt 81). Din il-kunsiderazzjoni ma tapplikax għall-każ inkwistjoni.
37 Il-Kunsill u l-Kummissjoni jargumentaw ukoll illi r-regola li huma jinvokaw hija ġġustifikata mill-fatt li Stat huwa l-garanti tar-rispett tad-drittijiet fundamentali fit-territorju tiegħu, iżda ma jistax jibbenefika minn tali drittijiet.
38 Madankollu, anki jekk wieħed jassumi li din il-ġustifikazzjoni tapplika f’sitwazzjoni interna, il-fatt li Stat huwa l-garanti tar-rispett tad-drittijiet fundamentali fit-territorju tiegħu stess huwa irrilevanti fir-rigward tal-portata tad-drittijiet li jistgħu jibbenefikaw minnhom persuni ġuridiċi li huma estensjonijiet ta’ dan l-istess Stat fit-territorju ta’ Stati terzi.
39 Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, għandu jiġi kkunsidrat li l-d-dritt tal-Unjoni ma fih ebda regola li tipprevjeni persuni ġuridiċi li huma estensjonijiet ta’ Stati terzi milli jinvokaw favur tagħhom il-protezzjonijiet u l-garanziji marbuta mad-drittijiet fundamentali. Għalhekk, dawn l-istess drittijiet jistgħu jiġu invokati mill-imsemmija persuni quddiem il-qorti tal-Unjoni sakemm dawn ikunu kompatibbli mal-kwalità tagħhom ta’ persuni ġuridiċi.
40 Fi kwalunkwe każ, il-Kunsill u l-Kummissjoni ma pproduċewx provi li jistabbilixxu li r-rikorrent kien effettivament estensjoni tal-Istat Iranjan, jiġifieri entità li kienet tipparteċipa fl-eżerċitar tal-awtorità tal-Istat jew li kienet topera servizz pubbliku taħt il-kontroll tal-awtoritajiet (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tal-Qorti Ewropea għad-Drittijiet tal-Bniedem, Ir-Repubblika Iżlamika tal-Iran vs It‑Turkija tat-13 ta’ Diċembru 2007, iċċitata fil-punt 36 iktar ’il fuq, punt 79).
41 Qabel xejn, f’dan ir-rigward, il-Kunsill isostni li r-rikorrent jopera servizz pubbliku taħt il-kontroll tal-awtoritajiet Iranjani billi jipprovdi servizzi finanzjarji li huma meħtieġa għall-funzjonament tal-ekonomija Iranjana. Issa, il-Kunsill ma jikkontestax l-allegazzjonijiet tar-rikorrent li l-imsemmija servizzi jirrappreżentaw attivitajiet kummerċjali eżerċitati f’settur kompetittiv u suġġetti għad-dritt komuni. F’dawn iċ-ċirkustanzi, is-sempliċi fatt li l-imsemmija attivitajiet huma meħtieġa għall-funzjonament tal-ekonomija ta’ Stat ma jagħtihomx il-kwalità ta’ servizz pubbliku.
42 Sussegwentement, il-Kummissjoni ssostni li l-fatt li r-rikorrent huwa implikat fil-proliferazzjoni nukleari juri li dan ipparteċipa fl-eżerċitar tal-awtorità tal-Istat. Issa, meta targumenta b’dan il-mod, il-Kummissjoni tieħu bħala premessa fattwali fatt li r-realtà tiegħu hija kkontestata mir-rikorrent u li huwa fil-qalba tal-proċeduri quddiem il-Qorti Ġenerali. Barra minn hekk, l-allegata implikazzjoni tar-rikorrent fil-proliferazzjoni nukleari, kif esposta fl-atti kkontestati, ma tagħmilx parti mill-eżerċitar ta’ poteri tal-Istat, iżda tikkonċerna tranżazzjonijiet kummerċjali li jsiru ma’ entitajiet li jipparteċipaw fil-proliferazzjoni nukleari. Għaldaqstant, din l-allegazzjoni ma tiġġustifikax li r-rikorrent jiġi kkwalifikat bħala estensjoni tal-Istat Iranjan.
43 Fl-aħħar nett, il-Kummissjoni tqis li r-rikorrent huwa estensjoni tal-Istat Iranjan minħabba s-sehem ta’ dan tal-aħħar fil-kapital tiegħu. Issa, minbarra l-fatt li, skont l-indikazzjonijiet ipprovduti mir-rikorrent u mhux ikkontestati mill-Kunsill u l-Kummissjoni, is-sehem inkwistjoni huwa minoritarju, dan biss ma jimplikax li r-rikorrent jipparteċipa fl-eżerċitar tal-awtorità tal-Istat jew jopera servizz pubbliku.
44 Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti kollha, għandu jiġi konkluż li r-rikorrent jista’ jinvoka favur tiegħu l-protezzjonijiet u l-garanziji marbuta mad-drittijiet fundamentali.
Fuq l-ewwel motiv, ibbażat fuq ksur tal-obbligu ta’ motivazzjoni, tad-drittijiet tad-difiża tar-rikorrent u tad-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu
45 Permezz tal-ewwel motiv tiegħu, ir-rikorrent isostni li l-Kunsill kiser l-obbligu ta’ motivazzjoni, id-drittijiet tad-difiża tiegħu u d-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu sa fejn, minn naħa, ma kkomunikalux informazzjoni suffiċjenti sabiex jippermettilu jressaq osservazzjonijiet utli rigward l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi fil-konfront tiegħu u sabiex jiżguralu smigħ xieraq u, min-naħa l-oħra, kemm l-eżami qabel l-adozzjoni tal-miżuri restrittivi li jikkonċernawh u kemm l-eżami mill-ġdid perijodiku ta’ dawn l-istess miżuri huma vvizzjati b’numru ta’ żbalji.
46 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, jikkontesta l-fondatezza tal-argumenti tar-rikorrent. Huwa essenzjalment isostni li r-rikorrent ma jistax jinvoka l-prinċipju tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża.
47 Fl-ewwel lok, għandu jitfakkar li l-obbligu li tingħata motivazzjoni għal att li jikkawża preġudizzju, kif previst fit-tieni paragrafu tal-Artikolu 296 TFUE u, b’mod iktar speċifiku f’dan il-każ, fl-Artikolu 24(3) tad-Deċiżjoni 2010/413, fl-Artikolu 15(3) tar-Regolament Nru 423/2007, fl-Artikolu 36(3) tar-Regolament Nru 961/2010 u fl-Artikolu 46(3) tar-Regolament Nru 267/2012, għandu bħala għan, minn naħa, li jipprovdi lill-parti kkonċernata indikazzjoni suffiċjenti sabiex din tkun taf jekk l-att huwiex fondat jew jekk jistax ikun ivvizzjat b’nuqqas li abbażi tiegħu tkun tista’ tiġi kkontestata l-validità tiegħu quddiem il-qorti tal-Unjoni u, min-naħa l-oħra, li jippermetti lil din tal-aħħar li teżerċita l-istħarriġ tagħha dwar il-legalità ta’ dan l-att. L-obbligu ta’ motivazzjoni stabbilit b’dan il-mod jikkostitwixxi prinċipju essenzjali tad-dritt tal-Unjoni li jista’ jiġi dderogat biss minħabba kunsiderazzjonijiet imperattivi. Għaldaqstant, fil-prinċipju, il-motivazzjoni għandha tiġi kkomunikata lill-persuna kkonċernata fl-istess ħin bħall-att li jikkawżalha preġudizzju, u n-nuqqas ta’ motivazzjoni ma jistax jiġi rregolarizzat mill-fatt li l-persuna kkonċernata ssir taf ir-raġunijiet tal-att matul il-proċedura quddiem il-qorti tal-Unjoni (ara, f’dan is-sens, is-sentenza tal-Qorti Ġenerali tal-14 ta’ Ottubru 2009, Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, T‑390/08, Ġabra p. II‑3967, punt 80, u l-ġurisprudenza ċċitata).
48 Għaldaqstant, sakemm kunsiderazzjonijiet imperattivi li jikkonċernaw is-sigurtà tal-Unjoni jew tal-Istati Membri tagħha jew it-tmexxija tar-relazzjonijiet internazzjonali tagħhom ma jipprekludux il-komunikazzjoni ta’ ċerti provi, il-Kunsill għandu l-obbligu li jgħarraf lil entità kkonċernata minn miżuri restrittivi bir-raġunijiet speċifiċi u konkreti li minħabba fihom iqis li għandhom jiġu adottati dawn il-miżuri. B’hekk, huwa għandu jsemmi l-punti ta’ fatt u ta’ liġi li minnhom tiddependi l-ġustifikazzjoni legali tal-miżuri kkonċernati u l-kunsiderazzjonijiet li wassluh sabiex jadottahom (ara, f’dan is-sens, is-sentenza Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 47 iktar ’il fuq, punt 81, u l-ġurisprudenza ċċitata).
49 Barra minn hekk, il-motivazzjoni għandha tkun adattata għan-natura tal-att inkwistjoni u għall-kuntest li fih ikun ġie adottat. Ir-rekwiżit ta’ motivazzjoni għandu jiġi evalwat skont iċ-ċirkustanzi tal-każ, b’mod partikolari fid-dawl tal-kontenut tal-att, tan-natura tar-raġunijiet invokati u tal-interess li jista’ jkollhom id-destinatarji jew persuni oħra kkonċernati direttament jew individwalment mill-att li jirċievu spjegazzjonijiet. Ma huwiex meħtieġ li l-motivazzjoni tispeċifika l-punti ta’ fatt u ta’ liġi rilevanti kollha sa fejn in-natura suffiċjenti ta’ motivazzjoni għandha tiġi evalwata fid-dawl mhux biss tad-diċitura tagħha iżda anki fid-dawl tal-kuntest tagħha u tar-regoli ġuridiċi kollha li jirregolaw il-qasam ikkonċernat. B’mod partikolari, att li jikkawża preġudizzju jkun suffiċjentement motivat jekk jiġi adottat f’kuntest magħruf mill-persuna kkonċernata li permezz tiegħu tkun tista’ tifhem il-portata tal-miżura meħuda fir-rigward tagħha (ara s-sentenza Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 47 iktar ’il fuq, punt 82, u l-ġurisprudenza ċċitata).
50 Fit-tieni lok, skont ġurisprudenza stabbilita, ir-rispett tad-drittijiet tad-difiża, u b’mod partikolari tad-dritt għal smigħ, f’kull proċedura miftuħa fil-konfront ta’ entità li tista’ twassal għal att li jikkawżalha preġudizzju, jikkostitwixxi prinċipju fundamentali tad-dritt tal-Unjoni u għandu jiġi żgurat, anki fin-nuqqas ta’ kull leġiżlazzjoni li tikkonċerna l-proċedura inkwistjoni (sentenza Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 47 iktar ’il fuq, punt 91).
51 Il-prinċipju tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża jeżiġi, minn naħa, li l-provi mressqa kontra l-entità kkonċernata sabiex fuqhom jiġi bbażat l-att li jikkawżalha preġudizzju jiġu kkomunikati lilha. Min-naħa l-oħra, din l-entità għandha titpoġġa f’pożizzjoni fejn tkun tista’ tesprimi l-perspettiva tagħha b’mod utli fir-rigward ta’ dawn il-provi (ara, b’analoġija, is-sentenza tal-Qorti Ġenerali tat-12 ta’ Diċembru 2006, Organisation des Modjahedines du peuple d’Iran vs Il‑Kunsill, T‑228/02, Ġabra p. II‑4665, punt 93).
52 Għaldaqstant, fil-każ tal-att inizjali li permezz tiegħu l-fondi ta’ entità jiġu ffriżati, sakemm ma tkunx prekluża minn kunsiderazzjonijiet imperattivi li jikkonċernaw is-sigurtà tal-Unjoni jew tal-Istati Membri tagħha jew it-tmexxija tar-relazzjonijiet internazzjonali tagħhom, il-komunikazzjoni tal-provi mressqa kontra l-entità kkonċernata għandha ssir jew simultanjament mal-adozzjoni tal-att ikkontestat jew fl-iqsar żmien possibbli wara l-imsemmija adozzjoni. Fuq talba tal-entità kkonċernata, din tal-aħħar għandha wkoll id-dritt li tinstema’ fuq dawn il-provi ġaladarba l-att ikun ġie adottat. Taħt l-istess kundizzjonijiet, kull deċiżjoni sussegwenti ta’ ffriżar ta’ fondi għandha fil-prinċipju tiġi ppreċeduta b’komunikazzjoni tal-provi ġodda mressqa kontra l-entità kkonċernata u minn possibbiltà ġdida għall-entità kkonċernata li tinstema’ (ara, b’analoġija, is-sentenza Organisation des Modjahedines du peuple d’Iran, iċċitata fil-punt 51 iktar ’il fuq, punt 137).
53 Barra minn hekk, għandu jiġi osservat li, meta tiġi kkomunikata informazzjoni preċiża biżżejjed, li permezz tagħha l-entità kkonċernata tkun tista’ tesprimi b’mod utli l-opinjoni tagħha dwar il-provi mressqa kontriha mill-Kunsill, il-prinċipju tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża ma jimplikax li din l-istituzzjoni għandha l-obbligu li tagħti, b’mod spontanju, aċċess għad-dokumenti li jinsabu fil-fajl tagħha. Huwa biss meta ssir talba mill-parti kkonċernata li l-Kunsill huwa obbligat jagħti aċċess għad-dokumenti amministrattivi mhux kunfidenzjali kollha li jkunu jikkonċernaw il-miżura inkwistjoni (ara s-sentenza Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 47 iktar ’il fuq, punt 97, u l-ġurisprudenza ċċitata).
54 Fit-tielet lok, il-prinċipju ta’ protezzjoni ġudizzjarja effettiva jikkostitwixxi prinċipju ġenerali tad-dritt tal-Unjoni, li jirriżulta mit-tradizzjonijiet kostituzzjonali komuni għall-Istati Membri u li ġie rikonoxxut fl-Artikoli 6 u 13 tal-KEDB, kif ukoll fl-Artikolu 47 tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea. L-effettività tal-istħarriġ ġudizzjarju timplika li l-awtorità tal-Unjoni inkwistjoni hija obbligata tikkomunika r-raġunijiet ta’ miżura restrittiva lill-entità kkonċernata, sa fejn ikun possibbli, jew fil-mument meta l-imsemmija miżura tkun adottata, jew, tal-inqas, malajr kemm jista’ jkun wara li tkun ġiet adottata, u dan sabiex l-entità kkonċernata tkun tista’ teżerċita, fit-termini relatati, id-dritt tagħha għal rimedju. L-osservanza ta’ dan l-obbligu li jiġu kkomunikati l-imsemmija raġunijiet hija fil-fatt meħtieġa kemm sabiex id-destinatarji tal-miżuri restrittivi jkunu jistgħu jiddefendu d-drittijiet tagħhom fl-aħjar kundizzjonijiet possibbli u jkunu jistgħu jiddeċiedu b’għarfien sħiħ tal-kwistjoni jekk ikunx utli għalihom li jirrikorru għall-qorti tal-Unjoni, u kemm sabiex din tal-aħħar tkun tista’ teżerċita b’mod sħiħ l-istħarriġ tal-legalità tal-att inkwistjoni li jinkombi fuqha (ara, f’dan is-sens u b’analoġija, is-sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja tat-3 ta’ Settembru 2008, Kadi u Al Barakaat International Foundation vs Il‑Kunsill u Il‑Kummissjoni, C‑402/05 P u C‑415/05 P, Ġabra p. I‑6351, punti 335 sa 337, u l-ġurisprudenza ċċitata).
55 Fid-dawl ta’ din il-ġurisprudenza, il-Qorti Ġenerali tqis li għandhom jiġu evalwati l-argumenti ppreżentati mill-partijiet taħt l-ewwel motiv, skont il-ħames stadji msemmija hawnhekk. Fl-ewwel lok, għandu jiġi evalwat l-argument preliminari tal-Kunsill u tal-Kummissjoni li jgħid li r-rikorrent ma jistax jinvoka l-prinċipji tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża. Fit-tieni lok, għandhom jiġu evalwati l-argumenti li jirrigwardaw, minn naħa, l-obbligu ta’ motivazzjoni u, min-naħa l-oħra, l-allegat ksur tad-drittijiet tad-difiża tar-rikorrent sa fejn jikkonċerna l-komunikazzjoni inizjali tal-provi mressqa kontrih. Fit-tielet lok, għandu jiġi evalwat l-argument marbut mal-allegat ksur tad-drittijiet tad-difiża fir-rigward tal-aċċess għall-fajl tal-Kunsill. Fir-raba’ lok, il-Qorti Ġenerali ser teżamina l-argumenti dwar, minn naħa, l-allegat ksur tad-drittijiet tad-difiża tar-rikorrent sa fejn jikkonċerna l-possibbiltà tiegħu li jressaq l-argumenti tiegħu u, min-naħa l-oħra, l-allegat ksur tad-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva. Fil-ħames lok, ser jiġu diskussi l-argumenti li jirrigwardaw l-allegati żbalji li jivvizzjaw l-eżami u l-eżami mill-ġdid magħmul mill-Kunsill.
Fuq il-possibbiltà tar-rikorrent li jinvoka l-prinċipju tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża
56 Il-Kunsill u l-Kummissjoni jikkontestaw l-applikabbiltà tal-prinċipju tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża fil-każ inkwistjoni. Filwaqt li jirreferu għas-sentenza tal-Qorti Ġenerali tad-19 ta’ Mejju 2010, Tay Za vs Il‑Kunsill (T‑181/08, Ġabra p. I‑1965, punti 121 sa 123), huma jargumentaw li r-rikorrent ma kienx ġie milqut mill-miżuri restrittivi minħabba l-attività proprja tiegħu, iżda għaliex jappartjeni għall-kategorija ġenerali ta’ persuni u ta’ entitajiet li pprovdew appoġġ għall-proliferazzjoni nukleari. Konsegwentement, il-proċedura ta’ adozzjoni ta’ miżuri restrittivi ma nbditx fil-konfront tar-rikorrent fis-sens tal-ġurisprudenza ċċitata fil-punt 50 iċċitat iktar ’il fuq u għalhekk ir-rikorrent ma jistax jinvoka drittijiet tad-difiża, jew jista’ jinvokahom biss b’mod limitat.
57 Dan l-argument ma jistax jintlaqa’.
58 Fil-fatt, minn naħa, is-sentenza Tay Za vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 56 iktar ’il fuq, ġiet annullata fl-appell, fl-intier tagħha, bis-sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja tat-13 ta’ Marzu 2012, Tay Za vs Il‑Kunsill (C‑376/10 P). Konsegwentement, l-osservazzjonijiet adottati f’dik is-sentenza ma għadhomx jagħmlu parti mill-ordinament ġuridiku tal-Unjoni u għalhekk ma jistgħux jiġu invokati b’mod validu mill-Kunsill u mill-Kummissjoni.
59 Min-naħa l-oħra, l-Artikolu 24(3) u (4) tad-Deċiżjoni 2010/413, l-Artikolu 15(3) tar-Regolament Nru 423/2007, l-Artikolu 36(3) u (4) tar-Regolament Nru 961/2010 u l-Artikolu 46(3) u (4) tar-Regolament Nru 267/2012 jipprovdu dispożizzjonijiet li jiggarantixxu d-drittijiet tad-difiża tal-entitajiet milquta mill-miżuri restrittivi adottati bis-saħħa ta’ dawn it-testi. Ir-rispett ta’ dawn id-drittijiet huwa suġġett għal stħarriġ mill-qorti tal-Unjoni (ara, f’dan is-sens, is-sentenza Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 47 iktar ’il fuq, punt 37).
60 F’dawn iċ-ċirkustanzi, għandu jiġi konkluż li l-prinċipju tar-rispett tad-drittijiet tad-difiża, kif imfakkar fil-punti 50 sa 53 iktar ’il fuq, jista’ jkun invokat mir-rikorrent f’dan il-każ.
Fuq l-obbligu ta’ motivazzjoni u fuq il-komunikazzjoni inizjali tal-provi mressqa kontra r-rikorrent
61 Primarjament, għandu jiġi osservat li, sabiex tiġi evalwata l-osservanza tal-obbligu ta’ motivazzjoni u tal-obbligu li jiġu kkomunikati lill-entitajiet ikkonċernati l-provi mressqa kontra tagħhom, għandhom jiġu kkunsidrati, minbarra r-raġunijiet li joħorġu mill-atti kkontestati, it-tliet proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi kkomunikati mill-Kunsill lir-rikorrent.
62 Fil-fatt, minn naħa, minn dawn il-proposti, kif ikkomunikati lir-rikorrent, jidher li dawn ġew ippreżentati lid-delegazzjonijiet tal-Istati Membri fil-kuntest tal-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi li jikkonċernawh u li konsegwentement jikkostitwixxu provi li fuqhom huma bbażati dawn il-miżuri.
63 Min-naħa l-oħra, huwa minnu li t-tliet proposti ġew ikkomunikati lir-rikorrent wara l-introduzzjoni tal-azzjoni u anki, fir-rigward tal-proposta annessa mal-kontrareplika, wara l-aġġustament tal-talbiet sussegwentement għall-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2010/644 u tar-Regolament Nru 961/2010. Għalhekk, dawn il-proposti ma jistgħux b’mod validu jikkompletaw il-motivazzjoni tad-Deċiżjoni 2010/413, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010 u, fir-rigward tal-proposta annessa mal-kontrareplika, tad-Deċiżjoni 2010/644 u tar-Regolament Nru 961/2010. Dawn jistgħu, madankollu, jiġu kkunsidrati fil-kuntest tal-evalwazzjoni tal-legalità tal-atti ulterjuri, jiġifieri tad-Deċiżjoni 2011/783, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u tar-Regolament Nru 267/2012 sa fejn jikkonċernaw it-tliet proposti, kif ukoll tad-Deċiżjoni 2010/644 u tar-Regolament Nru 961/2010 sa fejn jikkonċernaw il-proposti kkomunikati fit-28 ta’ Ottubru 2010.
64 L-atti kkontestati jelenkaw dawn l-erba’ raġunijiet li jikkonċernaw lir-rikorrent:
– l-Istat Iranjan huwa l-proprjetarju tar-rikorrent, jew b’94 %, skont id-Deċiżjoni 2010/413 u r-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, jew parzjalment, skont l-atti sussegwenti;
– ir-rikorrent ipprovda servizzi finanzjarji lil entitajiet li jagħmlu xiri intenzjonat għall-programmi nukleari u missili ballistiċi tal-Iran; fost dawn l-entitajiet hemm entitajiet imsemmija fir-Riżoluzzjoni 1737 (2006) tal-Kunsill tas-Sigurtà tan-Nazzjonijiet Uniti;
– f’Marzu 2009, ir-rikorrent kien għadu jipproċessa pagamenti u noti ta’ kreditu tal-Organizzazzjoni tal-Industriji tad-Difiża (iktar ’il quddiem id-“DIO”) u tal-Iran Electronics Industries (iktar ’il quddiem “IEI”), milquta minn miżuri restrittivi;
– fl-2003, ir-rikorrent ipproċessa noti ta’ kreditu f’isem il-kumpannija Mesbah Energy Company, li hija marbuta mal-programm nukleari Iranjan.
65 Ir-raġunijiet imsemmija fil-proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi mehmuża mal-ittra tal-Kunsill tat-28 ta’ Ottubru 2010 jikkoinċidu integralment mar-raġunijiet imsemmija fl-atti kkontestati.
66 Fir-rigward tat-tielet proposta għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi, li hija mehmuża mal-kontrareplika, din iżżid il-ħames raġuni, li tgħid li r-rikorrent kien ipprovda servizzi finanzjarji lil Sanam Industria Group.
67 Ir-rikorrent isostni li din il-motivazzjoni ma tippreċiżax biżżejjed ir-raġunijiet għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi fil-konfront tiegħu. Barra minn hekk, huwa jqis li dan in-nuqqas jimplika ksur tad-drittijiet tad-difiża tiegħu.
68 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, jikkontesta l-fondatezza tal-argument tar-rikorrent.
69 L-ewwel raġuni hija preċiża biżżejjed, peress li tippermetti lir-rikorrent jifhem li l-Kunsill qed jakkużah bil-fatt li l-Istat Iranjan għandu sehem fil-kapital tiegħu.
70 Fir-rigward tat-tieni raġuni, għandu jiġi osservat li, mal-ewwel ħarsa, ma huwiex ċar jekk din hijiex allegazzjoni ġenerali supplimentata u ċċarata bir-raġunijiet li jsegwu jew jekk hijiex raġuni indipendenti. Fin-nuqqas ta’ spjegazzjoni ċara bejn id-diversi raġunijiet, għandha tintlaqa’ t-tieni interpretazzjoni tal-motivazzjoni tal-atti kkontestati.
71 Issa, skont din l-interpretazzjoni, it-tieni raġuni hija vaga wisq, peress li ma tippreċiżax l-identità tal-entitajiet li kienu ġew ipprovduti bis-servizzi finanzjarji kkonċernati.
72 It-tielet, ir-raba u l-ħames raġunijiet huma ddettaljati biżżejjed, peress li jippreċiżaw l-ismijiet tal-entitajiet ikkonċernati, kif ukoll, fil-każ tal-ewwel żewġ raġunijiet, it-tip ta’ servizzi finanzjarji pprovduti u d-dati ta’ meta ġew ipprovduti.
73 Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, għandu jiġi kkunsidrat li l-Kunsill kiser l-obbligu ta’ motivazzjoni kif ukoll l-obbligu li jikkomunika lir-rikorrent, fil-kwalità tiegħu ta’ entità kkonċernata, il-provi mressqa kontra tiegħu sa fejn hija kkonċernata t-tieni raġuni invokata minnu. Min-naħa l-oħra, dawn l-istess obbligi kienu ġew osservati sa fejn huma kkonċernati r-raġunijiet l-oħra.
Fuq l-aċċess għall-fajl
74 Kif ġie kkonstatat fil-punti 12 u 13 iktar ’il fuq, il-Kunsill ikkomunika lir-rikorrent, fl-anness tal-ittra tiegħu tat-28 ta’ Ottubru 2010, żewġ proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi ppreżentati minn Stati Membri u, suċċessivament, it-tielet proposta fl-anness tal-kontrareplika.
75 Ir-rikorrent jilmenta li din il-komunikazzjoni hija tardiva, peress li ma kellux għad-dispożizzjoni tiegħu l-provi kkonċernati fi żmien utli.
76 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, essenzjalment jiddefendi lilu nnifsu billi jafferma li huwa kkomunika l-proposti kkonċernati lir-rikorrent hekk kif kiseb il-kunsens għal din il-komunikazzjoni mill-Istati Membri li kienu għamlu dawn il-proposti.
77 Issa, l-argument tal-Kunsill ma jistax jintlaqa’. Fil-fatt, meta jkollu l-ħsieb li jibbaża ruħu fuq provi pprovduti minn Stat Membru sabiex jadotta miżuri restrittivi fir-rigward ta’ entità, il-Kunsill huwa obbligat jiżgura, qabel l-adozzjoni tal-imsemmija miżuri, li l-provi inkwistjoni jkunu jistgħu jiġu kkomunikati lill-entità kkonċernata fi żmien utli sabiex din tkun tista’ tesprimi l-perspettiva tagħha b’mod utli.
78 F’dan il-każ, għandu jiġi osservat li t-terminu mogħti lir-rikorrent mill-Kunsill sabiex jippreżenta l-osservazzjonijiet tiegħu wara l-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2010/413 u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010 kien skada fil-15 ta’ Settembru 2010.
79 Issa, sa fejn il-Kunsill ikkomunika t-tliet proposti lir-rikorrent wara l-iskadenza ta’ dan il-perijodu, il-Kunsill ma tahx aċċess għall-provi tal-fajl tiegħu f’ħin utli, bi ksur tad-drittijiet tad-difiża.
Fuq il-possibbiltà tar-rikorrent li jesprimi l-perspettiva tiegħu b’mod utli u fuq id-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva
80 Fl-ewwel lok, ir-rikorrent jargumenta li huwa ma kellux l-opportunità li jesprimi l-perspettiva tiegħu b’mod utli u li, fi kwalunkwe każ, l-osservazzjonijiet li huwa seta’ jifformula ma ttiħdux inkunsiderazzjoni mill-Kunsill.
81 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, jikkontesta l-fondatezza tal-argumenti tar-rikorrent.
82 Fl-ewwel lok, għandu jiġi kkonstatat li, wara l-adozzjoni, fis-26 ta’ Lulju 2010, tal-ewwel atti li permezz tagħhom il-fondi tiegħu ġew iffriżati, fil-15 ta’ Settembru 2010 r-rikorrent kiteb ittra lill-Kunsill li fiha esprima l-perspettiva tiegħu u talab li l-miżuri restrittivi adottati fil-konfront tiegħu jiġu rtirati. Il-Kunsill wieġeb għal din l-ittra fit-28 ta’ Ottubru 2010. Wara, qabel l-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2011/783 u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011, ir-rikorrent ippreżenta l-osservazzjonijiet tiegħu lill-Kunsill b’ittra tad-29 ta’ Lulju 2011, u li għaliha l-Kunsill wieġeb fil-5 ta’ Diċembru 2011. Fl-aħħar nett, fl-10 ta’ Frar 2012, jiġifieri, qabel l-adozzjoni tar-Regolament Nru 267/2012, ir-rikorrent ippreżenta osservazzjonijiet ġodda lill-Kunsill, li għalihom wieġeb b’ittra tal-24 ta’ April 2012.
83 Għaldaqstant, għandu jiġi kkunsidrat li r-rikorrent kellu l-opportunità li jesprimi l-perspettiva tiegħu b’mod utli, ħlief għal dak li jikkonċerna, minn naħa, it-tieni raġuni mressqa mill-Kunsill, li hija vaga ħafna (ara l-punt 70 iktar ’il fuq) u, min-naħa l-oħra, it-tliet proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi, sa fejn dawn ma kinux fil-pussess tar-rikorrent fil-15 ta’ Settembru 2010.
84 Fir-rigward tat-teħid inkunsiderazzjoni tal-osservazzjonijiet ifformulati, huwa minnu li r-risposta għall-argumenti tar-rikorrent fl-ittri tal-Kunsill tat-28 ta’ Ottubru 2010, tal-5 ta’ Diċembru 2011 u tal-24 ta’ April 2012 hija qasira. Madankollu, jibqa’ l-fatt li dan tal-aħħar ippreċiża, fl-ittra tat-28 ta’ Ottubru 2010, li huwa ma kienx jikkondividi l-perspettiva tar-rikorrent fis-sens li l-attivitajiet tar-rikorrent relatati man-noti ta’ kreditu ma kinux suxxettibbli li jikkontribwixxu għall-proliferazzjoni nukleari. Huwa tenna din il-pożizzjoni f’ittra tal-5 ta’ Diċembru 2011 u f’dik tal-24 ta’ April 2012.
85 Barra minn hekk, ma huwiex ikkontestat li l-Kunsill aġġusta r-referenza li tirrigwarda s-sehem tal-Istat Iranjan fil-kapital tar-rikorrent, li l-eżattezza tagħha kienet ikkontestata minn dan tal-aħħar.
86 Fid-dawl ta’ dawn iċ-ċirkustanzi, għandu jiġi kkunsidrat li, kuntrarjament għal dak li jallega r-rikorrent, l-osservazzjonijiet tar-rikorrent ittieħdu inkunsiderazzjoni mill-Kunsill matul l-eżami mill-ġdid li wettaq.
87 Fit-tieni lok, ir-rikorrent isostni li n-natura insuffiċjenti tal-informazzjoni u tal-provi li ġew ikkomunikati lilu affettwat id-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu.
88 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, jikkontesta l-fondatezza ta’ dan l-argument.
89 Kif ġie kkonstatat fil-punt 83 iktar ’il fuq, għandu jiġi kkunsidrat li, sa fejn ir-rikorrent ikun ġie nnotifikat individwalment b’raġunijiet preċiżi biżżejjed, jiġifieri l-ewwel, it-tielet, ir-raba’ u l-ħames raġunijiet invokati mill-Kunsill, id-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu ġie rrispettat.
90 Min-naħa l-oħra, in-natura vaga tat-tieni raġuni mressqa mill-Kunsill kif ukoll il-komunikazzjoni tardiva tat-tliet proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi jikkostitwixu ksur tad-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tar-rikorrent.
Fuq in-nuqqasijiet tal-eżami tal-Kunsill
91 Ir-rikorrent isostni li l-Kunsill ma wettaqx eżami proprju taċ-ċirkustanzi tal-każ, iżda sempliċement adotta l-proposti ppreżentati mill-Istati Membri. Dan in-nuqqas jaffettwa kemm l-eżami qabel l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi li jolqtu lilu u kemm l-eżami mill-ġdid perijodiku ta’ dawn l-istess miżuri.
92 Barra minn hekk, skont ir-rikorrent, minn kejbils diplomatiċi magħmula pubbliċi mill-organizzazzjoni Wikileaks (iktar ’il quddiem il-“kejbils diplomatiċi”), jirriżulta li l-Istati Membri, b’mod partikolari r-Renju Unit, kienu suġġetti għal pressjoni min-naħa tal-gvern tal-Istati Uniti tal-Amerika intiża sabiex jiġu adottati miżuri restrittivi kontra entitajiet Iranjani. Issa, din iċ-ċirkustanza tħalli dubju fuq il-legalità tal-miżuri adottati u fuq il-proċedura għall-adozzjoni tagħhom.
93 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, jikkontesta l-fondatezza tal-argumenti tar-rikorrent. B’mod parikolari, huwa jsostni li ma hemmx lok li jittieħdu inkunsiderazzjoni l-kejbils diplomatiċi.
94 Fl-ewwel lok, għandu jiġi rrilevat li l-atti li jistabbilixxu miżuri restrittivi kontra entitajiet allegatament implikati fil-proliferazzjoni nukleari huma atti tal-Kunsill, li għalhekk għandu jiżgura li l-adozzjoni tagħhom hija ġġustifikata. Konsegwentement, waqt l-adozzjoni tal-att inizjali li jistabbilixxi miżuri bħal dawn, il-Kunsill huwa obbligat li jeżamina r-rilevanza u l-fondatezza tal-informazzjoni u tal-provi ppreżentati lilu, skont l-Artikolu 23(2) tad-Deċiżjoni 2010/413, minn Stat Membru jew mir-Rappreżentant Għoli tal-Unjoni għall-Affarijiet Barranin u l-Politika ta’ Sigurtà. Mal-adozzjoni ta’ atti suċċessivi fil-konfront tal-istess entità, il-Kunsill huwa obbligat, skont l-Artikolu 24(4) tal-istess deċiżjoni, li jeżamina mill-ġdid il-ħtieġa li jinżammu l-imsemmija miżuri fid-dawl tal-osservazzjonijiet magħmula minn din l-entità.
95 F’dan il-każ, minn naħa, il-fajl ma jinkludi ebda evidenza li tissuġġerixxi li l-Kunsill ivverifika r-rilevanza u l-fondatezza tal-provi fil-konfront tar-rikorrent li kienu ppreżentati lili qabel l-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2010/413 u tar-Regolamenti ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010. Għall-kuntrarju, l-indikazzjoni żbaljata, f’dawn l-atti, fir-rigward tal-livell tas-sehem tal-Istat Iranjan fil-kapital tar-rikorrent, li l-ineżattezza tagħha ma hijiex ikkontestata mill-Kunsill, donnha tistabbilixxi li ma saret ebda verifika f’dan is-sens.
96 Min-naħa l-oħra, mill-punti 84 sa 86 iktar ’il fuq jirriżulta li, fl-adozzjoni tal-atti kkontestati suċċessivi, il-Kunsill eżamina mill-ġdid iċ-ċirkustanzi tal-każ fid-dawl tal-osservazzjonijiet tar-rikorrent, peress li aġġusta l-indikazzjoni li tirrigwarda s-sehem tal-Istat Iranjan fil-kapital ta’ dan tal-aħħar u li kien esprima ruħu fuq l-argument tiegħu li jikkonċerna l-attivitajiet li jirrigwardaw in-noti ta’ kreditu.
97 Fit-tieni lok, fir-rigward tal-kejbils diplomatiċi, il-fatt li ċerti Stati Membri kienu suġġetti għal pressjonijiet diplomatiċi, anki jekk ippruvat, minnu nnifsu ma jimplikax li dawn l-istess pressjonijiet kienu affettwaw l-atti kkontestati, li ġew adottati mill-Kunsill, jew l-eżami magħmul minn dan tal-aħħar fil-mument tal-adozzjoni tagħhom.
98 F’dawn iċ-ċirkustanzi, għandhom jintlaqgħu l-argumenti tar-rikorrent, dwar in-nuqqasijiet li jistgħu jaffettwaw l-eżami magħmul mill-Kunsill, sa fejn jikkonċernaw id-Deċiżjoni 2010/413 u r-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, u l-bqija tal-argumenti għandhom jiġu miċħuda.
99 L-ewwel nett, fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, għandu jiġi osservat li l-Kunsill kiser id-drittijiet tad-difiża tar-rikorrent u d-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu peress li ma kkomunikalux, fi żmien utli, it-tliet proposti għall-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi (ara l-punti 79, 83 u 90 iktar ’il fuq). Sa fejn l-imsemmija proposti kienu ġew adottati mill-Kunsill sabiex jibbaża l-atti kkontestati kollha fil-konfront tar-rikorrent u fid-dawl tad-data tal-komunikazzjoni tal-aħħar waħda minnhom, dan in-nuqqas jaffettwa l-legalità tad-Deċiżjoni 2010/413, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, tad-Deċiżjoni 2010/644 u tar-Regolament Nru 961/2010, sa fejn dawn l-atti jikkonċernaw lir-rikorrent.
100 It-tieni nett, waqt l-adozzjoni tad-Deċiżjoni 2010/413 u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, il-Kunsill ma rrispettax l-obbligu li jeżamina r-rilevanza u l-fondatezza tal-informazzjoni u tal-provi fir-rigward tar-rikorrent li ġew ippreżentati lilu, bil-konsegwenza li dawn l-atti kienu illegali (ara l-punti 95 u 98 iktar ’il fuq).
101 Fl-aħħar nett, il-Kunsill kiser l-obbligu ta’ motivazzjoni, id-drittijiet tad-difiża tar-rikorrent u d-dritt għal protezzjoni ġudizzjarja effettiva tiegħu sa fejn hija kkonċernata t-tieni raġuni invokata fil-konfront tar-rikorrent (ara l-punti 70, 73, 83 u 90 iktar ’il fuq). Madankollu, fid-dawl tal-fatt li d-diversi raġunijiet invokati mill-Kunsill huma indipendenti minn xulxin u fid-dawl tan-natura preċiża biżżejjed tagħhom, dan il-ksur ma jiġġustifikax l-annullament tad-Deċiżjoni 2011/783, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u tar-Regolament Nru 267/2012. Huwa jimplika biss li t-tieni raġuni ma tistax tittieħed inkunsiderazzjoni waqt l-eżami tat-tieni motiv dwar il-fondatezza tal-miżuri restrittivi li jolqtu lir-rikorrent.
102 Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti kollha, l-ewwel motiv għandu jintlaqa’ sa fejn huwa intiż għall-annullament tad-Deċiżjoni 2010/413, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, tad-Deċiżjoni 2010/644 u tar-Regolament Nru 961/2010, sa fejn dawn l-atti jikkonċernaw lir-rikorrent, filwaqt li jinċaħad fil-bqija.
Fuq it-tieni motiv, ibbażat fuq żball manifest ta’ evalwazzjoni fir-rigward tal-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi fil-konfront tar-rikorrent
103 Ir-rikorrent isostni li r-raġunijiet invokati fil-konfront tiegħu mill-Kunsill, imniżżlin fil-punti 64 sa 66 iktar ’il fuq, ma jissodisfawx il-kundizzjonijiet previsti mid-Deċiżjoni 2010/413, mir-Regolament Nru 423/2007, mir-Regolament Nru 961/2010 u mir-Regolament Nru 267/2012, u ma humiex ikkorroborati minn xi provi. B’konsegwenza, il-Kunsill wettaq żball manifest ta’ evalwazzjoni meta adotta miżuri restrittivi fil-konfront tiegħu abbażi ta’ dawn ir-raġunijiet.
104 Il-Kunsill, sostnut mill-Kummissjoni, jikkontesta l-argumenti tar-rikorrent.
105 Skont il-ġurisprudenza, l-istħarriġ ġudizzjarju tal-legalità ta’ att li bih ikunu ġew adottati miżuri restrittivi fir-rigward ta’ entità jestendi għall-evalwazzjoni tal-fatti u taċ-ċirkustanzi invokati sabiex jiġġustifikawh, kif ukoll għall-verifika tal-provi u tal-informazzjoni li tkun ibbażata fuqhom din l-evalwazzjoni. F’każ ta’ kontestazzjoni, huwa l-Kunsill li għandu jipproduċi dawn il-provi u din l-informazzjoni bil-għan li jiġu vverifikati mill-qorti tal-Unjoni (ara, f’dan is-sens, is-sentenza Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 58 iktar ’il fuq, punti 37 u 107).
106 Fid-dawl ta’ din il-ġurisprudenza, u minħabba n-nuqqas ta’ motivazzjoni tat-tieni raġuni invokata mill-Kunsill fir-rigward tar-rikorrent (ara l-punt 101 iktar ’il fuq), għandha tiġi vverifikata biss il-fondatezza tal-ewwel, tat-tielet, tar-raba’ u tal-ħames raġunijiet invokati.
107 Fir-rigward tal-ewwel raġuni, issa huwa stabbilit li l-Istat Iranjan ma għandux sehem ta’ 94 % fir-rikorrent, billi l-Istat Iranjan huwa biss azzjonist minoritarju. Għalhekk, din ir-raġuni hija bbażata fuq dikjarazzjoni fattwalment żbaljata sa fejn huma kkonċernati d-Deċiżjoni 2010/413 u r-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010.
108 Barra minn hekk, il-fatt li l-Istat Iranjan għandu parti mill-kapital tar-rikorrent ma jimplikax, fih innifsu, li dan tal-aħħar jipprovdi appoġġ għall-proliferazzjoni nukleari. Konsegwentement, l-ewwel raġuni mogħtija mill-Kunsill ma tiġġustifikax l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi fil-konfront tar-rikorrent abbażi tal-fatt li huwa kien ipprovda tali appoġġ.
109 Fir-rigward tar-raba’ raġuni, ir-rikorrent jikkontesta li pprovda servizzi lil Mesbah Energy Company. Issa, il-Kunsill ma pproduċa ebda prova jew informazzjoni li tistabbilixxi li tali servizzi ġew ipprovduti, jew li r-rikorrent kien jaf bl-implikazzjoni ta’ Mesbah Energy Company, li ma kinitx għadha milquta minn miżuri restrittivi fl-2003, fil-proliferazzjoni nukleari. Għalhekk, għandu jiġi konkluż li lanqas ir-raba’ raġuni ma tiġġustifika l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi fir-rigward tar-rikorrent.
110 L-istess konstatazzjoni tapplika għall-ħames raġuni, sa fejn hija kkonċernata l-legalità tad-Deċiżjoni 2011/783, tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 u tar-Regolament Nru 267/2012. Fil-fatt, filwaqt li l-rikorrent jikkontesta li pprovda servizzi finanzjarji lil Sanam Industria Group wara l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi mmirati kontra dan tal-aħħar, il-Kunsill ma pproduċa ebda prova sabiex jistabbilixxi pretensjoni kuntrarja jew sabiex jipprova li r-rikorrent kien jaf bl-implikazzjoni ta’ Sanam Industria Group fil-proliferazzjoni nukleari anki qabel l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi mmirati kontra dan tal-aħħar.
111 Fl-aħħar nett, fir-rigward tat-tielet raġuni, ir-rikorrent ma jikkontestax il-fatt li DIO u IEI jipparteċipaw fil-proliferazzjoni nukleari. Dan lanqas ma jikkontesta li pproċessa noti ta’ kreditu ta’ dawn iż-żewġ entitajiet.
112 Huwa jikkontesta, madankollu, li s-servizzi li huwa pprovda lil DIO u IEI jiġġustifikaw l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi kontrih. F’dan ir-rigward huwa essenzjalment isostni li l-imsemmija servizzi kienu servizzi bankarji kurrenti mogħtija fil-passat fil-kuntest tal-ipproċessar ta’ noti ta’ kreditu għall-esportazzjoni, maħruġa minn banek terzi, u li ma kinux jikkonċernaw tranżazzjonijiet marbuta mal-proliferazzjoni nukleari.
113 Sabiex tkun tista’ tiġi vverifikata l-fondatezza ta’ dawn l-argumenti, il-Qorti Ġenerali talbet lill-Kunsill sabiex jipprovdilha informazzjoni ddettaljata dwar in-noti ta’ kreditu pproċessati mir-rikorrent għal DIO u għal IEI.
114 Il-Kunsill ma pproduċiex provi b’risposta għat-talba tal-Qorti Ġenerali. F’dan ir-rigward, huwa jsostni li lanqas ir-rikorrent ma ressaq tali prova, minkejja li seta’ u kien dovut jagħmel dan.
115 Dan l-argument ma jistax jintlaqa’. Kif jirriżulta mill-ġurisprudenza ċċitata fil-punt 105 iktar ’il fuq, ma għandhiex tkun l-entità milquta minn miżuri restrittivi, iżda huwa l-Kunsill li għandu jipproduċi, f’każ ta’ kontestazzjoni, il-provi u l-informazzjoni li fuqhom tkun ibbażata l-adozzjoni tal-imsemmija miżuri. F’dan il-każ, sa fejn il-Kunsill ibbaża ruħu fuq noti ta’ kreditu speċifiċi li kienu ġew ipproċessati mir-rikorrent għal DIO u IEI, huwa l-Kunsill li għandu jipprovdi d-dettalji kkonċernati lill-Qorti Ġenerali.
116 F’dawn iċ-ċirkustanzi, l-impossibbiltà li tiġi vverifikata l-fondatezza tal-argumenti tar-rikorrent, fis-sens li s-servizzi li huwa pprovda lil DIO u IEI ma jiġġustifikawx l-adozzjoni ta’ miżuri restrittivi kontrih, ma tistax tintuża għad-detriment tiegħu. Għall-kuntrarju, peress li din l-impossibbiltà hija imputabbli għan-nuqqas ta’ osservanza min-naħa tal-Kunsill tal-obbligu tiegħu li jipproduċi l-provi u l-informazzjoni rilevanti, hemm lok li jintlaqa’ t-tieni motiv.
117 Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti kollha, għandhom jiġu annullati l-atti kkontestati sa fejn dawn jikkonċernaw lir-rikorrent, mingħajr ma jkun meħtieġ li jiġi evalwat it-tielet motiv, ibbażat fuq ksur tal-prinċipju ta’ proporzjonalità.
Fuq l-effetti ratione temporis tal-annullament tal-atti kkontestati
118 Qabel xejn, f’dak li jirrigwarda l-effetti ratione temporis tal-annullament tal-atti kkontestati, għandu jiġi osservat li r-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, li emenda l-lista tal-Anness V tar-Regolament Nru 423/2007, ma għadux joħloq effetti legali wara t-tħassir ta’ dan l-aħħar regolament, li sar bir-Regolament Nru 961/2010. Bl-istess mod, ir-Regolament Nru 961/2010, kif emendat bir-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011, tħassar ukoll bir-Regolament Nru 267/2012. B’konsegwenza, l-annullament tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 668/2010, tar-Regolament Nru 961/2010 u tar-Regolament ta’ implimentazzjoni Nru 1245/2011 jikkonċerna biss l-effetti li dawn l-atti ħolqu bejn id-dħul fis-seħħ u t-tħassir tagħhom.
119 Sussegwentement, f’dak li jirrigwarda r-Regolament Nru 267/2012, għandu jitfakkar li, bis-saħħa tat-tieni paragrafu tal-Artikolu 60 tal-Istatut tal-Qorti tal-Ġustizzja tal-Unjoni Ewropea, b’deroga għall-Artikolu 280 TFUE, id-deċiżjonijiet tal-Qorti Ġenerali li jannullaw regolament ikollhom effett biss mid-data tal-iskadenza tat-terminu għall-preżentata ta’ appell previst fl-ewwel paragrafu tal-Artikolu 56 ta’ dan l-Istatut jew, jekk appell jiġi ppreżentat f’dan it-terminu, mid-data taċ-ċaħda tal-appell (ara, b’analoġija, is-sentenza tal-Qorti Ġenerali tas-16 ta’ Settembru 2011, Kadio Morokro vs Il‑Kunsill, T 316/11, mhux ippubblikata fil-Ġabra, punt 38).
120 F’dan ir-rigward, filwaqt li jirreferi għad-digriet Akhras vs Il‑Kunsill, iċċitat fil-punt 23 iktar ’il fuq, ir-rikorrent isostni li r-Regolament Nru 267/2012 għandu, fil-konfront tiegħu, in-natura ta’ deċiżjoni meħuda taħt forma ta’ regolament, u ma huwiex regolament fil-veru sens tal-kelma. Konsegwentement, it-tieni paragrafu tal-Artikolu 60 tal-Istatut ma huwiex applikabbli f’dan il-każ.
121 Dan l-argument ma jistax jintlaqa’.
122 Fil-fatt, minn naħa, fil-punt 29 tad-digriet Akhras vs Il‑Kunsill, iċċitat fil-punt 23 iktar ’il fuq, il-President tal-Qorti tal-Ġustizzja ma eżaminax, b’mod iddettaljat, l-applikabbiltà tat-tieni paragrafu tal-Artikolu 60 tal-Istatut għar-regolamenti li jimponu miżuri restrittivi, peress li sempliċement ikkonstata li, għalkemm l-argumenti ppreżentati fuq dan il-punt mir-rikorrent fil-Kawża C‑110/12 P(R) ma kinux jidhru li kienu “mingħajr bażi”, dawn l-argumenti kienu, għall-kuntrarju, ineffettivi.
123 Issa, min-naħa l-oħra, fid-dawl tal-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja, għandu jiġi kkunsidrat li r-Regolament Nru 267/2012, inkluż l-Anness IX tiegħu, għandu n-natura ta’ regolament, peress li t-tieni paragrafu tal-Artikolu 51 tiegħu jipprovdi li dan ir-regolament jorbot fl-intier tiegħu u japplika direttament fl-Istati Membri kollha, u dan jikkorrispondi għall-effetti ta’ regolament kif previsti fl-Artikolu 288 TFUE (ara, b’analoġija, is-sentenza tal-Qorti tal-Ġustizzja tas-16 ta’ Novembru 2011, Bank Melli Iran vs Il‑Kunsill, C‑548/09 P, Ġabra p. I‑11381, punt 45).
124 Għalhekk, it-tieni paragrafu tal-Artikolu 60 tar-Regoli tal-Proċedura tal-Qorti tal-Ġustizzja huwa effettivament applikabbli f’dan il-każ.
125 F’dawn iċ-ċirkustanzi, il-Kunsill għandu terminu ta’ xahrejn, miżjud b’għaxart ijiem għal raġunijiet ta’ distanza, li jibda jiddekorri min-notifika ta’ din is-sentenza, sabiex jirrimedja għall-ksur ikkonstatat billi jadotta, jekk ikun il-każ, miżuri restrittivi ġodda fil-konfront tar-rikorrent. F’dan il-każ, ir-riskju ta’ dannu serju u irriversibbli fuq l-effettività tal-miżuri restrittivi imposti bir-Regolament Nru 267/2012 ma jidhirx li huwa għoli biżżejjed, fid-dawl tal-effett sostanzjali ta’ dawn il-miżuri fuq id-drittijiet u l-libertajiet tar-rikorrent, sabiex jiġġustifika ż-żamma tal-effetti tal-imsemmi regolament fir-rigward ta’ dan tal-aħħar għal perijodu li jmur lil hinn minn dak stabbilit fit-tieni paragrafu tal-Artikolu 60 tal-Istatut tal-Qorti tal-Ġustizzja (ara, b’analoġija, is-sentenza Kadio Morokro vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 119 iktar ’il fuq, punt 38).
126 Finalment, f’dak li jirrigwardaw l-effetti ratione temporis tal-annullament tad-Deċiżjoni 2010/413, kif emendata bid-Deċiżjoni 2010/644 u bid-Deċiżjoni 2011/783, għandu jitfakkar li, bis-saħħa tat-tieni paragrafu tal-Artikolu 264 TFUE, il-Qorti Ġenerali tista’, jekk tqis li jkun meħtieġ, tindika dawn l-effetti tal-att annullat li għandhom jitqiesu bħala definittivi. F’dan il-każ, l-eżistenza ta’ differenza bejn id-data tad-dħul fis-seħħ tal-annullament tar-Regolament Nru 267/2012 u dak tad-Deċiżjoni 2010/413, kif emendata bid-Deċiżjoni 2010/644 u bid-Deċiżjoni 2011/783, tista’ twassal għal preġudizzju serju għaċ-ċertezza legali, peress li dawn iż-żewġ atti jimponu fuq ir-rikorrent miżuri identiċi. B’hekk, l-effetti tad-Deċiżjoni 2010/413, kif emendata bid-Deċiżjoni 2010/644, għandhom jinżammu, f’dak li jirrigwarda lir-rikorrent, sad-data effettiva tal-annullament tar-Regolament Nru 267/2012 (ara, b’analoġija, is-sentenza Kadio Morokro vs Il‑Kunsill, iċċitata fil-punt 119 iktar ’il fuq, punt 39).
Fuq l-ispejjeż
127 Skont l-Artikolu 87(2) tar-Regoli tal-Proċedura tal-Qorti Ġenerali, il-parti li titlef għandha tbati l-ispejjeż, jekk dawn ikunu ntalbu. Peress li l-Kunsill tilef, hemm lok li jiġi kkundannat għall-ispejjeż, kif mitlub mir-rikorrent.
128 Skont l-ewwel subparagrafu tal-Artikolu 87(4) tal-istess Regoli tal-Proċedura, l-istituzzjonijiet li jintervjenu fil-kawża għandhom ibatu l-ispejjeż tagħhom. Konsegwentement, il-Kummissjoni għandha tbati l-ispejjeż tagħha.
Għal dawn il-motivi,
IL-QORTI ĠENERALI (Ir-Raba’ Awla)
taqta’ u tiddeċiedi:
1) Sa fejn jikkonċernaw lil Bank Saderat Iran, huma annullati:
– il-punt 7 tat-Tabella B tal-Anness II tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2010/413/PESK, tas-26 ta’ Lulju 2010 dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li tħassar il-Pożizzjoni Komuni 2007/140/PESK;
– il-punt 5 tat-Tabella B tal-Anness tar-Regolament ta’ implimentazzjoni tal-Kunsill (UE) Nru 668/2010, tas-26 ta’ Lulju 2010, li jimplimenta l-Artikolu 7(2) tar-Regolament (KE) Nru 423/2007 dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran;
– il-punt 7 tat-Tabella B, taħt it-Titolu I, tal-Anness tad-Deċiżjoni tal-Kunsill 2010/644/PESK, tal-25 ta’ Ottubru 2010, li temenda d-Deċiżjoni 2010/413;
– il-punt 7 tat-Tabella B tal-Anness VIII tar-Regolament tal-Kunsill (UE) Nru 961/2010, tal-25 ta’ Ottubru 2010, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li jħassar ir-Regolament (KE) Nru 423/2007;
– id-Deċiżjoni tal-Kunsill 2011/783/PESK, tal-1 ta’ Diċembru 2011, li temenda d-Deċiżjoni 2010/413;
– ir-Regolament ta’ implimentazzjoni tal-Kunsill (UE) Nru 1245/2011, tal-1 ta’ Diċembru 2011, li jimplimenta r-Regolament (UE) Nru 961/2010;
– il-punt 7 tat-Tabella B, taħt it-Titolu I, tal-Anness IX tar-Regolament tal-Kunsill (UE) Nru 267/2012, tat-23 ta’ Marzu 2012, dwar miżuri restrittivi kontra l-Iran u li jħassar ir-Regolament (UE) Nru 961/2010.
2) L-effetti tad-Deċiżjoni 2010/413, kif emendata bid-Deċiżjoni 2010/644 u bid-Deċiżjoni 2011/783, jibqgħu fis-seħħ sa fejn jikkonċernaw lil Bank Saderat Iran sad-data effettiva tal-annullament tar-Regolament Nru 267/2012.
3) Il-kumplament tar-rikors huwa miċħud.
4) Il-Kunsill tal-Unjoni Ewropea għandu jbati l-ispejjeż tiegħu kif ukoll dawk sostnuti minn Bank Saderat Iran.
5) Il-Kummissjoni Ewropea għandha tbati l-ispejjeż tagħha.
Pelikánová | Jürimäe | Van der Woude |
Mogħtija f’qorti bil-miftuħ fil-Lussemburgu, fil-5 ta’ Frar 2013.
Firem