Υπόθεση T‑493/10

(δημοσίευση αποσπασμάτων)

Persia International Bank plc

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν με σκοπό να εμποδιστεί η διάδοση των πυρηνικών όπλων – Δέσμευση κεφαλαίων – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Δικαιώματα άμυνας – Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας – Πλάνη εκτιμήσεως»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα)
της 6ης Σεπτεμβρίου 2013

1.      Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχές – Δικαιώματα άμυνας – Δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική προστασία – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν – Δέσμευση των κεφαλαίων προσώπων, οντοτήτων ή οργανισμών που μετέχουν στη διάδοση των πυρηνικών όπλων ή τη στηρίζουν – Υποχρέωση γνωστοποιήσεως των επιβαρυντικών στοιχείων – Περιεχόμενο

(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 47· αποφάσεις του Συμβουλίου 2010/413/ΚΕΠΠΑ και 2010/644/ΚΕΠΠΑ· κανονισμοί του Συμβουλίου 668/2010 και 961/2010)

2.      Ευρωπαϊκή Ένωση – Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν – Δέσμευση των κεφαλαίων προσώπων, οντοτήτων ή οργανισμών που μετέχουν στη διάδοση των πυρηνικών όπλων ή τη στηρίζουν – Υποχρέωση επεκτάσεως του μέτρου αυτού στις οντότητες που τελούν υπό την κατοχή ή τον έλεγχο μιας τέτοιας οντότητας – Ιδιότητα της τελούσας υπό την κατοχή ή τον έλεγχο οντότητας – Απλή συμμετοχή στο κεφάλαιο – Δεν εμπίπτει

(Απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, άρθρο 20 § 1, στοιχείο β΄· κανονισμοί του Συμβουλίου 423/2007, άρθρο 7 § 2, στοιχείο δ΄, 961/2010, άρθρο 16 § 2, και 267/2012, άρθρο 23 § 2, στοιχείο α΄)

1.      Η αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας επιτάσσει, αφενός, να γνωστοποιούνται στην ενδιαφερόμενη οντότητα τα στοιχεία που γίνονται δεκτά εις βάρος της προς στήριξη της βλαπτικής γι’ αυτήν πράξεως. Αφετέρου, πρέπει να παρέχεται στην οντότητα αυτή η δυνατότητα να προβάλει επωφελώς την άποψή της σε σχέση με τα στοιχεία αυτά.

Ως εξ τούτου, οσάκις το Συμβούλιο προτίθεται να λάβει περιοριστικά μέτρα έναντι μιας οντότητας βάσει στοιχείων παρασχεθέντων από κράτος μέλος, οφείλει να βεβαιώνεται πριν από τη λήψη των εν λόγω μέτρων ότι τα εν λόγω στοιχεία μπορούν να ανακοινωθούν στην ενδιαφερομένη οντότητα εγκαίρως ώστε αυτή να μπορέσει να προβάλει λυσιτελώς την άποψή της. Πάντως, η καθυστερημένη γνωστοποίηση ενός εγγράφου επί του οποίου το Συμβούλιο στηρίχθηκε για να λάβει ή να διατηρήσει σε ισχύ τα περιοριστικά μέτρα έναντι μιας οντότητας δεν συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας δικαιολογούσα την ακύρωση των πράξεων που εκδόθηκαν προηγουμένως παρά μόνον αν αποδεικνύεται ότι τα συγκεκριμένα περιοριστικά μέτρα δεν θα είχαν εγκύρως ληφθεί ή διατηρηθεί σε ισχύ αν το έγγραφο που γνωστοποιήθηκε με καθυστέρηση δεν είχε περιληφθεί στα επιβαρυντικά για την οντότητα στοιχεία.

Όσον αφορά την ανακοίνωση των αποδεικτικών στοιχείων, δυνάμει της αρχής του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας, το Συμβούλιο δεν υποχρεούται να ανακοινώνει στοιχεία πέραν αυτών που περιλαμβάνονται στον φάκελό του.

(βλ. σκέψεις 50-56, 84-87)

2.      Όταν δεσμεύονται τα κεφάλαια οντότητας η οποία έχει αναγνωριστεί ότι μετέχει στη διάδοση των πυρηνικών όπλων, υπάρχει ο μη αμελητέος κίνδυνος η οντότητα αυτή να ασκήσει πίεση στις οντότητες που τελούν υπό την κατοχή ή τον έλεγχό της ή οι οποίες της ανήκουν, προκειμένου να καταστρατηγήσουν το αποτέλεσμα των μέτρων που την αφορούν. Κατά συνέπεια, η δέσμευση των κεφαλαίων των οντοτήτων αυτών, η οποία επιβάλλεται στο Συμβούλιο από το άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 423/2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140, το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού 423/2007, και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 267/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού 961/2010, είναι αναγκαία και πρόσφορη για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των ληφθέντων μέτρων και προς αποτροπή της καταστρατηγήσεώς τους. Ομοίως, όταν μια οντότητα ανήκει σε οντότητα που θεωρείται ότι εμπλέκεται στη διάδοση των πυρηνικών όπλων, κατά την έννοια του άρθρου 23, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 267/2012, πληρούται η προϋπόθεση κατοχής στην οποία αναφέρονται το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413 και το άρθρο 16, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 961/2010.

Ωστόσο, το γεγονός ότι μια οντότητα που θεωρείται ότι εμπλέκεται στη διάδοση των πυρηνικών όπλων κατέχει το 60 % του κεφαλαίου άλλης οντότητας δεν επιτρέπει να θεωρηθεί ότι πληρούται η προϋπόθεση της κατοχής ή της ιδιοκτησίας, την οποία προβλέπουν το άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, του κανονισμού 423/2007, το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της αποφάσεως 2010/413, το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 και το άρθρο 23, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού 267/2012. Κατά συνέπεια, η κατοχή του 60 % του κεφαλαίου μιας οντότητας από οντότητα που θεωρείται ότι εμπλέκεται στη διάδοση των πυρηνικών όπλων δεν δικαιολογεί, από μόνη της, τη λήψη περιοριστικών μέτρων έναντι της πρώτης οντότητας ή τη διατήρηση της ισχύος τους.

(βλ. σκέψεις 103, 104, 118, 119)