Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) στις 14 Απριλίου 2021 – «TOYA» sp. z o.o., Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji κατά Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
(Υπόθεση C-243/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Αιτούν δικαστήριο
Sąd Okręgowy w Warszawie
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσες: «TOYA» sp. z o.o., Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji
Καθού: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχουν το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2002/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες, καθώς και με τη διασύνδεσή τους 1 , σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 5, και το άρθρο 1, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 2014/61/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για μέτρα μείωσης του κόστους εγκατάστασης υψίρρυθμων δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών 2 , την έννοια ότι δεν επιτρέπουν σε εθνική ρυθμιστική αρχή να επιβάλλει σε φορέα που διαθέτει υλική υποδομή και ταυτόχρονα παρέχει διαθέσιμες στο κοινό υπηρεσίες ή δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, αλλά δεν έχει θεωρηθεί ως φορέας με σημαντική ισχύ στην αγορά, την υποχρέωση εφαρμογής καθορισμένων εκ των προτέρων από την εν λόγω αρχή όρων πρόσβασης στην υλική υποδομή του εν λόγω φορέα, συμπεριλαμβανομένων κανόνων και διαδικασιών σύναψης συμβάσεων καθώς και τελών πρόσβασης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη διαφοράς σχετικά με την πρόσβαση στην υλική υποδομή του φορέα και την ύπαρξη αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην αγορά;
Επικουρικώς (εκδοχή II)
Έχει το άρθρο 67, παράγραφοι 1 και 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 68, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών 3 , καθώς και με το άρθρο 3, παράγραφος 5, και το άρθρο 1, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 2014/61/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για μέτρα μείωσης του κόστους εγκατάστασης υψίρρυθμων δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε εθνική ρυθμιστική αρχή να επιβάλλει σε φορέα που διαθέτει υλική υποδομή και ταυτόχρονα παρέχει διαθέσιμες στο κοινό υπηρεσίες ή δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, αλλά δεν έχει θεωρηθεί ως φορέας με σημαντική ισχύ στην αγορά, την υποχρέωση εφαρμογής καθορισμένων εκ των προτέρων από την εν λόγω αρχή όρων πρόσβασης στην υλική υποδομή του εν λόγω φορέα, συμπεριλαμβανομένων κανόνων και διαδικασιών σύναψης συμβάσεων καθώς και τελών πρόσβασης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη διαφοράς σχετικά με την πρόσβαση στην υλική υποδομή του φορέα και την ύπαρξη αποτελεσματικού ανταγωνισμού στην αγορά;
____________
1 ΕΕ 2002 L 108, σ. 7.
2 ΕΕ 2014 L 155, σ. 1.
3 ΕΕ 2018 L 321, σ. 36.