ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 22ας Ιουνίου 2009

Υπόθεση T-371/08 P

Bart Nijs

κατά

Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Απόφαση διορισμού του προϊσταμένου του αναιρεσείοντος – Εσωτερικός διαγωνισμός – Εκλογές της επιτροπής προσωπικού – Απόφαση περί μη προαγωγής του αναιρεσείοντος κατά την περίοδο προαγωγών του 2006 – Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως ασκηθείσα κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) στις 26 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση F-5/07, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή).

Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Bart Nijs φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Παραδεκτό των προσφυγών – Εκτίμηση βάσει των κανόνων που ισχύουν κατά τον χρόνο ασκήσεως της προσφυγής

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 111· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 76)

2.      Διαδικασία – Προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης – Δυνατότητα δεύτερης ανταλλαγής υπομνημάτων – Ευχέρεια εκτιμήσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 7 § 3)

1.      Καίτοι ο κανόνας που προβλέπει το άρθρο 76 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, κατά τον οποίο το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: Δικαστήριο ΔΔ) μπορεί με διάταξη να απορρίψει μια προδήλως απορριπτέα προσφυγή, είναι δικονομικός κανόνας ο οποίος εφαρμόζεται, αυτός καθαυτός, από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του σε όλες τις διαφορές που εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ, δεν ισχύει εντούτοις το ίδιο για τους κανόνες βάσει των οποίων το Δικαστήριο ΔΔ μπορεί, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου αυτού, να κρίνει μια προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη και οι οποίοι μπορούν να είναι μόνον οι εφαρμοστέοι κατά την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής.

Εφαρμόζοντας ταυτοχρόνως το άρθρο 111 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου και το άρθρο 76 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, των οποίων το κανονιστικό περιεχόμενο είναι αυστηρώς πανομοιότυπο, σε υπόθεση που ήχθη ενώπιόν του προ της ημερομηνίας ενάρξεως του δευτέρου Κανονισμού, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης απλώς και μόνον ακολουθεί τη δυνατότητα αυτή. Καθόσον ο Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου είχε δημοσιευθεί σε προγενέστερη ημερομηνία από την ημερομηνία ασκήσεως της εν λόγω προσφυγής, ο προσφεύγων δεν μπορεί να υποστηρίξει βασίμως ότι δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει, κατά τον χρόνο ασκήσεως της προσφυγής του, τους κανόνες βάσει των οποίων απορρίφθηκε η προσφυγή του.

Επιπροσθέτως, καθόσον οι Κανονισμοί Διαδικασίας έχουν δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα, δεν δικαιολογείται άγνοια νόμου.

(βλ. σκέψεις 20 και 28)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 12 Ιουλίου 1989, 161/88, Binder, Συλλογή 1989, σ. 2415, σκέψη 19

2.      Από το άρθρο 7, παράγραφος 3, του παραρτήματος Ι, του Οργανισμού του Δικαστηρίου προκύπτει με σαφήνεια ότι το Δικαστήριο ΔΔ δεν υποχρεούται να απαιτήσει από τους διαδίκους δεύτερη ανταλλαγή γραπτών υπομνημάτων. Η απόφαση περί διενέργειας της εν λόγω ανταλλαγής απόκειται στην ευχέρεια εκτιμήσεως του Δικαστηρίου ΔΔ, την οποία τούτο ασκεί βάσει των δικών του αναγκών πληροφόρησης. Ως εκ τούτου, το γράμμα της διατάξεως αυτής δεν μπορεί να δημιουργήσει στον προσφεύγοντα τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη σχετικά με τη δυνατότητα καταθέσεως δεύτερου υπομνήματος μετά την κατάθεση του δικογράφου της προσφυγής του.

(βλ. σκέψη 27)