POSTANOWIENIE SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 28 czerwca 2011 r.
Sprawa T‑454/09 P
Rinse van Arum
przeciwko
Parlamentowi Europejskiemu
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Postępowanie w sprawie oceny za 2005 r. – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 10 września 2009 r. w sprawie F-139/07 van Arum przeciwko Parlamentowi, Zb.Orz. s. I‑A‑1‑291, II‑A‑1‑1571.
Orzeczenie: Odwołanie zostaje w części oddalone, a w części odrzucone. Rinse van Arum pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Parlament Europejski w ramach niniejszej instancji.
Streszczenie
1. Odwołanie – Zarzuty – Zwykłe powtórzenie zarzutów i argumentów podniesionych przed Sądem do spraw Służby Publicznej – Niedopuszczalność
(art. 225 WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1; regulamin postępowania przed Sądem, art. 138 § 1)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Przyznanie punktów za osiągnięcia
(regulamin pracowniczy, art. 45)
3. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut podniesiony po raz pierwszy w odwołaniu – Niedopuszczalność
(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58)
4. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Kontrola sprawowana przez organ powołujący w ramach zażalenia – Granice
(regulamin pracowniczy, art. 90)
5. Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne
(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21; regulamin postępowania przed Sądem, art. 43 § 1, art. 44 § 1 lit. c))
6. Odwołanie – Zarzuty – Błąd w ustaleniach faktycznych – Niedopuszczalność
(statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11)
1. Między innymi z art. 11 ust. 1 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz art. 138 § 1 akapit pierwszy lit. c) regulaminu postępowania przed Sądem wynika, że odwołanie musi dokładnie wskazywać zakwestionowane części wyroku, o którego uchylenie się wnosi, jak również szczegółowe argumenty prawne na poparcie tego żądania. Wymogu tego nie spełnia odwołanie sprowadzające się do powtórzenia lub dosłownego odtworzenia zarzutów i argumentów podniesionych już przed Sądem do spraw Służby Publicznej. Odwołanie takie stanowi bowiem w rzeczywistości wniosek o ponowne rozpatrzenie skargi wniesionej do Sądu do spraw Służby Publicznej, co nie należy do właściwości Sądu.
(zob. pkt 26, 27)
Odesłanie: Sąd, sprawa T‑78/09 P Parlament przeciwko Collée, 17 marca 2010 r., pkt 20–22
2. Zgodnie z art. 45 regulaminu pracowniczego, który stanowi, że awansem obejmuje się wybrane osoby po porównaniu osiągnięć urzędników mających prawo do ubiegania się o awans, decyzji o przyznaniu punktów za osiągnięcia, o której mowa w ogólnych przepisach wykonawczych, nie podejmuje się w oparciu o badanie sprawozdań z oceny poszczególnych urzędników odrębnie, lecz na podstawie porównania ich osiągnięć z osiągnięciami innych urzędników. W związku z tym okoliczność, że ostateczne sprawozdanie z oceny danego urzędnika jest dla niego korzystniejsze niż sprawozdanie w postaci z dnia wydania decyzji o przyznaniu punków za osiągnięcia, nie musi oznaczać, że powinien on otrzymać dodatkowe punkty za osiągnięcia.
(zob. pkt 67)
Odesłanie: Sąd, ww. sprawa Parlament przeciwko Collée, 17 marca 2010 r., pkt 61
3. Zezwolenie stronie na podniesienie po raz pierwszy przed Sądem zarzutu, którego nie podniosła ona przed Sądem do spraw Służby Publicznej, oznaczałoby umożliwienie jej wniesienia do Sądu, którego właściwość w zakresie odwołań jest ograniczona, sporu o szerszym przedmiocie niż spór rozpatrywany przez Sąd do spraw Służby Publicznej. W ramach odwołania właściwość Sądu ogranicza się zatem do oceny rozstrzygnięcia prawnego w zakresie zarzutów rozpatrywanych w pierwszej instancji.
(zob. pkt 79)
Odesłanie: Trybunał, sprawy połączone C‑186/02 P i C‑188/02 P Ramondín i in. przeciwko Komisji, 11 listopada 2004 r., Zb.Orz. s. I‑10653, pkt 60; Trybunał, sprawa C‑25/05 P Storck przeciwko OHIM, 22 czerwca 2006 r., Zb.Orz. s. I‑5719, pkt 61
4. Sprawozdania z oceny zawierają opinię swobodnie wyrażoną przez oceniających, a nie ocenę organu powołującego. W konsekwencji w ramach zażalenia na sprawozdanie z oceny organ powołujący nie ma, podobnie jak i sąd, gdy zostanie do niego wniesiona skarga, prawa do zastępowania oceniających i dokonywania wyczerpującej kontroli, tylko powinien poprzestać na kontroli o ograniczonym zakresie.
(zob. pkt 109)
Odesłanie: Trybunał, sprawy połączone 6/79 i 97/79 Grassi przeciwko Radzie, 3 lipca 1980 r., Rec. s. II‑2141, pkt 15; Sąd, sprawa T‑1/91 Della Pietra przeciwko Komisji, 16 lipca 1992 r., Rec. s. II‑2145, pkt 23; Sąd, sprawa T‑187/98 Cubero Vermurie przeciwko Komisji, 3 października 2000 r., RecFP s. I‑A-195, II‑885, pkt 36; Sąd, sprawa T‑165/04 Vounakis przeciwko Komisji, 13 lipca 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A-2155, II‑A-735, pkt 28
5. Główna część skargi powinna zawierać zasadnicze elementy argumentacji strony skarżącej, zaś załączniki pełnią jedynie funkcję dowodową.
(zob. pkt 133)
Odesłanie: Sąd, sprawa T‑416/03 Angelidis przeciwko Parlamentowi, 5 grudnia 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A-2‑317, II‑A-2‑1607, pkt 92, 93 i przytoczone tam orzecznictwo
6. Z uwagi na to, że zgodnie z art. 11 załącznika I do statutu Trybunału odwołanie przed Sądem jest ograniczone do kwestii prawnych, Sąd do spraw Służby Publicznej jest wyłącznie właściwy do dokonania ustaleń faktycznych, chyba że nieprawidłowość tych ustaleń wynika z przedłożonych mu akt sprawy, oraz do dokonania oceny stanu faktycznego.
(zob. pkt 153)
Odesłanie: Sąd, sprawa T‑338/07 P Bianchi przeciwko ETF, 19 marca 2010 r., pkt 61 i przytoczone tam orzecznictwo