Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Προσφυγή της Domäne Vorderiss, του Rasso Freiherr von Cramer-Klett και του Rechtlerverband Pfronten κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που ασκήθηκε στις 8 Απριλίου 2004

(Υπόθεση Τ-136/04)

γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Η Domäne Vorderiss, με έδρα το Lenggries (Γερμανία), ο Rasso Freiherr von Cramer-Klett, κάτοικος Aschau i. Chiemgau (Γερμανία) και ο Rechtlerverband Pfronten, με έδρα το Pfronten (Γερμανία), εκπροσωπούμενοι από τον Th. Schönfeld, άσκησαν στις 8 Απριλίου 2004 ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσφυγή κατά της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

- να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2003, για τη θέσπιση καταλόγου τόπων κοινοτικής σημασίας για την αλπική βιογεωγραφική περιοχή ¹·

- να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:

Οι προσφεύγοντες είναι κύριοι δασικών ακινήτων, τα οποία αποτελούν αντικείμενο εκμεταλλεύσεως στο πλαίσιο των δασοκομικών επιχειρήσεων των προσφευγόντων και τα οποία κηρύχθηκαν, με την προσβαλλόμενη απόφαση, τόποι κοινοτικής σημασίας (ΤΚΣ) για την αλπική βιογεωγραφική περιοχή.

Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση προσβάλλει τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, τα οποία προστατεύονται στο πλαίσιο των γενικών αρχών της κοινοτικής έννομης τάξεως. Η προσβολή αυτή των θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι παράνομη από τυπικής απόψεως, δεδομένου ότι κατά την έκδοση της αποφάσεως της Επιτροπής (και κατά την εφαρμογή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ ²) δεν ελήφθησαν υπόψη τα δικαιώματα των κυρίων των ακινήτων περί συμμετοχής στη διαδικασία.

Περαιτέρω, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση προσβάλλει το δικαίωμά τους κυριότητας και από ουσιαστικής απόψεως, διότι, κατά τον καθορισμό των ΤΚΣ, ουδόλως ελήφθη υπόψη το εν λόγω δικαίωμα των προσφευγόντων (καθώς και των λοιπών ενδιαφερομένων) και, ως εκ τούτου, ουδεμία στάθμιση πραγματοποιήθηκε μεταξύ του συμφέροντος καθορισμού των ΤΚΣ και των αντιτιθέμενων ιδιωτικών συμφερόντων των προσφευγόντων. Επιπλέον, η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στην οδηγία 92/43/ΕΟΚ αυτή καθαυτή, δεδομένου ότι δεν ρυθμίζει το ζήτημα της αναγκαίας οικονομικής αντισταθμίσεως.

Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι αυτή και μόνον δεν είναι σε θέση να θεσπίσει ένα συνεκτικό ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο και ότι ένας "μεμονωμένος κατάλογος" για μία μόνον βιογεωγραφική περιοχή δεν ενδείκνυται για την επίτευξη των σκοπών προστασίας της οδηγίας. Περαιτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, διότι απουσιάζει ο γενικός συντονισμός που απαιτείται για το σύνολο του κοινοτικού εδάφους.

____________

¹ - EE L 14 της 21.1.2004, σ. 21.

² - Οδηγία 92/43/EΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7).