WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 16 stycznia 2007 r.

Sprawa F‑119/05

Charlotte Gesner

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Urzędnicy – Niezdolność do pracy – Oddalenie wniosku o powołanie komitetu ds. inwalidztwa

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której C. Gesner żąda stwierdzenia nieważności decyzji OHIM z dnia 2 września 2005 r. oddalającej jej zażalenie na decyzję z dnia 21 kwietnia 2005 r., którą Urząd oddalił jej wniosek o powołanie komitetu ds. inwalidztwa.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji z dnia 21 kwietnia 2005 r., którą OHIM oddalił wniosek skarżącej o powołanie komitetu ds. inwalidztwa. OHIM zostaje obciążony kosztami postępowania.

Streszczenie

Urzędnicy – Niezdolność do pracy – Członkowie personelu tymczasowego – Wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia inwalidztwa

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 59 ust. 4; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 31 akapit pierwszy i art. 33 ust. 1)

W braku innych postanowień warunków zatrudnienia innych pracowników pojęcie niezdolności do pracy w rozumieniu tego aktu jest identyczne z pojęciem zawartym w regulaminie pracowniczym. Pojęcie to obejmuje zatem sytuację członka personelu tymczasowego, który – tak jak urzędnik – dotknięty jest niezdolnością do prawy uznaną za całkowitą i który z tego względu musi zawiesić wykonywanie swych zadań. Członek personelu tymczasowego, który zobowiązany był zawiesić wykonywanie swoich zadań ze względu na stan zdrowia, jest tym samym uprawniony do tego, aby zostało wszczęte postępowanie w sprawie stwierdzenia jego ewentualnego inwalidztwa. Inaczej może stać się jedynie wtedy, gdy wniosek nosi znamiona nadużycia, w szczególności gdy ma na celu wyłącznie podważenie, w braku jakichkolwiek nowych okoliczności, poprzednich wniosków komitetu ds. inwalidztwa, który już rozpatrywał jego sprawę.

Wszczęcie takiego postępowania nie podlega żadnemu warunkowi wcześniejszego okresu trwania zwolnienia chorobowego. Gdyby taki warunek był ustanowiony, stałby w wielu przypadkach na przeszkodzie temu, aby członkowie personelu tymczasowego, których stan zdrowia uległ nagłemu lub szybkiemu pogorszeniu lub którzy są ofiarami wypadku, mogli być objęci ubezpieczeniem od takiego ryzyka.

Warunek wcześniejszego okresu trwania zwolnienia chorobowego określony w art. 59 ust. 4 regulaminu pracowniczego nie znajduje zastosowania, w przypadku gdy to członek personelu tymczasowego żąda wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia inwalidztwa. Przepis ten bowiem dotyczy przypadku, w którym to administracja postanawia o wszczęciu takiego postępowania i uzależnia taką decyzję od spełnienia warunku nieobecności urzędnika czy członka personelu tymczasowego wskutek zwolnienia chorobowego przekraczającego pewien okres. Tym samym przepis ten stanowi gwarancję zarówno dla pracownika, jak i dla administracji. Z jednej strony zapewnia pracownikowi rozsądny okres na powrót do zdrowia i pracy przed skierowaniem go na rentę inwalidzką. Z drugiej strony umożliwia administracji, po przekroczeniu tego okresu, stwierdzenie stanu inwalidztwa zainteresowanego, aby w razie potrzeby móc podjąć kroki w celu ostatecznego zastąpienia go na danym stanowisku pracy, a tym samym przyznaje organowi powołującemu prawo, nie obowiązek, skierowania sprawy do komitetu ds. inwalidztwa.

(zob. pkt 28–30, 32–34)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone 42/74 i 62/74 Vellozzi przeciwko Komisji, 9 lipca 1975 r., Rec. s. 871, pkt 25–27; sprawa 731/79 B przeciwko Parlamentowi, 15 stycznia 1981 r., Rec. s. 107, pkt 7

Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑84/98 C przeciwko Radzie, 16 czerwca 2000 r., RecFP s. I‑A‑113 i II‑497, pkt 68