Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2011 - ClientEarth και International Chemical Secretariat κατά ECHA
(Υπόθεση T-245/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: ClientEarth (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) και The International Chemical Secretariat (Gothenburg, Σουηδία) (εκπρόσωπος: P. Kirch, lawyer)
Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA)
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει ότι το καθού παρέβη τη Σύμβαση του Aarhus για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος,
να κρίνει ότι το καθού παρέβη τον κανονισμό (EΚ) 1367/2006
1,
να κρίνει ότι το καθού παρέβη τον κανονισμό (EΚ)1049/2001
2,
να ακυρώσει την απόφαση με την οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στα ζητηθέντα έγγραφα που περιλαμβάνεται στην επιβεβαιωτική απάντηση του καθού της 4ης Μαρτίου 2011 και
να καταδικάσει το καθού στα έξοδα των προσφευγουσών, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των παρεμβαινόντων.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή τους, οι προσφεύγουσες ζητούν, σύμφωνα με το άρθρο 263 της ΣΛΕΕ, την ακύρωση της αποφάσεως που εμπεριέχεται στην επιβεβαιωτική απάντηση του καθού, της 4 Μαρτίου 2011, με την οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στα έγγραφα που περιέχουν τα ονόματα και τα στοιχεία επικοινωνίας των καταχωρούντων (κατασκευαστών/εισαγωγέων) μεγάλο αριθμό φερόμενων ως επικινδύνων για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον ουσιών και την ποσότητα στην οποία διατίθενται στην αγορά της ΕΕ.
Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001 διότι η απάντηση στην επιβεβαιωτική αίτηση των προσφευγουσών αδικαιολογήτως δεν δόθηκε εντός των προβλεπομένων προθεσμιών.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 4, και του άρθρου 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001 διότι δεν έλαβε χώρα διαβούλευση με τους καταχωρούντες, προκειμένου να εκτιμηθεί αν υφίσταται εμπορικό συμφέρον για τη μη γνωστοποίηση και δεν προβλήθηκαν επαρκείς λόγοι που να αποδεικνύουν ότι ήταν σαφές ότι τα έγγραφα δεν έπρεπε να δημοσιοποιηθούν.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφοι 1, 2, 3 και 4 της σύμβασης του Aarhus διότι δεν επιτράπηκε στις προσφεύγουσες η πρόσβαση στις ζητούμενες πληροφορίες. Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε επίσης κατά παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 1367/2006 διότι δεν ερμήνευσε περιοριστικά τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 4 του κανονισμού 1049/2001, λαμβάνοντας υπόψη το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετείται με τη γνωστοποίηση και το κατά πόσον οι πληροφορίες που ζητήθηκαν σχετίζονται με εκπομπές στο περιβάλλον.
Ο τέταρτος λόγος αντλείται από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 1049/2001 διότι δεν αποδείχθηκε ότι η γνωστοποίηση των ζητηθέντων εγγράφων θα έθιγε σοβαρά την εσωτερική διαδικασία λήψης αποφάσεων του ECHA, καθώς και του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, της ίδιας πράξης διότι δεν αποδείχθηκε η ύπαρξη ενός εμπορικού συμφέροντος που δικαιολογεί τη μη γνωστοποίηση.
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο του κανονισμού 1049/2001 διότι δεν εκτιμήθηκε κατά πόσον υφίσταται υπερισχύον της γνωστοποιήσεως δημόσιο συμφέρον και διότι δεν αιτιολογήθηκε λεπτομερώς η άρνηση γνωστοποίησης.
____________1 - Κανονισμός (EΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006 L 264, σ. 13)2 - Κανονισμός (EΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001 όσον αφορά την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ. 43)