Postanowienie Sądu (trzecia izba) z dnia 15 czerwca 2011 r. – Ax przeciwko Radzie

(sprawa T‑259/10)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Pomoc finansowa Unii dla państwa członkowskiego doświadczającego poważnych trudności gospodarczych lub finansowych –Rozporządzenie ustanawiające przesłanki i procedurę przyznawania pomocy finansowej Unii – Artykuł 263 akapit czwarty TFUE – Brak bezpośredniego oddziaływania – Niedopuszczalność

Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Bezpośrednie oddziaływanie – Kryteria – Rozporządzenie ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej – Rozporządzenie ograniczające się do ustanowienia przesłanek i procedury przyznawania pomocy finansowej państwu członkowskiemu – Duży zakres swobodnego uznania przysługujący Radzie, gdy chodzi o przesłanki, jakie musi spełniać państwo członkowskie, aby skorzystać z pomocy – Utrata wartości uprawnień emerytalnych skarżącego zależna od wielu innych czynników – Brak bezpośredniego oddziaływania na skarżącego (art. 263 akapit czwarty TFUE; rozporządzenie Rady nr 407/2010) (por. pkt 20–25)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiającego europejski mechanizm stabilizacji finansowej (Dz.U. L 118, s. 1).

Sentencja

1) Skarga zostaje odrzucona.

2) Thomas Ax pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

3) Republika Łotewska i Komisja Europejska pokrywają własne koszty.