Προσφυγή της 29ης Δεκεμβρίου 2010 - Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-625/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-P. Keppenne και H. Støvlbæk)
Καθής: Γαλλική Δημοκρατία
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, λόγω της ανεπάρκειας των ληφθέντων μέτρων προς υλοποίηση του "πρώτου σιδηροδρομικού πακέτου", παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από:
- το άρθρο 6, παράγραφος 3, και το παράρτημα II της τροποποιημένης οδηγίας 91/440/ΕΟΚ
1 και από το άρθρο 14, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/14/ΕΚ
2·
- το άρθρο 6, παράγραφοι 2 έως 5, της οδηγίας 2001/14/ΕΚ·
- το άρθρο 11 της οδηγίας 2001/14/ΕΚ·
να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Επιτροπή προβάλλει δύο αιτιάσεις προς στήριξη της προσφυγής της.
Πρώτον, προσάπτει στην καθής ότι δεν τήρησε όλες τις υποχρεώσεις που προβλέπει το πρώτο "σιδηροδρομικό πακέτο" το οποίο επιβάλλει όχι μόνον τον διαχωρισμό των οντοτήτων που ασχολούνται με την παροχή των σιδηροδρομικών υπηρεσιών (στη Γαλλία, η SNCF) και εκείνων που είναι επιφορτισμένες με τη διαχείριση της υποδομής (στη Γαλλία, η RFF), αλλά και ότι οι λεγόμενες "ουσιώδεις" λειτουργίες κατανομής του σιδηροδρομικού μεταφορικού δυναμικού, εισπράξεως τελών χρήσεως της υποδομής και χορηγήσεως αδειών πρέπει να ασκούνται από ανεξάρτητους οργανισμούς. Όμως, η SNCF είναι επιφορτισμένη με ορισμένες ουσιώδεις λειτουργίες στον τομέα της κατανομής των δρομολογίων, λειτουργίες που ασκούσε μέσω της Direction des Circulations Ferroviaires (υπηρεσίας σιδηροδρομικής κυκλοφορίας, DCF). Η εν λόγω ειδικευμένη υπηρεσία δεν είναι ανεξάρτητη από την SNCF ούτε νομικά αλλ' ούτε και οργανωτικά και όσον αφορά τις διαδικασίες λήψεως αποφάσεων.
Δεύτερον, η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η εθνική ρύθμιση δεν μεταφέρει στην εθνική έννομη τάξη ορθώς και καθ' ολοκληρία τις επιταγές της οδηγίας 2001/14/ΕΚ σχετικά με την εφαρμογή συστήματος βελτιώσεως της αποτελεσματικότητας σε επίπεδο τιμολογήσεως της προσβάσεως στη σιδηροδρομική υποδομή. Η γαλλική νομοθεσία δημιουργεί επίσης πρόβλημα καθόσον δεν προβλέπει επαρκή κίνητρα για τη μείωση του κόστους παροχής της υποδομής και του ύψους των τελών προσβάσεως.
____________1 - Οδηγία 91/440/ΕΟΚ της 29ης Ιουλίου 1991, για την ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων (ΕΕ L 237, σ. 25).2 - Οδηγία 2001/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, σχετικά με την κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για τη χρήση σιδηροδρομικής υποδομής καθώς και με την πιστοποίηση ασφαλείας (ΕΕ L 75, σ. 29).