Προσφυγή της 27ης Μαρτίου 2024 – PMC Vlissingen Netherlands κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-169/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: PMC Vlissingen Netherlands BV (Leiden, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: J.-P. Montfort, P. Chopova-Leprêtre και Ν. Κυριαζοπούλου, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2024/197 της Επιτροπής, της 19ης Οκτωβρίου 2023, για την τροποποίηση, με σκοπό την προσαρμογή στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 1 κατά το μέρος που προβλέπει εναρμονισμένη ταξινόμηση και επισήμανση για το οξείδιο του διβουτυλοκασσίτερου (στο εξής: DBTO) ως τοξική για την απαραγωγή ουσία της κατηγορίας 1B (στο εξής: προσβαλλόμενος κανονισμός) 2 , και
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 36, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, το άρθρο 37, παράγραφος 5, και το τμήμα 3.7.2.3.1 του Παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008 και παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης, διότι δεν έλαβε υπόψη «όλες» τις διαθέσιμες πληροφορίες για την DBTO στο πλαίσιο μιας διεξοδικής ανάλυσης με βάση την κρίση των εμπειρογνωμόνων για την αποδεικτική ισχύ των δεδομένων, και πιο συγκεκριμένα αγνόησε μια νέα και αποφασιστική μελέτη, η οποία κυκλοφόρησε μετά την έκδοση της γνώμης της Επιτροπής Αξιολόγησης Κινδύνων αλλά πολύ πριν εκδοθεί ο προσβαλλόμενος κανονισμός.
Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 36, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, το άρθρο 37, παράγραφος 5, και τα τμήματα 1.1.1.3 και 3.7.2.3.1 του Παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008 και του Παραρτήματος XI του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 (στο εξής: κανονισμός REACH) 1 και υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, διότι εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό βάσει συγκριτικής προσέγγισης, η οποία δεν ήταν επιβεβλημένη ούτε δικαιολογημένη με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο παράρτημα XI του κανονισμού REACH, τις σχετικές κατευθυντήριες γραμμές του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA) και ειδικότερα το «Πλαίσιο αξιολόγησης της σύγκρισης» που έχει εκδοθεί από τον ECHA.
Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 36, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, το άρθρο 37, παράγραφος 5, το τμήμα 3.7.2.1.1 και τον Πίνακα 3.7.1, στοιχείο α΄, του Παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008 και υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, διότι δεν στήριξε τον προσβαλλόμενο κανονισμό σε «σαφείς αποδείξεις» ότι το DBTO έχει εγγενή, ειδική ιδιότητα πρόκλησης επιπτώσεων στην αναπαραγωγή, όπερ απαιτείται κατ’ ελάχιστο όριο νομικά για την ταξινόμηση στην κατηγορία 1B. Η Επιτροπή παρέλειψε επίσης να εξετάσει την επιρροή που είχε η σοβαρή μητρική τοξικότητα στα πορίσματα των μελετών στις οποίες στηρίχθηκε ο προσβαλλόμενος κανονισμός.
Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή εξέδωσε τον προσβαλλόμενο κανονισμό κατά παράβαση της διαδικαστικής απαίτησης την οποία θέτει το άρθρο 37, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) επιβάλλοντας να γνωμοδοτήσει η Επιτροπή Αξιολόγησης Κινδύνων προτού ληφθεί μέτρο εναρμονισμένης ταξινόμησης και επισήμανσης.
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/EΟΚ και 1999/45/EΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1907/2006 (ΕΕ 2008 L 353, σ. 1).
1 Ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι δημοσιευμένος στη σειρά EE L 2024/197.
1 Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/EΚ (ΕΕ 2006 L 396, σ. 1).