Language of document : ECLI:EU:T:2021:536

Υπόθεση T163/20 DEP

Isopix SA

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

 Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Σεπτεμβρίου 2021

«Διαδικασία – Καθορισμός των δικαστικών εξόδων»

1.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Έννοια – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι – Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη

[Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ]

(βλ. σκέψεις 20, 22, 23)

2.      Ένδικη διαδικασία — Δικαστικά έξοδα — Καθορισμός των εξόδων — Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν — Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη — Αμοιβή των δικηγόρων του κάθε διαδίκου — Προσδιορισμός του ποσού που μπορεί να αναζητηθεί, ως τέτοια αμοιβή, από τον καταδικασθέντα στα δικαστικά έξοδα — Καθορισμός με βάση ακριβή στοιχεία προσκομισθέντα από τον αιτούντα ή, ελλείψει τέτοιων στοιχείων, κατά δίκαιη κρίση του δικαστή της Ένωσης

[Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ]

(βλ. σκέψεις 21, 32, 33)

3.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Συμμετοχή περισσοτέρων δικηγόρων – Δεν ασκεί επιρροή – Εκτίμηση λαμβανομένου υπόψη ιδίως του συνολικού αριθμού ωρών εργασίας που ήταν αντικειμενικώς απαραίτητες για τη διαδικασία

[Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ]

(βλ. σκέψη 36)

4.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι – Αμοιβή που καταβλήθηκε από εταιρία στον δικηγόρο της – Περιλαμβάνεται – Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό των εξόδων – Σημασία της διαφοράς από πλευράς δικαίου της Ένωσης και δυσκολία της υπόθεσης – Κρίσιμα στοιχεία για την εκτίμησή τους

[Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ]

(βλ. σκέψεις 40-42)

5.      Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι – Έξοδα ταχυμεταφοράς για τη δημιουργία λογαριασμού eCuria – Δεν περιλαμβάνονται

[Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 140, στοιχείο βʹ]

(Βλ. σκέψεις 61-63)

Σύνοψη

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα, ήτοι η Isopix SA, άσκησε προσφυγή ακυρώσεως με κύριο αίτημα την ακύρωση δύο πράξεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τις οποίες απορρίφθηκε η προσφορά της στο πλαίσιο διαγωνισμού και ανατέθηκε η σχετική σύμβαση σε άλλον διαγωνιζόμενο.

Κατόπιν δύο αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η προσφεύγουσα-ενάγουσα, ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διέταξε, κατ’ ουσίαν, στις 25 Μαΐου 2020 (1), την αναστολή εκτελέσεως της μίας εκ των δύο πράξεων έως την έκδοση αποφάσεως περατώνουσας την κύρια διαδικασία.

Ωστόσο, κατόπιν της ακύρωσης της διαδικασίας του επίμαχου διαγωνισμού από το Κοινοβούλιο, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, στις 20 Οκτωβρίου 2020 (2), ότι παρείλκε η έκδοση απόφασης όσον αφορά την προσφυγή ακυρώσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο καταδίκασε το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα στο πλαίσιο της κύριας διαδικασίας και στις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων.

Λόγω της διαφωνίας των διαδίκων ως προς το ποσό των δικαστικών εξόδων που δύνανται να αναζητηθούν, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υπέβαλε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων (3).

Με την παρούσα διάταξη, το Γενικό Δικαστήριο καθορίζει το συνολικό ποσό των δικαστικών εξόδων που το Κοινοβούλιο οφείλει να αποδώσει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα. Το Γενικό Δικαστήριο αποφαίνεται για πρώτη φορά επί ορισμένων ζητημάτων που αφορούν τον καθορισμό των δικαστικών εξόδων που δύνανται να αναζητηθούν στο πλαίσιο διαδικασίας που διεξάγεται ενώπιον του (4).

Εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου

Κατ’ αρχάς, το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει, όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα που δύνανται να αναζητηθούν, τα οποία περιορίζονται στα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι λόγω της δίκης, ότι οφείλει να εκτιμά ελεύθερα τα δεδομένα της υπόθεσης, λαμβάνοντας υπόψη το αντικείμενο και τη φύση της διαφοράς, τη σημασία της από πλευράς του δικαίου της Ένωσης καθώς και τις δυσχέρειές της, τον όγκο της εργασίας που η ένδικη διαδικασία προκάλεσε στους παρεμβάντες εκπροσώπους και συμβούλους, καθώς και τα οικονομικά συμφέροντα που η διαφορά αντιπροσώπευε για τους διαδίκους.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει ότι, εν προκειμένω, η σημασία της διαφοράς από πλευράς του δικαίου της Ένωσης ήταν περιορισμένη καθόσον από την κύρια διαδικασία και τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων δεν ανέκυπταν νέα ή ιδιαιτέρως πολύπλοκα ζητήματα. Η εξέταση των ζητημάτων αυτών δεν ήταν, εξάλλου, σημαντική για την εξέλιξη του δικαίου της Ένωσης. Το γεγονός ότι είναι ασύνηθες ο πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου να διατάσσει την αναστολή εκτελέσεως πράξεως ενός θεσμικού οργάνου της Ένωσης δεν αποτελεί, αυτό καθεαυτό, χαρακτηριστική ένδειξη ότι η υπόθεση έχει ιδιαίτερη σημασία από πλευράς του δικαίου της Ένωσης.

Επιπλέον, ο προβαλλόμενος ως ασυνήθης χαρακτήρας τέτοιων αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων συνίσταται απλώς στο ότι οι πιθανότητες να γίνει δεκτή μια αίτηση αναστολής εκτελέσεως είναι μικρότερες από τις πιθανότητες απόρριψης μια τέτοιας αίτησης, γεγονός ωστόσο το οποίο δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκην δυσχέρεια για τους δικηγόρους όσον αφορά τον όγκο εργασίας ή την πολυπλοκότητα των νομικών ζητημάτων που τίθενται στο πλαίσιο των οικείων υποθέσεων.

Ομοίως, το γεγονός ότι οι δικηγόροι της προσφεύγουσας-ενάγουσας χρειάστηκε ενδεχομένως να εργαστούν εντός σύντομων προθεσμιών δεν επηρεάζει ούτε τον όγκο της εργασίας τους ούτε την πολυπλοκότητα των τιθέμενων νομικών ζητημάτων.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι τα έξοδα ταχυμεταφοράς στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα-ενάγουσα για την αποστολή στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου των σχετικών με τη δημιουργία ενός λογαριασμού e‑Curia εγγράφων, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως έξοδα αναγκαία για την κύρια διαδικασία (T‑163/20) και για τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων (T‑163/20 R). Το Γενικό Δικαστήριο επισημαίνει ότι η δημιουργία ενός τέτοιου λογαριασμού προϋποθέτει μεταξύ άλλων την επαγγελματική ιδιότητα του εκπροσώπου ή του δικηγόρου με ικανότητα παραστάσεως ενώπιον των δικαστηρίων κράτους μέλους. Ο λογαριασμός αυτός δημιουργείται στο όνομα του δικηγόρου που υπέβαλε το σχετικό αίτημα και χρησιμοποιείται για κάθε υπόθεση που εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εν προκειμένω, η προσφεύγουσα-ενάγουσα θα μπορούσε να είχε αποστείλει στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου τα έγγραφα που ήταν αναγκαία για την ολοκλήρωση της δημιουργίας του λογαριασμού της e‑Curia και μετά την κατάθεση του δικογράφου της προσφυγής-αγωγής καθώς και της αιτήσεώς της ασφαλιστικών μέτρων. Ειδικότερα, οι όροι χρήσης της εφαρμογής e‑Curia (5) προβλέπουν ειδική διαδικασία για την προσωρινή δημιουργία λογαριασμού e‑Curia με σκοπό την κατάθεση διαδικαστικών εγγράφων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Στην περίπτωση που ένας εκπρόσωπος ο οποίος πληροί τις προβλεπόμενες για τη δημιουργία λογαριασμού προϋποθέσεις δεν έχει προβεί στις απαραίτητες προς τούτο ενέργειες πριν παρέλθει η προθεσμία για την κατάθεση ενός διαδικαστικού εγγράφου ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει προσωρινώς έναν λογαριασμό προκειμένου να προβεί στην εν λόγω κατάθεση. Για να εγκριθεί η δημιουργία του προαναφερθέντος λογαριασμού από τη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου, ο εκπρόσωπος πρέπει να της προσκομίσει τα απαιτούμενα έγγραφα εντός προθεσμίας δέκα ημερών από την κατάθεση του διαδικαστικού εγγράφου μέσω της εφαρμογής e‑Curia.


1      Διάταξη της 25ης Μαΐου 2020, Isopix κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (T‑163/20 R και T‑163/20 R II, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:215).


2      Διάταξη της 29ης Οκτωβρίου 2020, Isopix κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (T‑163/20, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:527).


3      Δυνάμει του άρθρου 170, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.


4      Κατά την έννοια του άρθρου 140, στοιχείο βʹ, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.


5      Οι οποίοι έχουν καθοριστεί από τη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου δυνάμει, μεταξύ άλλων, του άρθρου 8 της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου, της 11ης Ιουλίου 2018, σχετικά με την κατάθεση και την επίδοση διαδικαστικών εγγράφων μέσω της εφαρμογής e‑Curia (ΕΕ 2018, L 240, σ. 72).