Sprawa T‑326/11

Brainlab AG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Słowny wspólnotowy znak towarowy BrainLAB – Brak wniosku o przedłużenie rejestracji znaku towarowego – Wykreślenie znaku towarowego po wygaśnięciu prawa z rejestracji – Wniosek o przywrócenie stanu poprzedniego – Artykuł 81 rozporządzenia (WE) nr 207/2009

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Procedura – Doręczenie

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 47 ust. 2; rozporządzenie Komisji nr 2868/95, art. 1, zasady 29, 67)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Procedura – Przywrócenie stanu poprzedniego – Przesłanki – Należyta staranność wymagana przez okoliczności

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 81 ust. 1)

1.      Jeżeli właściciel powierza zadanie administrowania kwestiami swojego wspólnotowego znaku towarowego zawodowemu przedstawicielowi i należycie informuje o tym Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Urząd również ma obowiązek poszanowania tego wyboru poprzez przesyłanie swoich oficjalnych zawiadomień służbom wspomnianego wyznaczonego pełnomocnika w taki sposób, aby umożliwić temu pełnomocnikowi obronę interesów jego mocodawcy z zachowaniem wyższego stopnia staranności, którym pełnomocnik musi się wykazać jako podmiot dysponujący kwalifikacjami zawodowymi. W tym względzie Urząd nie może się powołać na art. 47 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego i na zasadę 29 rozporządzenia nr 2868/95 wykonującego rozporządzenie nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego i utrzymywać, że przepisy te wymagają, aby poinformował on właściciela wspólnotowego znaku towarowego, a nie jego wyznaczonego pełnomocnika zawodowego, o tym, że rejestracja wspomnianego znaku wkrótce wygaśnie. Argument ten jest bowiem sprzeczny z zasadą 67 rozporządzenia nr 2868/95, zgodnie z którą jeżeli wyznaczono pełnomocnika, zawiadomienia kierowane są do niego.

(por. pkt 47–49)

2.      Z art. 81 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wynika, że przywrócenie stanu poprzedniego jest uzależnione od spełnienia dwóch przesłanek: po pierwsze, strona musi działać z zachowaniem należytej staranności wymaganej przez okoliczności, i po drugie, uchybienie musi mieć bezpośredni wpływ na utratę prawa lub środków odwoławczych.

Z przepisu tego wynika również, że obowiązek zachowania należytej staranności ciąży w pierwszym rzędzie na właścicielu znaku towarowego. A zatem jeżeli właściciel zleca dokonanie czynności administracyjnych związanych z przedłużeniem prawa z rejestracji danego znaku towarowego, musi on upewnić się, że wybrana osoba zapewnia konieczne gwarancje pozwalające założyć właściwe wykonanie powierzonego zadania. W wyniku powierzenia takiego zadania również na osobie wybranej, podobnie jak na właścicielu, ciąży obowiązek zachowania należytej staranności. Zważywszy bowiem na to, że taka osoba działa w imieniu i na rachunek właściciela, jej działania winny być uznawane za działania właściciela.

Termin „należyta staranność wymagana przez okoliczności” zawarty w art. 81 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia wymaga w razie zlecenia zadań wyspecjalizowanemu pełnomocnikowi wprowadzenia systemu wewnętrznych kontroli i monitorowania terminów, który to system co do zasady wyklucza nieumyślne uchybienie terminu, jak to przewidują wytyczne Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory). Wynika stąd, że jedynie zdarzenia o wyjątkowym charakterze, a co za tym idzie, niedające się przewidzieć na podstawie doświadczenia, mogą uzasadniać przywrócenie stanu poprzedniego.

(por. pkt 36–38, 41)