POSTANOWIENIE SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (izba ds. odwołań)

z dnia 22 czerwca 2009 r.

Sprawa T‑371/08 P

Bart Nijs

przeciwko

Trybunałowi Obrachunkowemu Wspólnot Europejskich

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Decyzja o powołaniu przełożonego skarżącego – Konkurs wewnętrzny – Wybory do komitetu pracowniczego – Decyzja o nieawansowaniu wnoszącego odwołanie w postępowaniu za 2006 r. – Odwołanie w części oczywiście niedopuszczalne, a w części oczywiście bezzasadne

Przedmiot: Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 26 czerwca 2008 r. w sprawie F‑5/07 Nijs przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze, mające na celu uchylenie tego postanowienia.

Orzeczenie: Odwołanie zostaje w części oddalone, a w części odrzucone. Bart Nijs pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Trybunał Obrachunkowy Wspólnot Europejskich w postępowaniu odwoławczym.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Dopuszczalność skargi – Ocena w świetle norm obowiązujących w chwili złożenia skargi

(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 111; regulamin postępowania przed Sądem ds. Służby Publicznej, art. 76)

2.      Postępowanie – Skarga do Sądu do spraw Służby Publicznej – Możliwość drugiej wymiany pism procesowych– Swobodna ocena Sądu do spraw Służby Publicznej

(statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 7 ust. 3)

1.      O ile norma zawarta w art. 76 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, zgodnie z którą Sąd może postanowieniem odrzucić skargę, która oczywiście podlega odrzuceniu, jest normą proceduralną znajdującą jako taka zastosowanie od dnia swego wejścia w życie do wszystkich sporów zawisłych przed tym sądem, o tyle nie jest tak w przypadku norm, na których podstawie ten sąd może, stosując ten przepis, uznać skargę za oczywiście niedopuszczalną: mogą nimi być jedynie normy, które znajdowały zastosowanie w dniu wniesienia skargi.

Poprzez równoczesne zastosowanie art. 111 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji oraz art. 76 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, których treść normatywna jest dokładnie identyczna, do sprawy wniesionej przed wejściem w życie tego ostatniego regulaminu, Sąd do spraw Służby Publicznej skorzystał jedynie z tej możliwości. Ponieważ tekst regulaminu Sądu Pierwszej Instancji został opublikowany dużo wcześniej przed wniesieniem skargi, skarżący nie może skutecznie utrzymywać, że w chwili wnoszenia skargi nie był w stanie poznać norm, na których podstawie jego skarga została odrzucona.

Ponadto, ponieważ regulaminy zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym, nikt nie może powoływać się na ich nieznajomość.

(zob. pkt 20, 28)

Odesłanie: Trybunał: sprawa 161/88 Binder, 12 lipca 1989 r., Rec. s. 2415, pkt 19

2.      Z art. 7 ust. 3 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości jasno wynika, że Sąd do spraw Służby Publicznej nie ma żadnego obowiązku zwrócenia się do stron postępowania o drugą wymianę pism. Decyzja o zwróceniu się o taką wymianę mieści się w zakresie swobodnej oceny tego sądu, z której korzysta on w zależności od własnych potrzeb informacyjnych. W rezultacie brzmienie tego przepisu nie może rodzić uzasadnionego oczekiwania u strony skarżącej co do możliwości złożenia drugiego pisma po skardze.

(zob. pkt 27)