Προσφυγή της 10ης Μαρτίου 2010 - Acron κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-118/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Acron OAO (εκπρόσωπος: B. Evtimov, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1251/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1911/2006
1, κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα μοναδικό λόγο ακυρώσεως, ο οποίος διαιρείται σε τρία σκέλη.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα θεσμικά όργανα της Ενώσεως παρέβησαν τα άρθρα 1 και 2 του βασικού κανονισμού, το άρθρο 11, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού
2, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του βασικού κανονισμού, και υπέπεσαν σε σειρά προδήλων πλανών κατά την εκτίμηση και ως εκ τούτου καθόρισαν, για την προσφεύγουσα, μια τεχνητά υψηλή κατασκευασμένη κανονική αξία και κατέληξαν συνεπώς αδικαιολόγητα στη διαπίστωση της υπάρξεως ντάμπινγκ.
Με το πρώτο σκέλος, η προσφεύγουσα βάλλει κατά της λογικής της προσαρμογής της τιμής του φυσικού αερίου. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα θεσμικά όργανα πλανήθηκαν περί το δίκαιο και παρέβησαν το άρθρο 2, παράγραφοι 3 και 5, του βασικού κανονισμού, αγνοώντας ένα μεγάλο τμήμα του κόστους παραγωγής στις χώρες καταγωγής ή/και εφαρμόζοντας εκ των πραγμάτων μια μεθοδολογία που δεν συνάδει με την οικονομία της αγοράς για να καθορίσουν το μεγαλύτερο μέρος της κανονικής αξίας της προσφεύγουσας.
Με το δεύτερο σκέλος, η προσφεύγουσα βάλλει κατά της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε για την προσαρμογή της τιμής του φυσικού αερίου. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, αφού αποφάσισε να προβεί στην προσαρμογή της τιμής του φυσικού αερίου, παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 5, δεύτερη περίοδος, του βασικού κανονισμού ή/και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση και αιτιολόγησε ανεπαρκώς τη θέση της, προσαρμόζοντας την τιμή του φυσικού αερίου βάσει της τιμής του ρωσικού αερίου στο Waidhaus (Γερμανία), παραλείποντας να λάβει υπόψη μια συμφωνία περί κατανομής των αγορών σχετικά με το ρωσικό αέριο που εισάγεται μέσω του Waidhaus για την οποία επιβλήθηκαν κυρώσεις και παραλείποντας να αφαιρέσει το 30 % των ρωσικών δασμών που επιβάλλονται στο ρωσικό αέριο, ενώ προχώρησε σε προσαρμογή για να αντικατοπτρίσει το τοπικό κόστος διανομής.
Με το τρίτο σκέλος, η προσφεύγουσα βάλλει κατά του καθορισμού του περιθωρίου κέρδους που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της κανονικής αξίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το περιθώριο κέρδους που καθορίστηκε από τα θεσμικά όργανα και προστέθηκε στο κόστος κατασκευής προκειμένου να κατασκευαστεί, βάσει των διαπιστώσεων του προσβαλλομένου κανονισμού, η κανονική αξία για την προσφεύγουσα συνιστά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 3, και του άρθρου 2, παράγραφος 6, στοιχείο γ΄, του βασικού κανονισμού, είναι προδήλως παράλογο και είναι προϊόν πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως. Επιπλέον, το ως άνω καθορισθέν περιθώριο κέρδους αφίσταται κατά πολύ, κατά παράβαση του άρθρου 11, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού, του κέρδους και της μεθοδολογίας για την κατασκευή της κανονικής αξίας που χρησιμοποιήθηκαν κατά την αρχική έρευνα που οδήγησε στην επιβολή του υπό κρίση δασμού.
____________1 - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1251/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1911/2006 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές διαλυμάτων ουρίας και νιτρικού αμμωνίου, καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ρωσίας (ΕΕ L 338, σ. 5).2 - Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 1996, L 56, σ. 1).