Υπόθεση T‑6/12
(δημοσίευση αποσπασμάτων)
Godrej Industries Ltd
και
VVF Ltd
κατά
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
«Ντάμπινγκ — Εισαγωγές ορισμένων λιπαρών αλκοολών και των μειγμάτων τους καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας και Μαλαισίας — Αίτημα προσαρμογής λόγω μεταβολής της συναλλαγματικής ισοτιμίας — Βάρος απόδειξης — Ζημία — Οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ»
Περίληψη — Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα)
της 6ης Σεπτεμβρίου 2013
1. Κοινή εμπορική πολιτική — Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ — Ζημία — Απόδειξη της αιτιώδους συνάφειας — Υποχρεώσεις των θεσμικών οργάνων — Συνυπολογισμός παραγόντων που δεν έχουν σχέση με το ντάμπινγκ — Μη συνυπολογισμός της ζημίας που οφείλεται στους παράγοντες αυτούς
(Κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 3 §§ 6 και 7)
2. Κοινή εμπορική πολιτική — Άμυνα κατά των πρακτικών ντάμπινγκ — Ζημία — Έννοια του όρου «βιομηχανία της Ένωσης» — Εισαγωγές ενός παραγωγού της Ένωσης προϊόντων από χώρες τις οποίες αφορά η έρευνα αντιντάμπινγκ — Εμπίπτουν — Συνυπολογισμός των εισαγωγών αυτών ως «άλλων παραγόντων» κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 7, του κανονισμού 1225/2009 — Επιτρέπεται
(Κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, άρθρα 3 § 7 και 4 § 1, στοιχείο α΄)
1. Από το άρθρο 3, παράγραφος 6, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009 προκύπτει ότι τα θεσμικά όργανα της Ένωσης υποχρεούνται να αποδεικνύουν ότι οι εισαγωγές με πρακτικές ντάμπινγκ προκαλούν σημαντική ζημία στη βιομηχανία της Ένωσης, αν ληφθούν υπόψη ο όγκος τους και οι τιμές. Πρόκειται για τη λεγόμενη ανάλυση περί καταλογισμού. Από το άρθρο 3, παράγραφος 7, του κανονισμού αυτού προκύπτει επίσης ότι τα θεσμικά αυτά όργανα υποχρεούνται, αφενός, να εξετάζουν όλους τους άλλους γνωστούς παράγοντες που προκαλούν ζημία στη βιομηχανία της Ένωσης ταυτόχρονα με τις εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και, αφετέρου, να μεριμνούν ώστε η οφειλόμενη στους άλλους αυτούς παράγοντες ζημία να μην καταλογίζεται στις εν λόγω εισαγωγές. Πρόκειται για τη λεγόμενη ανάλυση περί μη καταλογισμού.
Για την επίτευξη του σκοπού του άρθρου 3, παράγραφοι 6 και 7, του κανονισμού 1225/2009, τα θεσμικά όργανα της Ένωσης πρέπει συνεπώς να διαχωρίζουν και να διακρίνουν τις αρνητικές επιπτώσεις των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ από τις επιπτώσεις των άλλων παραγόντων. Αν τα όργανα αυτά δεν διαχωρίσουν και δεν διακρίνουν τις επιπτώσεις των διαφόρων παραγόντων που έχουν συντελέσει στη ζημία, δεν μπορούν βασίμως να διαπιστώσουν ότι οι εισαγωγές που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ έχουν προκαλέσει ζημία στη βιομηχανία της Ένωσης. Εξάλλου, κατά τον προσδιορισμό της ζημίας, τα θεσμικά όργανα υποχρεούνται ιδίως να εξετάζουν μήπως η ζημία που πρόκειται να λάβουν υπόψη οφείλεται στην πραγματικότητα στη συμπεριφορά των ίδιων των παραγωγών της Ένωσης.
(βλ. σκέψεις 62-64)
2. Ο όρος «βιομηχανία της Ένωσης» περιέχεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ 1225/2009. Το γεγονός όμως ότι ο ορισμός της βιομηχανίας της Ένωσης καλύπτει τον παραγωγό που είναι και ο ίδιος εισαγωγέας του προϊόντος που εικάζεται ότι αποτελεί αντικείμενο ντάμπινγκ δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι εισαγωγές του δεν πρέπει να θεωρούνται πλέον ως «άλλος παράγοντας» κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 7, του κανονισμού αυτού. Επομένως, το γεγονός ότι ένας παραγωγός της Ένωσης που αγοράζει από χώρες τις οποίες αφορά η έρευνα αντιντάμπινγκ προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ προκαλεί ενδεχομένως ο ίδιος τη ζημία στον εαυτό του συνιστά «άλλο παράγοντα», τον οποίο πρέπει να εξετάζουν τα θεσμικά όργανα κατά την ανάλυση της ζημίας. Εντούτοις, ούτε από τον κανονισμό 1225/2009 ούτε από τη νομολογία προκύπτει ότι οι εισαγωγές ενός παραγωγού της Ένωσης από χώρες τις οποίες αφορά η έρευνα αντιντάμπινγκ προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ απαγορεύεται να λαμβάνονται υπόψη κατά την ανάλυση της ζημίας.
(βλ. σκέψεις 65, 67)