Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Νοεμβρίου 2023 o Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο πενταμελές τμήμα) στις 6 Σεπτεμβρίου 2023 στην υπόθεση T-578/22, Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση C-698/23 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) (εκπρόσωποι: T. Zerdick, A. Buchta, F. Coudert και D. Nardi)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη (

να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή που άσκησε ο ΕΕΠΔ με αίτημα την ακύρωση των άρθρων 74α και 74β του κανονισμού (ΕΕ) 2016/794 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, για τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συνεργασία στον Τομέα της Επιβολής του Νόμου (Ευρωπόλ) και την αντικατάσταση και κατάργηση των αποφάσεων του Συμβουλίου 2009/371/ΔΕΥ, 2009/934/ΔΕΥ, 2009/935/ΔΕΥ, 2009/936/ΔΕΥ και 2009/968/ΔΕΥ 1 , όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/991 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2022, όσον αφορά τη συνεργασία της Ευρωπόλ με ιδιωτικούς φορείς, την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την Ευρωπόλ προς υποστήριξη ποινικών ερευνών και τον ρόλο της Ευρωπόλ στην έρευνα και την καινοτομία 2 · και

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.

Πρώτος λόγος: Καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε απαράδεκτη την προσφυγή ακυρώσεως του ΕΕΠΔ, ιδίως διαπιστώνοντας ότι η απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 1990 (C 70/88, EU:C:1990:217) δεν μπορούσε να εφαρμοστεί κατ’ αναλογίαν ούτως ώστε να στοιχειοθετείται ενεργητική νομιμοποίηση του ΕΕΠΔ να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως κατά των επίμαχων διατάξεων δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, υπέπεσε σε πλάνη διότι ερμήνευσε την αρχή της θεσμικής ισορροπίας κατά τρόπο που έθιγε τον ανεξάρτητο χαρακτήρα του ΕΕΠΔ και στέρησε τον ΕΕΠΔ από το ένδικο βοήθημα που ήταν αναγκαίο προκειμένου να κάνει χρήση της εν λόγω ανεξαρτησίας.

Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον δεν έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες διατάξεις αφορούν τον ΕΕΠΔ άμεσα και ατομικά και κατά συνέπεια δεν δέχθηκε ότι ο ΕΕΠΔ νομιμοποιούνταν ενεργητικώς να ασκήσει προσφυγή ακύρωσης βάσει των προϋποθέσεων που προβλέπει η δεύτερη περίπτωση του άρθρου 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ.

____________

1 ΕΕ 2016, L 135, σ. 53.

1 ΕΕ 2022, L 169, σ. 1.