Language of document : ECLI:EU:T:2015:393

Sprawa T‑88/13 P

(publikacja fragmentów)

Z

przeciwko

Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Bezstronność Sądu do spraw Służby Publicznej – Wniosek o wyłączenie sędziego – Przeniesienie z urzędu – Interes służby – Zasada zgodności między grupą zaszeregowania a stanowiskiem – Artykuł 7 ust. 1 regulaminu pracowniczego – Postępowanie dyscyplinarne – Prawo do obrony

Streszczenie – wyrok Sądu (izba ds. odwołań) z dnia 19 czerwca 2015 r.

1.      Skargi urzędników – Akt niekorzystny – Decyzja oddalająca zażalenie – Oddalenie niewnoszące niczego nowego – Akt potwierdzający – Niedopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 91 ust. 1)

2.      Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Zażalenie na akt będący przedmiotem skargi do sądu – Brak wpływu na obowiązek zbadania przez administrację

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

3.      Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – Obowiązek niezawisłości sędziów Unii – Zakres – Pełnienie obowiązków związanych z wewnętrznym administrowaniem instytucją – Dopuszczalność

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 4)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 141)

2.      Jeżeli chodzi o postępowanie w sprawie zażalenia ustanowione w art. 90 regulaminu pracowniczego, składający zażalenie powinien mieć możliwość spowodowania, by sąd Unii skontrolował zgodność z prawem decyzji oddalającej zażalenie, a nie tylko decyzji stanowiącej akt pierwotny będący przedmiotem zażalenia.

Interes osoby składającej zażalenie w tym, by postępowanie w sprawie zażalenia było prowadzone zgodnie z prawem, a zatem i w tym, by w razie niezgodności stwierdzona została nieważność decyzji oddalającej zażalenie, powinien być bowiem oceniany w sposób autonomiczny, a nie w związku z ewentualnie wniesioną skargą na akt pierwotny będący przedmiotem zażalenia. Gdyby było inaczej, w przypadku wniesienia do sądu skargi przeciwko aktowi pierwotnemu, na który złożone zostało zażalenie, zainteresowany nigdy nie mógłby podnieść nieprawidłowości postępowania w sprawie zażalenia, pozbawiających go tymczasem możliwości skorzystania ze zgodnego z prawem, poprzedzającego wniesienie skargi zbadania decyzji administracyjnej. Spowodowałoby to utratę przez niego możliwości skorzystania z procedury mającej na celu umożliwienie i wspieranie polubownego rozstrzygania sporów powstałych między urzędnikiem a administracją oraz zobowiązanie organu zatrudniającego urzędnika do ponownego rozpatrzenia decyzji w świetle jego ewentualnych uwag.

(por. pkt 144–146)

3.      Artykuł 4 akapit pierwszy statutu Trybunału, zgodnie z którym sędziowie nie mogą sprawować żadnych funkcji politycznych ani administracyjnych, ma na celu zagwarantowanie niezawisłości sędziów zarówno w trakcie pełnienia, jak i po zakończeniu ich funkcji, w szczególności wobec państw członkowskich lub innych instytucji Unii. Pozostałe akapity art. 4 statutu Trybunału odzwierciedlają tę troskę o ochronę niezawisłości sędziowskiej.

4.      Nie można jednak z art. 4 akapit pierwszy statutu Trybunału wyprowadzać wniosku o niemożności pełnienia funkcji związanych z wewnętrznym administrowaniem instytucją. Wykonywanie przez sędziów funkcji związanych z wewnętrznym administrowaniem instytucją nie szkodzi ich niezawisłości i pozwala na zapewnienie administracyjnej niezależności instytucji.

(por. pkt 167)