Προσφυγή της 12ης Αυγούστου 2011 -BT Telecommunications κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-440/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BT Telecommunications PUE (Μινσκ, Λευκορωσία) (εκπρόσωποι: V. Vaitkute Pavan, A. Smaliukas και E. Matulionyte, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 588/2011 του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2011, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος του Προέδρου Λουκασένκο και ορισμένων αξιωματούχων της Λευκορωσίας (ΕΕ 2011 L 161, σ. 1), κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα·

να ακυρώσει την απόφαση 2011/357/ ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2011, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/639/ΚΕΠΠΑ, σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος ορισμένων αξιωματούχων της Λευκορωσίας (ΕΕ 2011 L 161, σ. 25), κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα· και

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζει ότι το καθού παρέβη την υποχρέωση να αιτιολογήσει επαρκώς την εγγραφή της προσφεύγουσας στους καταλόγους των προσώπων για τα οποία ισχύουν περιοριστικά μέτρα.

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζει ότι το καθού παρέβη το δικαίωμα άμυνας και το δικαίωμα δίκαιης δίκης που προβλέπονται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα άρθρα 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, καθόσον:

ουδέποτε φρόντισε να γνωστοποιήσει λεπτομερώς τους λόγους για την εγγραφή της προσφεύγουσας στους καταλόγους των προσώπων τα οποία υπόκεινται στα περιοριστικά μέτρα· και

δεν παρέσχε στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να ασκήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματά της άμυνας και ιδίως το δικαίωμα ακροάσεως και το δικαίωμα να κινήσει διαδικασία που να της επιτρέπει να ζητήσει λυσιτελώς τη διαγραφή της από τους καταλόγους των προσώπων για τα οποία ισχύουν τα περιοριστικά μέτρα.

Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζει ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως καθόσον με τα βαλλόμενα μέτρα δέχθηκε ότι η προσφεύγουσα συνδεόταν και παρείχε οικονομική στήριξη καθ' οιονδήποτε τρόπο στο καθεστώς του Λουκασένκο ή ότι μετείχε καθ' οιονδήποτε τρόπο σε παραβιάσεις των διεθνών εκλογικών κανόνων ή σε κατασταλτικά μέτρα κατά της κοινωνίας των πολιτών και της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, ή στην εισαγωγή στη Λευκορωσία εξοπλισμού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εσωτερική καταστολή.

Με τον τέταρτο λόγο υποστηρίζει ότι το καθού προσέβαλε, κατά τρόπο αδικαιολόγητο και δυσανάλογο και χωρίς πειστικά στοιχεία, το θεμελιώδες δικαίωμα της ιδιοκτησίας που προβλέπεται στο άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου υπ' αριθ. 1 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Με τον πέμπτο λόγο υποστηρίζει ότι το καθού παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας καθόσον επέβαλε δυσανάλογο περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας χωρίς να παράσχει επαρκείς διαδικαστικές εγγυήσεις και πειστικά στοιχεία.

____________