Skarga wniesiona w dniu 19 września 2015 r. –Węgry / Komisja

(Sprawa T-542/15)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Węgry (przedstawiciele: D. Bonhage i F. Quast, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2015) 4979 final z dnia 14 lipca 2015 r. dotyczącej zawieszenia płatności okresowych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Funduszu Spójności za wydatki poniesione w programach: Transport, Środkowe Węgry, Zachodnia Kotlina Panońska, Południowa Wielka Nizina Węgierska, Środkowy Kraj Zadunajski, Północne Węgry, Północna Wielka Nizina Węgierska, Południowy Kraj Zadunajski – CCI 2007HU161PO007, CCI 2007HU161PO003, CCI 2007HU161PO004, CCI 2007HU161PO005, CCI 2007HU161PO006, CCI 2007HU161PO009, CCI 2007HU161PO011, CCI 2007HU161PO001;

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy odnoszący się do niezgodności decyzji Komisji C(2015) 4979 final dotyczącej zawieszenia płatności okresowych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Funduszu Spójności Rady (WE) z rozporządzeniem Rady nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.U. L 210, s. 25):

zdaniem strony skarżącej zaskarżona decyzja narusza art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006, ponieważ wydatki, których sprawa dotyczy, nie są związane z poważną nieprawidłowością; w dalszej kolejności strona skarżąca podnosi, że władze węgierskie realizowały programy operacyjne zgodnie z przepisami Unii. Zdaniem strony skarżącej beneficjenci dokonywali zamówień na roboty budowlane i usługi w celu realizacji programów zgodnie z dyrektywą o zamówieniach publicznych nr 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L134, s. 114);wreszcie zdaniem strony skarżącej dostępność zakładu mieszania asfaltu w określonej, maksymalnej odległości od placu budowy, w momencie składania ofert była proporcjonalnym technicznym kryterium przydatności w ramach zamówień na roboty drogowe. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa do obrony:zdaniem strony skarżącej zaskarżona decyzja narusza prawo Węgier do obrony, gdyż Komisja nie uwzględniła okoliczności prawnych i faktycznych, które Węgry przedłożyły uwadze Komisji przed wydaniem zaskarżonej decyzji;ponadto, jak podnosi storna skarżąca, gdyby nie wspomniana nieprawidł

owość wynik postępowania byłby inny, w związku z czym naruszenie prawa do obrony winno skutkować stwierdzeniem nieważności zaskarżonej decyzji.

____________