ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 20ής Νοεμβρίου 2002(1)

«Κοινοτικό σήμα - Λεκτικά συμπλέγματα Kit Pro και Kit Super Pro - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - .ρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»

Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-79/01 και T-86/01,

Robert Bosch GmbH, με έδρα τη Στουτγκάρδη (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον S. Völker, δικηγόρο, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπουμένου από τον G. Schneider,

καθού,

που έχει ως αντικείμενο προσφυγές κατά δύο αποφάσεων του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 31ης Ιανουαρίου 2001 (υποθέσεις R 124/2000-1 και R 123/2000-1), οι οποίες αφορούσαν την καταχώριση των λεκτικών συμπλεγμάτων Kit Pro και Kit Super Pro, αντιστοίχως, ως κοινοτικών σημάτων,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑ.ΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τους Μ. Βηλαρά, Πρόεδρο, V. Tiili και P. Mengozzi, δικαστές,

γραμματέας: D. Christensen, υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 10ης Ιουλίου 2002,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1.

    Στις 3 Μαρτίου 1998, η προσφεύγουσα υπέβαλε, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί, δύο αιτήσεις καταχωρίσεως λεκτικών κοινοτικών σημάτων στο Γραφείο Eναρμονίσεως στο πλαίσιο της Eσωτερικής Aγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (στο εξής: ΓΕΕΑ).

2.

    Τα σήματα των οποίων ζητείται η καταχώριση είναι τα λεκτικά συμπλέγματα Kit Pro και Kit Super Pro.

3.

    Τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση των σημάτων εμπίπτουν στην κλάση 12, υπό την έννοια του διακανονισμού της Νίκαιας σχετικά με τη διεθνή κατάταξη των προϊόντων και των υπηρεσιών για την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν στην ακόλουθη περιγραφή:

«Mέρη για την επισκευή φρένων με τύμπανο σε οχήματα ξηράς».

4.

    Με αποφάσεις της 13ης Δεκεμβρίου 1999, ο εξεταστής απέρριψε τις αιτήσεις βάσει του άρθρου 38 του κανονισμού 40/94, με το αιτιολογικό ότι τα σήματα των οποίων ζητήθηκε η καταχώριση ήταν περιγραφικά των σχετικών προϊόντων και εστερούντο παντελώς διακριτικού χαρακτήρα υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία γ´ και β´, του κανονισμού 40/94.

5.

    Στις 24 Ιανουαρίου 2000, η προσφεύγουσα άσκησε ενώπιον του ΓΕΕΑ προσφυγή κατά των αποφάσεων του εξεταστή, βάσει του άρθρου 59 του κανονισμού 40/94.

6.

    Με αποφάσεις της 31ης Ιανουαρίου 2001 (στο εξής: προσβαλλόμενες αποφάσεις), που κοινοποιήθηκαν στην προσφεύγουσα στις 6 Φεβρουαρίου 2001, το πρώτο τμήμα προσφυγών απέρριψε τις προσφυγές. Το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατ' ουσίαν, ότι το σήμα Kit Pro, θεωρούμενο στο σύνολό του, παραπέμπει σε ένα επαγγελματικό πακέτο ή ένα πακέτο ιδιαιτέρως αξιόπιστο και υψηλής ποιότητας. .σον αφορά το σήμα Kit Super Pro, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι αυτό, θεωρούμενο στο σύνολό του, παραπέμπει σε ένα επαγγελματικό πακέτο εξαιρετικής ποιότητας ή σε ένα πακέτο ιδιαιτέρως αξιόπιστο και ικανό να ανταποκρίνεται σε σοβαρές απαιτήσεις. Επομένως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, εφόσον τα σήματα των οποίων ζητήθηκε η καταχώριση περιέγραφαν χαρακτηριστικά των προϊόντων που αφορούσε η αίτηση, έπρεπε να απορριφθούν δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94. Επιπλέον, θεώρησε ότι τα σήματα αυτά, δεδομένου ότι περιέγραφαν τα σήματα που αφορούσε η αίτηση, ενέπιπταν επίσης στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του ίδιου κανονισμού.

Διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων

7.

    Με δικόγραφα που κατέθεσε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 5 και 11 Απριλίου 2001, η προσφεύγουσα άσκησε τις παρούσες προσφυγές που πρωτοκολλήθηκαν με αριθμούς T-79/01 και T-86/01.

8.

    Με διάταξη της 4ης Ιουνίου 2002, ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος ένωσε τις υποθέσεις T-79/01 και T-86/01 για τη διεξαγωγή της προφορικής διαδικασίας και την έκδοση αποφάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 50 του Κανονισμού Διαδικασίας.

9.

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις·

-    να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

10.

    Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Πρωτοδικείο:

-    να απορρίψει τις προσφυγές·

-    να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Σκεπτικό

11.

    Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως που αντλούνται από παράβαση, αντιστοίχως, του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, και του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94.

Επιχειρήματα των διαδίκων

12.

    Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι από την έκφραση «στερούνται διακριτικού χαρακτήρα» του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 προκύπτει ότι οποισδήποτε διακριτικός χαρακτήρας - ακόμη και ο ελάχιστος - αρκεί για να δικαιολογήσει την καταχώριση ενός σημείου ως σήματος, γεγονός που δεν επιτρέπει μια πολύ αυστηρή προσέγγιση κατά την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα.

13.

    .σον αφορά τα επίδικα λεκτικά συμπλέγματα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι καθένα από αυτά συνιστά νεολογισμό που, θεωρούμενος στο σύνολό του, διαθέτει τον απαιτούμενο ελάχιστο διακριτικό χαρακτήρα.

14.

    Ειδικότερα όσον αφορά το στοιχείο «Kit», η προσφεύγουσα παρατηρεί ότι από τις προσβαλλόμενες αποφάσεις ουδόλως προκύπτει ότι το στοιχείο αυτό πρέπει να νοηθεί ακριβώς ως «πακέτο (επισκευής)». Σύμφωνα με την προσφεύγουσα, η λέξη αυτή μπορεί να έχει ποικίλες σημασίες στα αγγλικά (εξοπλισμός, εγκατάσταση, εξάρτυση στρατιώτη, εργαλεία, σύνεργα, εργαλειοθήκη, κοφίνι, μαστίχη, λεκάνη, κουβάς, τέχνασμα, σκευή, ένδυμα, μικρό τρίχορδο βιολί, γατάκια). Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το στοιχείο «Kit» χρησιμοποιείται συχνά, στους πλέον ποικίλους συνδυασμούς, ως συνθετικό μέρος σημάτων.

15.

    Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καταχώριση των σημάτων για τα οποία έχει υποβληθεί αίτηση δικαιολογείται λόγω της πρακτικής που ακολουθεί το τμήμα προσφυγών στη λήψη αποφάσεων. Συναφώς, επικαλείται τις αποφάσεις που δέχθηκαν την καταχώριση των λεκτικών σημάτων ProBank, Pro Care και PROLIPID, με τις οποίες τα τμήματα προσφυγών έκριναν ότι το στοιχείο «pro» είχε διάφορες σημασίες. Επιπλέον, παραθέτει τις αποφάσεις που αφορούν τα σήματα NETMEETING, CareService, Schülerhilfe, GLOBAL CARE, MEGATOURS, SAFETYTECH, STEAM TERMINAL, FIXIT, TOP-LOK, helpLine, HYPERLITE, Tensiontech, SAFEJAW, SURESEAL, FOILGUARD, OMNICARE, ZONEMESSAGE, BIDWATCH, Oilgear.

16.

    Το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται ότι από την περιγραφική φύση των σημάτων των οποίων ζητήθηκε η καταχώριση σε σχέση με τα οικεία προϊόντα προκύπτει ότι τα σήματα αυτά δεν έχουν διακριτικό χαρακτήρα. Συναφώς, υποστηρίζει ότι ο τρόπος συνδυασμού των συνθετικών μερών των εν λόγω λεκτικών συμπλεγμάτων δεν προσδίδει κανένα διακριτικό χαρακτήρα στα εν λόγω σήματα. Στο πλαίσιο αυτό, το ΓΕΕΑ τονίζει ότι τα στοιχεία «pro» και «Super» χρησιμοποιούνται πολύ συχνά στη γλώσσα των διαφημίσεων.

17.

    .σον αφορά τις αποφάσεις των τμημάτων προσφυγών τις οποίες επικαλείται η προσφεύγουσα, το ΓΕΕΑ απαντά ότι, για την πλειονότητα των αποφάσεων αυτών, η προσφεύγουσα δεν εξήγησε σε ποιο βαθμό τα επίδικα σε εκείνες τις αποφάσεις σήματα μπορούν να συγκριθούν με τα επίδικα στην υπό κρίση υπόθεση ούτε σε τι συνίσταται η προβαλλόμενη από την προσφεύγουσα πρακτική ως προς τη λήψη αποφάσεων. Ειδικότερα, αναφορικά με τις αποφάσεις που αφορούν τα σήματα ProBank, Pro Care και PROLIPID, το ΓΕΕΑ εκθέτει ότι τα σήματα αυτά διαφέρουν από τα σήματα των οποίων ζητείται η καταχώριση, καθότι στην πρώτη περίπτωση το στοιχείο «pro» προηγείται του κυρίου συνθετικού. Επιπλέον, σύμφωνα με το ΓΕΕΑ, το γεγονός και μόνον της καταχωρίσεως των τριών αυτών σημάτων που περιέχουν το στοιχείο «pro» δεν αποδεικνύει, εφόσον οι σχετικές αποφάσεις δεν στηρίζονται σε ομοιόμορφες και σταθερές εκτιμήσεις, την ύπαρξη πρακτικής στη λήψη αποφάσεων.

Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

18.

    Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση «τα σήματα που στερούνται διακριτικού χαρακτήρα». Επιπλέον, κατά το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, η «παράγραφος 1 εφαρμόζεται ακόμη και αν οι λόγοι απαραδέκτου υφίστανται μόνο σε τμήμα της Κοινότητας».

19.

    Κατά τη νομολογία, τα σήματα που αφορά το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 είναι, κυρίως, αυτά που, από την άποψη του ενδιαφερόμενου κοινού, χρησιμοποιούνται συνήθως στις συναλλαγές για την παρουσίαση των οικείων προϊόντων ή υπηρεσιών ή για τα οποία υπάρχουν, τουλάχιστον, συγκεκριμένες ενδείξεις που επιτρέπουν να συναχθεί ότι είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν κατά τον τρόπο αυτό [απόφαση του Πρωτοδικείου της 2ας Ιουλίου 2002, T-323/00, SAT.1 κατά ΓΕΕΑ (SAT.2), δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 37]. Περαιτέρω, τέτοιου είδους σήματα δεν παρέχουν τη δυνατότητα στο ενδιαφερόμενο κοινό, σε περίπτωση μεταγενέστερης κτήσεως, να προβεί στην ίδια αγορά, αν η εμπειρία αποβεί θετική, ή να την αποφύγει, αν η εμπειρία αποβεί αρνητική [απόφαση του Πρωτοδικείου της 27ης Φεβρουαρίου 2002, T-79/00, Rewe Zentral κατά ΓΕΕΑ (LITE), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-704, σκέψη 26].

20.

    Συνεπώς, ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σήματος μπορεί να εκτιμάται μόνο σε σχέση, αφενός, με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες ζητείται η καταχώρισή του και, αφετέρου, με τον τρόπο κατανοήσεώς του από το ενδιαφερόμενο κοινό (προπαρατεθείσες αποφάσεις LITE, σκέψη 27, και SAT.2, σκέψη 37).

21.

    Συναφώς, το ΓΕΕΑ δήλωσε, απαντώντας σε ερώτηση του Πρωτοδικείου κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση και χωρίς να τον αντικρούσει επ' αυτού η προσφεύγουσα, ότι το ενδιαφερόμενο κοινό αποτελείται από ανεξάρτητα συνεργεία επισκευών, καθώς και από ιδιώτες που επιθυμούν να επισκευάσουν μόνοι το όχημά τους. Επομένως, πρέπει να θεωρείται ότι το ενδιαφερόμενο κοινό είναι ενημερωμένο ως προς τον τομέα των οικείων προϊόντων. Περαιτέρω, δεδομένου ότι τα εν λόγω λεκτικά συμπλέγματα αποτελούνται από στοιχεία που ανήκουν στην αγγλική γλώσσα, το κοινό που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι αγγλόφωνο.

22.

    .ταν πρόκειται για σήμα που αποτελείται από διάφορα συνθετικά μέρη (σύνθετο σήμα), για να εκτιμηθεί ο διακριτικός του χαρακτήρας, το σήμα πρέπει να εξετάζεται στο σύνολό του. Πάντως, αυτό δεν είναι ασυμβίβαστο με τη διαδοχική εξέταση των διαφόρων στοιχείων που συνθέτουν το σήμα [απόφαση του Πρωτοδικείου της 19ης Σεπτεμβρίου 2001, T-118/00, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ (τετράγωνη λευκή ταμπλέτα με στίγματα χρώματος πράσινου και πράσινου ανοιχτού) Συλλογή 2001, σ. ΙΙ-2731, σκέψη 59].

23.

    Κατ' αρχάς, όσον αφορά, πρώτον, το στοιχείο «Kit», επιβάλλεται η γενική διαπίστωση ότι ένα σημείο, το οποίο μπορεί να χρησιμεύσει για τη δήλωση των χαρακτηριστικών των οικείων προϊόντων ή υπηρεσιών που ενδέχεται να λάβει υπόψη το ενδιαφερόμενο κοινό στο πλαίσιο των επιλογών του, είναι δυνατό να χρησιμοποιείται γενικώς στις συναλλαγές για την παρουσίαση αυτών των προϊόντων ή υπηρεσιών. Επομένως, ένα τέτοιο σημείο στερείται διακριτικού χαρακτήρα σε σχέση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες αυτές (προπαρατεθείσα απόφαση SAT.2, σκέψη 40).

24.

    Εν προκειμένω, όπως διαπίστωσε το τμήμα προσφυγών με τα σημεία 14 και 15 των προσβαλλομένων αποφάσεων και επισήμανε το ΓΕΕΑ με το υπόμνημά του απαντήσεως, το στοιχείο «Kit» σημαίνει, μεταξύ άλλων, «πακέτο εργαλείων» και «πακέτο τεμαχίων εξοπλισμού έτοιμων για συναρμολόγηση». Επομένως, περιγράφει ένα χαρακτηριστικό των οικείων προϊόντων που το ενδιαφερόμενο κοινό ενδέχεται να λάβει υπόψη του κατά την επιλογή του, ήτοι την ιδιότητα του προϊόντος να διατίθεται στο εμπόριο ως πακέτο. Συναφώς, στερείται λυσιτέλειας ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι το στοιχείο «Kit» δεν έχει σαφή και συγκεκριμένη έννοια. Συγκεκριμένα, το νόημα ενός λεκτικού σήματος και των συνθετικών του μερών πρέπει να εξετάζεται λαμβάνοντας υπόψη τα προϊόντα και τις υπηρεσίες για τα οποία ή τις οποίες ζητείται η καταχώριση [βλ., υπ' αυτήν την έννοια, απόφαση του Πρωτοδικείου της 20ής Μαρτίου 2002, T-356/00, Daimler-Chrysler κατά ΓΕΕΑ (CARCARD), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-1963, σκέψη 30]. Εν προκειμένω, λαμβανομένων υπόψη των προϊόντων για τα οποία ζητείται η καταχώριση σήματος, η έννοια την οποία έλαβε υπόψη το τμήμα προσφυγών, ήτοι αυτή του «πακέτου», είναι ορθή.

25.

    Συνεπώς, το στοιχείο «Kit» δεν έχει διακριτικό χαρακτήρα σε σχέση με τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση των σημάτων.

26.

    .σον αφορά, δεύτερον, τα στοιχεία «Pro» και «Super», πρέπει να σημειωθεί ότι τα δύο αυτά στοιχεία έχουν επαινετικό χαρακτήρα διαφημιστικής φύσεως και σκοπός τους είναι να προβάλλουν τις θετικές ιδιότητες των προϊόντων ή υπηρεσιών για την παρουσίαση των οποίων χρησιμοποιούνται τα στοιχεία αυτά. Περαιτέρω, το ΓΕΕΑ απέδειξε λυσιτελώς ότι τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιούνται γενικώς στις συναλλαγές για την παρουσίαση όλων των ειδών προϊόντων ή υπηρεσιών. Επομένως, μπορεί να συναχθεί ότι, κατά τον ίδιο τρόπο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε σχέση με τα προϊόντα που αφορούν τα σήματα των οποίων ζητείται η καταχώριση, ακόμη και αν δεν έχει αποδειχθεί η πραγματική χρησιμοποιήσή τους σε σχέση με τα προϊόντα αυτά.

27.

    Επομένως, τα στοιχεία «Pro» και «Super» στερούνται διακριτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα επίδικα στις παρούσες υποθέσεις προϊόντα.

28.

    Συνεπώς, καθένα από τα σήματα των οποίων ζητείται η καταχώριση αποτελείται από συνδυασμό στοιχείων, καθένα από τα οποία στερείται διακριτικού χαρακτήρα σε σχέση με τα προϊόντα αυτά.

29.

    Ακολούθως, πρέπει να τονιστεί, γενικώς, ότι το γεγονός ότι ένα σύνθετο σήμα αποτελείται μόνον από στοιχεία στερούμενα διακριτικού χαρακτήρα, σε σχέση με τα οικεία προϊόντα ή υπηρεσίες, αποτελεί στοιχείο από το οποίο μπορεί να συναχθεί ότι το σήμα αυτό, θεωρούμενο στο σύνολο του, στερείται επίσης διακριτικού χαρακτήρα σε σχέση με αυτά τα προϊόντα ή υπηρεσίες. Το συμπέρασμα αυτό αναιρείται μόνο στην περίπτωση που συγκεκριμένες ενδείξεις, όπως, κυρίως, ο τρόπος συνδυασμού των διαφόρων στοιχείων, καταδεικνύουν ότι το σύνθετο σήμα, θεωρούμενο στο σύνολό του, αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από το σύνολο των συνθετικών του μερών (βλ., υπ' αυτή την έννοια, προπαρατεθείσα απόφαση SAT.2, σκέψη 49, καθώς και τις προτάσεις του γενικού εισαγγελέα Ruiz-Jarabo Colomer, Koninklijke KPN Nederland, C-363/99, που δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 65).

30.

    Εν προκειμένω, σε αντίθεση προς τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, δεν φαίνεται να υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις. Συγκεκριμένα, ο συνδυασμός ενός λεκτικού σήματος, περιγράφοντος ένα χαρακτηριστικό των οικείων προϊόντων που ενδέχεται να επηρεάσει την επιλογή του ενδιαφερόμενου κοινού, με έναν ή περισσότερους επαινετικούς όρους, δεν συνεπάγεται ότι τα σήματα των οποίων ζητείται η καταχώριση, θεωρούμενα στο σύνολό τους, αντιπροσωπεύουν κάτι περισσότερο από το σύνολο των συνθετικών τους μερών. Συναφώς, πρέπει να σημειωθεί ότι η δομή των σημάτων αυτών, η οποία χαρακτηρίζεται, κυρίως, από το γεγονός ότι τα συνθετικά μέρη «Pro» και «Super» βρίσκονται μετά το ουσιαστικό «Kit», συνηθίζεται στη γλώσσα της διαφημίσεως, όπως το ΓΕΕΑ απέδειξε επαρκώς κατά νόμο με τα υπομνήματά του απαντήσεως καθώς και κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, παραπέμποντας σε έρευνες που πραγματοποίησε στο Διαδίκτυο.

31.

    Επομένως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι τα σήματα των οποίων ζητείται η καταχώριση, θεωρουμένου του καθενός στο σύνολό του, μπορούν να χρησιμοποιηθούν γενικώς στις συναλλαγές για την παρουσίαση των προϊόντων για τα οποία ζητείται η καταχώριση του σήματος και ότι, κατ' επέκταση, στερούνται διακριτικού χαρακτήρα σε σχέση με τα προϊόντα αυτά.

32.

    .σον αφορά τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας σχετικά με τις αποφάσεις των τμημάτων προσφυγών που δέχονται την καταχώριση άλλων σημάτων, από τη νομολογία προκύπτει ότι οι αποφάσεις σχετικά με την καταχώριση ενός σημείου ως κοινοτικού σήματος, τις οποίες καλούνται να λαμβάνουν τα τμήματα προσφυγών δυνάμει του κανονισμού 40/94, εμπίπτουν στη δέσμια αρμοδιότητα και όχι στη διακριτική τους ευχέρεια. Επομένως, το αν ένα σημείο μπορεί να καταχωριστεί ως κοινοτικό σήμα πρέπει να εκτιμάται αποκλειστικώς βάσει του κανονισμού αυτού, όπως έχει ερμηνευθεί από τον κοινοτικό δικαστή, και όχι βάσει μιας προηγούμενης πρακτικής των τμημάτων προσφυγών [βλ., συναφώς, απόφαση του Πρωτοδικείου της 27ης Φεβρουαρίου 2002, T-106/00, Streamserve κατά ΓΕΕΑ (STREAMSERVE), Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-723, σκέψη 66].

33.

    Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι οι πραγματικοί ή νομικοί λόγοι που εκτίθενται στην αιτιολογία προγενέστερης αποφάσεως μπορούν, ασφαλώς, να αποτελέσουν επιχειρήματα προς στήριξη λόγου ακυρώσεως αντλούμενου από την παράβαση διατάξεως του κανονισμού 40/94. Εντούτοις, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, εν προκειμένω, η προσφεύγουσα δεν επικαλέστηκε, ως προς τις αποφάσεις που επικαλείται - με εξαίρεση τις σχετικές με τα σήματα ProBank, Pro Care και PROLIPID - λόγους που να περιέχονται στις αποφάσεις αυτές ικανούς να θέσουν υπό αμφισβήτηση την προεκτεθείσα εκτίμηση του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94. Αναφορικά με τα τελευταία αυτά σήματα, το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι τα τμήματα προσφυγών έκριναν, συναφώς, ότι το στοιχείο «pro» έχει περισσότερες της μιας σημασίες δεν ασκεί επιρροή στην εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα των σημάτων των οποίων ζητείται η καταχώριση. Συγκεκριμένα, όπως μόλις επισημάνθηκε με τις σκέψεις 26 και 27 ανωτέρω, το συμπέρασμα ότι το στοιχείο αυτό στερείται διακριτικού χαρακτήρα στηρίζεται στο γεγονός ότι αυτό έχει επαινετικό χαρακτήρα και ότι, επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί γενικώς στις συναλλαγές για την παρουσίαση των σχετικών με τις παρούσες υποθέσεις προϊόντων. Τέλος, όπως ορθώς τονίζει το ΓΕΕΑ με το υπόμνημά του απαντήσεως, τα σήματα ProBank, Pro Care και PROLIPID δεν μπορούν να συγκριθούν με τα επίδικα εν προκειμένω σήματα, καθόσον, στην πρώτη περίπτωση, το στοιχείο «pro» προηγείται του κυρίου συνθετικού μέρους. Επιπλέον, τα σήματα ProBank, Pro Care και PROLIPID καταχωρίσθηκαν για προϊόντα ή υπηρεσίες διαφορετικά από τα επίδικα στις παρούσες υποθέσεις.

34.

    Επομένως, τα επιχειρήματα των προσφευγουσών σχετικά με τις αποφάσεις των τμημάτων προσφυγών που δέχονται την καταχώριση άλλων σημάτων πρέπει να απορριφθούν.

35.

    Συνεπώς, ο λόγος ακυρώσεως που αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β´, του κανονισμού 40/94 πρέπει να απορριφθεί.

36.

    Υπό τις συνθήκες αυτές, παρέλκει η εξέταση του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ´, του κανονισμού 40/94. Συγκεκριμένα, κατά πάγια νομολογία, αρκεί να ισχύει ένας από τους απόλυτους λόγους απαραδέκτου προκειμένου ένα σημείο να μην μπορεί να καταχωρισθεί ως κοινοτικό σήμα [αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 26ης Οκτωβρίου 2000, T-345/99, Harbinger κατά ΓΕΕΑ (TRUSTEDLINK), Συλλογή 2000, σ. II-3525, σκέψη 31, της 26ης Οκτωβρίου 2000, T-360/99, Community Concepts κατά ΓΕΕΑ (Investorworld), Συλλογή 2000, σ. II-3545, σκέψη 26, και της 31ης Ιανουαρίου 2001, T-24/00, Sunrider κατά ΓΕΕΑ (VITALITE), Συλλογή 2001, σ. II-449, σκέψη 28].

37.

    Συνεπώς, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

Επί των δικαστικών εξόδων

38.

    Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η ενάγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του ΓΕΕΑ, σύμφωνα με τα αιτήματά του.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (τέταρτο τμήμα)

αποφασίζει:

1)    Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)    Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

ΒηλαράςTiili Mengozzi

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 20 Νοεμβρίου 2002.

Ο Γραμματέας

Ο Πρόεδρος

H. Jung

Μ. Βηλαράς

1: Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική.