Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias (Grecja) w dniu 22 stycznia 2024 r. – Emporiki Serron AE – Emporias kai Diathesis Agrotikon Proionton/Ypourgos Anaptyxis kai Ependyseon, Ypourgos Agrotikis Anaptyxis kai Trofimon
(Sprawa C-42/24, Emporiki Serron – Emporias kai Diathesis Agrotikon Proionton)
Język postępowania: grecki
Sąd odsyłający
Symvoulio tis Epikrateias (rada stanu, Grecja)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Emporiki Serron AE – Emporias kai Diathesis Agrotikon Proionton
Druga strona postępowania: Ypourgos Anaptyxis kai Ependyseon (minister rozwoju i inwestycji), Ypourgos Agrotikis Anaptyxis kai Trofimon (minister rozwoju wsi i żywności)
Pytania prejudycjalne
Czy jest zgodny z przepisami art. 3 rozporządzenia nr 2988/951 oraz z ogólną zasadą pewności prawa przepis prawa krajowego taki jak art. 103 ustawy nr 2362/1995, który nie tylko przewiduje pięcioletni termin przedawnienia na odzyskanie płatności nienależnie wypłaconych podmiotom gospodarczym wskutek ich działania lub zaniechania, które mają lub mogą mieć skutek w postaci wyrządzenia szkody w budżecie ogólnym Wspólnot lub w budżetach przez nie zarządzanych, ale w którym przyjęto również, że początkowym dniem tego terminu jest moment stwierdzenia, iż pomoc została wypłacona nienależnie lub niezgodnie z prawem, a nie moment dopuszczenia się nieprawidłowości?
W sytuacji gdy uregulowanie krajowe przewiduje, zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia nr 2988/95, dłuższy termin przedawnienia niż czteroletni termin przedawnienia przewidziany w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia, czy przepisy ust. 1 akapit ostatni należy interpretować w ten sposób, że ustanawiają one maksymalny termin przedawnienia wynoszący osiem lat na złożenie wniosku o zwrot pomocy wypłaconej nienależnie lub niezgodnie z prawem od momentu dopuszczenia się nieprawidłowości, czy też w ten sposób, że ustanawiają one maksymalny termin przedawnienia dwukrotnie dłuższy od najdłuższego terminu przewidzianego w uregulowaniu krajowym?
W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej i udzielenia na pytanie drugie odpowiedzi, że przepisy art. 3 ust. 1 akapit ostatni rozporządzenia nr 2988/95 należy interpretować w ten sposób, że ustanawiają one maksymalny termin przedawnienia, który jest dwukrotnie dłuższy od najdłuższego terminu przedawnienia przewidzianego w uregulowaniu krajowym, to ponadto pojawia się pytanie, czy przy założeniu, że uregulowanie krajowe przewiduje dłuższy termin przedawnienia niż termin przedawnienia przewidziany w art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2988/95 i jednocześnie przyjmuje jako początkowy moment do obliczenia tego terminu moment stwierdzenia nieprawidłowości, maksymalny termin przedawnienia zaczyna biec od dopuszczenia się czy też od stwierdzenia nieprawidłowości?
____________
1 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. 1995, L 312, s. 1).