Υπόθεση C‑494/15
Tommy Hilfinger Licensing LLC κ.λπ.
κατά
Delta Center a.s.
(αίτηση του Nejvyšší soud
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)
«Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Οδηγία 2004/48/ΕΚ – Σεβασμός των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας – Έννοια του “ενδιάμεσου, οι υπηρεσίες του οποίου χρησιμοποιούνται για την προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας” – Μισθωτής κλειστής αγοράς ο οποίος υπεκμισθώνει τα σημεία πωλήσεως – Δυνατότητα εκδόσεως δικαστικής διαταγής κατά του εν λόγω μισθωτή – Άρθρο 11»
Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 7ης Ιουλίου 2016
1. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Σεβασμός των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας – Οδηγία 2004/48 – Μέτρα, διαδικασίες και μέσα αποκαταστάσεως – Έννοια «ενδιαμέσου» κατά το άρθρο 11 της οδηγίας – Έννοια – Μισθωτής κλειστής αγοράς ο οποίος εκμισθώνει σε εμπόρους σημεία πωλήσεως εντός της εν λόγω αγοράς – Εμπίπτει
(Οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2001/29, άρθρο 8 § 3, και 2004/48, άρθρο 11)
2. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Σεβασμός των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας – Οδηγία 2004/48 – Μέτρα, διαδικασίες και μέσα αποκαταστάσεως – Μισθωτής κλειστής αγοράς ο οποίος εκμισθώνει σημεία πωλήσεως – Δυνατότητα εκδόσεως δικαστικής διαταγής κατά του εν λόγω μισθωτή – Ίδιες προϋποθέσεις με εκείνες της εκδόσεως δικαστικής διαταγής κατά των ενδιαμέσων σε διαδικτυακή αγορά
(Οδηγία 2004/48 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 3 και 11)
1. Το άρθρο 11, τρίτη περίοδος, της οδηγίας 2004/48, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι εμπίπτει στην έννοια του «ενδιαμέσου οι υπηρεσίες του οποίου χρησιμοποιούνται από τρίτον για την προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας», κατά τη διάταξη αυτή, ο μισθωτής κλειστής αγοράς ο οποίος υπεκμισθώνει τα διάφορα σημεία πωλήσεως εντός της αγοράς σε εμπόρους, ορισμένοι εκ των οποίων χρησιμοποιούν τον πάγκο τους για την πώληση εμπορευμάτων τα οποία αποτελούν απομιμήσεις επωνύμων προϊόντων.
Συγκεκριμένα, το ως άνω άρθρο, όπως και το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, στο οποίο παραπέμπει, υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι ο ενδιάμεσος του οποίου οι υπηρεσίες χρησιμοποιούνται για την προσβολή δικαιώματος διανοητικής ιδιοκτησίας είναι δυνατόν να υποχρεωθεί, ανεξάρτητα από την τυχόν ιδία ευθύνη σε σχέση με τα επίδικα πραγματικά περιστατικά, να λάβει μέτρα προς παύση των προσβολών των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας καθώς και μέτρα για την πρόληψη νέων προσβολών της ιδίας φύσεως.
Το εάν η διάθεση σημείων πωλήσεως αφορά διαδικτυακή αγορά ή πραγματική αγορά, όπως μια κλειστή αγορά, δεν ασκεί, συναφώς, επιρροή. Πράγματι, δεν προκύπτει από την οδηγία 2004/48 ότι το πεδίο εφαρμογής της περιορίζεται στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Εξάλλου, ο σκοπός αυτής της οδηγίας ο οποίος, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 10, είναι να διασφαλιστεί υψηλό, ισοδύναμο και ομοιογενές επίπεδο προστασίας της διανοητικής ιδιοκτησίας στην εσωτερική αγορά, θα αποδυναμωνόταν ουσιωδώς εάν δεν μπορούσαν να διαταχθούν τα μέτρα του άρθρου 11, τρίτη περίοδος, της ως άνω οδηγίας κατά οικονομικού φορέα ο οποίος παρέχει σε τρίτους πρόσβαση σε πραγματική αγορά.
(βλ. σκέψεις 22, 29, 30, διατακτ. 1)
2. Το άρθρο 11, τρίτη περίοδος, της οδηγίας 2004/48, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, έχει την έννοια ότι οι προϋποθέσεις της εκδόσεως δικαστικής διαταγής, κατά τη διάταξη αυτή, κατά ενδιαμέσου ο οποίος παρέχει υπηρεσία εκμισθώσεως σημείων πωλήσεως σε κλειστή αγορά ταυτίζονται με εκείνες της εκδόσεως δικαστικής διαταγής κατά των ενδιαμέσων σε διαδικτυακή αγορά, όπως αυτές τέθηκαν από το Δικαστήριο στην απόφαση της 12ης Ιουλίου 2011, L’Oréal κ.λπ. (C‑324/09).
Συγκεκριμένα, η ως άνω ερμηνεία έγινε υπό το πρίσμα των γενικών διατάξεων του άρθρου 3 της οδηγίας αυτής, χωρίς να προβεί σε ειδικές εκτιμήσεις ως προς της φύση της επίμαχης αγοράς. Εξάλλου, δεν προκύπτει από το ως άνω άρθρο 3 ότι το πεδίο εφαρμογής του περιορίζεται στις καταστάσεις που αναφύονται στις διαδικτυακές αγορές. Κατά τα λοιπά, από το γράμμα του άρθρου 3 προκύπτει ότι αυτό εφαρμόζεται επί κάθε μέτρου το οποίο προβλέπεται από την ως άνω οδηγία, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 11, τρίτη περίοδος, αυτής.
(βλ. σκέψεις 36, 37, διατακτ. 2)