WYROK SĄDU (dziesiąta izba)
z dnia 10 listopada 2021 r.(*)
Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający płytę budowlaną – Wcześniejszy wzór przedstawiający panel dźwiękochłonny – Podstawa unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Branża, do której odnosi się wzór – Poinformowany użytkownik – Stopień swobody twórcy – Brak innego całościowego wrażenia – Znaczenie produktów rzeczywiście rozprowadzanych – Artykuł 6 i art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002
W sprawie T‑193/20
Eternit, z siedzibą w Capelle-au-Bois (Belgia), którą reprezentowali adwokaci J. Muyldermans i P. Maeyaert,
strona skarżąca,
przeciwko
Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), który reprezentowali J. Ivanauskas i V. Ruzek, w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
w której drugą stroną w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą EUIPO, występującą przed Sądem w charakterze interwenienta, jest:
Eternit Österreich GmbH, z siedzibą w Vöcklabruck (Austria), którą reprezentowała adwokat M. Prohaska-Marchried,
mającej za przedmiot skargę na decyzję Trzeciej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 5 lutego 2020 r. (sprawa R 1661/2018‑3) dotyczącą postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru między Eternit Österreich a Eternit.
SĄD (dziesiąta izba),
w składzie: A. Kornezov (sprawozdawca), prezes, E. Buttigieg i G. Hesse, sędziowie,
sekretarz: J. Pichon, administratorka,
po zapoznaniu się ze skargą złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 10 kwietnia 2020 r.,
po zapoznaniu się z odpowiedzią na skargę złożoną przez EUIPO w sekretariacie Sądu w dniu 17 sierpnia 2020 r.,
po zapoznaniu się z odpowiedzią interwenienta na skargę złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 21 sierpnia 2020 r.,
po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 21 kwietnia 2021 r.,
wydaje następujący
Wyrok
Okoliczności powstania sporu
1 Skarżąca, Eternit, jest właścicielem wzoru wspólnotowego zgłoszonego w dniu 15 września 2014 r. do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. 2002, L 3, s. 1; sprostowanie Dz.U. 2015, L 7, s. 5) i zarejestrowanego pod numerem 2538140–0001:
2 Sporny wzór wygląda następująco:
3 Produkty, w których sporny wzór ma być stosowany, należą do klasy 25.01 w rozumieniu Porozumienia ustanawiającego międzynarodową klasyfikację wzorów przemysłowych podpisanego w Locarno dnia 8 października 1968 r., ze zmianami, i odpowiadają następującemu opisowi: „płyty [budowlane]”.
4 W dniu 12 grudnia 2016 r. interwenient, którym jest Eternit Österreich GmbH, wystąpił na podstawie art. 52 rozporządzenia nr 6/2002 z wnioskiem o unieważnienie prawa do zaskarżonego wzoru.
5 W uzasadnieniu wniosku wskazano podstawę unieważnienia określoną w art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 6/2002 w związku z art. 4–8 tego rozporządzenia.
6 We wniosku tym interwenient podniósł w szczególności, że sporny wzór nie jest nowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia nr 6/2002, że nie ma on indywidualnego charakteru w rozumieniu art. 6 tego rozporządzenia oraz że cechy jego postaci wynikają wyłącznie z ich funkcji technicznej w rozumieniu art. 8 ust. 1 owego rozporządzenia.
7 W dniu 28 czerwca 2018 r. Wydział Unieważnień wydał decyzję, w której z jednej strony uznał, że interwenient nie wykazał, iż sporny wzór jest wyłączony z ochrony na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002, jednak z drugiej strony unieważnił prawo do spornego wzoru z tego powodu, że jest on pozbawiony indywidualnego charakteru w rozumieniu art. 6 rozporządzenia nr 6/2002 względem wzoru ujawnionego w dniu 4 marca 2013 r., czyli przed datą dokonania zgłoszenia spornego wzoru do rejestracji, w odniesieniu do płyt typu „ekrany akustyczne” w broszurze zatytułowanej Lärmschutz, dostępnej na stronie internetowej http://www.rieder.at, a który to wzór przedstawiał się następująco: