WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(trzecia izba)

z dnia 5 grudnia 2012 r.

Sprawa F‑76/11

Diana Grazyte

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Wynagrodzenie – Dodatek zagraniczny – Warunek przewidziany w art. 4 ust. 1 lit. b) załącznika VII do regulaminu pracowniczego – Dziesięcioletni okres odniesienia – Rozpoczęcie biegu terminu – Chwila upływu – Niewliczanie okresów pracy na rzecz organizacji międzynarodowej – Stosowanie w drodze analogii przepisów art. 4 ust. 1 lit. a) załącznika VII do regulaminu pracowniczego

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której D. Grazyte żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Urzędu Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO) z dnia 25 sierpnia 2010 r. w sprawie wniosku skarżącej o przyznanie dodatku zagranicznego.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżąca pokrywa własne koszty postępowania oraz koszty poniesione przez Komisję.

Streszczenie

1.      Skargi urzędników – Nieograniczone prawo orzekania – Spory o charakterze majątkowym w rozumieniu art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego – Pojęcie – Skarga o zasądzenie od instytucji wypłaty dodatku zagranicznego – Włączenie

(regulamin pracowniczy, art. 91 ust. 1)

2.      Urzędnicy – Skargi urzędników – Nieograniczone prawo orzekania – Spory o charakterze majątkowym w rozumieniu art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego – Pojęcie – Skarga o zasądzenie od instytucji wypłaty dodatku zagranicznego –Włączenie

[regulamin pracowniczy, załącznik VII, art. 4 ust. 1 lit. b); warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 21]

3.      Urzędnicy – Wynagrodzenie – Dodatek zagraniczny – Warunki przyznania – Członek personelu tymczasowego posiadający obywatelstwo państwa członkowskiego miejsca zatrudnienia – Zwykłe miejsce zamieszkania poza tym państwem podczas okresu odniesienia – Określenie rozpoczęcia biegu wspomnianego okresu – Niewliczanie okresów pracy na rzecz państwa lub organizacji międzynarodowej

[regulamin pracowniczy, załącznik VII, art. 4 ust. 1 lit. b); warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 21]

1.      Żądania zasądzenia od instytucji wypłaty dodatku zagranicznego oraz odsetek należy uznać za mające ten sam przedmiot co żądania skutkujące zaskarżeniem do Sądu do spraw Służby Publicznej odmownej decyzji Urzędu Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych w sprawie przyznania zainteresowanemu dodatku zagranicznego, ponieważ w sporach o charakterze majątkowym sąd wspólnotowy ma przewidziane w art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego nieograniczone prawo orzekania, które nakłada nań obowiązek zakończenia rozpatrywanych sporów w sposób zupełny, czyli wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie całokształtu praw i obowiązków pracownika, z zastrzeżeniem przekazania odnośnej instytucji wykonania, pod swoją kontrolą, określonej części orzeczenia na warunkach, które zostały przez ten sąd szczegółowo określone.

(zob. pkt 25)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑135/06 P Weißenfels przeciwko Parlamentowi, 18 grudnia 2007 r., pkt 67

2.      Wykładni art. 4 ust. 1 lit. b) załącznika VII do regulaminu pracowniczego należy dokonywać w ten sposób, że w wypadku gdy osoba żądająca przyznania dodatku zagranicznego pracowała na rzecz kilku odrębnych agencji, to okres odniesienia upływa w dniu podjęcia przez tę osobę pracy na rzecz danej agencji, takim jak przewidziany w umowie o pracę w charakterze członka personelu tymczasowego, zgodnie z którą żąda się przyznania dodatku zagranicznego.

(zob. pkt 46)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑211/06 P Adam przeciwko Komisji, 24 stycznia 2008 r., pkt 38, 39

3.      Jakikolwiek okres, podczas którego osoba świadczyła pracę na rzecz państwa lub organizacji międzynarodowej w drodze analogii z przepisami art. 4 ust. 1 lit. a) załącznika VII do regulaminu pracowniczego nie powinien zostać wliczony do przewidzianego w art. 4 ust. 1 lit. b) załącznika VII do regulaminu pracowniczego okresu odniesienia, co oznacza, że okoliczność wykonywania pracy na rzecz państwa lub organizacji międzynarodowej nie pozbawia danej osoby prawa do dodatku zagranicznego, lecz że rozpoczęcie biegu okresu odniesienia należy przesunąć o tyle, by upewnić się, że osoba ta rzeczywiście spędziła dziesięć lat poza europejskim terytorium państwa, którego obywatelstwo posiada lub posiadała i nie pracowała podczas tych dziesięciu lat na rzecz państwa lub organizacji międzynarodowej.

W art. 4 ust. 1 lit. b) załącznika VII do regulaminu pracowniczego nie zawarto żadnej wskazówki pozwalającej uważać, że w celu określenia rozpoczęcia biegu okresu odniesienia nie należy nie wliczać okresów pracy na rzecz państwa lub organizacji międzynarodowej.

(zob. pkt 50, 51)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑108/05 Cavallaro przeciwko Komisji, 25 września 2007 r., pkt 74