Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το rechtbank Den Haag, zittingsplaats Haarlem (Κάτω Χώρες) στις 2 Νοεμβρίου 2020 – F, A, G, H, I κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

(Υπόθεση C-579/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: F, A, G, H, I

Καθού: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Προδικαστικά ερωτήματα

Παρέχει το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 2011/95¹ προστασία μόνον σε εξαιρετικές καταστάσεις στις οποίες ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει τη διεθνή ή εσωτερική ένοπλη σύρραξη είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε απειλή υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως; Πρέπει δε μια τέτοια εξαιρετική κατάσταση να εκλαμβάνεται ως «most extreme case of general violence» υπό την έννοια της αποφάσεως N. A. κατά Ηνωμένου Βασιλείου² ;

Στην περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο σκέλος τους πρώτου ερωτήματος είναι αρνητική:

Έχει το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 2011/95 την έννοια ότι ακόμη και ένας μικρότερος βαθμός αδιακρίτως ασκούμενης βίας από εκείνον που χαρακτηρίζει την ανωτέρω κατάσταση ως εξαιρετική, σε συνδυασμό με τις προσωπικές και ατομικές περιστάσεις που αφορούν ειδικώς τον αιτούντα, μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι, εάν επιστρέψει στην οικεία χώρα ή περιοχή, ο αιτών θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να εκτεθεί σε απειλή υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως;

Στην περίπτωση που η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι καταφατική:

Μπορεί στο πλαίσιο αυτό να χρησιμοποιηθεί μια διαβαθμισμένη κλίμακα ανάλογα με τον αντίστοιχο βαθμό της αδιακρίτως ασκούμενης βίας και τον συναφή βαθμό ατομικών περιστάσεων; Ποιες είναι δε οι προσωπικές και ατομικές περιστάσεις που είναι κρίσιμες κατά την εξέταση της αιτήσεως από την υπηρεσία ασύλου και από το εθνικό δικαστήριο;

Στην περίπτωση που η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική:

Συνάδει με το άρθρο 15 της οδηγίας 2011/95 η χορήγηση, δυνάμει των στοιχείων α΄ ή β΄ της εν λόγω διατάξεως, καθεστώτος επικουρικής προστασίας σε αιτούντα, ο οποίος αντιμετωπίζει μεν κατάσταση αδιακρίτως ασκούμενης βίας μικρότερου βαθμού από εκείνον που χαρακτηρίζει την ανωτέρω κατάσταση ως εξαιρετική, πλην όμως είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω (μεταξύ άλλων) των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του;

____________

¹     Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ 2011, L 337, σ. 9).

²     ΕΔΔΑ, απόφαση της 17ης Ιουλίου 2008, CE:ECHR:2008:07l7JUDO02590407.