Language of document : ECLI:EU:F:2010:45

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 12 maja 2010 r.

Sprawa F-13/09

Josefina Peláez Jimeno

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Urzędnicy – Uprzednie zażalenie – Termin do złożenia zażalenia – Przekroczenie terminu – Dowód – Były członek personelu tymczasowego – Powołanie na urzędnika – Artykuł 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego – Równość traktowania

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której J. Peláez Jimeno żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu z dnia 8 lutego 2008 r. w sprawie jej zatrudnienia w charakterze urzędnika na okresie próbnym w zakresie, w jakim ustalono w niej jej zaszeregowanie na grupę AST 1, stopień 5, oraz decyzji Parlamentu z dnia 12 listopada 2008 r. oddalającej jej zażalenie, złożone w oparciu o art. 90 ust. 2 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżąca zostaje obciążona całością kosztów postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Ciężar dowodu

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie do grupy zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Przepisy przejściowe dotyczące powołania do grupy zaszeregowania

(regulamin pracowniczy, art. 31 ust. 1, załącznik XIII, art. 5 ust. 2, 4, art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 1; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

1.      Do strony, która powołuje się na przekroczenie terminu do złożenia zażalenia lub terminu do wniesienia skargi, należy przedstawienie dowodu na to, kiedy omawiany termin rozpoczął bieg; braku takiego dowodu nie można zastąpić szeregiem poszlak sugerujących, że skarżący otrzymał pismo wcześniej niż twierdzi. Ponadto okoliczność, że dany urzędnik był obecny w swym miejscu pracy, nie pozwala – w braku dokumentu poświadczającego odbiór zaskarżonej decyzji – wnioskować z wystarczającą pewnością, że zainteresowany mógł faktycznie się z nią zapoznać, a więc nie jest równoważna dowodowi.

(zob. pkt 24)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑1/90 Mérez-Mínguez Casariego przeciwko Komisji, 20 marca 1991 r., Rec. s. II‑143, pkt 37; sprawa T‑14/99 Kraus przeciwko Komisji, 17 stycznia 2001 r., RecFP s. I‑A‑7, II‑39, pkt 22; sprawa T‑254/01 Di Pietro przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 27 września 2002 r., RecFP s. I‑A‑177, II‑929, pkt 19, 22, 25–27

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑71/06 Lebedef-Caponi przeciwko Komisji, 25 kwietnia 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑115, II‑A‑1‑629, pkt 29, 31, 34

2.      Artykuł 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego dotyczy członków personelu tymczasowego, których nazwiska pojawiają się „na liście kandydatów [kwalifikujących się] do przeniesienia z jednej kategorii do innej” lub „umieszczonych na liście kandydatów pomyślnie zakwalifikowanych do [na liście laureatów] konkursu wewnętrznego”. Chociaż konkurs „na wyższą kategorię” jest również z uwagi na swój charakter konkursem wewnętrznym, wykładni rozpatrywanego przepisu należy dokonywać w taki sposób, by nadać mu skuteczność, unikając w miarę możliwości jakiejkolwiek wykładni prowadzącej do wniosku, że przepis ten jest niepotrzebny. Prawodawca poprzez „konkurs wewnętrzny” miał na myśli tzw. konkursy w celu powołania na urzędników, celem tych konkursów jest zatrudnienie w charakterze urzędników, przy poszanowaniu wszystkich przepisów regulaminu pracowniczego regulujących dostęp do europejskiej służby publicznej, pracowników posiadających już pewne doświadczenie w pracy na rzecz instytucji, którzy wykazali swą przydatność w sprawowaniu stanowisk do obsadzenia. Wykładnię taką potwierdza brzmienie art. 5 ust. 2 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, który dotyczy jedynie urzędników, umieszczonych „na liście kandydatów [kwalifikujących się] do przeniesienia z jednej kategorii do innej”, bez wzmianki o urzędnikach „umieszczonych na liście kandydatów pomyślnie zakwalifikowanych do [na liście laureatów] konkursu wewnętrznego”. Taka wzmianka nie miałaby uzasadnienia, ponieważ w rzeczy samej nie ma powodu powoływać na urzędników pracowników, którzy już są urzędnikami.

Aby art. 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego znajdował zastosowanie, powinno mieć miejsce przeniesienie z „dawnej kategorii” do „nowej kategorii” w następstwie bądź konkursu prowadzącego do utworzenia „listy kandydatów [kwalifikujących się] do przeniesienia z jednej kategorii do innej”, bądź konkursu wewnętrznego w celu powołania na urzędnika, powodującego w efekcie takie przeniesienie do innej kategorii. Prawodawca tym samym odszedł, w ramach korzystania z szerokiego zakresu uznania w obszarze zarazem przepisów przejściowych, jak i kryteriów zaszeregowania, od ogólnej zasady w obszarze zaszeregowania nowo zatrudnionych urzędników, ustalonej w art. 31 ust. 1 regulaminu pracowniczego i uzupełnionej postanowieniami art. 12 ust. 3, czy art. 13 ust. 1 załącznika XIII do tego regulaminu, w odniesieniu do laureatów, których wpisano na listę właściwych kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r. i zatrudnionych, odpowiednio, pomiędzy dniem 1 maja 2004 r. a dniem 30 kwietnia 2006 r., oraz po dniu 1 maja 2006 r., i zastrzegł zaszeregowanie do innej grupy niż wskazana w ogłoszeniu o konkursie dla pracowników zatrudnionych w charakterze urzędników na okres próbny, posiadających już doświadczenie w pracy na rzecz instytucji, którzy w następstwie wymienionych powyżej konkursów wykazali swą przydatność w sprawowaniu stanowisk w wyższej kategorii.

(zob. pkt 40, 41, 46, 47)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑40/96 i T‑55/96 de Kerros i Kohn-Bergé przeciwko Komisji, 6 marca 1997 r., RecFP s. I‑A‑47, II‑135, pkt 45, 46; sprawa T‑294/97 Carrasco Benítez przeciwko Komisji, 12 listopada 1998 r., RecFP s. I‑A‑601, II‑1819, pkt 51