Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2020 r. w sprawie T-243/18, VW / Komisja, wniesione w dniu 25 lutego 2021 r. przez Komisję Europejską

(Sprawa C-116/21 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Schima, B. Mongin, G. Gattinara, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: VW, Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku z dnia 16 grudnia 2020 r. (siódma izba), VW/Komisja w sprawie T-243/18;

oddalenie skargi wniesionej w pierwszej instancji;

obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami postępowania w pierwszej instancji;

obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia prawa w zakresie kryteriów oceny zgodności z prawem wyborów dokonanych przez prawodawcę oraz naruszenia obowiązku uzasadnienia (pkt 46–49 i pkt 58 zaskarżonego wyroku). Komisja twierdzi, że:

- Sąd odstąpił od zasady, zgodnie z którą ocena zgodności z prawem aktu prawnego Unii w świetle praw podstawowych nie może opierać się na twierdzeniach wywiedzionych z konsekwencji tego aktu w konkretnym przypadku;

- niezgodność z prawem przepisu regulaminu pracowniczego nie może opierać się na „nieracjonalnym” charakterze wyboru dokonanego przez prawodawcę;

- Sąd nie uwzględnił wszystkich czynników charakteryzujących dwie porównywane sytuacje, naruszając zasady ustanowione w wyroku HK/Komisja (C-460/18P).

Drugi zarzut dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni zasady niedyskryminacji, ponieważ według oceny Sądu, sytuacje, o których mowa w art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego są porównywalne (pkt 50–61 zaskarżonego wyroku). Komisja uważa, że:

- data zawarcia małżeństwa nie jest jedynym kryterium rozróżniającym art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. Rozróżnienie to opiera się na szeregu czynników, których Sąd nie wziął pod uwagę;

- Sąd powinien był rozważyć cel minimalnego czasu trwania małżeństwa w obu omawianych przepisach, co uwydatniłoby ich różnice;

- dyskryminacja ze względu na wiek nie została wykazana.

Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni art. 52 ust. 1 karty praw podstawowych oraz kilku naruszeń obowiązku uzasadnienia (pkt 65–80 i 81–88 zaskarżonego wyroku):

- część pierwsza zarzutu dotyczy braku rozstrzygnięcia w przedmiocie renty rodzinnej na podstawie art. 18 i 20 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego;

- część druga zarzutu dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni celu zapobiegania nadużyciom oraz naruszenia obowiązku uzasadnienia (pkt 65–80 zaskarżonego wyroku);

- część trzecia zarzutu dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni celu polegającego na zapewnieniu równowagi finansowej systemu emerytalno-rentowego Unii (pkt 81–88 zaskarżonego wyroku).

____________