Language of document : ECLI:EU:T:2005:169

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τέταρτο τμήμα)

της 11ης Μαΐου 2005 (*)

«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχώρισης κοινοτικού εικονιστικού σήματος που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο “GRUPO SADA”– Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο “sadia” – Μερική απόρριψη της αίτησης καταχώρισης – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»

Στην υπόθεση T-31/03,

Grupo Sada, pa, SA, με έδρα τη Μαδρίτη (Ισπανία), εκπροσωπούμενη από τους A. Aguilar De Armas και J. Marrero Ortega, δικηγόρους,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από την J. García Murillo και τον G. Schneider,

καθού,

αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου:

Sadia, SA, με έδρα την Concordia (Βραζιλία), εκπροσωπούμενη από τους J. García del Santo και P. García Cabrerizo, δικηγόρους,

παρεμβαίνουσα,

με αίτημα προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Νοεμβρίου 2002 (υπόθεση R 567/2001-1), η οποία αφορά διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Sadia, SA, και της Grupo Sada, pa, SA,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τον H. Legal, πρόεδρο, τον P. Mengozzi και την I. Wiszniewska-Bialecka, δικαστές,

γραμματέας: B. Pastor, βοηθός γραμματέας,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 31 Ιανουαρίου 2003,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 4 Ιουνίου 2003,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατέθεσε η παρεμβαίνουσα στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 10 Ιουνίου 2003,

κατόπιν της συνεδριάσεως της 16ης Δεκεμβρίου 2004,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1        Την 1η Απριλίου 1996 η εταιρία Grupo Sada, pa, SA, υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση για την καταχώριση κοινοτικού σήματος δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.

2        Το σημείο το οποίο αφορά η αίτηση καταχώρισης είναι το εξής:

Image not foundImage not found

3        Τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση εμπίπτουν στις κλάσεις 29, 31 και 35 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας που αφορά τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση των σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και καλύπτονται από την ακόλουθη περιγραφή:

–        κλάση 29: «Κρέατα, ψάρια, πουλερικά και κυνήγια· εκχυλίσματα κρέατος· φρούτα και λαχανικά διατηρημένα (κονσέρβες), αποξηρανθέντα και μαγειρεμένα, ζελατίνες, μαρμελάδες, κομπόστες, αβγά, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, έλαια και λίπη βρώσιμα»·

–        κλάση 31: «Προϊόντα γεωργικά, κηπουρικά, δασικά και σπόροι, μη περιλαμβανόμενα σε άλλες κλάσεις· ζώντα ζώα· νωπά φρούτα και λαχανικά· σπόροι για σπορά, φυσικά φυτά και άνθη· ζωοτροφές, βύνη»·

–        κλάση 35: «Υπηρεσίες διαφήμισης, διοίκησης εμπορικών επιχειρήσεων· εμπορική διοίκηση· εργασίες γραφείου».

4        Στις 8 Δεκεμβρίου 1997 η αίτηση καταχώρισης του σήματος δημοσιεύθηκε στο Δελτίο κοινοτικών σημάτων υπ’ αριθ. 32/97.

5        Στις 6 Μαρτίου 1998 η εταιρία Sadia Concordia, SA, Industria e Comercio, νυν Sadia, SA, άσκησε ανακοπή κατά της καταχώρισης του σημείου αυτού, επικαλούμενη τον κίνδυνο συγχύσεως, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, με προγενέστερο εικονιστικό σήμα, του οποίου είναι δικαιούχος. Το σήμα αυτό, το οποίο παρατίθεται παρακάτω, καταχωρίστηκε στην Ισπανία με τον αριθμό 1 919 773 και καλύπτει ορισμένα προϊόντα της κλάσης 29:

Image not foundImage not found

6        Τα προϊόντα της κλάσης 29 για τα οποία καταχωρίστηκε το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας καλύπτονται από την ακόλουθη περιγραφή: «Κρέατα, ψάρια, πουλερικά και κυνήγια· εκχυλίσματα κρέατος· φρούτα και λαχανικά διατηρημένα (κονσέρβες), αποξηρανθέντα και μαγειρεμένα, ζελατίνες, μαρμελάδες, κομπόστες, αβγά, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, έλαια και λίπη βρώσιμα».

7        Η ανακοπή αφορούσε τα προϊόντα των κλάσεων 29, 31 και 35, τα οποία εξειδικεύονται στην αίτηση καταχώρισης.

8        Με απόφαση της 3ης Απριλίου 2001, το τμήμα ανακοπών δέχθηκε την ανακοπή, όσον αφορά τα προϊόντα της κλάσης 29, αλλά αποφάσισε την καταχώριση του σήματος για τα προϊόντα των κλάσεων 31 και 35. Όσον αφορά τα προϊόντα της κλάσης 29, το τμήμα ανακοπών τόνισε ότι υπήρχε σε μεγάλο βαθμό οπτική και φωνητική ομοιότητα μεταξύ των επίμαχων σημείων και ότι τα προϊόντα ήταν ταυτόσημα ή παρόμοια, πράγμα που μπορούσε να δημιουργήσει κίνδυνο σύγχυσης μεταξύ των Ισπανών καταναλωτών.

9        Στις 30 Μαΐου 2001 η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ κατά της απόφασης του τμήματος ανακοπών και ζήτησε αφενός την ακύρωση της απόφασης αυτής, καθόσον απέρριψε την αίτηση καταχώρισης για τα προϊόντα της κλάσης 29, και αφετέρου την καταχώριση του σήματος για τα προϊόντα αυτά.

10      Η προσφυγή αυτή απορρίφθηκε με απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Νοεμβρίου 2002 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση). Το τμήμα προσφυγών δέχθηκε κατ’ ουσία ότι, αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι τα προϊόντα ταυτίζονται και ότι υπάρχει φωνητική ομοιότητα και κάποια οπτική ομοιότητα μεταξύ των κυρίαρχων στοιχείων των επίμαχων σημάτων, συνάγεται το συμπέρασμα ότι υφίσταται κίνδυνος σύγχυσης των Ισπανών καταναλωτών, οι οποίοι θα μπορούσαν να πιστεύσουν ότι τα προϊόντα που καλύπτονται από τα επίμαχα σήματα προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή ενδεχομένως από συνδεόμενες μεταξύ τους οικονομικώς επιχειρήσεις.

 Αιτήματα των διαδίκων

11      Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

–        να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον απορρίπτει την αίτηση καταχώρισης του σήματος για τα προϊόντα της κλάσης 29,

–        να επιτρέψει την καταχώριση του σήματος αυτού για τα προϊόντα της κλάσης 29,

–        να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα,

–        να διατάξει την κατάρτιση έκθεσης πραγματογνωμοσύνης σχετικά με τον κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ των επίμαχων σημάτων.

12      Επισημαίνεται ότι κατά τη συνεδρίαση του Πρωτοδικείου η προσφεύγουσα παραιτήθηκε από το δεύτερο και το τέταρτο αίτημά της, πράγμα που ελήφθη υπόψη από το Πρωτοδικείο με την καταχώρισή του στα πρακτικά της συνεδρίασής του.

13      Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Πρωτοδικείο:

–        να απορρίψει την προσφυγή,

–        να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Σκεπτικό

14      Η προσφεύγουσα, προς στήριξη της προσφυγής της, προβάλλει ένα και μόνο λόγο ακυρώσεως, τον οποίο στηρίζει στην παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94.

15      Ο λόγος ακυρώσεως αυτός υποδιαιρείται σε τρία μέρη. Με το πρώτο μέρος η προσφεύγουσα βάλλει κατά του ότι το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη το ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι πολύ γνωστό στην Ισπανία. Το δεύτερο μέρος του λόγου ακυρώσεως αφορά την παράβαση της υποχρέωσης συνολικής εκτίμησης των επίμαχων σημάτων. Το τρίτο μέρος του λόγου ακυρώσεως αφορά τη συνύπαρξη στην ισπανική αγορά τριών καταχωρίσεων της προσφεύγουσας, οι οποίες είναι προγενέστερες της υποβολής της αίτησης για κοινοτικό σήμα και του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας.

 Επί του πρώτου μέρους του λόγου ακυρώσεως, το οποίο στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι πολύ γνωστό στην Ισπανία

 Επιχειρήματα των διαδίκων

16      Η προσφεύγουσα τονίζει ότι πριν ακόμα καταθέσει την αίτηση καταχώρισης στο ΓΕΕΑ χρησιμοποιούσε επί πολλά έτη στις συναλλαγές της ένα σύμβολο που συμπίπτει πλήρως με το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση. Η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι, όπως προκύπτει από τα αποδεικτικά στοιχεία που έχει επισυνάψει στο δικόγραφο της προσφυγής της, στον ίδιο όμιλο εταιριών ανήκουν οκτώ εταιρίες που καλύπτουν ολόκληρη την ισπανική επικράτεια και διανέμουν όλες τα προϊόντα τους με το σημείο GRUPO SADA. Η προσφεύγουσα προσθέτει ότι το σημείο έχει αποτυπωθεί στις υπηρεσιακές ταυτότητες των υπαλλήλων της, σε φακέλους, σε έντυπα εσωτερικής αλληλογραφίας, σε τιμολόγια, σε έντυπα παραδόσεων και σε δελτία παραγγελίας, σε πινακίδες που είναι αναρτημένες στην έδρα της εταιρίας, καθώς και σε διάφορες δημοσιεύσεις. Το συμπέρασμα της προσφεύγουσας είναι ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι πασίγνωστο στην ισπανική αγορά λόγω της χρήσης του και των επενδύσεων για τη διαφήμισή του. Επιπλέον, η προσφεύγουσα τονίζει ότι το σήμα αυτό, που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «GRUPO SADA» συμπίπτει με την εταιρική επωνυμία της: η σύμπτωση αυτή δίδει επομένως στον καταναλωτή τη δυνατότητα να συσχετίζει πολύ ευκολότερα τα προϊόντα που καλύπτει το σήμα αυτό με την εν λόγω επιχείρηση.

17      Η προσφεύγουσα επισημαίνει συναφώς ότι, σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία που έχει επισυνάψει στο δικόγραφο της προσφυγής, το γεγονός ότι το σήμα είναι πολύ γνωστό ισχύει για δύο κατηγορίες αποδεκτών των προϊόντων που εμπορεύεται, και συγκεκριμένα αφενός για τους εμπόρους χονδρικής πώλησης και τις υπεραγορές που είναι εγκατεσπαρμένες στην ισπανική επικράτεια και που απευθύνουν τις παραγγελίες της απευθείας στην προσφεύγουσα και αφετέρου για τους τελικούς καταναλωτές, οι οποίοι είναι πελάτες των υπεραγορών.

18      Υπό τις συνθήκες αυτές, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι κακώς το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη ότι το σχετικό κοινό γνωρίζει πολύ καλά το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση. Η προσφεύγουσα παραπέμπει προς τούτο στις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 1998, C-39/97, Canon (Συλλογή 1998, σ. I-5507), και της 11ης Νοεμβρίου 1997, C-251/95, SABEL (Συλλογή 1997, σ. I-6191), από τις οποίες προκύπτει ότι, όταν ένα σήμα είναι ιδιαίτερα γνωστό, δεν συντρέχει κανείς κίνδυνος σύγχυσης.

19      Το ΓΕΕΑ απαντά ότι το επιχείρημα ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι πολύ γνωστό στην Ισπανία προβλήθηκε για πρώτη φορά ενώπιον του Πρωτοδικείου και επομένως αποτελεί τροποποίηση του αντικειμένου της διαφοράς που απαγορεύεται από το άρθρο 135, παράγραφος 4, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου. Κατά συνέπεια, το ΓΕΕΑ καλεί το Πρωτοδικείο να μην εξετάσει το επιχείρημα ότι το τμήμα προσφυγών δεν συνεκτίμησε το ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι, κατά την προσφεύγουσα, πολύ γνωστό. Επιπλέον, κατά το ΓΕΕΑ, τα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν επισυναφθεί στο δικόγραφο της προσφυγής είναι απαράδεκτα.

20      Όσον αφορά το παραδεκτό του επιχειρήματος και των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίζει η προσφεύγουσα, η παρεμβαίνουσα συμφωνεί με την άποψη του ΓΕΕΑ. Επί της ουσίας η παρεμβαίνουσα προσθέτει ότι το γεγονός ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι γνωστό δεν αποκλείει αυτόματα την ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης. Συγκεκριμένα, το σήμα της παρεμβαίνουσας είναι και αυτό πασίγνωστο στους Ισπανούς καταναλωτές. Προς τούτο η παρεμβαίνουσα τονίζει ότι είναι η μεγαλύτερη βραζιλιανή εταιρία εξαγωγής προϊόντων με βάση το κρέας και ότι αναπτύσσει τις δραστηριότητές της στην αγορά πολλών κρατών μελών, και συγκεκριμένα του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιταλίας. Η παρεμβαίνουσα, προς απόδειξη του μεγέθους των εμπορικών δραστηριοτήτων της, επισυνάπτει στο υπόμνημα αντικρούσεως διάφορα ενημερωτικά φυλλάδια και περιοδικά, καθώς και συσκευασίες και σακούλες που χρησιμοποιεί, δηλαδή στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται ότι υπάρχει συνεχής χρησιμοποίηση του σήματός της.

 Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

21      Το άρθρο 74, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 διευκρινίζει, στο τελευταίο τμήμα του, ότι, «σε διαδικασία που αφορά τους σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχώρησης, η εξέταση [του ΓΕΕΑ] περιορίζεται στα επιχειρήματα που προβάλλουν οι διάδικοι καθώς και τα υποβληθέντα από αυτούς αιτήματα». Το Πρωτοδικείο έχει αποφανθεί ότι η διάταξη αυτή επιβάλλει στο τμήμα προσφυγών, αποφαινόμενο επί προσφυγής κατά αποφάσεως με την οποία περατώνεται διαδικασία ανακοπής, να στηρίξει την απόφασή του μόνον στους σχετικούς λόγους απαραδέκτου που επικαλέστηκε ο ενδιαφερόμενος διάδικος καθώς και στα προβληθέντα από αυτόν σχετικά πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία [απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Σεπτεμβρίου 2003, T-308/01, Henkel κατά ΓΕΕΑ – LHS (UK) (KLEENCARE), Συλλογή 2003, σ. II-3253, σκέψη 32].

22      Στην προκειμένη υπόθεση δεν αμφισβητείται ότι ο ισχυρισμός ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι πολύ γνωστό, διότι στις συναλλαγές στην Ισπανία χρησιμοποιείται ένα ίδιο ακριβώς σημείο, προβλήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου.

23      Επιπλέον, ούτε το τμήμα ανακοπών ούτε το τμήμα προσφυγών ήταν υποχρεωμένα να διαπιστώνουν αυτεπάγγελτα ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι πολύ γνωστό. Κατά συνέπεια, το επιχείρημα αυτό είναι απαράδεκτο.

24      Για τους ίδιους λόγους πρέπει επίσης να μη ληφθούν καθόλου υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα για πρώτη φορά κατά τη διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου και με τα οποία επιχειρεί να αποδείξει ότι το προγενέστερο σήμα της είναι γνωστό και δεν χρειάζεται καν να εξεταστεί η αποδεικτική αξία των στοιχείων αυτών [βλ. αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 12ης Δεκεμβρίου 2002, T-247/01, eCOPY κατά ΓΕΕΑ (ECOPY), Συλλογή 2002, σ. II-5301, σκέψη 49, και της 3ης Ιουλίου 2003, T-129/01, Alejandro κατά ΓΕΕΑ – Anheuser-Busch (BUDMEN), Συλλογή 2003, σ. II-2251, σκέψη 67].

25      Κατά συνέπεια, το πρώτο μέρος του λόγου ακυρώσεως απορρίπτεται ως απαράδεκτο.

 Επί του δεύτερου μέρους του λόγου ακυρώσεως, το οποίο αφορά την παράβαση της υποχρέωσης συνολικής εκτίμησης των επίμαχων σημάτων

 Επιχειρήματα των διαδίκων

26      Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το τμήμα προσφυγών παρέβη την επιβαλλόμενη από τη νομολογία υποχρέωση συνολικής εκτίμησης της οπτικής, της φωνητικής και της εννοιολογικής ομοιότητας των επίμαχων σημάτων, και μάλιστα από πολλές απόψεις.

27      Πρώτον, υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών, εξετάζοντας χωριστά με τη σκέψη 27 της προσβαλλόμενης απόφασης τα επίμαχα σήματα από οπτική, φωνητική και εννοιολογική άποψη, παρέβη την υποχρέωση συνολικής εκτίμησης των σημάτων, καθόσον δεν σύγκρινε τα αποτελέσματα των διαφόρων αυτών εκτιμήσεων.

28      Δεύτερον, η προσφεύγουσα φρονεί ότι το τμήμα προσφυγών παρέβη επίσης την υποχρέωση της συνολικής εκτίμησης των επίμαχων σημάτων, καθόσον ανέλυσε μόνο το στοιχείο «sada» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση και χαρακτήρισε το στοιχείο αυτό ως κυρίαρχο, αποκλείοντας το στοιχείο «grupo». Η προσφεύγουσα, παραπέμποντας στην απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Οκτωβρίου 2002, T-6/01, Matratzen Concord κατά ΓΕΕΑ – Hukla Germany (MATRATZEN) (Συλλογή 2002, σ. II-4335), φρονεί ότι για τη συνολική εκτίμηση απαιτείται να λαμβάνονται υπόψη όλα τα στοιχεία των σημάτων και όχι μόνο το κυρίαρχο στοιχείο τους. Συναφώς η προσφεύγουσα δηλώνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τον λόγο για τον οποίο γίνεται δεκτό με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι ο όρος «grupo» δεν έχει ιδιαίτερα διακριτικό χαρακτήρα, ενώ σιωπά επί του ζητήματος του διακριτικού χαρακτήρα του στοιχείου «sadia» του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας, μολονότι το τελευταίο αυτό στοιχείο έχει σαφώς μικρότερο διακριτικό χαρακτήρα. Το τμήμα προσφυγών αντιμετώπισε επομένως διαφορετικά τα επίμαχα σήματα.

29      Κατά την προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών κατέληξε στην ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης μόνον κατόπιν τεχνητής κατάτμησης του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση στα διάφορα στοιχεία του. Συγκεκριμένα, ο καταναλωτής, αν ληφθεί υπόψη ότι αφιερώνει στα σήματα λίγα μόνο δέκατα του δευτερολέπτου, δεν μπορεί να απογυμνώσει τα επίμαχα σήματα από τα εικονιστικά στοιχεία τους, να μη λάβει υπόψη το στοιχείο «grupo» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση και το στοιχείο «i» του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας και να αγνοήσει τη διαφορά μεταξύ των δύο γραμματοσειρών, ώστε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα επίμαχα σήματα μοιάζουν. Ο καταναλωτής που θα έκανε όλες αυτές τις ενέργειες δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μέσος καταναλωτής και δεν θα μπορούσε να περιαχθεί σε πλάνη από το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, διότι θα είχε οπωσδήποτε επίγνωση όλης της νοητικής διεργασίας κατόπιν της οποίας θα είχε καταλήξει στη διαπίστωση ομοιότητας μεταξύ των επίμαχων σημάτων.

30      Κατά τα λοιπά, η προσφεύγουσα φρονεί ότι το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν είναι το λεκτικό στοιχείο «sada», αλλά οι τέσσερις κύκλοι με τις έξι λοξές γραμμές, διότι οι διαστάσεις τους είναι πολύ μεγαλύτερες από το λεκτικό στοιχείο και προσελκύουν αναπόφευκτα το βλέμμα. Όσον αφορά το σήμα της παρεμβαίνουσας, η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το σήμα αυτό κυριαρχείται από το γράμμα «s», το οποίο, λόγω των διαστάσεών του, σχεδόν υπνωτίζει τον θεατή. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, η συνολική εκτίμηση του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το οποίο δημιουργεί συνολική εντύπωση που κυριαρχείται από το εικονιστικό στοιχείο, και του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας, το οποίο δημιουργεί συνολική εντύπωση που κυριαρχείται από το αρχικό ιδιόμορφο γράμμα «s», καταλήγει στον αποκλεισμό κάθε κινδύνου σύγχυσης των καταναλωτών.

31      Τρίτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών είναι εσφαλμένη, καθόσον το τμήμα αυτό δεν έλαβε υπόψη ότι το λεκτικό στοιχείο «sadia» αποτελεί γενικό όρο στα πορτογαλικά, ο οποίος σημαίνει «υγεία», πράγμα που μειώνει τον κίνδυνο σύγχυσης των επίμαχων σημάτων.

32      Το ΓΕΕΑ φρονεί ότι η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ως προς τον κίνδυνο σύγχυσης μεταξύ των επίμαχων σημάτων δεν ενέχει κανένα σφάλμα.

33      Πρώτον, το ΓΕΕΑ υπενθυμίζει ότι δεν αμφισβητείται ότι τα προϊόντα που προστατεύονται από τα επίμαχα σήματα είναι ακριβώς τα ίδια.

34      Δεύτερον, το ΓΕΕΑ τονίζει, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας, ότι αποδέκτες των προϊόντων που καλύπτονται από το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι οι υπεραγορές και οι τελικοί καταναλωτές, ότι τα προϊόντα που καλύπτει το εν λόγω σήμα δεν περιλαμβάνουν μόνο το κρέας πουλερικών και τα παράγωγά του, αλλά και άλλα προϊόντα, όπως είναι το γάλα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το λάδι και τα βρώσιμα έλαια. Τα προϊόντα όμως αυτά προορίζονται άμεσα για τους τελικούς καταναλωτές και όχι κυρίως για τις υπεραγορές και τις αλυσίδες διανομής. Επομένως, ο καταναλωτής των προϊόντων που καλύπτονται από το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν είναι κατ’ ανάγκη εξειδικευμένος. Επιπλέον, το ΓΕΕΑ υπενθυμίζει ότι τα επίμαχα προϊόντα αποτελούν, ως είδη διατροφής, αγαθά ευρείας κατανάλωσης, τα οποία οι καταναλωτές αγοράζουν χωρίς να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσοχή.

35      Τρίτον, όσον αφορά τη σύγκριση των επίμαχων σημείων, το ΓΕΕΑ τονίζει κατ’ αρχάς ότι, παρά ορισμένες διαφορές, υπάρχει οπτική ομοιότητα μεταξύ των επίμαχων σημείων λόγω της σημαντικής θέσης του στοιχείου «sada» στην όλη εντύπωση που δημιουργεί το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, δεδομένου ότι η διαδοχή των γραμμάτων εντός του στοιχείου αυτού συμπίπτει, με την εξαίρεση του γράμματος «i», με τη διαδοχή των γραμμάτων στο προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας. Επομένως, κατά το ΓΕΕΑ, είναι ορθό το συμπέρασμα του τμήματος προσφυγών ότι υπάρχει «ορισμένη οπτική ομοιότητα».

36      Στη συνέχεια το ΓΕΕΑ υποστηρίζει, συμφωνώντας με την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι υπάρχει φωνητική ομοιότητα μεταξύ των επίμαχων σημείων.

37      Τέλος, όσον αφορά την εννοιολογική σύγκριση των επίμαχων σημείων, το ΓΕΕΑ συμφωνεί με το συμπέρασμα του τμήματος προσφυγών και φρονεί ότι δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί τέτοια σύγκριση, αφού τα λεκτικά στοιχεία «sada» και «sadia» δεν έχουν κανένα εννοιολογικό περιεχόμενο στα ισπανικά. Συναφώς, το ΓΕΕΑ τονίζει ότι το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι το λεκτικό στοιχείο «sadia» σημαίνει «υγεία» στα πορτογαλικά αποτελεί νέο ισχυρισμό. Επί της ουσίας το ΓΕΕΑ ανταπαντά ότι η πορτογαλική λέξη για την «υγεία» είναι η λέξη «saúde» και ότι η λέξη «sadia» είναι στα πορτογαλικά επίθετο, το οποίο σημαίνει, αν πρόκειται για πρόσωπο, «υγιής» και, αν πρόκειται για προϊόν, «υγιεινός». Το ΓΕΕΑ υπενθυμίζει επίσης ότι το λεκτικό στοιχείο «sadia» δεν έχει καμία έννοια για το σχετικό κοινό, το οποίο απαρτίζεται από τους Ισπανούς καταναλωτές, διότι το στοιχείο αυτό δεν έχει καμία έννοια στα ισπανικά, δεν χρησιμοποιείται συνήθως στην Ισπανία για την περιγραφή των προϊόντων της κλάσης 29 και δεν έχει αποδειχθεί ότι οι Ισπανοί καταναλωτές έχουν επαρκή γνώση της πορτογαλικής γλώσσας για να αντιλαμβάνονται την έννοια που έχει η λέξη αυτή στα πορτογαλικά.

38      Επιπλέον, όσον αφορά τη λέξη «grupo» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το ΓΕΕΑ, μολονότι ομολογεί ότι η λέξη αυτή υπάρχει στα ισπανικά και περιγράφει ένα σύνολο εταιριών, υποστηρίζει πάντως ότι το εννοιολογικό περιεχόμενο του στοιχείου αυτού και το γεγονός ότι δεν εμπεριέχεται στο προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας δεν έχουν μεγάλη σημασία, διότι ο όρος «grupo» χρησιμοποιείται συνήθως στην Ισπανία στον τομέα των ειδών διατροφής για την περιγραφή των ομίλων εταιριών, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από πολλά άλλα παραδείγματα.

39      Τέταρτον, το ΓΕΕΑ επικροτεί τέλος, όσον αφορά την εκτίμηση του κινδύνου σύγχυσης των σημάτων, το συμπέρασμα του τμήματος προσφυγών ότι υπάρχει όντως τέτοιος κίνδυνος. Το ΓΕΕΑ τονίζει ότι το γεγονός ότι τα προϊόντα είναι ακριβώς τα ίδια, ότι αγοράζονται χωρίς να καταβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή και ότι η ατελής εικόνα που θα συγκρατήσει στη μνήμη του ο καταναλωτής σχετικά με το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση είναι το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος, δηλαδή η λέξη «sada», που εμφανίζει μεγάλη ομοιότητα με το σήμα της παρεμβαίνουσας, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης. Ο κίνδυνος αυτός επιτείνεται εξάλλου από το γεγονός ότι η λέξη «grupo», η οποία περιλαμβάνεται στο σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, δείχνει ένα δεσμό μεταξύ επιχειρήσεων και ενδέχεται να δημιουργήσει στους καταναλωτές την εντύπωση ότι οι επιχειρήσεις Sadia και Grupo Sada ανήκουν στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων.

40      Η παρεμβαίνουσα συμφωνεί ουσιαστικά με τα επιχειρήματα του ΓΕΕΑ.

 Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

41      Κατά το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94, κατόπιν ανακοπής του δικαιούχου προγενέστερου σήματος, το αιτούμενο σήμα δεν γίνεται δεκτό για καταχώριση, αν, λόγω του ταυτοσήμου του ή της ομοιότητάς του με το προγενέστερο σήμα και του ταυτοσήμου ή της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών που προσδιορίζουν τα δύο σήματα, υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης του κοινού της εδαφικής περιοχής στην οποία απολαύει προστασίας το προγενέστερο σήμα.

42      Κατά πάγια νομολογία, συνιστά κίνδυνο συγχύσεως το ενδεχόμενο να πιστεύσει το κοινό ότι τα σχετικά προϊόντα ή οι σχετικές υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή, ενδεχομένως, από συνδεόμενες μεταξύ τους οικονομικώς επιχειρήσεις.

43      Κατά την ίδια νομολογία, ο κίνδυνος σύγχυσης πρέπει να εκτιμάται σφαιρικά, ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο τα επίμαχα σημεία και τα οικεία προϊόντα ή οι οικείες υπηρεσίες υποπίπτουν στην αντίληψη του σχετικού κοινού και λαμβανομένων υπόψη όλων των σχετικών παραγόντων της συγκεκριμένης περιπτώσεως, ιδίως δε της αλληλεξαρτήσεως μεταξύ της ομοιότητας των σημείων και της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών που καλύπτουν τα σημεία αυτά [βλ. την απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2003, T-162/01, Laboratorios RTB κατά ΓΕΕΑ – Giorgio Beverly Hills (GIORGIO BEVERLY HILLS), Συλλογή 2003, σ. II-2821, σκέψεις 31 έως 33, και την εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

44      Όπως προκύπτει επίσης από τη νομολογία, η σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως πρέπει, όσον αφορά την οπτική, φωνητική ή εννοιολογική ομοιότητα των επίμαχων σημείων, να στηρίζεται στη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα σημεία αυτά, λαμβανομένων υπόψη ιδίως των διακριτικών και κυρίαρχων στοιχείων τους [βλ. την απόφαση του Πρωτοδικείου της 14ης Οκτωβρίου 2003, T-292/01, Phillips-Van Heusen κατά ΓΕΕΑ – Pash Textilvertrieb und Einzelhandel (BASS), Συλλογή 2003, σ. II-4335, σκέψη 47, και την εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

45      Εν προκειμένω, αντικείμενο της διαφοράς είναι η σύγκριση των επίμαχων σημείων. Δεν αμφισβητείται ότι τα προϊόντα που καλύπτονται από τα επίμαχα σήματα είναι ακριβώς τα ίδια.

46      Αφού το προγενέστερο σήμα έχει καταχωριστεί στην Ισπανία, το κοινό που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ο μέσος Ισπανός καταναλωτής.

47      Συναφώς, πρέπει να απορριφθεί το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι, όπως αναφέρθηκε κατά την εξέταση του πρώτου μέρους του λόγου ακυρώσεως, το σχετικό κοινό αποτελούν αφενός οι πελάτες των υπεραγορών και αφετέρου οι χονδρέμποροι και οι ίδιες οι υπεραγορές. Συγκεκριμένα, όπως επισήμανε ορθά το ΓΕΕΑ, ακόμα και αν υποτεθεί ότι η προσφεύγουσα, όπως ισχυρίζεται, εμπορεύεται το κρέας πουλερικών υπό το σήμα του οποίου ζητεί την καταχώριση μόνο στις υπεραγορές, εντούτοις τα άλλα προϊόντα της κλάσης 29 που καλύπτει το σήμα αυτό, π.χ. το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, διατίθενται στην αγορά απευθείας στον τελικό καταναλωτή. Κατά συνέπεια, όσον αφορά την εκτίμηση του κινδύνου σύγχυσης των επίμαχων σημάτων, πρέπει να ληφθεί ως κριτήριο ο μέσος Ισπανός καταναλωτής που έχει τη συνήθη ενημέρωση και καταβάλλει τη συνήθη προσοχή, όπως ακριβώς δέχθηκε ορθά η προσβαλλόμενη απόφαση.

48      Όσον αφορά τη σύγκριση των επίμαχων σημείων, πρέπει κατ’ αρχάς να απορριφθεί το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι το τμήμα προσφυγών, κατά παράβαση της προπαρατεθείσας στη σκέψη 28 απόφασης MATRATZEN, σύγκρινε απλώς το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, δηλαδή το λεκτικό στοιχείο «sada», με το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας.

49      Υπενθυμίζεται ότι, όπως προκύπτει από την παραπάνω απόφαση, ένα σύνθετο σήμα μπορεί να θεωρηθεί παρόμοιο με άλλο σήμα, το οποίο είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο προς ένα από τα στοιχεία που συναποτελούν το σύνθετο σήμα, μόνον αν το στοιχείο αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο στη συνολική εντύπωση που προκαλεί το σύνθετο σήμα. Τούτο συμβαίνει οσάκις το συστατικό στοιχείο μπορεί να κυριαρχεί από μόνο του στην εικόνα του σήματος αυτού την οποία διατηρεί στη μνήμη του το σχετικό κοινό και, επομένως, όλα τα υπόλοιπα συστατικά στοιχεία του σήματος είναι αμελητέα για τη συνολική εντύπωση που δημιουργεί το εν λόγω σήμα. Η προσέγγιση αυτή δεν σημαίνει ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μόνον ένα από τα στοιχεία που συναποτελούν το σύνθετο σήμα και να συγκρίνεται με ένα άλλο σήμα. Αντίθετα, η σύγκριση αυτή πρέπει να γίνεται με εξέταση των επίμαχων σημάτων, στο πλαίσιο της οποίας έκαστο εξετάζεται ως σύνολο. Εντούτοις, τούτο δεν αποκλείει ότι στη συνολική εντύπωση που δημιουργεί ένα σύνθετο σήμα στη μνήμη του σχετικού κοινού μπορεί, υπό ορισμένες συνθήκες, να κυριαρχούν ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία που το συναποτελούν. Επιπλέον, όσον αφορά την εκτίμηση του κυρίαρχου χαρακτήρα ενός ή περισσότερων συγκεκριμένων στοιχείων που συναποτελούν ένα σύνθετο σήμα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, οι εγγενείς ιδιότητες καθενός από τα συστατικά στοιχεία σε σύγκριση με τις εγγενείς ιδιότητες των άλλων στοιχείων. Επιπλέον και επικουρικώς, μπορεί να λαμβάνεται υπόψη η σχετική θέση των διαφόρων συστατικών στοιχείων στη διάταξη των στοιχείων του σύνθετου σήματος (προπαρατεθείσα στη σκέψη 28 απόφαση MATRATZEN, σκέψεις 33 έως 35, η οποία επιβεβαιώθηκε με τη διάταξη του Δικαστηρίου της 28ης Απριλίου 2004, C-3/03 P, Matratzen Concord κατά ΓΕΕΑ, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψεις 32 και 33).

50      Στην προκειμένη υπόθεση, το τμήμα προσφυγών δέχθηκε, όσον αφορά το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας, ότι ο τρόπος της γραφικής απεικόνισης του γράμματος «s» του σήματος αυτού δεν έχει αποφασιστική σημασία.

51      Η εκτίμηση αυτή πρέπει οπωσδήποτε να γίνει δεκτή. Πράγματι, αντίθετα απ’ ό,τι υποστηρίζει η προσφεύγουσα, ο τρόπος της γραφικής απεικόνισης του γράμματος «s» του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας, του οποίου η άνω καμπύλη είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από την κάτω καμπύλη, δεν έχει καμία σημασία και δεν αποτελεί επομένως το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος αυτού. Το Πρωτοδικείο κρίνει ότι αυτό που κυριαρχεί στην εικόνα που διατηρεί στη μνήμη του ο μέσος Ισπανός καταναλωτής είναι, αντίθετα, το λεκτικό στοιχείο του προγενέστερου σήματος στο σύνολό του, δηλαδή η λέξη «sadia».

52      Όσον αφορά σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση, επισημαίνεται ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το λεκτικό στοιχείο «sada» αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος αυτού.

53      Όσον αφορά τα λεκτικά στοιχεία του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το τμήμα προσφυγών έκρινε, στο σημείο 27 της προσβαλλόμενης απόφασης, ότι η λέξη «grupo», η οποία σημαίνει «σύνολο εταιριών», είναι γραμμένη με μικρότερους και λεπτότερους χαρακτήρες απ’ ό,τι το στοιχείο «sada» και ότι η προσοχή του καταναλωτή δεν επικεντρώνεται στη λέξη αυτή.

54      Η εκτίμηση αυτή είναι ορθή. Από οπτική άποψη, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, όσον αφορά τη συνολική εντύπωση που δημιουργεί το λεκτικό στοιχείο «sada», τόσο η γραμματοσειρά και το πάχος των χαρακτήρων του λεκτικού αυτού στοιχείου όσο και η κεντρική θέση που κατέχει το στοιχείο αυτό στην όλη διάταξη του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση δίδουν το προβάδισμα στο στοιχείο αυτό έναντι του στοιχείου «grupo». Επιπλέον, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο καταναλωτής δεν πρόκειται να απομνημονεύσει τη λέξη «grupo». Συγκεκριμένα, ο καταναλωτής θα αποδώσει στη λέξη αυτή τη γενική έννοιά της, δηλαδή θα θεωρήσει ότι σημαίνει ένα σύνολο εταιριών. Ο καταναλωτής επομένως δεν θα θεωρήσει τη λέξη «grupo» ούτε ως το κυριότερο συστατικό στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση ούτε ως ένα στοιχείο που δείχνει την προέλευση των προϊόντων που καλύπτει το εν λόγω σήμα.

55      Εξάλλου, αντίθετα απ’ ό,τι υποστηρίζει η προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών δεν περιορίστηκε, κατά την εκτίμηση των επίμαχων σημείων από οπτική, φωνητική και σημασιολογική άποψη, σε σύγκριση του κυρίαρχου στοιχείου «sada» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση με το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας, χωρίς να λάβει υπόψη τη λέξη «grupo». Συγκεκριμένα, από το σημείο 27 της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών έλαβε υπόψη την παρουσία της λέξης «grupo» στο σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση κατά τη σφαιρική σύγκριση του σήματος αυτού με το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας.

56      Όσον αφορά το εικονιστικό στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το οποίο αποτελείται από τέσσερις κύκλους σκοτεινού χρώματος επί των οποίων εμφανίζονται έξι λοξές γραμμές ανοικτού χρώματος, οι οποίες φαίνεται να συγκλίνουν, πρέπει να τονιστεί ότι, όπως προκύπτει από τον συνδυασμό των σημείων 13 και 26 της προσβαλλόμενης απόφασης, το τμήμα προσφυγών επιβεβαίωσε την ορθότητα του συλλογισμού του τμήματος ανακοπών, σύμφωνα με το οποίο το εικονιστικό στοιχείο έχει απλώς διακοσμητικό χαρακτήρα και δεν μπορεί επομένως να θεωρηθεί ως το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση.

57      Η εκτίμηση αυτή δεν μπορεί να απορριφθεί ως εσφαλμένη. Ενδείκνυται βέβαια να τονιστεί ότι το εικονιστικό στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση προσελκύει την προσοχή λόγω του μεγέθους του. Εντούτοις, αυτός ο τρόπος γραφιστικής απεικόνισης είναι δύσκολο να απομνημονευθεί και, επομένως, δεν θα κυριαρχεί στην εικόνα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση την οποία θα απομνημονεύσει το σχετικό κοινό. Πράγματι, πρέπει να τονιστεί, πρώτον, ότι η γεωμετρία του σχεδίου αυτού είναι κάπως περίπλοκη, λόγω ιδίως των έξι λοξών γραμμών που διαπερνούν τους τέσσερις κύκλους, αλλά δεν συναντώνται όλες στο επάνω μέρος του επάνω κύκλου, ενώ οι δύο από τις γραμμές αυτές γίνονται μία στο εσωτερικό του πάνω κύκλου. Δεύτερον, αν ληφθεί υπόψη η όλη διάταξη του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το διακοσμητικό στοιχείο έχει τοποθετηθεί αρκετά αριστερά σε σχέση με τα δύο λεκτικά στοιχεία «grupo» και «sada», τα οποία είναι ευθυγραμμισμένα κάθετα, οπότε το εικονιστικό στοιχείο εμφανίζεται να έχει αμελητέα σημασία, καθαρά διακοσμητική, για την όλη εντύπωση που δημιουργεί το σήμα αυτό.

58      Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι κακώς το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε ότι το λεκτικό στοιχείο «sada» αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το οποίο επομένως θα διατηρεί στη μνήμη του το σχετικό κοινό.

59      Στη συνέχεια, όσον αφορά την ομοιότητα των σημείων την οποία δέχθηκε το τμήμα προσφυγών, το Πρωτοδικείο κρίνει ότι η εκτίμηση αυτή πρέπει επίσης να θεωρηθεί ορθή.

60      Όσον αφορά την οπτική σύγκριση, το τμήμα προσφυγών τόνισε ότι, παρά τις διαφορές μεταξύ των επίμαχων σημάτων –δηλαδή το εικονιστικό σχέδιο των τεσσάρων κύκλων και το στοιχείο «grupo» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση–, το προγενέστερο σήμα και το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, δηλαδή η λέξη «sada», εμφανίζουν ορισμένη ομοιότητα λόγω της θέσης του στοιχείου αυτού και της διαδοχής των κοινών γραμμάτων στα δύο σήματα, εκτός από το γράμμα «i» στο προγενέστερο σήμα.

61      Πράγματι, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η ομοιότητα των σημείων από οπτική άποψη, έστω και αν δεν είναι ιδιαίτερα έντονη, όπως άλλωστε δέχθηκε και το ίδιο το τμήμα προσφυγών, αρκεί εντούτοις για να εξαφανίσει τις διαφορές μεταξύ των επίμαχων σημείων οι οποίες αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση.

62      Από φωνητική άποψη, επιβάλλεται να τονιστεί, όπως τονίστηκε και με την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι τα επίμαχα σημεία είναι παρόμοια. Συγκεκριμένα, μολονότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση περιλαμβάνει τη λέξη «grupo», το στοιχείο αυτό δεν είναι αρκετά σημαντικό για να αντισταθμίσει τη σαφή φωνητική ομοιότητα μεταξύ του κυρίαρχου στοιχείου του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, δηλαδή της λέξης «sada», και του προγενέστερου σήματος. Εξάλλου, ορθά το τμήμα προσφυγών δέχθηκε ότι, αν ληφθούν υπόψη οι κανόνες τονισμού της ισπανικής γλώσσας, το γράμμα «i», το οποίο σχηματίζει δίφθογγο με το ισχυρό φωνήεν «a» εντός του λεκτικού στοιχείου «sadia», προφέρεται πολύ αχνά στα ισπανικά. Κατά συνέπεια, το λεκτικό στοιχείο «sada» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση και το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας θα προφέρονται με παρόμοιο τρόπο από το σχετικό κοινό. Το γεγονός αυτό, σε συσχετισμό με το ότι το λεκτικό στοιχείο «sada» κυριαρχεί εντός του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, οδηγεί στη διαπίστωση φωνητικής ομοιότητας μεταξύ των επίμαχων σημείων ως προς τη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα επίμαχα σήματα.

63      Όσον αφορά την εννοιολογική σύγκριση, καλώς το τμήμα προσφυγών έκρινε επίσης ότι η σύγκριση αυτή δεν είναι λυσιτελής, καθόσον ούτε το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση ούτε το προγενέστερο σήμα σημαίνουν οτιδήποτε στα ισπανικά.

64      Πρώτον, το επιχείρημα της προσφεύγουσας ότι κακώς το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι το λεκτικό στοιχείο «sadia» σημαίνει «υγεία» στα πορτογαλικά δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Συγκεκριμένα, αρκεί η διαπίστωση ότι, ακόμη και αν υποτεθεί ότι μία από τις έννοιες του λεκτικού στοιχείου «sadia» είναι η έννοια που του αποδίδει η προσφεύγουσα, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε ότι το σχετικό κοινό, δηλαδή ο Ισπανός καταναλωτής, γνωρίζει επαρκώς την πορτογαλική γλώσσα, ώστε να συσχετίσει αμέσως το λεκτικό στοιχείο «sadia» με την έννοια αυτή. Κατά συνέπεια, όπως ορθά εξέθεσε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 28 της προσβαλλόμενης απόφασης, το σχετικό κοινό θα θεωρήσει το λεκτικό αυτό στοιχείο ως εύρημα της φαντασίας.

65      Δεύτερον, το γεγονός ότι το λεκτικό στοιχείο «grupo» έχει ορισμένη σημασία στα ισπανικά δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι προσδίδει ορισμένη έννοια στο σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση ή ότι δημιουργεί στο πνεύμα του σχετικού κοινού εννοιολογική διάκριση του σήματος αυτού έναντι του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας. Συγκεκριμένα, όπως εκτέθηκε ήδη στη σκέψη 54 ανωτέρω, το σχετικό κοινό θα προσδώσει στη λέξη «grupo» τη γενική σημασία της, δηλαδή θα θεωρήσει ότι σημαίνει ένα «σύνολο εταιριών». Κατά συνέπεια, από εννοιολογική άποψη, η λέξη «grupo» έχει μικρότερη σημασία απ’ ό,τι το στοιχείο «sada», που κυριαρχεί στο σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση.

66      Τέλος, η προσφεύγουσα δεν μπορεί να ισχυρίζεται βάσιμα ότι το τμήμα προσφυγών παρέβη την επιβαλλόμενη από τη νομολογία υποχρέωση σφαιρικής εκτιμήσεως των επίμαχων σημείων, διότι, κατά την προσφεύγουσα, οι εκτιμήσεις του τμήματος προσφυγών είναι υπερβολικά λεπτομερείς και δεν αποτυπώνουν τη διεργασία που θα έκανε ένας μέσος καταναλωτής βλέποντας τα επίμαχα δύο σήματα.

67      Υπενθυμίζεται πράγματι ότι, μολονότι το σήμα υποπίπτει συνήθως στην αντίληψη του μέσου καταναλωτή ως ενιαίο σύνολο και μολονότι ο καταναλωτής αυτός δεν εξετάζει τις διάφορες λεπτομέρειες του σήματος (βλ. κατ’ αναλογία την προπαρατεθείσα στη σκέψη 18 απόφαση SABEL, σκέψη 23), αυτά που απομνημονεύονται ευκολότερα είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά ενός σημείου, τα οποία έχουν διακριτικό χαρακτήρα [βλ., συναφώς, την απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Οκτωβρίου 2002, T-104/01, Oberhauser κατά ΓΕΕΑ – Petit Liberto (Fifties), Συλλογή 2002, σ. II-4359, σκέψεις 47 και 48]. Κατά συνέπεια, το τμήμα προσφυγών δεν μπορεί να κατηγορηθεί για το ότι εξέτασε ποια είναι τα διακριτικά και κυρίαρχα στοιχεία των σημάτων από την άποψη του καταναλωτή, τα οποία θα αποτυπωθούν στη μνήμη του.

68      Επιπλέον, το τμήμα προσφυγών, με το σημείο 26 της προσβαλλόμενης απόφασης, δέχθηκε, πριν παραθέσει τον συγκεκριμένο συλλογισμό του σχετικά με την οπτική, φωνητική και εννοιολογική σύγκριση των επίμαχων σημάτων, ότι τα στοιχεία που διαφοροποιούν τα επίμαχα σήματα δεν είναι αρκετά σημαντικά, ώστε να αντισταθμίσουν την ομοιότητα των κυρίαρχων στοιχείων τους. Κατά συνέπεια, το τμήμα προσφυγών προέβη σαφώς σε σφαιρική εκτίμηση των επίμαχων σημείων.

69      Υπό τις συνθήκες αυτές, αν ληφθεί υπόψη ότι τα προϊόντα που καλύπτουν τα επίμαχα σήματα είναι ακριβώς τα ίδια και ότι το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση και το προγενέστερο σήμα εμφανίζουν οπτική και φωνητική ομοιότητα, η γενική εντύπωση που δημιουργούν τα επίμαχα σήματα θα οδηγήσει το σχετικό κοινό να θεωρήσει ότι τα προϊόντα που καλύπτουν τα σήματα αυτά προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή τουλάχιστον από συνδεόμενες μεταξύ τους οικονομικώς επιχειρήσεις. Κατά τα λοιπά, το λεκτικό στοιχείο «grupo» του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση, το οποίο σημαίνει ένα σύνολο εταιριών, έστω και αν δεν είναι κυρίαρχο, μπορεί εντούτοις να ενισχύσει την αντίληψη ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των εν λόγω επιχειρήσεων, υπό την έννοια ότι συναποτελούν έναν «όμιλο» εταιριών, και να αυξήσει έτσι τον κίνδυνο σύγχυσης των επίμαχων σημάτων.

70      Για όλους τους ανωτέρω εκτεθέντες λόγους το δεύτερο μέρος του λόγου ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.

 Επί του τρίτου μέρους του λόγου ακυρώσεως, το οποίο αφορά τη συνύπαρξη στην ισπανική αγορά τριών καταχωρίσεων στις οποίες είχε προβεί η προσφεύγουσα πριν από την υποβολή της αίτησης κοινοτικού σήματος και της αίτησης για το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας

 Επιχειρήματα των διαδίκων

71      Η προσφεύγουσα αναφέρει ότι είναι δικαιούχος τριών ισπανικών σημάτων, τα οποία έχουν καταχωριστεί για τα προϊόντα της κλάσης 29, και συγκεκριμένα του λεκτικού σήματος SADA SOCIEDAD ANÓNIMA PARA LA DISTRIBUCIÓN ALIMENTARIA, το οποίο καταχωρίστηκε στις 5 Απριλίου 1991 με αριθμό 1 311 019, του λεκτικού σήματος LA DESPENSA DE SADA, που καταχωρίστηκε την 1η Μαΐου 1994 με αριθμό 1 807 310, και του εικονιστικού σήματος που αποτελείται από τέσσερις κύκλους επί των οποίων εμφανίζονται έξι λοξές γραμμές, το οποίο καταχωρίστηκε στις 5 Ιουλίου 1990 με αριθμό 1 311 021.

72      Η προσφεύγουσα τονίζει πάντως ότι το σήμα του οποίου ζητεί την καταχώριση συγχωνεύει σε ένα μόνο σήμα τα διάφορα στοιχεία που συναποτελούν τα τρία εθνικά σήματα των οποίων είναι δικαιούχος, και συγκεκριμένα το λεκτικό στοιχείο «sada» των σημάτων που έχουν καταχωριστεί με τον αριθμό 1 311 019 και τον αριθμό 1 807 310 και το εικονιστικό στοιχείο που απαρτίζεται από τέσσερις κύκλους επί των οποίων εμφανίζονται έξι λοξές γραμμές και το οποίο έχει καταχωριστεί με τον αριθμό 1 311 021. Το σήμα του οποίου ζητεί την καταχώριση δεν πρόκειται επομένως να αποπροσανατολίσει τον καταναλωτή, ο οποίος θα το συσχετίσει με τα προγενέστερα εθνικά σήματα της προσφεύγουσας και όχι με το σήμα της παρεμβαίνουσας. Δεν υπάρχει επομένως κανείς κίνδυνος σύγχυσης του καταναλωτή σχετικά με το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση και το σήμα της παρεμβαίνουσας. Εξάλλου, η ειρηνική συνύπαρξη των εθνικών σημάτων πριν από την κατάθεση της αίτησης καταχώρισης κοινοτικού σήματος αποδεικνύεται επίσης, κατά την προσφεύγουσα, από τους δικτυακούς τόπους των δύο εταιριών στο Internet.

73      Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι κακώς το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι πριν από την κατάθεση της αίτησης καταχώρισης του κοινοτικού σήματος συνυπήρχαν ειρηνικά στην ισπανική αγορά τα τρία εθνικά σήματα των οποίων είναι δικαιούχος η προσφεύγουσα και το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας, το οποίο εξάλλου καταχωρίστηκε στην Ισπανία μετά την καταχώριση των τριών εθνικών σημάτων της ίδιας.

74      Συναφώς, η προσφεύγουσα τονίζει ότι, όταν η παρεμβαίνουσα κατέθεσε την αίτησή της για την καταχώριση του εθνικού σήματος στην Ισπανία, κανείς δεν υποστήριξε ότι η καταχώριση αυτή θα μπορούσε να δημιουργήσει κίνδυνο σύγχυσης του Ισπανού καταναλωτή: ούτε η ισπανική υπηρεσία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και σημάτων εξέτασε αυτεπάγγελτα το ζήτημα αυτό ούτε η ίδια η προσφεύγουσα το έθεσε. Επιπλέον, μέχρι την ημέρα της άσκησης της παρούσας προσφυγής ούτε οι ανταγωνιστές της προσφεύγουσας ούτε οι ενώσεις καταναλωτών ούτε ιδιώτες είχαν κινήσει καμία διαδικασία αποζημίωσης για ζημία που θα είχε ενδεχομένως προκληθεί από τη σύγχυση των προϊόντων της προσφεύγουσας με τα προϊόντα άλλης επιχείρησης, π.χ. της παρεμβαίνουσας.

75      Το ΓΕΕΑ αντικρούει την επιχειρηματολογία αυτή. Το ΓΕΕΑ υπενθυμίζει κατ’ αρχάς ότι το τμήμα προσφυγών, στο σημείο 29 της προσβαλλόμενης απόφασης, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η προβολή και μόνο του ισχυρισμού περί συνυπάρξεως με σήματα τρίτων δεν αποδεικνύει τη μη ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης στην παρούσα περίπτωση, δεδομένου ότι πρόκειται για σήματα που δεν συμπίπτουν με τα σήματα που εξετάζονται στην παρούσα υπόθεση και που δεν καλύπτουν προϊόντα παρόμοια με τα προϊόντα που καλύπτονται από τα επίμαχα σήματα».

76      Το ΓΕΕΑ τονίζει ότι η προσφεύγουσα, μολονότι αναφέρθηκε κατά την ενώπιόν του διαδικασία στα σήματα LA DESPENSA DE SADA και SADA SOCIEDAD ANÓNIMA PARA LA DISTRIBUCIÓN ALIMENTARIA, τα οποία έχουν καταχωριστεί στην Ισπανία με τον αριθμό 1 807 310 και τον αριθμό 1 311 019 αντίστοιχα, δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι ήταν δικαιούχος των σημάτων αυτών ούτε προσκόμισε ποτέ απόδειξη για την καταχώριση αυτή. Επιπλέον, η προσφεύγουσα ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι υπήρχε πραγματική και σοβαρή συνύπαρξη των δύο αυτών εθνικών σημάτων και του σήματος της παρεμβαίνουσας και δεν προσκόμισε κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει τη συνύπαρξη αυτή.

77      Στη συνέχεια το ΓΕΕΑ τονίζει ότι, όπως ανέφερε το τμήμα προσφυγών, το μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ των δύο εθνικών σημάτων στα οποία αναφέρθηκε ενώπιόν του η προσφεύγουσα και του σήματος του οποίου ζητεί την καταχώριση είναι το λεκτικό στοιχείο «sada». Κατά συνέπεια, ακόμη και αν υποτεθεί ότι τα δύο αυτά εθνικά σήματα συνυπάρχουν ειρηνικά στην ισπανική αγορά με το σήμα της παρεμβαίνουσας, δεν μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι υπάρχει ειρηνική συνύπαρξη του σήματος του οποίου ζητεί η προσφεύγουσα την καταχώριση και του σήματος της παρεμβαίνουσας. Το ΓΕΕΑ φρονεί επομένως ότι το επιχείρημα ότι το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να εκτιμήσει την ειρηνική συνύπαρξη των επίμαχων σημάτων πρέπει να απορριφθεί.

78      Το ΓΕΕΑ ομολογεί πάντως ότι η εκτίμηση του τμήματος προσφυγών ότι τα δύο εθνικά σήματα που περιλαμβάνουν το λεκτικό στοιχείο «sada» δεν καλύπτουν τα ίδια προϊόντα με τα προϊόντα τα οποία αφορούν τα επίμαχα σήματα ενέχει σφάλμα, αφού η προσφεύγουσα είχε υποστηρίξει ενώπιον του τμήματος αυτού ότι τα δύο εθνικά σήματα αυτά είχαν καταχωριστεί για προϊόντα της κλάσης 29. Εντούτοις, το σφάλμα αυτό δεν επηρεάζει, κατά το ΓΕΕΑ, το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε το τμήμα προσφυγών με το σημείο 29 της προσβαλλόμενης απόφασης.

79      Τέλος, το ΓΕΕΑ φρονεί ότι είναι απαράδεκτα τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία η προσφεύγουσα προσφέρθηκε να προσκομίσει για πρώτη φορά ενώπιον του Πρωτοδικείου για να στηρίξει το επιχείρημά της για ειρηνική συνύπαρξη των προγενέστερων εθνικών σημάτων της με το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας.

80      Η παρεμβαίνουσα συμφωνεί ουσιαστικά με τα επιχειρήματα του ΓΕΕΑ.

 Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

81      Επιβάλλεται κατ’ αρχάς να τονιστεί ότι η προσφεύγουσα υποστήριξε, τόσο ενώπιον του τμήματος ανακοπών όσο και ενώπιον του τμήματος προσφυγών, ότι «το σήμα SADIA συνυπάρχει στην ισπανική αγορά από πολλών ετών με ορισμένα διακριτικά σημεία που περιλαμβάνουν το λεκτικό στοιχείο “sada”» και συναφώς αναφέρθηκε στα σήματα LA DESPENSA DE SADA και SADA SOCIEDAD ANÓNIMA PARA LA DISTRIBUCIÓN ALIMENTARIA, τα οποία καλύπτουν προϊόντα της κλάσης 29.

82      Καθόσον όμως από κανένα έγγραφο του φακέλου της διαδικασίας που διεξήχθη ενώπιον του ΓΕΕΑ δεν προκύπτει ότι η προσφεύγουσα ανέφερε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής την ύπαρξη του ισπανικού εικονιστικού σήματος που έχει καταχωριστεί με τον αριθμό 1 311 021 –ούτε απέδειξε, κατά μείζονα λόγο, ότι είναι δικαιούχος του σήματος αυτού– δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη η καταχώριση αυτού του σήματος, την οποία επικαλέστηκε η προσφεύγουσα για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον του Πρωτοδικείου [βλ. απόφαση του Πρωτοδικείου της 4ης Νοεμβρίου 2003, T-85/02, Díaz κατά ΓΕΕΑ – Granias Castelló (CASTILLO), που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 46].

83      Δεύτερον, όσον αφορά τα εθνικά σήματα LA DESPENSA DE SADA και SADA SOCIEDAD ANÓNIMA PARA LA DISTRIBUCIÓN ALIMENTARIA, υπενθυμίζεται ότι το τμήμα προσφυγών, αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης των επίμαχων σημάτων, επισήμανε, με το σημείο 29 της προσβαλλόμενης απόφασης, ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί ο κίνδυνος σύγχυσης, παρά τον ισχυρισμό για συνύπαρξη του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας με ισπανικά σήματα των οποίων δικαιούχοι είναι τρίτοι και τα οποία περιλαμβάνουν το λεκτικό στοιχείο «sada», καθόσον τα σήματα αυτά δεν είναι ταυτόσημα με τα επίμαχα εν προκειμένω σήματα και δεν καλύπτουν παρόμοια προϊόντα.

84      Γενικότερα, πρέπει να υπενθυμιστεί, πρώτον, ότι το κοινοτικό καθεστώς σημάτων συνιστά σύστημα αυτόνομο, το οποίο αποτελείται από ένα σύνολο κανόνων και επιδιώκει σκοπούς που προσιδιάζουν σ’ αυτό, δεδομένου ότι η εφαρμογή του είναι ανεξάρτητη από κάθε εθνικό σύστημα [απόφαση του Πρωτοδικείου της 27ης Φεβρουαρίου 2002, T-106/00, Streamserve κατά ΓΕΕΑ (STREAMSERVE), Συλλογή 2002, σ. II-723, σκέψη 47], και, δεύτερον, ότι η νομιμότητα των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών εκτιμάται αποκλειστικά βάσει του κανονισμού 40/94, όπως έχει ερμηνευθεί από τον κοινοτικό δικαστή (προπαρατεθείσα στη σκέψη 82 απόφαση CASTILLO, σκέψη 37).

85      Κατά συνέπεια, αντίθετα απ’ ό,τι ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, το γεγονός ότι η ισπανική υπηρεσία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και σημάτων επέτρεψε την καταχώριση των δύο προγενέστερων σημάτων στα οποία αναφέρεται η προσφεύγουσα και του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας δεν είναι λυσιτελές ως προς το ζήτημα αν μεταξύ των επίμαχων σημάτων υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης κατά την έννοια του κανονισμού 40/94. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα δεν μπορεί να επικαλείται το γεγονός ότι δεν αντιτάχθηκε, βασιζόμενη στα προγενέστερα σήματά της, στην καταχώριση του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας στην Ισπανία. Πράγματι, το γεγονός αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται η ύπαρξη οποιουδήποτε κινδύνου σύγχυσης μεταξύ των επίμαχων σημάτων.

86      Δεν μπορεί βέβαια να αποκλειστεί πλήρως το ενδεχόμενο να μειώνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο κίνδυνος σύγχυσης που διαπίστωσαν τα όργανα του ΓΕΕΑ μεταξύ των δύο επίμαχων σημάτων λόγω της συνύπαρξης στην αγορά ορισμένων προγενέστερων σημάτων. Εντούτοις, το ενδεχόμενο αυτό δεν μπορεί να λαμβάνεται υπόψη παρά μόνον αν, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σχετικά με τους σχετικούς λόγους απαραδέκτου ενώπιον του ΓΕΕΑ, ο αιτών το κοινοτικό σήμα αποδεικνύει προσηκόντως τουλάχιστον ότι η συνύπαρξη αυτή οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει κανείς κίνδυνος να δημιουργηθεί στο σχετικό κοινό σύγχυση μεταξύ των προγενέστερων σημάτων τα οποία επικαλείται ο αιτών και του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας για το οποίο ασκείται η ανακοπή, με την επιφύλαξη μάλιστα ότι τα εν λόγω προγενέστερα σήματα και τα επίμαχα σήματα είναι ταυτόσημα.

87      Στην προκειμένη περίπτωση το Πρωτοδικείο διαπιστώνει ότι κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα άλλο στοιχείο εκτός από έναν πίνακα, στον οποίο περιλαμβάνονται τα δύο προγενέστερα σήματα που επικαλέστηκε προς στήριξη του ισχυρισμού της ότι τα σήματα αυτά συνυπήρχαν στην αγορά με το προγενέστερο σήμα της παρεμβαίνουσας. Τα στοιχεία αυτά όμως δεν αρκούν για να αποδειχθεί ότι ο κίνδυνος σύγχυσης των επίμαχων σημάτων είναι μειωμένος ή, κατά μείζονα λόγο, μπορεί να αποκλειστεί. Τα δε άλλα έγγραφα που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα για να αποδείξει τη συνύπαρξη αυτή είναι απαράδεκτα, διότι προσκομίστηκαν για πρώτη φορά κατά τη διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου (προπαρατεθείσα στη σκέψη 24 απόφαση BUDMEN, σκέψη 67).

88      Επιπλέον, ορθά το τμήμα προσφυγών ανέφερε ότι τα προγενέστερα σήματα τα οποία επικαλείται η προσφεύγουσα –και για τα οποία πάντως δεν είχε αποδείξει κατά τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ ότι ήταν δικαιούχος– δεν συμπίπτουν με το σήμα του οποίου ζητεί την καταχώριση.

89      Εξάλλου, δεν αμφισβητείται ότι η προσφεύγουσα ούτε ισχυρίστηκε ούτε, κατά μείζονα λόγο, απέδειξε ότι τα σήματα SADA SOCIEDAD ANÓNIMA PARA LA DISTRIBUCIÓN ALIMENTARIA και LA DESPENSA DE SADA έχουν ιδιαίτερα αυξημένο διακριτικό χαρακτήρα, χάρη στον οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να μειωθεί ο κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ του προγενέστερου σήματος της παρεμβαίνουσας και του σήματος του οποίου ζητεί την καταχώριση η προσφεύγουσα.

90      Επομένως, ορθά το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε την ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης μεταξύ των επίμαχων σημάτων και ενέμεινε επί του συμπεράσματός του αυτού αφού έλαβε υπόψη και τα άλλα σήματα που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα ενώπιόν του.

91      Κατά συνέπεια, το τρίτο μέρος του λόγου ακυρώσεως απορρίπτεται, καθώς επίσης και η προσφυγή στο σύνολό της.

 Επί των δικαστικών εξόδων

92      Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (τέταρτο τμήμα)

αποφασίζει:

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Legal

Mengozzi

Wiszniewska-Białecka

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 11 Μαΐου 2005.

Ο Γραμματέας

 

       Ο Πρόεδρος

H. Jung

 

       H. Legal


* Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική.