Language of document : ECLI:EU:T:2005:177

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (δεύτερο τμήμα)

της 25ης Μαΐου 2005 (*)

«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ακυρώσεως – Κοινοτικό λεκτικό σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES – Εθνικό λεκτικό σήμα TELETECH INTERNATIONAL – Δικαίωμα ακροάσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»

Στην υπόθεση T-288/03,

TeleTech Holdings, Inc., με έδρα το Ντένβερ, Κολοράντο (Ηνωμένες Πολιτείες), εκπροσωπούμενη από τους E. Armijo Chávarri και A. Castán Pérez-Gómez, δικηγόρους,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπουμένου από τον I. de Medrano Caballero και την S. Laitinen,

καθού,

αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου:

Teletech International SA, με έδρα το Παρίσι (Γαλλία), εκπροσωπούμενη από τους J.-F. Adelle και F. Zimeray,

με αντικείμενο αίτηση για την ακύρωση της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 28ης Μαΐου 2003, όπως αυτή διορθώθηκε (R 412/2001-1), σχετικά με διαδικασία ακυρώσεως μεταξύ της Teletech International SA και της TeleTech Holdings, Inc.,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ
ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (δεύτερο τμήμα),

συγκείμενο από τον J. Pirrung, πρόεδρο, και τους A. W. H. Meij και I. Pelikánová, δικαστές,

γραμματέας: B. Pastor, βοηθός γραμματέας,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 13 Αυγούστου 2003,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 16 Δεκεμβρίου 2003,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 9 Ιανουαρίου 2004,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα απαντήσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 26 Απριλίου 2004,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 30ής Νοεμβρίου 2004, στην οποία η παρεμβαίνουσα δεν παρέστη,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1        Στις 22 Απριλίου 1999, η προσφεύγουσα πέτυχε την καταχώριση του κοινοτικού λεκτικού σήματος TELETECH GLOBAL VENTURES στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

2        Το σήμα, με ημερομηνία προτεραιότητας την 1η Απριλίου 1996, περιγράφει, μεταξύ άλλων, υπηρεσίες των κλάσεων 35 και 38 του Διακανονισμού της Νίκαιας, για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών όσον αφορά την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί. Οι υπηρεσίες αυτές αντιστοιχούν, για κάθε κλάση, στην ακόλουθη περιγραφή:

–        κλάση 35: «Υπηρεσίες απάντησης απόντος συνδρομητή· υπηρεσίες γραφείου ευρέσεως εργασίας· διαφημιστικές υπηρεσίες· υπηρεσίες παροχής βοήθειας σε θέματα διαχείρισης εμπορικών υποθέσεων, οι οποίες συνίστανται σε υπηρεσίες διαχείρισης εγκαταστάσεων και επιλογής χώρων και υπηρεσίες πολυμέσων για πελάτες τρίτων επιχειρήσεων, στο πλαίσιο των οποίων παρέχονται υπηρεσίες τηλεφωνικές, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παγκόσμιου δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών, με σκοπό την παροχή βοήθειας σε τρίτες επιχειρήσεις, όσον αφορά τις πωλήσεις των προϊόντων και υπηρεσιών τους· υπηρεσίες πρόσληψης προσωπικού και παροχής βοήθειας στη διαχείριση εγκαταστάσεων και εμπορικών υποθέσεων σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης· παροχή βοήθειας σε τρίτες επιχειρήσεις όσον αφορά την προσφορά προς πώληση ή μίσθωση των προϊόντων και υπηρεσιών τους μέσω τηλεφώνου, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παγκόσμιου δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών· λήψη και απάντηση όσον αφορά ερωτήματα από πελάτες τρίτων επιχειρήσεων μέσω τηλεφώνου, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παγκόσμιου δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών· παροχή τεχνικής βοήθειας σε πελάτες που χρησιμοποιούν προϊόντα τρίτων επιχειρήσεων· παροχή προσωρινών υπαλλήλων»·

–        κλάση 38: «Υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών».

3        Στις 29 Σεπτεμβρίου 1999, η παρεμβαίνουσα υπέβαλε αίτηση ακυρώσεως του εν λόγω κοινοτικού σήματος στηριζόμενη στο άρθρο 55, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως αυτός έχει τροποποιηθεί.

4        Το προγενέστερο σήμα, το οποίο επικαλέστηκε η προσφεύγουσα προς στήριξη της αιτήσεως ακυρώσεως, είναι το λεκτικό σήμα TELETECH INTERNATIONAL, του οποίου η καταχώριση ζητήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1996 και το οποίο καταχωρίστηκε στη Γαλλία για να περιγράψει τις ακόλουθες υπηρεσίες των κλάσεων 35 και 38 του Διακανονισμού της Νίκαιας: «διοικητικές υπηρεσίες που αφορούν τον χειρισμό εμπορικών υποθέσεων ή τη διαφήμιση, διαχείριση κέντρων δημοσίων σχέσεων με την πελατεία και/ή διαχείριση τηλεφωνικών κλήσεων (διαχείριση καρτελών πελατών και ανάληψης παραγγελιών, υποστήριξης για την εφαρμογή λογισμικού, τεχνικής υποστήριξης, παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών μέσω κέντρων τηλεφωνικών κλήσεων) και όλες τις υπηρεσίες που συνδέονται με τις προηγούμενες» (στο εξής: προγενέστερο γαλλικό σήμα).

5        Η αίτηση ακυρώσεως στηρίχθηκε στο άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 40/94 και αφορούσε όλες τις υπηρεσίες που κάλυπτε το προγενέστερο σήμα. Η αίτηση στρεφόταν, όπως προκύπτει από το κείμενό της, κατά των ακόλουθων υπηρεσιών, τις οποίες καλύπτει το κοινοτικό σήμα: «διοικητικές υπηρεσίες που αφορούν τον χειρισμό εμπορικών υποθέσεων και διαχείριση κέντρων δημοσίων σχέσεων με την πελατεία και/ή τηλεφωνικών κλήσεων» της κλάσεως 35 και «υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών» της κλάσεως 38.

6        Με απόφαση της 22ας Φεβρουαρίου 2001, το τμήμα ακυρώσεως δέχθηκε μερικώς την αίτηση ακυρώσεως, στηριζόμενο στο άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, και στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94. Ως εκ τούτου, ακύρωσε μερικώς το κοινοτικό σήμα, δηλαδή όσον αφορά τις ακόλουθες υπηρεσίες: «υπηρεσίες απάντησης απόντος συνδρομητή· υπηρεσίες παροχής βοήθειας σε θέματα διαχείρισης εμπορικών υποθέσεων, οι οποίες συνίστανται σε υπηρεσίες διαχείρισης εγκαταστάσεων και επιλογής χώρων και υπηρεσίες πολυμέσων για πελάτες τρίτων επιχειρήσεων, στο πλαίσιο των οποίων παρέχονται υπηρεσίες τηλεφωνικές, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παγκόσμιου δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών, με σκοπό την παροχή βοήθειας σε τρίτες επιχειρήσεις, όσον αφορά τις πωλήσεις των προϊόντων και υπηρεσιών τους· παροχή βοήθειας σε τρίτες επιχειρήσεις όσον αφορά την προσφορά προς πώληση ή μίσθωση των προϊόντων και υπηρεσιών τους μέσω τηλεφώνου, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παγκόσμιου δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών· λήψη και απάντηση όσον αφορά ερωτήματα από πελάτες τρίτων επιχειρήσεων μέσω τηλεφώνου, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παγκόσμιου δικτύου ηλεκτρονικών υπολογιστών» της κλάσεως 35 και «υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών» της κλάσεως 38.

7        Στις 23 Απριλίου 2001, η προσφεύγουσα άσκησε ενώπιον του ΓΕΕΑ προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως.

8        Το πρώτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ, με απόφαση της 28ης Μαΐου 2003 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), δέχθηκε μερικώς την προσφυγή, όσον αφορά τις «υπηρεσίες παροχής βοήθειας σε θέματα διαχείρισης εμπορικών υποθέσεων, οι οποίες συνίστανται σε υπηρεσίες διαχείρισης εγκαταστάσεων και επιλογής χώρων», εκτιμώντας κατ’ ουσίαν ότι η αίτηση ακυρώσεως δεν αφορούσε τις υπηρεσίες αυτές. Κατά τα λοιπά απέρριψε την προσφυγή.

9        Το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα σήματα αποτελείται από Γάλλους επαγγελματίες στον τομέα του εμπορίου, των οποίων ο βαθμός επιμέλειας είναι ανώτερος από αυτόν του μέσου καταναλωτή. Θεώρησε κατ’ ουσίαν ότι, κατά την αντίληψη του κοινού αυτού, τα σήματα ήταν παρόμοια, καθότι το κυρίαρχο στοιχείο τους, που συνίσταται στη λέξη «teletech», ήταν όμοιο. Επιπλέον, έκρινε ότι οι υπηρεσίες τις οποίες αφορούσε η αίτηση ακυρώσεως ήταν εν μέρει όμοιες και εν μέρει παρόμοιες. Ως εκ τούτου, κατέληξε ότι υφίστατο κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των συγκρουόμενων σημάτων που δικαιολογούσε τη μερική ακύρωση του κοινοτικού σήματος.

 Διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων

10      Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κυρίως λόγω παραβιάσεως των «αρχών της συνυπάρξεως και της συγκρίσεως των κοινοτικών σημάτων με τα εθνικά σήματα και διακριτικά σημεία» και προσβολής των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας και, επικουρικώς, λόγω παραβάσεως του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94.

11      Επιπλέον, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα ζήτησε από το Πρωτοδικείο να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

12      Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Πρωτοδικείο:

–        να απορρίψει την προσφυγή·

–        να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Σκεπτικό

13      Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει, κυρίως, δύο λόγους ακυρώσεως, από τους οποίους ο πρώτος αντλείται από παραβίαση των «αρχών της συνυπάρξεως και της συγκρίσεως των κοινοτικών σημάτων με τα εθνικά σήματα και διακριτικά σημεία» και ο δεύτερος από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας. Επικουρικώς, η προσφεύγουσα προσάπτει στο τμήμα προσφυγών παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94.

 Επί των κυρίως προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως

 Επί του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από παραβίαση των «αρχών της συνυπάρξεως και της συγκρίσεως των κοινοτικών σημάτων με τα εθνικά σήματα και διακριτικά σημεία»

–       Επιχειρήματα των διαδίκων

14      Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι είναι δικαιούχος, από το 1992, σήματος παγκοίνως γνωστού, κατά την έννοια του άρθρου 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας, της 20ής Μαρτίου 1883, όπως αυτή έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, κατ’ επέκταση, στη Γαλλία. Αυτό το παγκοίνως γνωστό σήμα συνίσταται στο λεκτικό σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES (στο εξής: παγκοίνως γνωστό σήμα).

15      Κατά την προσφεύγουσα, πρέπει να αναγνωριστεί στο σήμα αυτό προτεραιότητα σε σχέση με το προγενέστερο σήμα, δυνάμει της γαλλικής νομοθεσίας, του άρθρου 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων και του άρθρου 16 της συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου της 15ης Απριλίου 1994 (ΕΕ 1994, L 336, σ. 214, στο εξής: συμφωνία ADPIC).

16      Σύμφωνα με την αρχή της συνυπάρξεως των κοινοτικών και εθνικών σημάτων, πρέπει, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, να ληφθεί υπόψη, στο πλαίσιο της διαδικασίας ακυρώσεως του κοινοτικού σήματος, το υφιστάμενο δικαίωμα επί του εν λόγω προγενέστερου γαλλικού σήματος. Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα διευκρίνισε, απαντώντας σε ερώτηση του Πρωτοδικείου, ότι τα δύο αυτά σήματα συνυπήρξαν χωρίς προβλήματα στη γαλλική αγορά και ότι δεν είχε διαπιστώσει λόγο προσβολής του προγενέστερου γαλλικού σήματος ενώπιον των γαλλικών δικαστηρίων.

17      Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι ο κανονισμός 40/94 πρέπει να ερμηνευθεί σύμφωνα με την εν λόγω αρχή της συνυπάρξεως των κοινοτικών και εθνικών σημάτων. Η ερμηνεία αυτή συνεπάγεται την κατ’ αναλογία εφαρμογή του άρθρου 106 του κανονισμού 40/94. Βάσει αυτών, η ύπαρξη παγκοίνως γνωστού σήματος σε ένα κράτος μέλος, όμοιου με το προσβαλλόμενο κοινοτικό σήμα, μπορεί να προβληθεί ως αμυντικός ισχυρισμός από τον δικαιούχο των δύο αυτών σημάτων, στο πλαίσιο αιτήσεως ακυρώσεως του κοινοτικού σήματος, εφόσον το προγενέστερο σήμα στο οποίο στηρίζεται η αίτηση περί ακυρώσεως είναι καταχωρισμένο στο ίδιο αυτό κράτος και η κατά προτεραιότητα ημερομηνία του προγενέστερου αυτού σήματος τοποθετείται μεταξύ της ημερομηνίας του παγκοίνως γνωστού σήματος και του προσβαλλόμενου κοινοτικού σήματος.

18      Κατά την προσφεύγουσα, με το σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών αποδέχθηκε ρητώς τη θέση της, επισημαίνοντας ότι η φήμη ενός σήματος μπορεί να προβληθεί ως επιχείρημα προκειμένου να αποδειχθεί η νόμιμη και αποτελεσματική συνύπαρξη των σημάτων. Αντιθέτως, όμως, το τμήμα προσφυγών δεν εξέτασε αν το παγκοίνως γνωστό σήμα που επικαλείται η προσφεύγουσα είναι όντως φημισμένο.

19      Το ΓΕΕΑ αντικρούει τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας. Επιπλέον, το ΓΕΕΑ ισχυρίζεται ότι η προσφεύγουσα, κατά τη διοικητική διαδικασία ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως και ενώπιον του τμήματος προσφυγών, ούτε απέδειξε ούτε καν προέβαλε τον ισχυρισμό περί υπάρξεως παγκοίνως γνωστού στη Γαλλία διακριτικού σημείου από το 1992.

20      Συναφώς, η προσφεύγουσα απαντά ότι ισχυρίστηκε, τόσο με τις παρατηρήσεις της ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως όσο και με το υπόμνημα που υπέβαλε ενώπιον του τμήματος προσφυγών, ότι ήταν δικαιούχος παγκοίνως γνωστού εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως διακριτικού σημείου από το 1992. Εφόσον η οικεία επικράτεια είναι η Γαλλία, η προσφεύγουσα δεν μπορούσε, εξ ορισμού, παρά να αναφερθεί στην προστασία του εν λόγω παγκοίνως γνωστού σημείου στη γαλλική αγορά.

21      Η παρεμβαίνουσα τονίζει ότι το γαλλικό σήμα TELETECH INTERNATIONAL έχει ημερομηνία προτεραιότητας προγενέστερη της ημερομηνίας του επίδικου κοινοτικού σήματος. Επομένως, η ύπαρξη παγκοίνως γνωστού σήματος της προσφεύγουσας δεν ασκεί επιρροή. Εξάλλου, η παρεμβαίνουσα αμφισβητεί την ύπαρξη τέτοιου προγενέστερου δικαιώματος της προσφεύγουσας.

–       Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

22      Ο πρώτος από τους κυρίως προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως αφορά επιχείρημα επί του οποίου αποφάνθηκε το τμήμα προσφυγών με το σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως. Το σημείο αυτό έχει ως εξής:

«Ο δικαιούχος του κοινοτικού σήματος δεν μπορεί βασίμως να στηριχθεί στη φήμη του σήματός του TELETECH GLOBAL VENTURES είτε σε τρίτες χώρες είτε και εντός των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ως δικαιούχος κοινοτικού σήματος, οφείλει κατά τη διαδικασία περί ακυρώσεως να υποχωρήσει έναντι προγενέστερου σήματος το οποίο πληροί τα κριτήρια εφαρμογής του άρθρου 52 του κανονισμού 40/94, εκτός αν η φήμη του σήματος προβάλλεται ως μέρος επιχειρήματος που σκοπεί να αποδείξει τη νόμιμη και αποτελεσματική συνύπαρξη των σημάτων. Αυτό όμως δεν συμβαίνει εν προκειμένω».

23      Εκ προοιμίου πρέπει να σημειωθεί ότι η διατύπωση που χρησιμοποίησε το τμήμα προσφυγών στο σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως φαίνεται να περιλαμβάνει αρκετές διαφορετικές πτυχές. Το σημείο αυτό ενδέχεται να σημαίνει, πρώτον, ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η συνύπαρξη του προγενέστερου γαλλικού σήματος με το παγκοίνως γνωστό σήμα μπορούσε να επηρεάσει την εκτίμηση ως προς την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως, αλλά ότι η προσφεύγουσα δεν στηρίχθηκε σε μια τέτοια ενδεχόμενη συνέπεια. Δεύτερον, μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν είχε προβάλει πραγματικά περιστατικά βάσει των οποίων να αποδεικνύεται η συνύπαρξη αυτή. Τρίτον, μπορεί να θεωρηθεί ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η ύπαρξη και μόνον ενός παγκοίνως γνωστού σήματος δεν ασκούσε επιρροή στο πλαίσιο της διαδικασίας περί ακυρώσεως της οποίας είχε επιληφθεί. Σε σχέση με την έκταση που επισημαίνεται ανωτέρω, η διατύπωση του σημείου 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως είναι πολύ συνοπτική.

24      Δυνάμει του άρθρου 73, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 40/94, οι αποφάσεις του ΓΕΕΑ πρέπει να είναι αιτιολογημένες. Η υποχρέωση αυτή έχει το ίδιο περιεχόμενο όπως και η απορρέουσα από το άρθρο 253 ΕΚ [απόφαση του Πρωτοδικείου της 28ης Απριλίου 2004, T-124/02 και T-156/02, Sunrider κατά ΓΕΕΑ – Vitakraft-Werke Wührmann και Friesland Brands (VITATASTE και METABALANCE 44), που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 72]. Πρόκειται για ζήτημα δημοσίας τάξεως που το Πρωτοδικείο μπορεί να εξετάζει αυτεπαγγέλτως.

25      Κατά πάγια νομολογία, σκοπός της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως των ατομικών πράξεων είναι να καθιστά δυνατό, αφενός, στους ενδιαφερόμενους να γνωρίζουν τους λόγους που δικαιολογούν τη λήψη του μέτρου προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και, αφετέρου, στον κοινοτικό δικαστή να ασκήσει τον έλεγχο της νομιμότητας της αποφάσεως (προπαρατεθείσα απόφαση VITATASTE και METABALANCE 44, σκέψη 73, και η εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Από την αιτιολογία πρέπει να διαφαίνεται με σαφήνεια και άνευ αμφισημίας η συλλογιστική της αρχής που εξέδωσε την πράξη.

26      Εφαρμόζοντας τα κριτήρια αυτά, το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι η αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως αρκεί για την κατανόηση της συλλογιστικής του τμήματος προσφυγών. Συγκεκριμένα, δεν είναι μεν εύκολο να καθοριστεί το ακριβές περιεχόμενο του σημείου 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, προκύπτει ωστόσο σαφώς ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, εν προκειμένω, τα επιχειρήματα που αντλούνται από την ενδεχόμενη ύπαρξη παγκοίνως γνωστού σήματος ουδόλως επηρέασαν το αποτέλεσμα της εκτιμήσεως ως προς την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως. Η ουσία της συλλογιστικής αυτής είναι επαρκώς σαφής για να μπορεί η προσφεύγουσα να την προσβάλει. Επομένως, δεν πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση λόγω παραβιάσεως της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

27      Δυνάμει του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού 40/94, ένα κοινοτικό σήμα κηρύσσεται άκυρο κατόπιν αιτήσεως που υποβάλλεται στο Γραφείο, όταν υφίσταται προγενέστερο σήμα υπό την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 2, του ίδιου κανονισμού και πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, στοιχείο β΄, του εν λόγω άρθρου.

28      Κατά το άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, περιπτώσεις i) και ii), του κανονισμού 40/94, στο οποίο παραπέμπει ρητά το άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του εν λόγω κανονισμού, ως «προγενέστερα σήματα» πρέπει να νοούνται, μεταξύ άλλων, τα κοινοτικά σήματα, καθώς και τα σήματα που έχουν καταχωριστεί σε κράτος μέλος ή στο Γραφείο σημάτων της Μπενελούξ, αρκεί η ημερομηνία της αιτήσεως καταχωρίσεώς τους να είναι προγενέστερη από το προσβαλλόμενο κοινοτικό σήμα. Επιπλέον, το άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 προβλέπει ότι οι αιτήσεις καταχωρίσεως σημάτων θεωρούνται επίσης «προγενέστερα σήματα», υπό την επιφύλαξη της καταχωρίσεώς τους.

29      Ναι μεν το ΓΕΕΑ οφείλει, στο πλαίσιο διαδικασίας περί ακυρώσεως, να εξακριβώσει αν όντως υφίσταται το προγενέστερο δικαίωμα στο οποίο στηρίζεται η αίτηση ακυρώσεως, πλην όμως καμία διάταξη του κανονισμού δεν προβλέπει ότι το ΓΕΕΑ προβαίνει σε παρεμπίπτουσα εξέταση των λόγων ακυρότητας ή εκπτώσεως που είναι ικανοί να αποδυναμώσουν το δικαίωμα αυτό [βλ., κατ’ αυτή την έννοια, απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Οκτωβρίου 2002, T‑6/01, Matratzen Concord κατά ΓΕΕΑ – Hukla Germany (MATRATZEN), Συλλογή 2002, σ. II‑4335, σκέψη 55]. Επιπλέον, ο κανονισμός 40/94 δεν προβλέπει ότι η ύπαρξη, στην ίδια επικράτεια, σήματος με ημερομηνία προτεραιότητας προγενέστερη από αυτή του όμοιου με το κοινοτικό σήμα προγενέστερου σήματος, στο οποίο στηρίζεται η αίτηση ακυρώσεως, μπορεί να οδηγήσει στην επικύρωση του τελευταίου αυτού σήματος, ακόμη και αν υφίσταται σχετικός λόγος ακυρότητας του εν λόγω κοινοτικού σήματος.

30      Κατ’ επέκταση, αν υποτεθεί ότι η προσφεύγουσα είναι πράγματι δικαιούχος, από το 1992, σήματος παγκοίνως γνωστού στη Γαλλία, συνισταμένου στο λεκτικό σημείο TELETECH GLOBAL VENTURES, το γεγονός αυτό δεν έχει ουδεμία έννομη συνέπεια, αν ληφθεί υπόψη το κείμενο του κανονισμού 40/94.

31      Η προσφεύγουσα αντικρούει αυτή την κατά λέξη ερμηνεία των άρθρων 8 και 52 του κανονισμού 40/94, εκτιμώντας ότι μια τέτοια ερμηνεία οδηγεί σε «παράλογα συμπεράσματα», μεταξύ άλλων καθότι ο δικαιούχος του παγκοίνως γνωστού σήματος δεν μπορεί να επιτύχει τη μετατροπή του κοινοτικού του σήματος σε εθνικό σήμα, ακριβώς στη χώρα εντός της οποίας έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το εν λόγω σημείο, δυνάμει του παγκοίνως γνωστού σήματός του.

32      Το Πρωτοδικείο διαπιστώνει, πρώτον, ότι το δικαίωμα επί του φερόμενου ως παγκοίνως γνωστού σήματος θα εξακολουθήσει να προστατεύεται σε εθνική κλίμακα, ανεξαρτήτως της αποφάσεως που θα εκδοθεί μετά το πέρας της διαδικασίας περί ακυρώσεως του προσβαλλόμενου κοινοτικού σήματος. Συνεπώς, ακόμη και αν η προσφεύγουσα δεν μπορούσε να μετατρέψει το κοινοτικό της σήμα σε εθνικό γαλλικό σήμα λόγω της υπάρξεως του προγενέστερου γαλλικού σήματος TELETECH INTERNATIONAL, θα μπορούσε εν πάση περιπτώσει να χρησιμοποιήσει σήμα προγενέστερο από το τελευταίο, του οποίου θα ήταν δικαιούχος εντός Γαλλίας.

33      Πρέπει να σημειωθεί, δεύτερον, ότι, εφόσον ο δικαιούχος του προσβαλλόμενου κοινοτικού σήματος έχει προγενέστερο δικαίωμα ικανό να αποδυναμώσει το προγενέστερο σήμα στο οποίο στηρίζεται αίτηση περί ακυρώσεως, εναπόκειται σ’ αυτόν να απευθυνθεί, ενδεχομένως, στην αρμόδια αρχή ή στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο, προκειμένου να επιτύχει, εφόσον το επιθυμεί, την ακύρωση του σήματος αυτού.

34      Ως εκ τούτου, το επιχείρημα ότι το κείμενο του κανονισμού 40/94 οδηγεί σε «παράλογα αποτελέσματα» πρέπει να απορριφθεί.

35      Η προσφεύγουσα θεωρεί, επιπλέον, ότι η λύση που επελέγη με την προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη προς την «αρχή της συνυπάρξεως των κοινοτικών και εθνικών σημάτων», αρχή η οποία επιβάλλει, κατά την άποψή της, την αναλογική εφαρμογή του άρθρου 106 του κανονισμού 40/94, για την απαγόρευση χρήσεως κοινοτικών σημάτων.

36      Συναφώς, πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάσταση την οποία ρυθμίζει το άρθρο 106 του κανονισμού 40/94 δεν είναι παρόμοια με την υποκείμενη στην υπό κρίση διαφορά. Από το γράμμα της διατάξεως αυτής προκύπτει ότι αυτή αφορά μόνον τις «αγωγές λόγω προσβολής προγενέστερων δικαιωμάτων» (παράγραφος 1) καθώς και «αγωγές με αντικείμενο την απαγόρευση χρήσης ενός κοινοτικού σήματος» (παράγραφος 2). Δεν αφορά τη διοικητική ή ένδικη διαδικασία που έχει ως αντικείμενο τη διαγραφή του προσβαλλομένου σήματος από το μητρώο. Συνεπώς, δυνάμει του άρθρου 106, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, η παρεμβαίνουσα μπορεί, ενδεχομένως, να χρησιμοποιήσει το προγενέστερο σήμα της για να ασκήσει, στη Γαλλία, αγωγή για παραποίηση κατά του προσβαλλόμενου κοινοτικού σήματος. Αντιθέτως, το ζήτημα αν η προσφεύγουσα μπορεί να αμυνθεί επικαλούμενη το παγκοίνως γνωστό σήμα του οποίου είναι δικαιούχος διέπεται αποκλειστικά από το γαλλικό εθνικό δίκαιο. Το άρθρο 106 του κανονισμού 40/94 δεν περιλαμβάνει καμία σχετική διάταξη και δεν μπορεί, ως εκ τούτου, να εφαρμοστεί κατ’ αναλογία.

37      Πρέπει να προστεθεί ότι ο κανονισμός 40/94 δεν απονέμει στο ΓΕΕΑ, ως κοινοτική διοικητική αρχή, την εξουσία καταχωρίσεως ή ακυρώσεως εθνικών σημάτων. Δεν μπορούν να αναγνωρίζονται τέτοιες αρμοδιότητες στο ΓΕΕΑ εφόσον αυτό δεν προβλέπεται ρητά στο παράγωγο δίκαιο και εφόσον το κείμενο της Συνθήκης δεν επιτρέπει τη χορήγηση τέτοιας αρμοδιότητας. Αν επιβαλλόταν στο ΓΕΕΑ η υποχρέωση να μη δεχθεί υφιστάμενο εθνικό σήμα A ως προγενέστερο σήμα, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, για τον λόγο ότι υφίσταται σήμα B του οποίου η ημερομηνία προτεραιότητας προηγείται της ημερομηνίας του προγενέστερου σήματος, το οποίο προστατεύεται εντός της επικράτειας του ίδιου κράτους μέλους, αυτό θα ισοδυναμούσε με τη χορήγηση στο ΓΕΕΑ αρμοδιότητας να ακυρώσει, τουλάχιστον στις σχέσεις μεταξύ των διαδίκων, το προγενέστερο αυτό σήμα A, χωρίς να έχουν επιληφθεί της διαφοράς οι αρμόδιες εθνικές αρχές.

38      Συνεπώς, το επιχείρημα που αντλείται από αναλογική εφαρμογή του άρθρου 106 του κανονισμού 40/94 πρέπει να απορριφθεί.

39      Κατά συνέπεια, η ενδεχόμενη ύπαρξη σήματος παγκοίνως γνωστού στη Γαλλία από το 1992, συνισταμένου στο λεκτικό σημείο TELETECH GLOBAL VENTURES, δεν ασκεί, κατ’ αρχήν, επιρροή στο πλαίσιο της επίδικης διαδικασίας ακυρώσεως.

40      Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, επίσης, ότι το αποτέλεσμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων και το άρθρο 16 της συμφωνίας ADPIC.

41      Το άρθρο 6 δις, παράγραφος 1, της Συμβάσεως των Παρισίων προβλέπει τα εξής:

«Αι χώραι της Ενώσεως υποχρεούνται είτε αυτεπαγγέλτως, εφόσον η νομοθεσία της χώρας επιτρέπει τούτο, είτε τη αιτήσει του ενδιαφερομένου να απορρίψωσιν ή ακυρώσωσι την καταχώρισιν και να απαγορεύσωσι την χρήσιν εμπορικού ή βιομηχανικού σήματος, όπερ αποτελεί αναπαράστασιν, απομίμησιν ή παραποίησιν, δυναμένην να δημιουργήσει σύγχυσιν, σήματος όπερ η αρμόδια αρχή της χώρας καταχωρίσεως ή χρήσεως ήθελε κρίνει ότι είναι παγκοίνως γνωστόν εν αυτή ως ανήκον ήδη εις πρόσωπον, το οποίον απολαύει των πλεονεκτημάτων της παρούσας συμβάσεως και χρησιμοποιούμενον επί των αυτών ή παρομοίων προϊόντων. Αι διατάξεις αυταί εφαρμόζονται και εν τη περιπτώσει, καθ’ ην το ουσιώδες μέρος του σήματος αποτελεί αναπαράστασιν ενός τοιούτου παγκοίνως γνωστού σήματος ή απομίμησιν δυνάμενη να δημιουργήσει σύγχυση μετά τούτου.»

42      Το άρθρο 16 της Συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής [και βιομηχανικής] ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (στο εξής: Συμφωνία ΔΠΙΤΕ), με τίτλο «Απονεμόμενα δικαιώματα», έχει ως εξής:

«1.      Ο κύριος ενός καταχωρισμένου εμπορικού σήματος έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να απαγορεύει σε πάντα τρίτο να χρησιμοποιεί χωρίς τη συγκατάθεσή του στο πλαίσιο της εμπορικής του δραστηριότητας όμοια ή παρεμφερή σήματα για υπηρεσίες ή αγαθά όμοια ή παρεμφερή με εκείνα τα οποία αφορά το καταχωρισθέν εμπορικό σήμα, εφόσον η χρήση των εν λόγω σημάτων είναι πιθανό να οδηγήσει σε σύγχυση. Όταν χρησιμοποιείται το ίδιο σήμα για κάποιο όμοιο αγαθό ή υπηρεσία, τεκμαίρεται ότι είναι πιθανή η πρόκληση σύγχυσης. Τα δικαιώματα που καθορίζονται παραπάνω δεν θίγουν τυχόν άλλα προϋφιστάμενα δικαιώματα, ούτε τη δυνατότητα που έχουν τα μέλη να απονέμουν δικαιώματα με προϋπόθεση τη χρήση.

2.      Το άρθρο 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων (1967) εφαρμόζεται mutatis mutandis στις υπηρεσίες. Για να καθοριστεί αν ένα βιομηχανικό ή εμπορικό σήμα είναι παγκοίνως γνωστό, τα συμβαλλόμενα κράτη λαμβάνουν υπόψη τη φήμη του σήματος αυτού για το τμήμα του ενδιαφερομένου κοινού, καθώς και τη φήμη που απολαύει στο οικείο συμβαλλόμενο κράτος χάριν της προωθήσεώς του.

3.      Το άρθρο 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων (1967) εφαρμόζεται κατ’ αναλογία στα προϊόντα ή υπηρεσίες που δεν είναι παρεμφερή με αυτά για τα οποία έχει καταχωριστεί βιομηχανικό ή εμπορικό σήμα, υπό την προϋπόθεση ότι η χρήση του σήματος αυτού για τα εν λόγω προϊόντα ή υπηρεσίες υποδηλώνει δεσμό μεταξύ αυτών των προϊόντων ή υπηρεσιών και του κατόχου του καταχωρισμένου σήματος και ότι η χρήση αυτή ενδέχεται να θίξει τα συμφέροντα του δικαιούχου του καταχωρισμένου σήματος.»

43      Όπως ορθώς επισήμανε το ΓΕΕΑ, το άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94 είναι σύμφωνο με το άρθρο 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων, καθόσον παρέχει στον δικαιούχο σήματος παγκοίνως γνωστού, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, το δικαίωμα να αντιταχθεί ή –δυνάμει του άρθρου 52 του κανονισμού 40/94– να ακυρώσει την καταχώριση μεταγενέστερου κοινοτικού σήματος του οποίου η χρήση δημιουργεί κίνδυνο συγχύσεως. Αντιθέτως, το άρθρο 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων δεν απαιτεί η κυριότητα προγενέστερου σήματος παγκοίνως γνωστού να μπορεί να επικυρώσει καταχωρισμένο σήμα του ίδιου δικαιούχου στο πλαίσιο αιτήσεως περί ακυρώσεως κατά της εν λόγω καταχωρίσεως. Για να ικανοποιηθούν οι επιταγές του άρθρου 6 δις της εν λόγω συμβάσεως, αρκεί ο δικαιούχος του παγκοίνως γνωστού σήματος να μπορεί να υποβάλει στις αρμόδιες εθνικές αρχές αίτηση ακυρώσεως μεταγενέστερου εθνικού σήματος, στηριζόμενος στο δικαίωμά του επί του παγκοίνως γνωστού σήματος.

44      Ούτε το άρθρο 16 της συμφωνίας ADPIC ασκεί εν προκειμένω επιρροή. Η παράγραφος 1 της διατάξεως αυτής, όπως και το άρθρο 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων, απονέμει αποκλειστικά στον δικαιούχο προγενέστερου σήματος το δικαίωμα να εμποδίσει τη χρήση του όμοιων ή παρόμοιων μεταγενέστερων σημείων, αλλά όχι το δικαίωμα να επικυρώσει κάποιο από τα μεταγενέστερα αυτά σήματα σε περίπτωση υποβολής αιτήσεως ακυρώσεως κατ’ αυτού. Οι παράγραφοι 2 και 3 της διατάξεως εκτείνουν την εφαρμογή του άρθρου 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων, χωρίς ωστόσο να τροποποιείται το περιεχόμενό της από κανονιστικής απόψεως, όπως περιγράφεται στην προηγούμενη σκέψη.

45      Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, απορρίπτοντας ως αλυσιτελές το επιχείρημα της προσφεύγουσας που αντλείται από την προτεραιότητα του φερόμενου ως παγκοίνως γνωστού στη Γαλλία σήματος από το 1992.

46      Επιπλέον, από τη δικογραφία προκύπτει ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την ύπαρξη παγκοίνως γνωστού σήματος του οποίου ισχυρίζεται ότι είναι δικαιούχος.

47      Κατά τη διαδικασία περί ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε, κατ’ αρχάς, ότι κατείχε σήμα γνωστό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ισχυρισμός αυτός επαναλήφθηκε, με υπόμνημα της προσφεύγουσας της 16ης Φεβρουαρίου 2000, και κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

48      Ωστόσο, το επιχείρημα που αντλείται από την ύπαρξη σήματος γνωστού στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ασκεί ουδεμία επιρροή στο πλαίσιο της παρούσας διαφοράς, δεδομένου ότι, εν πάση περιπτώσει, ένα σήμα παγκοίνως γνωστό στην αμερικάνικη αγορά κατά την έννοια του άρθρου 6 δις της Συμβάσεως των Παρισίων δεν μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση εθνικού γαλλικού σήματος, έστω και μεταγενέστερου.

49      Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η προσφεύγουσα περιορίστηκε να ισχυριστεί, με την προσφυγή της κατά της από 22 Ιουνίου 2001 αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως, τα εξής:

«Η TeleTech Holdings, Inc. χρησιμοποιεί το σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES και τμήματα αυτού εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως τουλάχιστον από το 1992.

Η TeleTech Europe (το ευρωπαϊκό σκέλος της TeleTech Holidngs, Inc.) αναπτύχθηκε σε 10 κέντρα εξυπηρέτησης πελατών, με γραφεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και τη Γερμανία, με 4 700 υπαλλήλους και περισσότερους από 80 πελάτες σε 15 ευρωπαϊκές χώρες. Το 2000, ο συνολικός κύκλος εργασιών που πραγματοποίησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανήλθε σε 82 700 000,00 USD, ήτοι στο 10,7 % του παγκόσμιου κύκλου εργασιών της, ο οποίος ανερχόταν σε 885 000 000,00 USD. Λόγω των κερδών και της ανάπτυξής της, καθώς και λόγω του ότι η μετοχή της εντάχθηκε στον δείκτη NASDAQ από το 1996, η TeleTech Holdings, καθώς και η ονομασία και το σήμα της, απολαύουν παγκόσμιας φήμης».

50      Το Πρωτοδικείο διαπιστώνει, κατ’ αρχάς, ότι το κείμενο αυτό δεν κάνει ουδεμία μνεία στη γαλλική επικράτεια. Επιπλέον, από την παρατεθείσα παράγραφο προκύπτει μεν ότι η προσφεύγουσα έχει πελατεία σε δεκαπέντε ευρωπαϊκές χώρες, πλην όμως δεν είναι δυνατό να συναχθεί ότι η Γαλλία είναι απαραιτήτως μία από αυτές. Το γεγονός ότι η προσφεύγουσα δραστηριοποιείται στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι κατέχει σήμα παγκοίνως γνωστό στο σύνολο του εδάφους αυτού, περιλαμβανομένης και της Γαλλίας. Επιπλέον, η εκτεταμένη δραστηριότητα της προσφεύγουσας, ακόμη και αν καλύπτει το σύνολο του κοινοτικού εδάφους, δεν συνεπάγεται ότι ένα σήμα όπως το TELETECH GLOBAL VENTURES καθίσταται αυτομάτως γνωστό στο κοινό της κοινοτικής αγοράς ή, ειδικότερα, της γαλλικής αγοράς.

51      Επομένως, ακόμη και αν υποτεθεί ότι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας είναι ακριβείς, δεν συνάγεται η ύπαρξη σήματος παγκοίνως γνωστού στη Γαλλία από το 1992. Συνεπώς, η προσφεύγουσα δεν προέβαλε πραγματικά περιστατικά από τα οποία να μπορεί να συναχθεί ότι το σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES ήταν παγκοίνως γνωστό στη Γαλλία.

52      Όσον αφορά το ζήτημα αν δόθηκε στην προσφεύγουσα η ευκαιρία να παρουσιάσει όλα τα χρήσιμα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία για να αποδείξει την ύπαρξη του προβαλλόμενου ως παγκοίνως γνωστού σήματος, το οποίο επικαλέστηκε αντικρούοντας την αίτηση ακυρώσεως, αυτό δεν εντάσσεται στον υπό εξέταση λόγο ακυρώσεως, αλλά σε εκείνον που αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

53      Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι ο πρώτος λόγος ακυρώσεως είναι αβάσιμος.

 Επί του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

–       Επιχειρήματα των διαδίκων

54      Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι, αν το τμήμα προσφυγών δεν είχε πειστεί ότι το σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES ήταν παγκοίνως γνωστό στη γαλλική αγορά, όφειλε να την καλέσει να προσκομίσει σχετικά αποδεικτικά στοιχεία ή να αναπτύξει περαιτέρω την επιχειρηματολογία της. Το τμήμα προσφυγών προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και παραβίασε την αρχή της λειτουργικής συνέχειας μεταξύ των τμημάτων προσφυγών και των εξεταστών του ΓΕΕΑ που αποφαίνονται σε πρώτο βαθμό, όπως αυτή καθιερώθηκε με την απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Σεπτεμβρίου 2003, T-308/01, Henkel κατά ΓΕΕΑ – LHS (UK) (KLEENCARE) (Συλλογή 2003, σ. II‑3253).

55      Το ΓΕΕΑ τονίζει ότι η προσφεύγουσα είχε την ευκαιρία να προσκομίσει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που θεωρούσε αναγκαία και συναφή για τη στήριξη των διαφόρων ισχυρισμών που προέβαλε με τις παρατηρήσεις με τις οποίες αντέκρουσε την αίτηση ακυρώσεως.

–       Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

56      Δυνάμει του άρθρου 73, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 40/94, οι αποφάσεις του ΓΕΕΑ μπορούν να στηριχθούν μόνο σε λόγους επί των οποίων οι διάδικοι μπόρεσαν να λάβουν θέση.

57      Οι λόγοι αυτοί δεν είναι αναγκαίο να προβληθούν από το ΓΕΕΑ, αλλά μπορούν να προβληθούν και από κάποιον από τους διαδίκους.

58      Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών έκρινε, με το σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το γεγονός ότι το σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES φέρεται ως παγκοίνως γνωστό στη Γαλλία δεν ασκούσε επιρροή.

59      Η προσφεύγουσα είχε πράγματι τη δυνατότητα να λάβει θέση επί του ζητήματος αυτού.

60      Κατ’ αρχάς, αυτή προέβαλε το επιχείρημα που αντλείται από την ύπαρξη του παγκοίνως γνωστού σήματος TELETECH GLOBAL VENTURES. Επομένως, είχε τη δυνατότητα να εκθέσει όλα τα πραγματικά ή νομικά στοιχεία που έκρινε χρήσιμα επ’ αυτού.

61      Ακολούθως, η παρεμβαίνουσα εξέθεσε, στο πλαίσιο διαδικασίας περί ακυρώσεως, ότι, κατά την άποψή της, η προσφεύγουσα δεν είχε αποδείξει ότι το σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES ήταν γνωστό στη Γαλλία. Με έγγραφο της 14ης Ιουνίου 2000, το ΓΕΕΑ κάλεσε την προσφεύγουσα να λάβει θέσει επί των παρατηρήσεων της παρεμβαίνουσας, πράγμα που η προσφεύγουσα έπραξε εγγράφως στις 14 Αυγούστου 2000, χωρίς ωστόσο να προσκομίσει συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία.

62      Επιπλέον, καθόσον ο λόγος ακυρώσεως πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι προσάπτει στο ΓΕΕΑ ότι δεν εξέτασε αυτεπαγγέλτως το επιχείρημα που αντλείται από την ύπαρξη προγενέστερου παγκοίνως γνωστού σήματος ή ότι δεν κάλεσε την προσφεύγουσα να προσκομίσει περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία επ’ αυτού, πρέπει να προστεθούν τα ακόλουθα.

63      Πρώτον, όπως προκύπτει από τη σκέψη 45 ανωτέρω, το ζήτημα αν υφίστατο παγκοίνως γνωστό σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES πριν από το προγενέστερο σήμα TELETECH INTERNATIONAL δεν ασκεί επιρροή για την έκβαση της παρούσας διαφοράς. Συνεπώς, το ΓΕΕΑ δεν όφειλε να το εξετάσει.

64      Δεύτερον, κατά το άρθρο 74, παράγραφος 1, in fine, του κανονισμού 40/94, σε διαδικασία που αφορά σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχωρίσεως, η εξέταση του ΓΕΕΑ περιορίζεται στα επιχειρήματα και στα αιτήματα που προβάλλουν οι διάδικοι.

65      Αν το κείμενο της διατάξεως αυτής μπορεί ενδεχομένως να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αφορά μόνον τις διαδικασίες ανακοπής, οι σχετικοί λόγοι ακυρότητας, που διαλαμβάνονται στο άρθρο 52 του κανονισμού 40/94, παραπέμπουν ρητά στο άρθρο 8 του ίδιου κανονισμού που ορίζει τους σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχωρίσεως. Όπως ακριβώς και οι σχετικοί λόγοι αρνήσεως καταχωρίσεως στις διαδικασίες ανακοπής, οι σχετικοί λόγοι ακυρότητας δεν εξετάζονται από το ΓΕΕΑ παρά μόνον κατόπιν αιτήσεως του δικαιούχου του προγενέστερου σήματος. Κατά συνέπεια, η διαδικασία ακυρώσεως που αφορά σχετικό λόγο ακυρότητας διέπεται, κατ’ αρχήν, από τις ίδιες αρχές με τις διαδικασίες ανακοπής. Πρέπει, μεταξύ άλλων, να έχουν οι διάδικοι τη μέριμνα να προσκομίσουν τα χρήσιμα πραγματικά και αποδεικτικά στοιχεία. Κατ’ επέκταση, το άρθρο 74, παράγραφος 1, in fine, του κανονισμού 40/94 εφαρμόζεται επίσης στις διαδικασίες ακυρώσεως που αφορούν σχετικό λόγο ακυρότητας δυνάμει του άρθρου 52 του ίδιου κανονισμού.

66      Από το άρθρο 74, παράγραφος 1, in fine, του κανονισμού 40/94 προκύπτει ότι το ΓΕΕΑ δεν οφείλει να λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη πραγματικά περιστατικά που δεν προβλήθηκαν από τους διαδίκους. Από τις σκέψεις 46 έως 51 ανωτέρω προκύπτει ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε, ούτε καν προέβαλε, την ύπαρξη παγκοίνως γνωστού σήματος στη Γαλλία από το 1992.

67      Συνεπώς, το ΓΕΕΑ δεν όφειλε να εξετάσει αυτεπαγγέλτως αν η προσφεύγουσα ήταν κάτοχος σήματος παγκοίνως γνωστού στη Γαλλία, προγενέστερου του γαλλικού σήματος TELETECH INTERNATIONAL.

68      Το προβληθέν με το υπόμνημα απαντήσεως επιχείρημα, το οποίο αντλείται από την αρχή της λειτουργικής συνέχειας, είναι συναφώς αλυσιτελές.

69      Κατά την προπαρατεθείσα απόφαση KLEENCARE, από την αρχή της λειτουργικής συνέχειας μεταξύ των τμημάτων προσφυγών και των εξεταστών του ΓΕΕΑ που αποφαίνονται σε πρώτο βαθμό προκύπτει ότι τα τμήματα προσφυγών οφείλουν να εξετάζουν, λαμβανομένων υπόψη όλων των λυσιτελών νομικών και πραγματικών στοιχείων, αν μια νέα απόφαση έχουσα το ίδιο διατακτικό με την απόφαση κατά της οποίας στρέφεται η προσφυγή μπορεί νομίμως να ληφθεί κατά τον χρόνο εκδικάσεως της προσφυγής (προπαρατεθείσα απόφαση KLEENCARE, σκέψη 29). Αντιθέτως, στο πλαίσιο διαδικασιών που αφορούν σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχωρίσεως ή σχετικούς λόγους ακυρότητας, η λειτουργική συνέχεια δεν συνεπάγεται ούτε την υποχρέωση ούτε τη δυνατότητα, για το τμήμα προσφυγών, να επεκτείνει την εξέτασή του ως προς σχετικό λόγο ακυρότητας σε πραγματικά περιστατικά, αποδεικτικά στοιχεία ή ισχυρισμούς που οι διάδικοι δεν επικαλέστηκαν ούτε ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως ούτε ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Όπως προκύπτει όμως από τις σκέψεις 46 έως 51 ανωτέρω, η προσφεύγουσα δεν προέβαλε επαρκή πραγματικά ή αποδεικτικά στοιχεία ώστε να συναγάγει το τμήμα προσφυγών ότι το σήμα TELETECH GLOBAL VENTURES είναι παγκοίνως γνωστό στη Γαλλία.

70      Κατά συνέπεια, εφόσον ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως είναι επίσης αβάσιμος, πρέπει να απορριφθούν οι λόγοι ακυρώσεως που η προσφεύγουσα προέβαλε κυρίως και να εξεταστεί ο επικουρικώς προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως.

 Επί του επικουρικώς προβαλλομένου λόγου ακυρώσεως, που αντλείται από παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94

 Επιχειρήματα των διαδίκων

71      Η προσφεύγουσα δέχθηκε, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, ότι το ενδιαφερόμενο κοινό αποτελούνταν από Γάλλους επαγγελματίες στον τομέα του εμπορίου.

72      Ισχυρίζεται ότι οι υπηρεσίες που περιγράφουν τα επίδικα σήματα δεν είναι όμοιες, για τον λόγο ότι δεν είναι όμοιο το κείμενο του καταλόγου των προϊόντων. Αναγνωρίζει, εντούτοις, ότι είναι «συγγενείς».

73      Η προσφεύγουσα εκτιμά ότι τα επίδικα σήματα είναι επαρκώς διαφορετικά ώστε να αποκλείεται ο κίνδυνος συγχύσεως για το ενδιαφερόμενο κοινό. Πρώτον, ναι μεν η λέξη «teletech» είναι κοινή σε αμφότερα τα σήματα, πλην όμως οι λέξεις «global ventures», αφενός, και «international», αφετέρου, είναι εντελώς διαφορετικές από οπτικής και ακουστικής απόψεως. Επιπλέον, η λέξη «teletech» γράφεται με την ίδια γραμματοσειρά όπως και οι άλλες λέξεις, οπότε αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν βοηθητικές από οπτικής απόψεως. Δεύτερον, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι τα σήματα είναι διαφορετικά από εννοιολογικής απόψεως. Ναι μεν η γαλλική λέξη «international» έχει την ίδια σημασία και στην αγγλική γλώσσα, πλην όμως η γαλλική λέξη «global» δεν σημαίνει «διεθνής», αλλά μάλλον «πλήρης [ή] σφαιρικός». Η προσφεύγουσα αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι οι λέξεις αυτές έχουν κάποια εννοιολογική ομοιότητα. Εντούτοις, η ομοιότητα αυτή εξαφανίζεται, κατά την προσφεύγουσα, για τον λόγο ότι το γαλλικό κοινό δεν κατανοεί την αγγλική λέξη «ventures». Δεδομένου ότι η λέξη «ventures» στα γαλλικά είναι όρος μάλλον τεχνητός, πρέπει αυτός να θεωρηθεί ως το κυρίαρχο στοιχείο του λεκτικού σημείου TELETECH GLOBAL VENTURES.

74      Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα αντικρούουν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας και υιοθετούν, κατ’ ουσίαν, την άποψη του τμήματος προσφυγών.

 Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

75      Ο σχετικός λόγος ακυρότητας του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 αντιστοιχεί στον σχετικό λόγο απαγορεύσεως καταχωρίσεως που καθιερώνεται με την τελευταία αυτή διάταξη. Κατ’ επέκταση, η νομολογία σχετικά με τον κίνδυνο συγχύσεως, κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού αυτού, είναι επίσης λυσιτελής στο παρόν πλαίσιο [βλ., κατ’ αυτή την έννοια, απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2003, T-156/01, Laboratorios RTB κατά ΓΕΕΑ – Giorgio Beverly Hills (GIORGIO AIRE), Συλλογή 2003, σ. II‑2789, σκέψεις 61 έως 64].

76      Κατά πάγια νομολογία, συνιστά κίνδυνο συγχύσεως το να είναι δυνατό να πιστέψει το κοινό ότι τα σχετικά προϊόντα ή υπηρεσίες προέρχονται από την ίδια επιχείρηση ή, ενδεχομένως, από οικονομικώς συνδεόμενες μεταξύ τους επιχειρήσεις.

77      Κατά την ίδια νομολογία, κίνδυνος συγχύσεως για το κοινό πρέπει να εκτιμάται σφαιρικά, σύμφωνα με την αντίληψη του κοινού για τα εν λόγω σημεία ή υπηρεσίες, λαμβανομένων υπόψη όλων των σχετικών παραγόντων της συγκεκριμένης περιπτώσεως, ιδίως δε της αλληλεξαρτήσεως μεταξύ της ομοιότητας των σημείων και της ομοιότητας των προσδιοριζομένων προϊόντων ή υπηρεσιών [βλ. απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2003, T-162/01, Laboratorios RTB κατά ΓΕΕΑ – Giorgio Beverly Hills (GIORGIO BEVERLY HILLS), Συλλογή 2003, σ. II‑2821, σκέψεις 31 έως 33, και την εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

–       Επί του ενδιαφερομένου κοινού

78      Οι διάδικοι συμφωνούν ότι οι καταναλωτές των προσδιοριζομένων από τα εν λόγω σήματα υπηρεσιών είναι διευθυντές ή στελέχη μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων στη Γαλλία.

79      Το Πρωτοδικείο θεωρεί, όπως και το ΓΕΕΑ, ότι το επίπεδο γνώσεως της αγγλικής γλώσσας από τους ενδιαφερόμενους καταναλωτές είναι ανώτερο από το μέσο, λαμβανομένου υπόψη ότι η γλώσσα αυτή χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως στους επαγγελματικούς κύκλους.

–       Επί της ομοιότητας των υπηρεσιών

80      Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί σοβαρά ότι οι εν λόγω υπηρεσίες είναι τουλάχιστον παρόμοιες.

81      Όσον αφορά τις «υπηρεσίες απάντησης απόντος συνδρομητή· τις τηλεφωνικές υπηρεσίες παροχής βοήθειας σε τρίτες επιχειρήσεις, όσον αφορά τις πωλήσεις των προϊόντων και υπηρεσιών τους· παροχή βοήθειας σε τρίτες επιχειρήσεις όσον αφορά την προσφορά προς πώληση ή μίσθωση των προϊόντων και υπηρεσιών τους μέσω τηλεφώνου· λήψη και απάντηση όσον αφορά ερωτήματα από πελάτες τρίτων επιχειρήσεων μέσω τηλεφώνου», τις οποίες περιγράφει το κοινοτικό σήμα, η προσφεύγουσα δεν διευκρίνισε τον λόγο για τον οποίο δεν είναι όμοιες με τις υπηρεσίες «διαχείριση κέντρων δημοσίων σχέσεων με την πελατεία και διαχείριση τηλεφωνικών κλήσεων (διαχείριση καρτελών πελατών και ανάληψης παραγγελιών, υποστήριξης για την εφαρμογή λογισμικού, τεχνικής υποστήριξης, παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών μέσω κέντρων τηλεφωνικών κλήσεων)», τις οποίες προσδιορίζει το προγενέστερο γαλλικό σήμα TELETECH INTERNATIONAL. Το γεγονός και μόνον ότι το κείμενο του καταλόγου των υπηρεσιών δεν είναι το ίδιο δεν αρκεί για να αποδειχθεί η έλλειψη ταυτότητας των υπηρεσιών, εκτός και αν προκύπτει εκ πρώτης όψεως και χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις ότι δεν πρόκειται για την ίδια δραστηριότητα.

82      Το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι, για τους λόγους που εκτίθενται στα σημεία 30 και 42 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το κείμενο των καταλόγων των εν λόγω υπηρεσιών δεν αποκλείει, εκ πρώτης όψεως, ότι πρόκειται για όμοιες δραστηριότητες. Επομένως, δεδομένου ότι η προσφεύγουσα δεν προέβαλε επιχειρήματα προς στήριξη της αιτιάσεώς της, πρέπει αυτή να απορριφθεί.

–       Επί της ομοιότητας των σημείων

83      Όπως προκύπτει από πάγια νομολογία, η σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως πρέπει, όσον αφορά την οπτική, ακουστική ή εννοιολογική ομοιότητα των εξεταζομένων σημάτων, να στηρίζεται στη συνολική εντύπωση που προκαλούν τα σήματα, λαμβανομένων υπόψη, μεταξύ άλλων, των διακριτικών και κυρίαρχων στοιχείων τους [βλ. απόφαση του Πρωτοδικείου της 14ης Οκτωβρίου 2003, T-292/01, Phillips‑Van Heusen κατά ΓΕΕΑ – Pash Textilvertrieb und Einzelhandel (BASS), Συλλογή 2003, σ. II‑4335, σκέψη 47, και την εκεί παρατιθέμενη νομολογία].

84      Από οπτικής απόψεως, η πρώτη λέξη των επίδικων σημείων, ήτοι η λέξη «teletech», είναι κοινή. Οι ακόλουθες λέξεις («global ventures» και «international») είναι διαφορετικές. Η σχετικώς δεσπόζουσα θέση της λέξεως «teletech» προκύπτει από το γεγονός ότι είναι η πρώτη λέξη μιας σχετικώς μακράς σειράς λέξεων, οπότε η προσοχή του καταναλωτή εστιάζεται περισσότερο στην πρώτη λέξη των σημάτων παρά στην κατάληξή τους. Αντιθέτως, το λεκτικό μήκος των δύο σημάτων και, ιδίως, των λέξεων «global ventures» και «international» αποδυναμώνει τη λέξη «teletech» όσον αφορά την οπτική εντύπωση που δίδουν τα σήματα.

85      Η ίδια διαπίστωση ισχύει, κατ’ αναλογία, για τη συνολική ακουστική εντύπωση που προκαλούν τα δύο σήματα.

86      Όσον αφορά την εννοιολογική ομοιότητα, το Πρωτοδικείο υπενθυμίζει ότι, σε γενικές γραμμές, το κοινό δεν θεωρεί ένα περιγραφικό στοιχείο, που αποτελεί τμήμα ενός σύνθετου σήματος, ως το διακριτικό και κυρίαρχο στοιχείο της συνολικής εντυπώσεως που προκαλείται απ’ αυτό [απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Ιουλίου 2003, T-129/01, Alejandro κατά ΓΕΕΑ – Anheuser Busch (BUDMEN), Συλλογή 2003, σ. II‑2251, σκέψη 53]. Εντούτοις, όταν υπάρχουν διάφορα στοιχεία που δημιουργούν περισσότερους ή λιγότερους συνειρμούς ή περιγράφουν προϊόντα ή υπηρεσίες προσδιοριζόμενα από σύνθετο σήμα, δεν αποκλείεται ένα από τα στοιχεία αυτά, μολονότι δημιουργεί συνειρμούς ή είναι περιγραφικό, να γίνεται ωστόσο αντιληπτό ως το κυρίαρχο στοιχείο, αν τα λοιπά στοιχεία του σήματος είναι ακόμη λιγότερο χαρακτηριστικά από αυτό.

87      Εν προκειμένω, το Πρωτοδικείο διαπιστώνει, κατ’ αρχάς, ότι τα στοιχεία «tele» και «tech» παραπέμπουν στο πρόθεμα «télé», το οποίο απαντά, μεταξύ άλλων, στις λέξεις «télécommunications» και «téléphone», καθώς και στη γαλλική λέξη «technologie». Κατ’ επέκταση, η λέξη «teletech» δημιουργεί, ως ένα βαθμό, συνειρμούς με τις υπηρεσίες που προσδιορίζονται από τα εν λόγω σήματα.

88      Εντούτοις, η λέξη «teletech» είναι ένας τεχνητός όρος χωρίς συγκεκριμένη σημασία. Επομένως, δεν αποκλείεται ο όρος αυτός να συνιστά το κυρίαρχο στοιχείο των σημάτων.

89      Όσον αφορά το προγενέστερο γαλλικό σήμα, συνίσταται σε έναν τεχνητό όρο («teletech») και στη λέξη «international». Η λέξη αυτή έχει την ίδια σημασία τόσο στη γαλλική όσο και στην αγγλική γλώσσα. Κατ’ επέκταση, γίνεται αντιληπτή από το ενδιαφερόμενο κοινό ως περιγραφικό στοιχείο του διεθνούς χαρακτήρα της παροχής υπηρεσιών ή της πελατείας για την οποία αυτές προορίζονται. Επομένως, στο προγενέστερο σήμα, το κυρίαρχο στοιχείο είναι η λέξη «teletech».

90      Όσον αφορά το κοινοτικό σήμα, πρέπει να σημειωθεί ότι η λέξη «global» έχει δύο σημασίες στα γαλλικά. Η πρώτη σημασία της είναι «πλήρης [ή] σφαιρικός». Η δεύτερη αποτελεί αγγλισμό που σημαίνει «παγκόσμιος». Το δεύτερο εννοιολογικό περιεχόμενο είναι προφανώς πλησιέστερο προς το περιεχόμενο της λέξεως «διεθνής». Ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο γίνεται αντιληπτός ο όρος από τον ενδιαφερόμενο καταναλωτή, η σημασία της λέξεως «global» δεν μπορεί να αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος TELETECH GLOBAL VENTURES, εφόσον πρόκειται, εν πάση περιπτώσει, για περιγραφικό στοιχείο.

91      Κατά την προσφεύγουσα, όμως, ο όρος «ventures» συνιστά το κυρίαρχο στοιχείο του σήματος. Η άποψη αυτή, ωστόσο, δεν είναι πειστική.

92      Πρώτον, η λέξη «venture» είναι συνήθης στο οικονομικό λεξιλόγιο που είναι ιδιαιτέρως δεκτικό στους αγγλισμούς. Η έκφραση «joint venture» ή «joint-venture» είναι συνήθως γνωστή στο ενδιαφερόμενο κοινό. Κατ’ επέκταση, ακόμη και αν ο καταναλωτής των εν λόγω υπηρεσιών δεν γνωρίζει την ακριβή σημασία της αγγλικής λέξεως «ventures», θα της δώσει σημασία που να αντιστοιχεί περίπου στους όρους «σχέδιο» ή «επιχείρηση».

93      Δεύτερον, δεδομένου ότι η λέξη «ventures» δεν υπάρχει στα γαλλικά, το ενδιαφερόμενο κοινό αντιλαμβάνεται το σήμα ως σειρά ξένων λέξεων και μάλιστα αγγλικών. Συγκεκριμένα, η χρήση σημάτων συντιθέμενων από αγγλικές λέξεις είναι ιδιαίτερα συχνή. Επειδή οι Γάλλοι επιχειρηματίες και στελέχη στους οποίους απευθύνεται το σήμα έχουν επαρκείς γνώσεις της αγγλικής ώστε να γνωρίζουν τουλάχιστον ότι, στη γλώσσα αυτή, το επίθετο δεν ακολουθεί το ουσιαστικό αλλά, κανονικά, προηγείται αυτού, θα αντιληφθούν τη λέξη «global» ως αναφερόμενη στον όρο «ventures».

94      Συνεπώς, οι λέξεις «global ventures» θα νοηθούν κατά το μάλλον ή ήττον ως «παγκόσμια σχέδια, παγκόσμιες επιχειρήσεις». Πρόκειται για μια περιγραφική σημασία της φύσεως ή του προορισμού των υπηρεσιών, ακόμη και αν η συγκεκριμένη σημασία τους παραμένει ασαφής. Επομένως, ο καταναλωτής θα αποσυνθέσει το κοινοτικό σήμα στις λέξεις «teletech», αφενός, και «global ventures», αφετέρου.

95      Τρίτον, επειδή η λέξη «ventures» βρίσκεται στο τέλος του σήματος, δεν μπορεί, εν προκειμένω, να γίνει αντιληπτή από τον καταναλωτή ως το χαρακτηριστικό του σήματος στοιχείο.

96      Από το σύνολο των προεκτεθέντων προκύπτει ότι η λέξη «teletech» γίνεται αντιληπτή από τους ενδιαφερόμενους καταναλωτές ως το κυρίαρχο στοιχείο του κοινοτικού σήματος και του προγενέστερου γαλλικού σήματος. Επομένως, το τμήμα προσφυγών ορθώς διαπίστωσε ότι τα σήματα ήταν παρόμοια.

–       Επί του κινδύνου συγχύσεως

97      Δεδομένου ότι οι υπηρεσίες που προσδιορίζουν τα εν λόγω σήματα είναι εν μέρει όμοιες και εν μέρει παρόμοιες και ότι τα συγκρουόμενα σήματα είναι επίσης παρόμοια, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι υπήρχε κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των επίδικων σημάτων. Συγκεκριμένα, ο καταναλωτής που βλέπει τα εν λόγω σήματα θα συγκρατήσει κυρίως τη λέξη «teletech», που απαντά σε αμφότερα τα συγκρουόμενα σήματα και βρίσκεται στην αρχή τους. Συνεπώς, μπορεί αμέσως να του προκληθεί σύγχυση.

98      Το συμπέρασμα αυτό δεν αμφισβητείται από το γεγονός ότι προϋπήρχε παγκοίνως γνωστό σήμα της προσφεύγουσας, ανεξαρτήτως του ζητήματος αν το γεγονός αυτό μπορεί να επηρεάσει την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως.

99      Αφενός, η προσφεύγουσα, στο πλαίσιο του επικουρικού λόγου ακυρώσεως, δεν στηρίχθηκε σε τέτοιο επιχείρημα. Επικαλέστηκε τη συνύπαρξη των συγκρουόμενων σημάτων μόνο στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως.

100    Αφετέρου, ακόμη και αν ο πρώτος λόγος ακυρώσεως της προσφεύγουσας μπορεί να γίνει αντιληπτός υπό την έννοια ότι αφορά και την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την προϋπάρχουσα φήμη του σήματος TELETECH GLOBAL VENTURES κατά τη διαδικασία ενώπιον του ΓΕΕΑ, όπως προκύπτει από τις σκέψεις 46 έως 51 και 56 έως 69 ανωτέρω, μολονότι η προσφεύγουσα είχε την ευκαιρία να προσκομίσει όλα τα πραγματικά και αποδεικτικά στοιχεία που θεωρούσε χρήσιμα για τον σκοπό αυτό.

101    Κατά συνέπεια, πρέπει επίσης να απορριφθεί ο επικουρικός λόγος ακυρώσεως που προέβαλε η προσφεύγουσα.

102    Επειδή οι λόγοι ακυρώσεως που προέβαλε η προσφεύγουσα δεν είναι βάσιμοι, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

 Επί των δικαστικών εξόδων

103    Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Επειδή το καθού ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της προσφεύγουσας.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (δεύτερο τμήμα)

αποφασίζει :

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

Pirrung

Meij

Pelikánová

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 25 Μαΐου 2005.

Ο Γραμματέας

 

      Ο Πρόεδρος

H. Jung

 

      J. Pirrung

Πίνακας περιεχομένων

Ιστορικό της διαφοράς

Διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων

Σκεπτικό

Επί των κυρίως προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως

Επί του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από παραβίαση των «αρχών της συνυπάρξεως και της συγκρίσεως των κοινοτικών σημάτων με τα εθνικά σήματα και διακριτικά σημεία»

– Επιχειρήματα των διαδίκων

– Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

Επί του λόγου ακυρώσεως που αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

– Επιχειρήματα των διαδίκων

– Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

Επί του επικουρικώς προβαλλομένου λόγου ακυρώσεως, που αντλείται από παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94

Επιχειρήματα των διαδίκων

Εκτίμηση του Πρωτοδικείου

– Επί του ενδιαφερομένου κοινού

– Επί της ομοιότητας των υπηρεσιών

– Επί της ομοιότητας των σημείων

– Επί του κινδύνου συγχύσεως

Επί των δικαστικών εξόδων


* Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική.