Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel București (Rumunia) w dniu 27 czerwca 2023 r. – Brăila Winds SRL/Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București – Administrația Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii București, Ministerul Finanțelor, Președintele Agenției Naționale de Administrare Fiscală, Agenția Națională de Administrare Fiscală
(Sprawa C-391/23)
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Curtea de Apel București
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Brăila Winds SRL
Druga strona postępowania: Direcția Generală Regională a Finanțelor Publice București – Administrația Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii București, Ministerul Finanțelor, Președintele Agenției Naționale de Administrare Fiscală, Agenția Națională de Administrare Fiscală
Pytania prejudycjalne
Czy postanowienia art. 107 i 108 TFUE należy interpretować w ten sposób, że uregulowanie krajowe, takie jak wprowadzone Legea nr. 259/2021 [pentru aprobarea Ordonanței de urgență a Guvernului nr. 118/2021 privind stabilirea unei scheme de compensare pentru consumul de energie electrică și gaze naturale pentru sezonul rece 2021–2022 (ustawą nr 259/2021 przekształcającą dekret z mocą ustawy nr 118/2021 ustanawiający system rekompensat za zużycie energii elektrycznej i gazu ziemnego w sezonie zimowym 2021–2022)], które nakłada podatek tylko na niektórych producentów energii elektrycznej, stanowi pomoc państwa przyznaną zwolnionym z niego podmiotom, która to pomoc podlega obowiązkowi zgłoszenia? Czy takie uregulowanie jest dyskryminujące, jeżeli ma zastosowanie tylko do niektórych producentów energii elektrycznej, w tym producentów energii ze źródeł odnawialnych?
Czy postanowienia art. 49 TFUE i 56 TFUE oraz, odpowiednio, art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak wprowadzone ustawą nr 259/2021, które nakłada podatek w wysokiej kwocie tylko na niektórych producentów energii elektrycznej (w tym producentów energii ze źródeł odnawialnych), z wyłączeniem innych kategorii producentów?
Czy poprzedzająca rozporządzenie [Rady (WE)] 2022/1854 [z dnia 6 października 2022 r. w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii]1 dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/944 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz zmieniająca dyrektywę 2012/27/UE2 stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które mogłoby doprowadzić do ustalania ceny sprzedaży/ograniczenia swobody ustalania ceny sprzedaży, takiemu jak uregulowanie wprowadzone ustawą nr 259/2021?
Czy postanowienia art. 191 ust. 2 TFUE dotyczące zasad ostrożności, działania zapobiegawczego i usuwania zanieczyszczeń u źródła, a także zasada „zanieczyszczający płaci” stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu takiemu jak wprowadzone ustawą nr 259/2021? Czy zagraża to europejskim celom dotyczącym osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. oraz polityce Unii Europejskiej w dziedzinie opodatkowania energii?
____________
1 Dz.U. 2022, L 261 I, s. 1.
1 Dz.U. 2019, L 158, s. 125.