Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Erfurt (Niemcy) w dniu 3 stycznia 2022 r. – HK/Allianz Lebensversicherungs AG
(Sprawa C-2/22)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Landgericht Erfurt
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: HK
Strona pozwana: Allianz Lebensversicherungs AG
Pytania prejudycjalne
Czy prawo Unii Europejskiej, w szczególności art. 31 trzeciej dyrektywy w sprawie ubezpieczeń na życie1 i art. 15 ust. 1 drugiej dyrektywy w sprawie ubezpieczeń na życie2 , ewentualnie w związku z art. 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym pełne informacje przeznaczone dla konsumenta są przekazywane dopiero po złożeniu przez niego wniosku, czyli wraz z polisą ubezpieczeniową („model polisy ubezpieczeniowej”)?
Jeśli odpowiedź jest twierdząca: czy już samo to daje konsumentowi prawo do sprzeciwu, tj. do anulowania umowy ubezpieczenia?
Czy takie prawo mogłoby zostać wyłączone przez zarzut przepadku lub nadużycia prawa lub czy istnieją inne, na przykład czasowe ograniczenia w korzystaniu z tego prawa?
Czy ubezpieczycielowi, który albo nie poinformował konsumenta o przysługującym mu prawie do sprzeciwu, albo poinformował go w sposób nieprawidłowy, nie wolno powoływać się na przepadek, nadużycie prawa lub upływ czasu w odniesieniu do wynikających z takiego pouczenia praw konsumenta, takich jak w szczególności prawo do sprzeciwu?
Czy ubezpieczycielowi, który nie przekazał konsumentowi żadnych przeznaczonych dla tego konsumenta informacji lub przekazał informacje niepełne lub nieprawidłowe, nie wolno powoływać się na przepadek, nadużycie prawa lub upływ czasu w odniesieniu do wynikających z takich informacji praw konsumenta, takich jak w szczególności prawo do sprzeciwu?
____________
1 Dyrektywa Rady 92/96/EWG z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie oraz zmieniająca dyrektywy 79/267/EWG i 90/619/EWG (trzecia dyrektywa w sprawie ubezpieczeń na życie) (Dz.U. 1992, L 360, s. 1).
1 Druga dyrektywa Rady 90/619/EWG z dnia 8 listopada 1990 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do bezpośrednich ubezpieczeń na życie i ustanowienia przepisów ułatwiających skuteczne korzystanie ze swobody świadczenia usług oraz zmieniająca dyrektywę 79/267/EWG (Dz.U. 1990, L 330, s. 50).