ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τρίτο τμήμα)
της 9ης Σεπτεμβρίου 2014 (*)
«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει ένα κομμένο μπισκότο — Λόγος ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — ΄Αρθρα 4, 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»
Στην υπόθεση T‑494/12,
Biscuits Poult SAS, με έδρα το Montauban (Γαλλία), εκπροσωπούμενη από τον C. Chapoullié, δικηγόρο,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τον A. Folliard-Monguiral,
καθού,
αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου:
Banketbakkerij Merba BV, με έδρα το Oosterhout (Κάτω Χώρες), εκπροσωπούμενη από τον M. Abello, δικηγόρο,
με αντικείμενο προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Αυγούστου 2012 (υπόθεση R 914/2011-3), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Banketbakkerij Merba BV και της Biscuits Poult SAS,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τρίτο τμήμα),
συγκείμενο από τους Σ. Παπασάββα, πρόεδρο, N. J. Forwood (εισηγητή), και E. Bieliūnas, δικαστές,
γραμματέας: C. Kristensen, υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 14 Νοεμβρίου 2012,
το υπόμνημα αντικρούσεως του ΓΕΕΑ, το οποίο κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 14 Φεβρουαρίου 2013,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 12 Φεβρουαρίου 2013,
κατόπιν της συνεδριάσεως της 2ας Απριλίου 2014,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 25 Μαρτίου 2006, η προσφεύγουσα, Biscuits Poult SAS, υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (EE L 3, σ. 1).
2 Το σχέδιο ή υπόδειγμα για το οποίο ζητήθηκε η καταχώριση, και το οποίο προορίζεται προς εφαρμογή στα «μπισκότα», απεικονίζεται ως εξής:
3 Το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα καταχωρίστηκε ως κοινοτικό με τον αριθμό 1114292-0001 και δημοσιεύθηκε στο Δελτίο κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων αριθ. 75/2009, της 22ας Απριλίου 2009.
4 Στις 15 Φεβρουαρίου 2010, η παρεμβαίνουσα, Banketbakkerij Merba BV, υπέβαλε ενώπιον του ΓΕΕΑ αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, ερειδόμενη στο άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002. Στην αίτησή της για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα υποστήριξε ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα εστερείτο νεωτερισμού και ατομικού χαρακτήρα και ότι η εμφάνισή του επιβαλλόταν από την τεχνική του λειτουργία, υπό την έννοια των άρθρων 5, 6 και 8 του κανονισμού 6/2002.
5 Προς στήριξη της αιτήσεώς της για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα επικαλέστηκε, όσον αφορά την έλλειψη νεωτερισμού και ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, τα προγενέστερα σχέδια που παρατίθενται κατωτέρω:
6 Με απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου 2011, το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ απέρριψε την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.
7 Στις 22 Απριλίου 2011, η παρεμβαίνουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων.
8 Με απόφαση της 2ας Αυγούστου 2012 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ έκανε δεκτή την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, δυνάμει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, λόγω ελλείψεως ατομικού χαρακτήρα αυτού υπό την έννοια του άρθρου 6 του ως άνω κανονισμού.
9 Το τμήμα προσφυγών επισήμανε ιδιαιτέρως, καταρχάς, ότι η γέμιση στο εσωτερικό του μπισκότου, καθ’ όλο το μήκος του, δεν μπορούσε να ληφθεί υπόψη προκειμένου να εκτιμηθεί ο ατομικός χαρακτήρας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, δεδομένου ότι δεν ήταν ορατή κατά τη συνήθη χρήση του προϊόντος. Εν συνεχεία, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι η εξωτερική όψη του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος ήταν ίδια με αυτή των τριών προγενεστέρων σχεδίων ή υποδειγμάτων που προπαρατέθηκαν στη σκέψη 5. Τέλος, κατά το τμήμα προσφυγών, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη, ο οποίος προσφέρει ή καταναλώνει τακτικώς αυτό το είδος μπισκότου, διαφορετική συνολική εντύπωση από εκείνη που δημιουργείται από τα τρία προηγούμενα σχέδια ή υποδείγματα, δεδομένου του πολύ υψηλού βαθμού ελευθερίας που απολαμβάνει ο δημιουργός αυτού του είδους προϊόντων.
Αιτήματα των διαδίκων
10 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να ακυρώσει ή «τουλάχιστον να μεταρρυθμίσει» την προσβαλλόμενη απόφαση,
– να επικυρώσει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων,
– να απορρίψει το αίτημα περί κηρύξεως ακυρότητας,
– να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδα.
11 Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή,
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
12 Η παρεμβαίνουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
– να απορρίψει την προσφυγή,
– να επικυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση,
– επικουρικώς, να αναπέμψει την απόφαση στο τμήμα προσφυγών προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος υπό το πρίσμα του συνόλου των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων∙
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
13 Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται, κατ’ ουσίαν, ένα μόνο λόγο ακυρώσεως, αντλούμενο από παράβαση του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002.
14 Προς στήριξη του λόγου αυτού, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως απέκλεισε την απεικόνιση της εσωτερικής πτυχής του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και, ως εκ τούτου, παρέλειψε να διαπιστώσει τις διαφορές σε σχέση με τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα που προσδίδουν στο σχέδιο ή το υπόδειγμα αυτό ατομικό χαρακτήρα.
15 H προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ένα μπισκότο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «σύνθετο προϊόν» υπό την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 6/2002 και ότι, ως εκ τούτου, η γέμιση στο εσωτερικό του μπισκότου, καθ’ όλο το μήκος του, δεν αποτελεί μέρος τέτοιου είδους προϊόντος. Κατά συνέπεια, το άρθρο 4, παράγραφος 2, του ίδιου κανονισμού δεν εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση.
16 Επικουρικώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η γέμιση στο εσωτερικό του μπισκότου, καθ’ όλο το μήκος του, είναι ορατή κατά τη συνήθη χρήση του προϊόντος, δεδομένου ότι τούτο θραύεται κατά την κατανάλωσή του, η οποία αποτελεί την συνήθη του χρήση. Επιπροσθέτως, τέτοιου είδους απεικόνιση ενός μπισκότου απηχεί τις διαφημιστικές χρήσεις της οικείας βιομηχανίας. Συνεπώς, η πτυχή της επίμαχης γέμισης έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη, ακόμα και κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002.
17 Επομένως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των χαρακτηριστικών του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, όπως η εικόνα του, οι γραμμές του, τα περιγράμματά του, τα χρώματά του, η αντίθεση μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών μερών, η χρυσή επιφάνεια, ο αριθμός των κομματιών σοκολάτας στην επιφάνεια και η υφή του, το τμήμα προσφυγών έπρεπε να είχε αναγνωρίσει στο σχέδιο ή υπόδειγμα ατομικό χαρακτήρα σε σχέση με τα τρία πρώτα σχέδια ή υποδείγματα που προπαρατέθηκαν στη σκέψη 5.
18 Συναφώς, όπως προκύπτει από το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού 6/2002, ως «σχέδιο ή υπόδειγμα» ορίζεται «η εικόνα την οποία παρουσιάζει το σύνολο ή μέρος ενός προϊόντος η οποία προκύπτει από τα χαρακτηριστικά του, και ιδίως από τη γραμμή, το περίγραμμα, το χρώμα, το σχήμα, την υφή ή/και τα υλικά του ίδιου του προϊόντος ή/και της διακόσμησης που φέρει».
19 Εξ αυτού συνάγεται ότι «η προστασία σχεδίου ή υποδείγματος» υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 συνίσταται στην προστασία της εικόνας ενός προϊόντος, ήτοι, κατά το άρθρο 3, στοιχείο β΄, του ίδιου κανονισμού, κάθε βιομηχανικού αντικειμένου ή χειροτεχνήματος, ή μέρους αυτού.
20 Εξάλλου, προκύπτει από τις αιτιολογικές σκέψεις 7, 12 και 14 του κανονισμού 6/2002, οι οποίες αναφέρονται στην προστασία της βιομηχανικής αισθητικής, στον περιορισμό της προστασίας στα ορατά χαρακτηριστικά και στη συνολική εντύπωση που προκαλείται στον ενημερωμένο χρήστη ο οποίος αντικρίζει την εικόνα του προϊόντος, ότι ο εν λόγω κανονισμός παρέχει αποκλειστικώς προστασία στα ορατά μέρη των προϊόντων ή μερών των προϊόντων τα οποία δύνανται, κατά συνέπεια, να καταχωρισθούν ως σχέδια ή υποδείγματα.
21 Στο πλαίσιο αυτό, το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002 θεσπίζει ειδικό κανόνα ο οποίος αφορά ειδικώς τα σχέδια ή τα υποδείγματα τα οποία εφαρμόζονται σε ένα προϊόν ή ενσωματώνονται σε ένα προϊόν το οποίο αποτελεί συστατικό σύνθετου προϊόντος υπό την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 6/2002. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα προστατεύονται μόνον εάν, πρώτον, το συστατικό, αφού ενσωματωθεί στο σύνθετο προϊόν, παραμένει ορατό κατά τη συνήθη χρήση του προϊόντος, και, δεύτερον, εάν τα ορατά χαρακτηριστικά του συστατικά πληρούν, αυτά καθεαυτά, τις προϋποθέσεις ως προς τον νεωτερισμό και τον ατομικό χαρακτήρα.
22 Συγκεκριμένα, δεδομένης της ιδιαίτερης φύσεως των συστατικών ενός συνθέτου προϊόντος υπό την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 6/2002, τα οποία δύνανται να αποτελέσουν το αντικείμενο χωριστής παραγωγής και εμπορευματοποιήσεως από την παραγωγή και την εμπορευματοποίηση του συνθέτου προϊόντος, είναι εύλογο ο νομοθέτης να τους αναγνωρίζει τη δυνατότητα να καταχωρισθούν ως σχέδια ή υποδείγματα, αλλά υπό την επιφύλαξη ότι είναι ορατά μετά την ενσωμάτωσή τους στο σύνθετο προϊόν και αποκλειστικώς για τα ορατά επίμαχα συστατικά κατά την συνήθη χρήση του συνθέτου προϊόντος και στο μέτρο που τα συστατικά αυτά είναι νέα και έχουν ατομικό χαρακτήρα.
23 Συνεπώς, το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 6/2002 δεν έχει ούτε ως αντικείμενο ούτε ως αποτέλεσμα να πολλαπλασιάσει τις πτυχές ενός προϊόντος που δύνανται να αποτελέσουν σχέδιο ή υπόδειγμα κατά το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού αυτού, αλλά να θεσπίσουν έναν ειδικό κανόνα που αφορά ιδιαίτερη περίπτωση.
24 Εν προκειμένω, όπως εκτίθεται στη σκέψη 14 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η προσφεύγουσα απεδέχθη ενώπιον του τμήματος προσφυγών ότι το στρώμα ρευστής γέμισης στο εσωτερικό του μπισκότου, καθ’ όλο το μήκος του, καθίστατο ορατό μόνον κατά τη θραύση του μπισκότου. Κατά συνέπεια, τέτοιου είδους χαρακτηριστικό δεν συνδέεται με την εμφάνιση του επίμαχου προϊόντος.
25 Επομένως, διαπιστώνεται ότι το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε ορθώς τα άρθρα 3 και 6 του κανονισμού 6/2002 καταλήγοντας στο συμπέρασμα, στις σκέψεις 15 και 16 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το στρώμα ρευστής γέμισης στο εσωτερικό του μπισκότου, καθ’ όλο το μήκος του, δεν ήταν ορατό, δεδομένου ότι μόνον κατά τη θραύση του προϊόντος καθίστατο ορατό το εσωτερικό, με αποτέλεσμα το χαρακτηριστικό αυτό να μη λαμβάνεται υπόψη για την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.
26 Επιπροσθέτως, όπως υποστηρίζουν το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα, το γεγονός ότι το επίμαχο προϊόν θα μπορούσε να παρουσιάζει όψη παρεμφερή με αυτή του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος κατά τη θραύση του πριν καταναλωθεί στερείται σημασίας.
27 Συναφώς, το επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο το στρώμα ρευστής γέμισης στο εσωτερικό του μπισκότου, καθ’ όλο το μήκος του, καθίσταται ορατό κατά την «συνήθη χρήση» του μπισκότου, ήτοι κατά την κατανάλωσή του, βασίζεται σε παρανόηση του άρθρου 4, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 6/2002 και είναι, ως εκ τούτου, αλυσιτελές. Συγκεκριμένα, προκύπτει από τις διατάξεις αυτές ότι η έννοια της «συνήθους χρήσεως» είναι κρίσιμη μόνον όταν πρόκειται να εκτιμηθεί κατά πόσον προστατεύεται σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο εφαρμόστηκε ή ενσωματώθηκε σε προϊόν το οποίο αποτελεί συστατικό σύνθετου προϊόντος υπό την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 6/2002. Το άρθρο 4, παράγραφος 3, του ως άνω κανονισμού προβλέπει, εξάλλου, ότι η έννοια της «συνήθους χρήσεως» ορίζεται «κατά την έννοια της παραγράφου 2, [στοιχείο] α΄» του ίδιου άρθρου.
28 Ωστόσο, οι διάδικοι υποστηρίζουν ομοφώνως, και ορθώς, ότι μπισκότο όπως αυτό που απεικονίζει το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν αποτελεί σύνθετο προϊόν υπό την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 6/2002, δεδομένου ότι δεν απαρτίζεται από πολλά συστατικά δυνάμενα να αντικατασταθούν, επιτρέποντας την αποσυναρμολόγηση και την επανασυναρμολόγηση του προϊόντος. Κατά συνέπεια, τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος προσδιορίζονται βάσει των κανόνων που προεκτέθηκαν στις σκέψεις 18 έως 20, οι οποίοι, όσον αφορά προϊόντα που δεν αποτελούν συστατικά προοριζόμενα να συναρμολογηθούν ώστε να αποτελέσουν σύνθετο προϊόν δεν παραπέμπουν στην έννοια της «συνήθους χρήσεως», αλλά στην εμφάνιση του προϊόντος υπό την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο α΄, του κανονισμού αυτού.
29 Κατά συνέπεια, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας, στις σκέψεις 13 και 16 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα μη ορατά χαρακτηριστικά του προϊόντος, τα οποία δεν συνδέονται προς την εμφάνισή του, δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη προκειμένου να κριθεί εάν το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα μπορούσε να τύχει προστασίας, ούτε καταλήγοντας στο συμπέρασμα, στη σκέψη 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι «η γέμιση στο εσωτερικό του μπισκότου, σύμφωνα με την απεικόνιση του υποδείγματος, δεν έπρεπε να ληφθεί υπόψη κατά την εξέταση του ατομικού χαρακτήρα του υποδείγματος».
30 Επιπροσθέτως, καθόσον ο κανόνας που αφορά ειδικώς τα μέρη που αποτελούν συστατικά προοριζόμενα να συναρμολογηθούν ώστε να αποτελέσουν σύνθετο προϊόν, τον οποίο θεσπίζει το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 6/2002 (βλ. σκέψεις 21 έως 23, ανωτέρω) αποτελεί προσαρμογή της αρχής που προεκτέθηκε στις σκέψεις 18 έως 20 αναφορικά με αυτόν τον ιδιαίτερο τομέα τον οποίο δεν αφορά η παρούσα υπόθεση, και δεν έχει ούτε ως αντικείμενο ούτε ως αποτέλεσμα την τροποποίηση της προϋποθέσεως σχετικά με την ορατότητα των πτυχών ενός προϊόντος οι οποίες απεικονίζονται από ένα σχέδιο ή υπόδειγμα, το γεγονός ότι οι σκέψεις 13 και 16 της προσβαλλομένης αποφάσεως μνημονεύουν τη διάταξη δεν είναι ικανό να κλονίσει τη συλλογιστική που εκτέθηκε στις σκέψεις 13 έως 17 της ίδιας αποφάσεως.
31 Κατά συνέπεια, κανένα από τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας, τα οποία προεκτέθηκαν στις σκέψεις 15 και 16, δεν είναι ικανό να κλονίσει το βάσιμο της προσβαλλομένης αποφάσεως. Επιπροσθέτως, καθόσον μόνον οι ορατές πτυχές του προϊόντος που απεικονίζονται στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δύνανται να ληφθούν υπόψη προκειμένου να εκτιμηθεί ο ατομικός χαρακτήρας (βλ. σκέψεις 25 έως 30 ανωτέρω), η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας σχετικά με την εκτίμηση αυτή (βλ. σκέψη 17 ανωτέρω) πρέπει να απορριφθεί.
32 Συγκεκριμένα, λαμβανομένης υπόψη της μεγάλης ελευθερίας του δημιουργού στο πεδίο αυτό, η οποία διαπιστώθηκε στη σκέψη 30 της προσβαλλομένης αποφάσεως και η οποία, εξάλλου, δεν αμφισβητήθηκε από την προσφεύγουσα, οι σχετικές εκτιμήσεις του τμήματος προσφυγών πρέπει να επικυρωθούν.
33 Ιδίως, όπως διαπίστωσε και το τμήμα προσφυγών στις σκέψεις 21 έως 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, η ακανόνιστη και ανώμαλη επιφάνεια του εξωτερικού του μπισκότου, το κιτρινωπό του χρώμα, το στρογγυλοποιημένο σχήμα του και η παρουσία νιφάδων σοκολάτας αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά στα αντιτιθέμενα σχέδια ή υποδείγματα, τα οποία καθορίζουν τη συνολική εντύπωση που προκαλείται στον ενημερωμένο χρήστη, με αποτέλεσμα το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα να μην μπορεί να κριθεί ότι παρουσιάζει ατομικό χαρακτήρα.
34 Η πιο λεία επιφάνεια του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος σε σχέση με το πρώτο και το τρίτο σχέδιο που προπαρατέθηκαν στη σκέψη 5 καθώς και οι διαφορές σχετικά με τον αριθμό, ορισμένες διαφορές ως προς τις ακριβείς διαστάσεις και ως προς τις προεξέχουσες νιφάδες σοκολάτας σε κάθε ένα από αυτά τα σχέδια ή υποδείγματα και στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν προσδίδουν ατομικό χαρακτήρα σε αυτό. Συγκεκριμένα, λαμβανομένης υπόψη της μεγάλης ελευθερίας του δημιουργού στο πεδίο αυτό, οι διαφορές αυτές δεν εξαρκούν για να προκαλέσουν στον ενημερωμένο χρήστη, όπως αυτός ορίζεται στη σκέψη 28 της προσβαλλομένης αποφάσεως, διαφορετική συνολική εντύπωση προς όφελος του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.
35 Συνεπώς, το τμήμα προσφυγών δεν υπέπεσε σε πλάνη διαπιστώνοντας, στη σκέψη 31 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα έπρεπε να κηρυχθεί άκυρο, σύμφωνα με το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 6/2002, λόγω ελλείψεως ατομικού χαρακτήρα υπό την έννοια του άρθρου 6 του ίδιου κανονισμού.
36 Επομένως η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξεταστεί το παραδεκτό του δεύτερου εκ των αιτημάτων της προσφεύγουσας και το παραδεκτό ενός παραρτήματος της προσφυγής, τα οποία αμφισβητήθηκαν από το ΓΕΕΑ.
Επί των δικαστικών εξόδων
37 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα. Επειδή η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας, σύμφωνα με τα αιτήματά τους.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τρίτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Η Biscuits Poult SAS φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθησαν το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και η Banketbakkerij Merba BV.
Παπασάββας | Forwood | Bieliūnas |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 9 Σεπτεμβρίου 2014.
(υπογραφές)