ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
(πρώτο τμήμα)

της 15ης Φεβρουαρίου 2011

Υπόθεση F‑76/09

AH

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Κοινωνική ασφάλιση — Άρθρα 72 και 76α του ΚΥΚ — Γενικές εκτελεστικές διατάξεις — Κατάσταση εξαρτήσεως — Επιζών σύζυγος συνταξιούχου υπαλλήλου — Απόρριψη της αιτήσεως για πλήρη ανάληψη των δαπανών νοσοκόμου παρέχοντος υπηρεσίες κατ’ οίκον και για χορήγηση οικονομικής ενισχύσεως — Εκπρόθεσμη άσκηση προσφυγής — Απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή, ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο ΑΗ ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση που εξέδωσε στις 22 Ιουνίου 2009 η Επιτροπή, ως αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση που υπέβαλε ο προσφεύγων με αίτημα να του αποδοθούν δαπάνες κατ’ οίκον νοσηλείας.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Ο ΑΗ φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Διαδικασία — Εισαγωγικό δικόγραφο — Τυπικά στοιχεία

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 19 § 3, και παράρτημα I, άρθρο 7 §§ 1 και 3 Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρíου Δημóσιας Διοíκησης, άρθρο 35 § 1, στοιχείο ε΄)

2.      Υπάλληλοι — Προσφυγή — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Προθεσμίες — Χαρακτήρας δημοσίας τάξεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

3.      Υπάλληλοι — Προσφυγή — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Έννοια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90 § 2)

1.      Κατά το άρθρο 35, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, του Κανονισμού Διαδικασíας του Δικαστηρíου Δημóσιας Διοíκησης, το δικόγραφο της προσφυγής πρέπει να περιλαμβάνει τους ισχυρισμούς και τα προβαλλόμενα πραγματικά και νομικά επιχειρήματα. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να είναι αρκούντως σαφή και ακριβή, προκειμένου να μπορεί ο μεν καθού να προετοιμάσει την άμυνά του, το δε Δικαστήριο ΔΔ να εκδικάσει την προσφυγή χωρίς να χρειαστεί ενδεχομένως συμπληρωματικές πληροφορίες. Προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια δικαίου και να εξασφαλίζεται η ορθή απονομή της δικαιοσύνης, πρέπει, για να είναι παραδεκτή η προσφυγή, όλα τα ουσιώδη πραγματικά και νομικά στοιχεία στα οποία στηρίζεται η προσφυγή αυτή να προκύπτουν, κατά τρόπο συνεπή και κατανοητό, από το ίδιο το κείμενο του δικογράφου της προσφυγής.

Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο καθόσον, όπως προκύπτει από το άρθρο 7, παράγραφος 3, του παραρτήματος Ι του Οργανισμού του Δικαστηρίου, το στάδιο της έγγραφης διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης περιλαμβάνει, καταρχήν, μια μόνον ανταλλαγή υπομνημάτων, εκτός εάν το εν λόγω Δικαστήριο αποφασίσει διαφορετικά.

Το άρθρο 19, τρίτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου, το οποίο εφαρμόζεται και στη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, του παραρτήματος Ι του Οργανισμού αυτού, προβλέπει ότι οι διάδικοι, πλην των κρατών μελών, των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, των συμβαλλομένων στη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) κρατών, καθώς και της Εποπτεύουσας Αρχής της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) που προβλέπεται από την εν λόγω συμφωνία, πρέπει να εκπροσωπούνται από δικηγόρο. Η βασική αποστολή του τελευταίου, ως αρωγού της δικαιοσύνης, είναι ακριβώς να θεμελιώσει τα αιτήματα της προσφυγής σε νομική επιχειρηματολογία αρκούντως κατανοητή και συνεκτική, λαμβανομένου υπόψη ακριβώς του γεγονότος ότι το στάδιο της έγγραφης διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ΔΔ περιλαμβάνει καταρχήν μία μόνον ανταλλαγή υπομνημάτων.

Δεδομένου ότι το δικόγραφο της προσφυγής δεν προβάλλει κανένα λόγο ή επιχείρημα προς στήριξη του αιτήματος ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, ούτε προσδιορίζει τη διάταξη του ΚΥΚ στην οποία στηρίζεται, είναι πρόδηλο ότι δεν πληροί τις ελάχιστες προϋποθέσεις σαφήνειας και ακρίβειας που απαιτούνται προκειμένου να μπορέσει ο μεν καθού να προετοιμάσει την άμυνά του, το δε Δικαστήριο ΔΔ να αποφανθεί επί του εν λόγω αιτήματος.

(βλ. σκέψεις 29 έως 33)

Παραπομπές:

ΓΔΕΕ: 28 Απριλίου 1993, T‑85/92, De Hoe κατά Επιτροπής, σκέψη 20· 21 Μαΐου 1999, T‑154/98, Asia Motor France κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 42· 15 Ιουνίου 1999, Τ‑277/97, Ismeri Europa κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, σκέψη 29

ΔΔΔΕΕ: 26 Ιουνίου 2008, F‑1/08, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, σκέψη 25

2.      H τρίμηνη προθεσμία για την υποβολή διοικητικής ενστάσεως κατά βλαπτικής πράξεως καθώς και η τρίμηνη προθεσμία για την άσκηση προσφυγής κατά ρητής ή σιωπηρής απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως, οι οποίες προβλέπονται από τα άρθρα 90 και 91 του ΚΥΚ, είναι δημοσίας τάξεως και δεν εναπόκεινται στη διακριτική ευχέρεια των διαδίκων και του δικαστή, διότι θεσπίστηκαν για τη σαφήνεια και την ασφάλεια των εννόμων καταστάσεων. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι προθεσμίες αυτές τυγχάνουν εφαρμογής σε κάθε περίπτωση αμφισβητήσεως πράξεως που υπόκειται στον έλεγχο του δικαστή της Ένωσης, ανεξαρτήτως της φύσεώς της.

(βλ. σκέψη 35)

Παραπομπές:

ΔΕΕ: 4 Φεβρουαρίου 1987, 276/85, Κλαδάκης κατά Επιτροπής, σκέψη 11

ΓΔΕΕ: 17 Οκτωβρίου 1991, Τ‑129/89, Offermann κατά Κοινοβουλίου, σκέψεις 31 και 34· 8 Μαρτίου 2006, T‑289/04, Λαντζώνη κατά Δικαστηρίου, σκέψεις 40 και 41