Language of document : ECLI:EU:T:2012:627





Postanowienie Sądu (pierwsza izba) z dnia 27 listopada 2012 r. – ADEDY i in. przeciwko Radzie

(sprawa T-215/11)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Decyzja skierowana do państwa członkowskiego – Brak bezpośredniego oddziaływania – Niedopuszczalność

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Bezpośrednie oddziaływanie – Kryteria – Decyzja Rady wzywająca państwo członkowskie do podjęcia środków mających na celu likwidację nadmiernego deficytu – Skarga wniesiona przez konfederację związków zawodowych oraz przez członków tej konfederacji – Brak bezpośredniego oddziaływania – Niedopuszczalność (art. 263 akapit czwarty TFUE; rozporządzenie Rady nr 1467/97, art. 5) (por. pkt 62–67, 79–100)

2.                     Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Akty wymagające krajowych środków wykonawczych – Możliwość zażądania przez osoby fizyczne lub prawne złożenia wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w zakresie oceny ich ważności – Obowiązek państw członkowskich polegający na ustanowieniu środków niezbędnych do zapewnienia skutecznej ochrony prawnej – Wniesienie skargi o stwierdzenie nieważności do sądu Unii w przypadku braku możliwości ich zaskarżenia przed sądem krajowym – Wyłączenie (art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE, art. 263 TFUE, 267 TFUE, 277 TFUE) (por. pkt 101–105)

Przedmiot

Skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/57/UE z dnia 20 grudnia 2010 r. zmieniającej decyzję Rady 2010/320/UE skierowaną do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanemu za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu (Dz.U. L 26, s. 15)

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona.

2)

Anotati Dioikisi Enoseon Dimosion Ypallilon (ADEDY), Spyridon Papaspyros i Ilias Iliopoulos pokrywają własne koszty, jak również koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

3)

Komisja Europejska pokrywa własne koszty.