Skarga wniesiona w dniu 7 stycznia 2014 r. – Banco Popular Español przeciwko Komisji

(Sprawa T-31/14)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Banco Popular Español, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: E. Navarro Varona, P. Vidal Martínez, J. López-Quiroga Teijero i G. Canalejo Lasarte, abogados)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie na podstawie art. 263 TFUE nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim Komisja stwierdziła w niej istnienie pomocy państwa i nakazała jej zwrot od inwestorów;

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 1, 2 i 4 ust. 1 tej decyzji w zakresie, w którym Komisja wskazała inwestorów jako beneficjentów rzekomej pomocy, którzy powinni ją zwrócić;

tytułem żądania ewentualnego, odstąpienie od wykonania ustanowionego w art. 4 ust. 1 tej decyzji nakazu odzyskania pomocy od inwestorów ze względu na to, że narusza on zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, gdyż nie można było nakazać odzyskania pomocy przed publikacją decyzji o wszczęciu postępowania w sprawie ;

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 2 zaskarżonej decyzji i uznanie za niezgodną z prawem metodologii ustalania wartości rzekomej korzyści, którą mają zwrócić inwestorzy;

stwierdzenie w całości lub w części nieważności art. 4 ust. 1 zaskarżonej decyzji dotyczącego zakazu „przenoszenia ciężaru odzyskania na inne podmioty” w zakresie, w jakim zawiera on rozstrzygnięcie w przedmiocie zakazu stosowania lub też rzekomej nieważności postanowień umownych przewidujących możliwość żądania od podmiotów trzecich kwot, jakie inwestorzy winni zwrócić państwu hiszpańskiemu, oraz

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej sprawie zaskarżona zostaje ta sama decyzja, która była przedmiotem skargi wniesionej w sprawie T-29/14 Taetel przeciwko Komisji.

Zarzuty i główne argumenty są tożsame z zarzutami i głównymi argumentami podniesionymi w tamtej sprawie.