Language of document :

Αγωγή της 10ης Ιανουαρίου 2014 – Electrabel και Dunamenti Erőmű κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-40/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσες: Electrabel (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Dunamenti Erőmű Zrt. (Százhalombatta, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: J. Philippe, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των εναγουσών

Οι ενάγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την αγωγή παραδεκτή·

να αναγνωρίσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει εξωσυμβατική ευθύνη λόγω της παράνομης εκδόσεως της αποφάσεως 2009/609/ΕΚ της 4ης Ιουνίου 2008 για τις κρατικές ενισχύσεις C 41/2005 (ΕΕ 2009 L 225, σ. 53) (στο εξής: απόφαση για τις ΜΠΣ)·

να υποχρεώσει την Επιτροπή να αποκαταστήσει πλήρως τη ζημία που υπέστησαν αμφότερες οι ενάγουσες λόγω της παράνομης πρόωρης λύσεως της από 10 Οκτωβρίου 1995 μακροπρόθεσμης συμβάσεως πωλήσεως ηλεκτρικής ενέργειας (στο εξής: ΜΠΣ) μεταξύ της Magyar Villamos Művek (MVM), που είναι δημόσια επιχείρηση δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας, και της Dunamenti, που είναι παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας, κατ’ εφαρμογή της αποφάσεως 2009/609/ΕΚ, της 4ης Ιουνίου 2008, για τις κρατικές ενισχύσεις C 41/2005, η οποία ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 250 εκατομμυρίων ευρώ, όπως το ποσό αυτό θα αναθεωρηθεί και θα τροποποιηθεί βάσει στοιχείων που θα καταστούν διαθέσιμα στο μέλλον·

να επιδικάσει τόκους επί της ανωτέρω αποζημιώσεως από την ημερομηνία της αποφάσεως που θα αναγνωρίσει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως στην υπό κρίση υπόθεση με ετήσιο επιτόκιο 8 %, ή με το επιτόκιο που το Γενικό Δικαστήριο θα καθορίσει στο πλαίσιο της εξουσίας εκτιμήσεώς του· και

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής οι ενάγουσες προβάλλουν τρεις ισχυρισμούς.

Με τον πρώτο ισχυρισμό προβάλλεται ότι η απόφαση για τις ΜΠΣ είναι προδήλως παράνομη. Οι ενάγουσες υποστηρίζουν ότι η απόφαση για τις ΜΠΣ (προσφυγή κατά της οποίας εκκρεμεί ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου – υπόθεση T-179/09) βαρύνεται με μεγάλο αριθμό σοβαρών σφαλμάτων τα οποία απάδουν της συνήθους συμπεριφοράς οργάνου επιφορτισμένου να επιβλέπει την εφαρμογή των κανόνων του ανταγωνισμού και, συνεπώς, επισύρουν την ευθύνη της Ένωσης, δεδομένου ότι:

από τα στοιχεία που περιέχει η απόφαση για τις ΜΠΣ σαφώς αποδεικνύεται ότι οι ΜΠΣ δεν παρείχαν κανένα οικονομικό πλεονέκτημα·

οι ΜΠΣ αποτελούσαν τμήμα του συνολικού σχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της Dunamenti και ήταν προγενέστερες του σχεδίου αυτού, και, συνεπώς, λήφθηκαν υπόψη κατά τον καθορισμό του τιμήματος που κατέβαλε η Electrabel, αλλά η Επιτροπή αρνήθηκε να συνεκτιμήσει το γεγονός αυτό, υποπίπτοντας σε πρόδηλη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης·

η διάταξη περί ανακτήσεως ποσών που προβλέπει η απόφαση για τις ΜΠΣ ενέχει σφάλματα τόσο σοβαρά που υπολογισμός στον οποίο προέβησαν γνωστοί οικονομολόγοι είχε ως αποτέλεσμα αρνητική ενίσχυση, ήτοι καμία ενίσχυση.

Οι ενάγουσες υποστηρίζουν ότι τέτοια πρόδηλα σφάλματα δεν είναι δυνατόν να δικαιολογηθούν από την prima facie περιπλοκότητα της υποθέσεως ή από τους αντικειμενικούς περιορισμούς στους οποίους υπόκειται η Επιτροπή κατά τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων. Αντιθέτως, τα σφάλματα αυτά οφείλονται κατά μεγάλο μέρος στην άρνηση της Επιτροπής να προβεί σε χωριστή αξιολόγηση κάθε ΜΠΣ και αποτελούν σαφή απόδειξη σοβαρής υπερβάσεως των ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής.

Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορά το υποστατό της ζημίας την οποία υποστηρίζουν ότι υπέστησαν οι ενάγουσες λόγω της πρόωρης λύσεως της ΜΠΣ. Εξαιτίας της παράνομης συμπεριφοράς της Επιτροπής, η ΜΠΣ λύθηκε πριν από τη λήξη της συμφωνηθείσας διάρκειάς της. Οι ενάγουσες υποστηρίζουν ότι, εξαιτίας της πρόωρης αυτής λύσεως, υπέστησαν πολύ σημαντικές απώλειες και ότι η ζημία τους αυτή, της οποίας η ποσοτικοποίηση δεν είναι δυνατή σε αυτό το χρονικό σημείο, υπερβαίνει το ποσό των 250 εκατομμυρίων ευρώ.

Με τον τρίτο ισχυρισμό προβάλλεται ότι υφίσταται άμεση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς της Επιτροπής και της ζημίας που υπέστησαν οι ενάγουσες. Οι ενάγουσες υποστηρίζουν ότι αν η Επιτροπή είχε ενεργήσει σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης δεν θα είχε λυθεί πρόωρα η ΜΠΣ και άρα θα είχε αποφευχθεί η ζημία τους η οποία προέκυψε λόγω της παράνομης αποφάσεως για τις ΜΠΣ.