Αγωγή της 25ης Φεβρουαρίου 2011 - Giordano κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-114/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Ενάγων: Jean-François Giordano (Sète, Γαλλία) (εκπρόσωποι: D. Rigeade και J. Jeanjean, δικηγόροι)
Εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του ενάγοντος
Ο ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
Να διαπιστώσει ότι η έκδοση του κοινοτικού κανονισμού 530/2008, της 12ης Ιουνίου 2008, της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προκάλεσε ζημία στον Jean-François GIORDANO·
να υποχρεώσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να καταβάλει στον Jean-François GIORDANO το ποσό των πεντακοσίων σαράντα δύο χιλιάδων πεντακοσίων ενενήντα τεσσάρων ευρώ (542 594 €) ως αποζημίωση, με τους νόμιμους τόκους υπερημερίας και τους τόκους επί της κεφαλαιοποιήσεως των τόκων·
να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αγωγής, ο ενάγων προβάλλει πέντε λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής
1, καθώς και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, στο μέτρο που η Επιτροπή μπορεί να λάβει μέτρα έκτακτης ανάγκης μόνο σε περίπτωση σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των υδάτινων πόρων. Ο ενάγων υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι υπήρξε υπεραλίευση κατά τη διάρκεια της αλιευτικής εξόρμησης για την αλιεία τόννου το 2008.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παρεμπόδιση της ασκήσεως και της εκμεταλλεύσεως της επαγγελματικής δραστηριότητας κατά παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον βαθμό που ο κανονισμός 530/2008 έχει ως αποτέλεσμα περιορισμό της δραστηριότητας του ενάγοντος.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, στον βαθμό που ο κανονισμός 530/2008 απαγόρευσε την αλιεία του ερυθρού τόνου από τις 16 Ιουνίου 2008, ενώ επιτρεπόταν στη Γαλλία μέχρι τις 30 Ιουνίου 2008.
Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, δεδομένου ότι ο ενάγων δικαιολογημένα προσδοκούσε ότι θα μπορούσε να ασκήσει τη δραστηριότητα αλιείας μέχρι τις 30 Ιουνίου 2008, στον βαθμό που η αλιεία τόννου είχε αρχικώς επιτραπεί στη Γαλλία μέχρι τις 30 Ιουνίου 2008.
Ο πέμπτος λόγος αντλείται από προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, στον βαθμό που ο κανονισμός 530/2008 είχε ως αποτέλεσμα την υποχρεωτική διακοπή της αλιείας του ερυθρού τόννου για τον ενάγοντα, ο οποίος διέθετε άδεια αλιείας χορηγηθείσα από τον Υπουργό Γεωργίας και Αλιείας για την περίοδο από 1ης Απριλίου 2008 έως 30 Ιουνίου 2008 - άδεια η οποία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του οικονομικού συμφέροντος του ενάγοντος. Ο ενάγων υποστηρίζει:
ότι υπέστη σοβαρές οικονομικές απώλειες που συνδέονται με την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας, δεδομένου ότι η αλιεία τόννου συνιστά "αγαθό" κατά την έννοια του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, και
ότι πρόκειται για πιθανή απαίτηση, στο μέτρο που του είχε δημιουργηθεί δικαιολογημένη προσδοκία.
____________1 - ΕΕ L 358, σ. 59.